เรื่องเล่าของน้ำ(ประสบการณ์นางกวักหลวงตาปลอด นางกวักอันดับหนึ่งของภาคใต้ค่ะ)

อาชีพขายของใคร ๆ ก็ทำได้ แต่จะทำได้ดีแค่ไหน ล้วนขึ้นอยู่กับตัวคน ๆ นั้นว่าในใจเห็นเงินเป็นพระเจ้ามากน้อยแค่ไหน หากคนใดที่คิดจะขายของโดยการขูดเลือดขูดเนื้อจากลูกค้า ก็อย่าหวังเลยว่าของที่ขายจะหมด เพราะลูกค้าจะเข็ดขยาดอย่างแน่นอน น่าแปลกมากที่รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังมีคนประเภทนี้ให้เห็นกันถมไป โทษใครไม่ได้หรอกค่ะเรื่องแบบนี้ ดังนั้นคนซื้อต้องตระหนักให้ดีก่อนเลยลำดับแรกว่าของที่เขาขายราคาสมเหตุสมผลหรือไม่ ไม่ใช่ดึงดันจะซื้อเพียงเพราะอยากซื้อ นอกเสียจากของชิ้นนั้นงดงามจนยากตัดใจลง หรือของชิ้นนั้นหายากมาก ๆ แบบนี้ค่อยว่ากันอีกเรื่องหนึ่ง แต่หลักใหญ่ใจความ การซื้อของ ลูกค้าต้องอยู่ในฝ่ายเหนือกว่าพ่อค้า ไม่ใช่ปล่อยให้พ่อค้าโขกสับเอาตามใจชอบ แบบนี้อีกหน่อยคงจะกลายเป็นแฟชั่นไปตาม ๆ กัน แล้วคนที่เสียเปรียบก็คือลูกค้าอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ นั่นเอง

 

อีก 1 ตัวอย่างที่จะยกให้เห็นจะจะ องค์นี้คือนางกวักหลวงตาปลอด วัดหัวป่า แต่พิมพ์นี้เขาเรียกว่าพิมพ์ถุงเงินถุงทอง ถามว่าถ้าเจ้าของพระนำมาลงให้บูชา 20000 บาท มีใครจะเอาหรือเปล่า คงไม่มีแน่นอนค่ะ เพราะหาคนที่จะเช่าพระราคานี้ยากค่ะ แต่พอน้ำเห็นไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย เพราะราคาถูกหรือแพงล้วนไม่สำคัญเมื่อเทียบกับคุณค่าที่น้ำได้รับจากพระเครื่องพิมพ์นี้ อีกทั้งเจ้าของพระองค์นี้ไปบุกเขามานานมากในราคาที่สูงพอควร ก็ร่วม ๆ 20000 นี่แระค่ะ ก่อนที่น้ำจะขอแบ่งเขามาอีกทีในราคานี้ นี่คือคนขายพระที่เขาไม่เห็นเงินเป็นพระเจ้า เขาได้มาเท่าไรก็บอกต้นทุนให้รู้ ไม่บวกเว่อร์ไปเพราะคำ ๆ เดียวเท่านั้นเองค่ะ "น้ำใจ"

 

บทสรุปของน้ำค่ะ คนขายของที่ดีต้องกล้าเปิดเผยต้นทุนที่แท้จริงให้ลูกค้า อย่าลังเลเลยค่ะที่จะบอกต้นทุน ส่วนเรื่องบวกมากหรือน้อย ลูกค้าจะเป็นฝ่ายตัดสินใจเองว่าจะซื้อหรือไม่ซื้อ ไม่ใช่เที่ยวบอกของคนอื่นถูก แบบนั้นปลอมแน่นอน แต่ของที่ตัวเองขาย ขายแพงแสนแพง แต่กลับไม่ยอมบอกว่าต้นทุนที่ซื้อมาตามความเป็นจริงนั่นนะเท่าไร

 

