ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

มีความเห็นว่า ออกแนวเพ้อเจ้อ คับ

 

อยุ่ในการวิจัยก่อนฮะ
นรก สวรรค์ อย่าห่วงแทนผม อย่าคิดแทน
ตอนนี้ขอสวมแว่น ค้นตำราหนาเตอะในห้องหนังสือก่อนฮะ
ลุงอย่ามาผิดโหมด

 

ก้เข้าใจถูกแล้วนี่

พรหม ไม่ได้อยู่ชั้น กามาวจร

กามรูป ก็ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส พวกนี้ คือกามาวจร

กามาวจร ยังรวมไปถึง ภพมนุษย์ ลงไปยัน วินิบาต เดรัชฉาน เปรต นรกด้วย

 

ลุงลองเปรียบเทียบแต่ละพระสูตรดีดีครับ ว่าอันไหนแปลตรงอันไหนแปลเข้าข้างคนแปล ผมบอกได้แค่นี้ เพราะ ผมชอบสโลแกนเดิม ไม่เอนเอียง ไม่มีประนีประนอม อะไรอีกก็ไม่รู้ แต่ชอบ สโลแกนนี้ 555 ลองดูครับ ลุงน่าจะยังพอมีเวลาครับ

 

ถ้างั้นก็เชิญไปทำใจร่มๆก่อนฮับ
ผมก็ชักเริ่มรำคาญที่มาตั้งข้อสงสัยในอกุศลจิตผม หรือเตือนๆว่าจะเป็นเปรตไปนั่น

เอาข้ออรรถข้อธรรมมาก่อนฮับ ถ้าทำไม่ได้ก็เงียบๆดีกว่าฮับมันไร้สาระ ที่เอานรกมาขู่

 

ปะวงแตก 3 ทุ่มละ ดึกพอดี.

 

ไม่ได้เข้าใจถูกอย่างเดียว คือเราไปแต่งเติมอะไรไม่ได้ แต่ว่า ถ้าหาก... ถึงจริงก็ จบ ถ้าเชื่อว่าพระสูตรไม่ขัดแย้ง ซึ่งเท่าที่อ่านก็ไม่ได้ขัดแย้ง ข้อ 172-174

 

หมายถึงคุณไม้หมูหรือเปล่าครับ

 

พูดรวมๆ ไม่ได้ระบุ ชอบแซว กะร่องกะแร่งเฉยๆ คนอื่น ไม่ได้อยู่ในข่ายนี้นี่นา กะร่องกะแร่งก็ไม่ใช่ซะหน่อย

 

เอาง่ายๆถ้าตรวจบาลี ไม่มีคำว่าเทวดา แปลว่าแปลผิด
แต่ถ้ามี ศาสดากำหนดสมาธิในการพูด อากิญจันยา คงไม่ใส่คำว่าเทวดาเข้ามา

แต่พวกนี้คือจะแบ่งความละเอียดตามผืนนา
เสพกามคือผืนนาเลว (ท่านบัญญัติโหดมาก เทวดากามภพคือผืนนาเลว) กลาง และ ผืนนาปราณีต(อรูปภพ)
(แต่เป็นผู้กลับมา หรือไม่กลับคืออีกเรื่อง)

 

แต่เรื่องนรกไม่ได้ขู่ เพราะมันมีเหตุผลว่าเป็นจริง เพียงแต่จะสนใจกันไหม เพราะทุกสิ่งล้วนยังมีทางแก้เสมอคับ ถ้าพิจารณาดีดี

 

ผมว่ามันก็ไม่ได้แปลผิดไปมากเท่าไหร่ แต่ในข้อ 172-174 ก็ชี้ชัดว่าอะไรเป็นอะไร มันอยู่ที่เราจะเข้าใจว่าอย่างไรคับ

 

อ่านแล้ว ทำให้ เข้าใจว่า คนอ่านพระไตรปิฎก ยังตีความผิด

 

ยังไง

 

พักเรื่องนรก ไว้ก่อนเถอะครับ ได้ลงกันทุกคนไม่ต้องกลัวถ้ายังเป็นผู้กลับมา

 

จริงๆตรงนี้ไม่ใช่สาระ

แต่ก้คุยได้

แต่การแปลออกมาผิด นี่เป้นไปได้

 

ไปดูการตรัส เกี่ยวกับผืนนาครับ
ผมจำไม่แม่น แต่มีเลว ปานกลาง ปราณีตแน่นอน แน่นอนว่ากามภพไม่ใช่เทวดาชั้นปราณีตเหมือนที่คนคิดๆกัน(เสพสุขทิพย์)

 

เมล็ดพืชปลิวตกลงไปในผืนนา

 

กามภพ นับจากสวรรค์ ชั้นที่ 6ลงมา ยันนรก
นี่เรียก กามภพ เรียกอีกอย่างว่ากามาวจร

พรหม มี 16 ชั้น

รูปฌาน 4 ตั้งแต่ ชั้น 1-8 เรียกว่า รูปาวจร

อรูปฌาน 4 ตั้งแต่ ชั้น 9-16 เรียกว่า อรูปาวจร

หากจะเทียบความปราณีต เทียบกันไม่ติอ ตามลำดับชั้น

เทียบเอาง่ายๆ

เทวดาชั้น จาตุมหาราชิกา ยัง มีกามคุณ5 คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส เป้นของเลิศ
ภาษาบ้านๆ เรียก ของทิพย์นั่นแหล่ะ

มานอกเรื่องนิดนึง
ครูเคยเล่าให้ฟัง สมัยอยู่ในถ้ำไม่ออกไปไหนมา 2ปี
อาหารทิพย์ เวลาเทวดานางฟ้าเขาเอามาถวาย
จะวางบนถาดทอง
ใส่เหมือนจอกเหล้า เหาะเอามามาถวาย
เวลาจะกิน ให้นึกเอาในจอก
จะมีกลิ่นหอม อิ่มไปได้เจ็ดวัน

 

ขัดแย้งคับ ทำบุญต่ออายุคือสิ่งที่เราคิดเอาเอง เศษดินปลายเล็บคือการเปรียบเทียบ แต่ไม่ได้หมายถึงว่า เทวดาหรือพรหม ถ้าย้อนคิดคือเมื่อมีโอกาสได้ทำดีต้องทำดี ดีคืออะไรควไม่ต้องกล่าว เมื่อพ้นไปแล้วเลยไปแล้วจะแก้ไขก็ทำได้ยากหากสร้างอกุศลกรรมเอาไว้แล้ว ถ้ามองในแง่ของการต่ออายุถ้าเพราะความยึดติดต่างๆ จึงเกิดมี ถ้ามองเห็นความเป็นไปโดยธรรมมันก็ไม่จำเป็น ดังนั้นอุปมาเศษดินปลายเล็บ เป็นการสื่อถึงว่าน้อยมากๆ ในที่นี้คือน้อยมากๆที่ คนที่หลงผิดไปสู่อบายภูมิจะกลับคืนสู่ภพที่สูงกว่า ยิ่งพูดถึงว่าถ้าเสวยกรรมในนรกเพื่อชดใช้กรรมหมดแล้ว ยังต้องใช้คำว่าอาจจะกลับคืนได้ เหมือนหรือมีปริมาณเพียง เศษดินที่ปลายเล็บ ส่วนเรื่องอื่น ก็ไม่เห็นเข้าเรื่อง พรหมกับเทวดา มันก็คนละเรื่องกัน แบบนี้พอ ทำเนาไหมลุง