พุทธภูมิ สาวกภูมิ หรือว่า สนุกปาก...แบบไหนบนชานชาลา...ป่ะ เราไปเที่ยวกันนะ

คนเรานั้น

ในหนึ่งเกิดล้วนประกอบด้วย

เกิดหนึ่ง อยู่หนึ่ง ตายหนึ่ง

เหตุผลในการเกิดนั้นประกอบด้วย

คือ...รู้หน้าที่หนึ่ง และทำตามหน้าที่หนึ่ง

เมื่อยังไม่รู้จงเรียนรู้จนกว่าจะรู้ว่า...หน้าที่คืออะไร

หน้าที่ประกอบด้วย

ทำให้แจ้งซึ่งการหลุดพ้นโดยไม่สนใจต่อสิ่งใด ทางใดอีกแล้วหนึ่ง

สงเคราะห์สัตว์ในสากลโลกเพื่อเป็นผู้นำพาสรรพสัตว์ในยุคแห่งตนเข้าสู่การหลุดพ้นตามวิถี โดยตนเป็นผู้แนะนำและชี้ทางในที่สุดแห่งหน้าที่นั้น...อีกหนึ่ง

เมื่อรู้แล้วจงทำหน้าที่ที่ตนรู้ให้สำเร็จ

เพื่อจุดหมายเพียงหนึ่งหลังทำหน้าที่เสร็จ

คือการพักผ่อนจากการเวียนว่ายตายเกิด...ชั่วนิรันดร์

นอกเหนือกว่านี้....อยู่เพื่ออะไรกัน????

เราทำแผนที่คร่าวๆไว้แล้ว....คงมีประโยชน์บ้าง ไม่มากก็น้อย...

 

พุทธะ คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
รู้นี่คือ รู้อะไร
ตื่นนี่คือ ตื่นจากอะไร
เบิกบาน ด้วยเหตุใด

 

รู้แล้วตามอริยสัจ4 คือทุกข์คืออะไร เหตุแห่งทุกข์คืออะไร หนทางแห่งการดับทุกข์นั้นไปทางไหน(อริยมรรคมีองค์8)
พอรู้จักโลกตามความเป็นจริงว่าธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่ตัวตนก็เป็นแค่ปรากฏการณ์ตามธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ได้เพราะเหตุและปัจจัยต่างๆยังเอื้ออำนวยอยู่ และต้องดับไปในที่สุดเพราะเหตุและปัจจัยไม่เอื้ออำนวยอีกต่อไป รู้อย่างนี้ก็ตื่นขึ้นจากความฝัน มองเห็นโลกเหมือนหลุมถ่านเพลิง มีความเบื่อหน่าย คลายกำหนัดในโลก คิดออกไปให้พ้นจากห้วงสังสารวัฏที่ไม่รู้จบนี้
เบิกบานเพราะรู้ว่าจุดหมายของชีวิตคือที่ไหน การดำรงชีวิตที่เหลืออยู่นี้จะอยู่อย่างไร จนท้ายที่สุดคือเบิกบานเพราะอิสระจากเครื่องร้อยรัดคือ ตัณหาและอุปปาทาน หักโซ่แห่งปฏิจจสมุปปาทได้ อธิบายเป็นภาษามนุษย์ไม่ได้ถึงความเบิกบานนี้เรียกสั้นๆว่านิโรธ