สำหรับเจ้าของนางกวักหลวงตาปลอดพิมพ์ถุงเงินถุงทององค์นี้ โดยส่วนตัวแม้ไม่เคยเห็นหน้าค่าตา แต่ซื้อขายกันมานาน โดยตลอด น้ำกล้าเอาชื่อเสียงของตัวเองรับประกันว่าลูกผู้ชายที่ชื่อคุณประวิทย์คนนี้ ถ้าคิดจะทำอาชีพในด้านแวดวงพระเครื่องอย่างจริงจัง รับรองได้เลยค่ะ ลูกค้าอุดหนุนไม่ขาดสาย เพราะอะไรรู้ไหมค่ะ เพราะเขามีความจริงใจให้ทุกคน ต้นทุนเท่าไรก็เท่านั้น ไม่ใช่ต้นทุนจริง ๆ เท่านี้ แต่ปากบอกไปเกินต้นทุนเป็นเท่าตัว คนแบบนี้นี่แระค่ะที่วงการพระเครื่องต้องการ ไม่ใช่คนประเภทที่เห็นแก่เงิน ขายพระแบบขูดเลือดขูดเนื้อเอากับลูกค้า เห็นลูกค้าเป็นเหยื่อ แบบนี้ใช้ไม่ได้ค่ะ ตั้งแต่น้ำทำอาชีพนี้มา ถ้าน้ำขายแพงกว่าใครเขา ป่านนี้คงไม่มีใครอุดหนุนน้ำอย่างสม่ำเสมอ บางรายการน้ำอาจขายแพงสาเหตุเพราะ 1. ไม่ใช่พระของน้ำ และ 2. ต้นทุนมาสูง หากไม่เข้ากรณีดังกล่าวนี้ น้ำกล้ารับรองด้วยเกียรติของตัวเอง ตั้งแต่ทำอาชีพนี้มาถึงวันนี้ คำว่าขายพระเอากำไรมากมายตัดทิ้งไปได้เลย เพราะน้ำคิดเสมอว่าลูกค้าเป็นมิตร ไม่ใช่เป็นเหยื่อ

 

วงการพระเครื่องเด๋วนี้เป็นแบบนี้เยอะค่ะ เห็นใครขายดีกว่าเป็นไม่ได้ อิจฉาตาร้อนกัน กลัวเสียผลประโยชน์ของตัวเองเพราะคนอื่นขายถูกกว่านั่นแระค่ะ เห็นใครเขาเขียนบอกพระองค์นั้นปั่นก็ไม่ยอมรับ เพราะกลัวเสียผลประโยชน์อีกนั่นแระ ทั้งที่จริงพระปั่นหรือไม่ปั่นดูไม่ยากเลยแม้แต่น้อย แต่อย่างว่าแระค่ะ คนที่กล้าที่จะพูดมักมองดูไม่ดีในสายตาของคนพวกนี้ เพราะเขากลัวความจริงนั่นเอง

 

เรื่องสนุกของชายสองคนค่ะ เป็นพ่อค้าด้วยกันทั้งคู่ คนหนึ่งอัธยาศรัยดี ขายของไม่แพง ในขณะที่อีกคนขายของแพงมากมาย ต่อหน้าลูกค้าพูดจาดูดี แต่ลับหลังด่าสาดเสียเทเสีย หาว่าไอ้โง่ทำนองนี้ ซื้อไปได้ ลงทุนไม่กี่บาทดันซื้อซะแพง เป็นแบบนี้ซะอีก

ลองมาทายกันเล่น ๆ นะค่ะ ว่าสองคนนี้จะเป็นเช่นไร

1. ชายคนแรกหรือคนที่สองจะมีลูกค้ามากกว่ากัน
2. ชายคนแรกหรือคนที่สองจะทำอาชีพนี้ได้ยืนยาวกว่ากัน
และสุดท้าย หากคุณจะเลือกซื้อของ คุณจะซื้อจากใคร

 

มีเรื่องเล่าขำ ๆ ให้ฟังสักเรื่องค่ะ ว่าจะไม่เล่าแล้วเชียวนะ อดขำตัวเองไม่ได้ค่ะ น้ำได้โทรแจ้งพี่ท่านนึงในนี้นี่แระค่ะที่เป็นสมาชิก Premium เหมือนกัน แต่เป็นคนอื่นที่ไม่รู้จักน้ำคงไม่โทรถามแน่นอนค่ะ แต่พอดีพี่ท่านนี้เคย PM คุยเรื่องพระหลายครั้งก่อนหน้านี้ ก็คุยกับพี่เขาค่ะว่าพี่เขาอยากได้พระอะไรบอกได้นะค่ะ ถ้ามีจะจัดให้ค่ะ แล้วก็บวกเผื่อน้ำไปบ้างพอ เพราะน้ำบอกราคาทุนไปให้ นี่พี่ท่านนี้ขายให้น้ำไปแล้ว 5 องค์ แต่เรื่องที่จะเล่าคือ 5 องค์ที่น้ำให้พี่เขาขายนี่แระค่ะ คนซื้อต้องจ่ายแพงกว่าที่น้ำบอกพี่เขาไปเยอะค่ะ น้ำขอกำไรแค่ 100-200 ต่อองค์ แต่พี่เขาไปบวกองค์นึง 500-600 ทีเดียวค่ะ นึกแล้วอดขำไม่ได้ว่าคนซื้อสงสัยชอบของแพงค่ะ

