เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๗

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๗

​

 

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๒๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) ตำบลบ้านใต้ อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี ตั้งแต่เช้า เหตุเพราะว่าวันนี้มีงานสำคัญอยู่ ๒ งาน ก็คือเป็นวันทำบุญอายุวัฒนมงคล ๖๙ ปี พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี และเป็นวันวางศิลาฤกษ์พระเจดีย์โบราณวัดไชยชุมพลชนะสงคราม ซึ่งเรียกกันง่าย ๆ ว่าพระเจดีย์ไชยชุมพล หรือ พระเจดีย์ไชยชุมพลชนะสงคราม

เมื่อไปถึงก็ได้เข้าร่วมพิธีบวงสรวงกับพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. โดยมีหลวงพี่มหาดำ - พระครูปริยัติชัยกาญจน์ (พระมหาสมพงษ์ อภิชยวํโส ป.ธ. ๔) เจ้าอาวาสวัดถ้ำเขาปูน รองเจ้าคณะตำบลหนองหญ้า เป็นเจ้าพิธีในการบวงสรวง

กระผม/อาตมภาพได้น้อมจิตน้อมใจกราบพระบูรพาจารย์ อดีตเจ้าอาวาสวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) แห่งนี้ทั้งหมด แล้วก็เห็น "ท่านพี่" อดีตเจ้าเมืองกาญจนบุรี ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่พร้อมกับบริวารเป็นจำนวนมาก จึงได้เรียนถามท่านไปว่า "พระเจดีย์แห่งนี้มีที่มาที่ไปอย่างไรขอรับ ?"

ท่านพี่ได้อธิบายให้ฟังว่า "พระเจดีย์โบราณแห่งนี้ สร้างขึ้นตามพระบัณฑูรของสมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท วังหน้าในรัชกาลที่ ๑ เมื่อเสร็จศึกสงครามที่ทุ่งลาดหญ้า" กระผม/อาตมภาพได้เรียนถามต่อไปว่า "ตามประวัติแล้ววัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) แห่งนี้ สร้างขึ้นสมัยรัชกาลที่ ๓ ไม่ใช่หรือขอรับ ?" ท่านบอกว่า "ใช่..แต่ว่าการสร้างพระเจดีย์นั้นมีมาก่อนหน้านั้นแล้ว"

หลังจากนั้น พอมาถึงสมัยรัชกาลที่ ๓ จึงได้มีพระบัญชาให้พระยาประสิทธิสงคราม รามภักดีศรีวิเศษฯ เป็นพระยากาญจนบุรี จัดการสร้างวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) เป็นหนึ่งในจำนวนวัดที่สร้างขึ้นมาในสมัยนั้น แต่ยุคต่อมา เมื่อชายตลิ่งแม่น้ำแม่กลองได้ทรุดตัวลง จึงทำให้พระเจดีย์ซึ่งแสดงออกถึงชัยชนะของสงครามเก้าทัพที่ทุ่งลาดหญ้าในยุคนั้น ได้ถล่มลงไปในแม่น้ำแม่กลอง..!

 

เมื่อเป็นเช่นนั้น พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. จึงต้องการที่จะสร้างกลับคืนมา เพียงแต่ว่าย้ายจากสถานที่เดิมมาสร้างในที่ปัจจุบัน ซึ่งได้ทำการเทพื้นชั้นล่างและชั้น ๑ ไปแล้ว ถ้าท่านทั้งหลายสงสัยว่า "ทำไมมีชั้นล่างและชั้น ๑ ?" เพราะว่าพระเจดีย์นี้สร้างลงไปที่ชายตลิ่งแม่น้ำแม่กลองเลย ด้วยความที่ตลิ่งสูงมาก ดังนั้น..ชั้นที่เสมอพื้นจึงเป็นชั้นที่ ๑ แต่ว่าชั้นที่อยู่ใต้ตลิ่งลงไป ก็คือชั้นใต้ดินหรือว่าชั้นฐานนั่นเอง

กระผม/อาตมภาพได้ฟังประวัติศาสตร์นอกตำราอีกตามเคย ต้องขอเจริญพรขอบคุณ "ท่านพี่" เอาไว้ด้วย เรียกเป็น "เจ้าพ่อ" ทีไร ทำหน้าหงิกใส่ทุกที..! บอกว่าให้เรียกพี่ก็พอ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวจะแก่จนเกินไป..! ด้วยความที่มาอยู่จังหวัดกาญจนบุรี แล้วมีเจ้าพ่อหลักเมืองขอเป็นแค่พี่ ก็ถือว่าเป็นบุญเป็นกุศลแก่กระผม/อาตมภาพอย่างยิ่ง จึงได้ตั้งใจอุทิศส่วนกุศลในการเป็นเจ้าภาพร่วมสร้างพระเจดีย์ไชยชุมพลชนะสงครามแห่งนี้ขึ้นมาใหม่

