ใครอยู่ที่เบาะหลัง

เรื่องนี้เกิดขึ้นมาค่อนข้างนานแล้วประมาณ สิบกว่าปีได้ จำได้จนถึงทุกวันนี้เพราะก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น เพื่อนสนิทในกลุ่มเพิ่งจะเสียไปได้ไม่นานนัก

เรื่องมีอยู่ว่าเย็นวันนั้นฉันได้ไปหาแฟนที่บ้าน และอยู่ทานอาหารเย็นกับครอบครัวของแฟน และนั่งเล่นอยู่จนประมาณ 3 - 4 ทุ่ม ก็ขับรถกลับบ้าน

ระหว่างที่กำลังขับอยู่นั้นช่วงก่อนจะขึ้นทางด่วนประชาชื่น ใจก็กำลังคิดถึงเพื่อนคนที่เพิ่งเสียไป แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่มีความคิดแว๊บขึ้นมาในห้วแล้วก็หายไป ก็นั่งฟังเพลงอยู่หลังจากขึ้นทางด่วนมาได้ซักระยะหนึ่ง ก็มีความรู้สึกว่าขนที่หลังคอลุกขึ้นมาเฉยๆ พร้อมกับความรู้สึกที่บอกว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียวในรถอีกต่อไป

มันเป็นความรู้สึกที่บอกว่าในขณะนั้น ในรถได้มีแขกไม่ได้รับเชิญขึ้นมานั่งเป็นเพื่อนที่เบาะหลัง ด้วยความกลัวบวกกับที่เคยได้ยินมาว่า ถ้ารู้สึกว่ามีอะไรอยู่ข้างหลังไม่ให้ใช้กระจกมองหลัง

ฉันก็เลยขับโดยใช้กระจกข้างจนถึงที่บ้าน พอถึงหน้าประตูบ้าน ก็รีบยกมือไหว้ศาลพระภูมิ และบอกกับท่านว่า
"อะไรก็ตามที่มากับรถนั้นไม่ได้ชวนมา และขออย่าให้ตามเข้าบ้านได้เลย"
และรีบขึ้นรถขับเข้าบ้านโดยพยายามไม่มองดูเบาะหล้ง เป็นอะไรที่ถ้าเคยพบด้วยตัวเองแล้วจะรู้สึกผวามาก

หลังจากเอารถเข้าจอดในโรงรถแล้วเดินไปปิดประตูรั้ว มีความรู้สึกว่ามีเงาสีดำๆ ยืนอยู่ที่ประตูด้านนอก (ลืมบอกไปว่าที่บ้านมีประตูสองชั้น ชั้นใน และชั้นนอก) ประมาณว่ายืนมองเข้ามาแต่ไม่สามารถเข้ามาได้

มันเป็นความกลัวถึงขั้นที่ว่า เมื่อขึ้นไปบนห้องนอนแล้วเปิดมุ้งลวดเพื่อปิดหน้าต่าง ยังมองเห็นเงานั้นอยู่เลย ตอนนั้นเลยตัดสินใจลงไปใช้ห้องน้ำของคุณแม่ ทำเอาคุณแม่กับคุณพ่อแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้เล่าให้ฟังจนถึงตอนเช้า

คุณแม่เลยแนะนำว่าให้ไปทำบุญให้เค้า เพราะคิดว่าเค้าคงมาขอส่วนบุญ เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ครั้งแรก และก็ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เจอเรื่องหรือเหตุการณ์แปลกๆ