 

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะ วันนี้มาสาย ไปถวายสังฆทานมาค่ะ

 

ภาพลูกอมหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ ที่เตรียมส่งให้พี่ ๆ ค่ะ ลงภาพให้ชม เผื่อคนที่เขียนในห้องร้องเรียนจะได้หูตาสว่างกันค่ะ เพราะบางคนในนั้นดูไม่เป็น แต่เที่ยววิจารณ์ของคนอื่นว่าปลอมทั้งที่ความรู้มีจำกัด แค่หางอึ่งเท่านั้นเอง ลองชมชัด ๆ แล้วกันค่ะ และอีกเรื่องรบกวนสอบถามคนที่เคยเช่าพระจากน้ำสักนิดนะค่ะว่าใครเคยได้ของปลอมไปบ้าง ช่วยแสดงตัวออกมาให้หน่อยละกัน แต่ถ้าจะให้บอกว่าในกระทู้ห้องพระเครื่องมีที่ไหนขายพระปลอมบ้าง สบายค่ะ น่าแปลกนะค่ะ คนขายพระถูกกว่าคนอื่นก็แบบนี้แระค่ะ เพราะมีพวกบางคนที่อิจฉาตาร้อนเยอะเหลือเกิน<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>

 

บางคนอยากเด่นดังมีเยอะค่ะ ทั้งที่ขีดความสามารถมีจำกัดอย่างยิ่ง เศร้าใจแทนคนประเภทนี้จัง เห็นด้วยกับน้ำบ้างไหมเอ่ย

 

ตอนนี้เปลี่ยนใจไม่เลิกดีกว่า เพราะจะอยู่ขายของให้คนที่มันอิจฉาตาร้อนดูไงค่ะ ว่าของแท้เขาขายกันยังไง ทำไมถึงขายได้ดิบได้ดี ไม่ใช่ลงเป็นสัปดาห์ขายไม่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว มาดูกันหน่อยก็แล้วกัน โดยเฉพาะพวกที่วิจารณ์คนนั้นคนนี้ จะได้หูตาสว่างค่ะว่าคนขายพระแท้ ต่อให้วิจารณ์มากมายเพียงไร คนซื้อเขาก็ไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย ขอเพียงพระที่นำมาให้บูชาแท้ซะอย่าง จะได้ตอกหน้าคนพวกนี้ให้หงายหลังไงค่ะ แบบนี้เขาเรียกไม่เป็นแต่สักว่ามีแต่ปาก

 

สำหรับคนที่ไม่เป็นเลยนะค่ะ หลักการหาของไม่ยากเลยแม้แต่น้อย ขอเพียงคุณมีโทรศัพท์เท่านั้นเอง โทรหาโดยตรงเลยนั่นแระค่ะ แล้วคุณก็อย่าลืมท่องจำไว้คำ ๆ หนึ่ง หาแต่ของแท้เท่านั้นเป็นพอ ถ้าขืนมีคนหาให้แค่คนสองคน ถือว่าน้อยมากไป การจะหาของเข้ามาขายต้องหาจากแหล่งที่เชื่อถือได้เท่านั้น และที่สำคัญต้องหาหลาย ๆ สาย เพราะคุณไม่ได้ขายที่ใดที่หนึ่งโดยเฉพาะเจาะจง แต่คุณต้องขายหลายแห่งควบคู่กันไป ไม่เช่นนั้นคุณก็จะมีเพียงรายได้เข้ามาทางเดียวเท่านั้นเองค่ะ

 

คุณน้ำครับได้รับซองแล้วนะครับจะพยายามแจกใหได้แยอะที่สุดครับ และไม่ทราบว่าหลังได้รับเงินทำบุญแล้วจะให้ผมส่งเงินให้ทางไหนดีครับ

 

เข้าบัญชีวัดค่ะคุณน้องเกิ้ล

 

เด๋ววันที่ 10 ไปแล้วจะเริ่มสร้างศาลาแล้วค่ะ ภาพถ่ายจะได้นำมาลงให้ชมเป็นระยะ ๆ ไปค่ะ

 