ความจริงเขาก็มีว่าเป็นเจ้าภาพเสาโน้น ๒๐,๐๐๐ บาท เป็นเจ้าภาพบันไดนี้ ๒๕๐,๐๐๐ บาท แต่กระผม/อาตมภาพไม่ต้องการจะทำแค่ชิ้นเดียวส่วนเดียว ก็เลยถวายพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. ไป ๑๐๐,๐๐๐ บาท บอกว่า "ขอสร้างพระเจดีย์ทั้งองค์" พูดง่าย ๆ ว่า ใครถวายเงินร่วมสร้างแล้วขาดตรงไหนก็ตาม จะมีส่วนของกระผม/อาตมภาพและคณะศิษย์เสริมเข้าไปด้วยทั้งหมด..!

ในที่นี้ก็ต้องเจริญพรขอบพระคุณญาติโยมทุกท่าน ที่ร่วมกันทำบุญมาคนละเล็กคนละน้อยในทุกเมื่อเชื่อวัน ซึ่งไอ้ตัวเล็กของเราเองพอเห็นไม่ว่าจะเป็นเกียรติบัตร หรืออนุโมทนาบัตรที่ "หลวงพ่อ" สะสมไว้ก็ทำท่าจะช็อค ถามว่า "รวม ๆ ยอดแล้วเท่าไรคะ ?" ตอบไปว่า "ไม่เคยนับเหมือนกัน เฉพาะปีนี้ก็หลายล้านบาทไปแล้ว..!"

และหลายต่อหลายท่านเมื่อรับเงินช่วยเหลือไป ก็ทำเฉย ๆ ไม่ออกอนุโมทนาบัตรบ้าง ไม่ออกเกียรติบัตรบ้าง ไม่ออกหนังสือขอบคุณบ้าง ก็แล้วแต่ท่าน เพราะว่ากระผม/อาตมภาพได้บุญไปแล้ว จะมีหนังสือยืนยันหรือไม่ก็ไม่เป็นไร

โดยเฉพาะญาติโยมทั้งหลายที่ร่วมกันบูชาวัตถุมงคล ไม่ว่าจะในเว็บเพจกิฟท์จังพลังเวทย์ หรือว่าเว็บเพจวัดท่าขนุน เว็บไซต์วัดท่าขนุนก็ตาม ถือว่าท่านทั้งหลายนี้มีส่วนในบุญในกุศลที่กระผม/อาตมภาพทำด้วยทุกครั้ง ขอให้บุญบารมีนี้ ส่งผลให้ท่านทั้งหลายมีความสุขความเจริญ มีความปรารถนาที่สมหวังจงทุกประการเถิด

 

หลังจากที่ทำพิธีบวงสรวงและปักเครื่องสังเวยเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวมาถวายการต้อนรับพระผู้ใหญ่ ที่ได้รับนิมนต์มาเจริญพระพุทธมนต์ และเจริญชัยมงคลคาถาในวันนี้ ท่านแรกที่พบเลยก็คือ พระเดชพระคุณพระคุณพระพรหมกวี (พงศ์สันต์ ธมฺมเสฏฺโฐ ป.ธ. ๙, Ph.D.) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะภาค ๓ ซึ่งจะว่าไปแล้วก็มีโอกาสที่ได้กราบพบท่านน้อยมาก แต่ทันทีที่ถอดหน้ากากเข้าไปกราบ ท่านก็ถามว่า "ว่าอย่างไร..หลวงพ่อเล็กที่ตัวไม่เล็กเลย..!" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่นึกในใจว่า "ทำไมความจำของพระผู้ใหญ่ท่านน่ากลัวขนาดนี้ ?!"

