ธรรมของคนพาล

แต่ที่สอนเราเค้าบอกไม่ให้เพ่งนะ?
ดิทเพิ่ม: นอนหลับไม่เพ่งนะ

 

เพ่ง แล้ว วางเพ่ง มันก็เป็นสติรู้ตัวทั่วพร้อม..

เป็นกลางๆ เป็น สติสัมโพชฌงค์

มันพลิกไปวิปัสสนา แล้ว พลิกกลับมาสมถะ ได้ สบาย..

ฝึกดูสิ แล้วจะรู้ จะเข้าใจ..

ถ้าเอาตามตำรา ตามคำสอนครูบาอาจารย์ ก็ มัวมากลัวนิมิต นั่นนี่ ทั้งๆที่มันไม่เกี่ยวเลย..

 

สมะถะเป็นการพยายามเข้าหาอารมณ์เดียว

 

ดูไปเรือยๆสติจดจ่อที่อารมณ์เดรยวกะเป็นสมะถ

 

วิป

สิติมันรุ่งโรจน์+ความเพียร
ถ้าวางถูกวิธีกะบรรลุทำ

 

อันนี้ก็ถามอากู๋ แต่ ตนเองไม่เคยรู้รส จริงๆ..

คนที่ทำสมถะจนชำนาญ เขาไม่มาพูดแบบนี้หรอก..

อารมณ์อันเดียวมันก็ถูก แต่ มันมีอะไร พิศดาร กว่านั้นเยอะ..

 

แต่อย่างไปซีเรียส
แรกๆจะเป็นธรรมสาทิต

 

ใช้ภาษากูเกิ้ล จังเนาะ..

 

ไม่เพ่งอ่ะ เวลาจับนอนไม่เคยเพิ่ง
อื่ม...อธิบายไม่ถูกแฮะ
คนอื่นไม่รู้นะ แต่ของเราเราไม่เพ่ง
ปล. บ๊ายบายก่อนนะทุกท่าน ๑.๑ เดี๋ยวเราจะอยู่ไม่ถึงสองทุ่มจะกลายเป็นฮูก

 

ขี้กลัวแท้55

 

แน่นอนอากู๋สอนมาดี
แต่ไม่ค่อยจำ55

 

ปิดจริงๆและ

 

ใช้ไปเหอะชีวิตเราอยู่ในศีลธรรมมีแต่คนยินดี

 

ปิดหยังน้อ บ่เข้าใจ..

 

ปิดใจนะต้องแปลอีกเหรอ55

 

อย่าพึ่งไปสิ ให้ กระร่อน คุยแก้เหงาต่ออีกหน่อยสักแป๊บนึง

 

รอผ้าแห้งเลยไปไหนบ่ได้55ชีวิตอุปสรรคเยอะมาก

 

ปิดทำไม มันปิดได้ด้วยเหรอ..

เขามีแต่ วิญญาณ ดับ..

 

ป้า ป้า อย่า

ป้า ป้า ใช้มือถือ ยี่ห้ออะไร อายโฟม เป่า
ถ้า อายโฟม ก็ลีหน่อย จะข้าวจายง่าย
แต่ถ้าเป็น แอนด๋อย ก็ต้องดีๆ หน่อย

คือ เวลาที่สงัดจากการงาน หน้าที่ภาระ
ก็จะมา วิ่งเล่นในโซเชี่ยว หากมีเพื่อน
เยอะ กดไลค์ไว้เยอะ หน้ามันจะมี feed
เลอะจนไล่อ่านไม่ไหว

คราวนี้ มันก็จะเหมือน คนจะหลับ

นิ้วจะตวัด ฉับ ฉับ ฉับ ภาพเลื่อนไป
อย่างเร็ว แต่พออันไหนมี ฉันทะ(ออกธรรมหน่อยๆ)
หรือ ปฏิฆะสัญญา(อายตนะเกิด) นิ้ว
ก็จะกด ฉับ หยุดภาพ สติไวก็ตรง
สติช้าก็ต้องกรอกลับ

อุปมา โซเชี่ยวฉันใด กรรมฐานก่อน
หลับ มโนยุกยิก ก็ฉันนั้น

แต่ ต้องเพ่ง ก่อน

แสงสว่าง ต้องมี หลับตาปั๊ป ต้องไม่
มืดตึ๊บ ทึบ ตัน มันจะ สว่างๆ เหมือน
ยังลืมตา ซึ่ง จิตจะสว่างอย่างนี้ได้
วันนั้นทั้งวันต้องไม่พร่องศีล มีการ
สละคืนจิตมาพอสมควร ไม่ตระหนี่

พอแสงสว่างมี เพ่งอยู่ เป็นอารมณ์กสิณ
มนสิการบ่อกสิณ ง่าย สะเตะนิ่ม

ก็จะเหมือนเปิดเข้า facebook แล้ว

หลังจากนั้น ไม่ต้องเอานิ้วกวาด
ภาพใน มโนยุกยิกจะปรากฏหลัง
จากแสงแจ่มใส( อาจจจะไม่ต้อง
แจ่มใสมากมาย เอาแค่ พอเท่าที่มี )

ภาพมันก็จะเลื่อนๆ วับๆๆๆๆ เป็นราว
ต่อเนื่องบ้าง สลับบ้าง คนละเรื่อง
กันเลยบ้าง วับ วับ วับ ไป บางครั้ง
เป็นเสียงก็ได้ ใช่ว่าจะต้องเป็นภาพ
แต่จะมีเสียงตะโกน กระซิบ สลับ
กันไป ฯลฯ

ทีนี้

อย่าเพ่ง ภาพเหล่านั้น ปล่อยมันไหลไป

แต่ต้องเพ่ง เวลา เกิด ฉันทะ พาหยุด
ลงที่เรื่องใดเรื่องหนึ่ง ภาพใดภาพหนึ่ง
เสียงตะโกน เสียงกระซิบ อย่างใดอย่าง
หนึ่ง ถ้า มันร่มๆ ไม่มีการกระเพื่อมของ
ยินดี ยินร้าย ให้ ประครองไว้ หากไม่
เพ่งก็จะ คลาด เสียหายหลายแสน

แต่ถ้าเพ่งพอดี ฉันทะรวมลง ก็จะเข้า
ไป จ๊ะจ๋า เข้าออก ภพนั้น ภพนี้ได้
สะเตะนิ่ม

อย่าเพ่ง ภาพเหล่านั้น หากปฏิฆสัญญา
เกิด( อายตนะเกิด ) อายตนะแบบนี้
อย่าเพ่งเด็ดขาด เพราะเป็น อกุศล
ไม่เป็นกลาง เผลอติดคอมโบ้ ร้อย
ละร้อย วิ่งตกเขาตายก็มี วิ่งออกประตู
ตกตึกตายก็มี วิ่งวนอยู่ในห้อง เพื่อน
ญาติมาเจอ ร่ำไห้ก็มี

 

เเถวบ้านผมเรียกโพธิจิตง่อมแง่ม