เด๋วน้ำไรท์แผ่นหนังสารคดีไปพลาง ๆ ก่อนนะค่ะ พอดียืมเขามา 5 แผ่น สนุกทุกเรื่องเลย สำหรับเรื่องรถยังเขียนรายละเอียดเรื่องรถไม่เสร็จเลย จะเอาให้เสร็จคืนนี้นี่แระค่ะ ถ้าเสร็จจะรีบเมล์ไปแจ้งให้ทราบนะค่ะ คุณน้องเกิ้ลด้วยค่ะ

 

มีบางคนอยากสร้างกระแสตัวเองโดยการเขียนวิจารณ์ค่ะ คงคิดว่าจะเกาะกระแสเพื่อให้ตัวเองดัง คนประเภทนี้ไม่รู้จริงสักแต่ว่าจะพูดไปวัน ๆ คงคิดว่าจะทำอะไรได้ คิดผิดแล้วเรื่องนี้

 

มีเรื่องเล่าให้ฟังเรื่องค่ะ มีคนบางคนเขียนไปได้เซียนใหญ่สงขลายังไม่มีนางกวักเยอะแยะ มีแค่คนละสองสามองค์ แบบนี้คงไม่เข้าใจความหมายคำว่าเซียนแน่ ๆ เลย คนไม่เป็นเซียนอะไรทั้งนั้นบางคนมีไม่ต่ำกว่า 30 องค์ด้วยซ้ำไป ถามว่าทำไมมีเยอะ ก็เพราะสมัยก่อนพระท่านไม่แพงค่ะ คนท้องถิ่นรับแจกจากมือท่านมาเยอะ น้ำให้คนพื้นที่หาให้ ไม่ใช่แค่คนเดียว เด๋วคนนั้นโทร คนนี้โทร ก็ไล่เช่าไปเรื่อย ๆ จากหนึ่งเป็นสอง เป็นสาม และในที่สุดก็เกือบจะร้อยองค์ไปเลย เพราะอะไรทำไมถึงเช่ามากมายขนาดนี้ ก็เพราะความศรัทธาที่มีต่อท่านนี่แระค่ะ หากไม่ศรัทธา เก็บเพียงองค์เดียวก็เกินพอสำหรับน้ำ แต่นี่เพราะศรัทธาถึงได้เก็บทุกวันนี้ แม้ปล่อยบ้าง แต่ก็ไล่เก็บเรื่อย ๆ เช่นกัน พระเครื่องของท่านไม่ต้องการคำโฆษณา แต่ดังได้เพราะประสบการณ์ล้วน ๆ จากคนที่ศรัทธาท่านและนำท่านติดตัว ไม่ใช่ดังเพราะการปั่นเหมือนพระเครื่องสมัยนี้ หลายแห่งปั่นกัน มีให้เห็นดาษดื่น ที่ดีก็มีมาก แต่ที่ปั่นก็มีเยอะ

 

ขนาดน้ำไม่ได้เป็นเซียนแต่อย่างใด และไม่สนใจคำว่าเซียนแม้แต่น้อย เพราะไม่เก่งอะไร หลวงปู่หมุนน้ำยังเก็บพระผงดวงเศรษฐีไว้เป็น 5-600 องค์ ไม่รวมอย่างอื่นอีก ขายไปก็เยอะแยะไปหมด ถามว่าการเก็บขนาดนี้ถือว่าเป็นเซียนใหญ่ได้หรือเปล่า ขอตอบเลยละกัน ไม่ได้ค่ะ คนที่จะเป็นเซียนใหญ่ไม่ได้หมายความต้องเก็บพระไว้เยอะแยะไปหมด เพราะเขาไม่ได้จำแนกความเป็นเซียนเพราะคำว่ามีพระเครื่องมากมาย แต่เขาจำแนกความเป็นเซียนตามความรู้ความสามารถของคน ๆ นั้นเท่านั้นเอง เซียนใหญ่บางคนอาจมีเพียงแค่องค์เดียวเท่านั้นด้วยซ้ำไป ในขณะที่ชาวบ้านธรรมดา ๆ อาจมีนับร้อยองค์ ไม่ได้แปลกเลยแม้แต่น้อย

 

แอบแซวคุณประวิทย์ดีกว่า สงสัยต้องเรียกคุณประวิทย์ท่านเซียนซะแล้ว เพราะมีแม่นางกวักเยอะเหลือเกิน เฮ้อ ท่านเซียนขา ถุงเงินถุงทองมามะ มามะ