ลำดับต่อไปก็เป็นหลวงพ่อพิมพ์ของกระผม/อาตมภาพ ก็คือพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร ป.ธ. ๗) เจ้าคณะภาค ๗ ที่ปรึกษามหาเถรสมาคม ความจริงท่านเป็นกรรมการมหาเถรสมาคม แต่ว่าลาออกเพื่อผ่าทางตัน แล้วทางด้านกรรมการมหาเถรสมาคมมีมติ ยกท่านขึ้นเป็นที่ปรึกษามหาเถรสมาคม สามารถเข้าร่วมประชุมมหาเถรสมาคมได้ตามปกติ

โดยที่กระผม/อาตมภาพกราบเรียนหลวงพ่อพิมพ์ว่า "ขออภัยหลวงพ่อเป็นอย่างสูง เมื่อวันเกิดตั้งใจจะถวายเสือหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ยให้ไป แต่ว่าหยิบผิด กลายเป็นเบี้ยแก้ หลวงปู่รอด วัดนายโรง เพราะว่าอยู่ในซอง หน้าตาเหมือน ๆ กัน โอกาสหน้าแล้วค่อยถวายเสือใหม่นะครับ" หลวงพ่อพิมพ์ท่านยังเมตตาพูดเล่นว่า "แล้ววันนี้จะถวายอะไรบ้าง ?" กระผม/อาตมภาพกราบเรียนว่า "เตรียมมาถวายเฉพาะหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เจ้าของวันเกิดเท่านั้นขอรับ"

อีกสักครู่หนึ่ง พระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ (ปสฤทธ์ เขมงฺกโร) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนเหนือ ประธานคณะกรรมการสาธารณสงเคราะห์คณะสงฆ์ไทยก็เดินทางมาถึง กระผม/อาตมภาพเข้าไปกราบรายงานตัวว่า "เป็นพระวัดท่าขนุน วัดต้นแบบการสาธารณะสงเคราะห์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อขอรับ" ท่านเองก็พยักหน้าบอกว่า "จำได้"

 

หลังจากนั้นแล้วก็เข้าสู่พิธีกรรมพิธีการ ไม่ว่าจะเป็นการเจริญพระพุทธมนต์บำเพ็ญกุศลถวายบูรพาจารย์วัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) แล้วก็ต่อมาด้วยการเจริญชัยมงคลคาถาในพิธีวางศิลาฤกษ์ ซึ่งพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหาธีราจารย์ เมตตาเป็นประธานอยู่ทั้งสองงาน

แต่ว่ากระผม/อาตมภาพไม่ได้อยู่ฉันเพลด้วย เนื่องเพราะว่าสุขภาพร่างกายในระยะนี้ค่อนข้างจะชำรุด อาจจะเป็นเพราะว่าพักผ่อนไม่พอ ไปหาหมอมาก็ยังคงสามวันดีสี่วันไข้ ตามประสาคนแก่ พอบอกว่าคนแก่ทีไร พรรคพวกเพื่อนฝูงก็ทำท่าหมั่นไส้เสียทุกที บางคนถึงขนาดออกปากว่า "คนแก่ภาษาอะไรวะ ? เดินเร็วขนาดคนอื่นตามไม่ทัน..!" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่คิดว่า "ก็เป็นคนแก่แบบหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุนนั่นแหละ" ก็คือถึงแม้ว่าจะแก่เหมือนรถเก่าวิ่งสามสูบก็จริง แต่พอดีว่าเป็นเครื่องยนต์ที่ใช้น้ำมันเครื่องบิน ก็เลยค่อนข้างที่จะเร็ว ถ้าหากว่าเป็นเครื่องดีเซลก็อาจจะช้าลงบ้าง

ขอตัวออกจากงานมาได้ ก็เจอญาติโยมดักทำบุญมาตลอดทาง กระผม/อาตมภาพได้แต่ถอนหายใจ ยังดีที่ว่าได้ถวายปัจจัยให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. ท่านไปแล้ว ๑๐๐,๐๐๐ บาท ไม่อย่างนั้นที่ท่านดักทำบุญมาคนละเล็กคนละน้อยตรงนี้ กระผม/อาตมภาพไม่มีเวลาที่จะย้อนกลับไปถวายให้กับหลวงพ่อท่านอีกครั้ง

ขอร้องญาติโยมทั้งหลายว่า คราวหน้าจะทำบุญก็จงทำบุญกับวัดเจ้าของงานเถิด กระผม/อาตมภาพไม่นิยมที่จะนำเงินจากวัดอื่นกลับไปที่วัดของตนเอง เพราะครูบาอาจารย์ท่านสอนเอาไว้ว่า "เงินทองเกิดขึ้นที่ไหนก็ให้ทิ้งไว้ที่วัดนั้น" กระผม/อาตมภาพปฏิบัติตามนั้นมาโดยตลอด แต่ญาติโยมก็พยายามที่จะให้กระผม/อาตมภาพผิดคำครูอยู่เสมอ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะแก้ไขอย่างไร ?

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๒๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)