ฤาจะเป็นดั่งน้ำเต็มแก้ว?

ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย J.Sayamol, 21 กรกฎาคม 2009.

  1. J.Sayamol

    J.Sayamol เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    17 เมษายน 2008
    โพสต์:
    6,190
    ค่าพลัง:
    +21,530
    ฤาจะเป็นดั่งน้ำเต็มแก้ว?

    [​IMG]

    เรื่องราวของนักศึกษา ป.โท กับอาจารย์สอนวิชาปรัชญา

    ชายหนุ่มคนหนึ่งได้รับเชิญจากมหาวิทยาลัยเอกชน เพื่อให้เป็นวิทยากรพิเศษสอนวิชาปรัชญาให้กับนักศึกษาปริญญาโท เขาเตรียมการสอนอยู่หลายวันตัดสินใจจะสอนนักศึกษาเหล่านั้น ด้วยแบบฝึกหัดง่าย ๆ แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิด

    เขาเดินเข้าห้องเรียนมาพร้อมด้วยของสองสามอย่าง บรรจุอยู่ในกระเป๋าคู่ใจ เมื่อได้เวลาเรียน เขาหยิบเหยือกแก้วขนาดใหญ่ขึ้นมา แล้วใส่ลูกเทนนิสลงไปจนเต็ม

    "พวกคุณคิดว่าเหยือกเต็มหรือยัง?" เขาหันไปถามนักศึกษาปริญญาโท

    แต่ละคนมีสีหน้าตาครุ่นคิดว่า อาจารย์หนุ่มคนนี้จะมาไม้ไหนก่อนจะตอบพร้อมกัน..."เต็มแล้ว"...

    เขายิ้มไม่พูดอะไรต่อ หันไปเปิดกระเป๋าเอกสารคู่ใจ หยิบกระป๋องใส่กรวดออกมาแล้วเทกรวดเม็ดเล็ก ๆ จำนวนมากลงไปในเหยือก พร้อมกับเขย่าเหยือกเบา ๆ กรวดเลื่อนไหลลงไปอยู่ระหว่างลูกเทนนิส อัดจนแน่นเหยือก เขาหันไปถามนักศึกษาอีก "เหยือกเต็มหรือยัง?"

    นักศึกษามองดูอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะหันมาตอบ "เต็มแล้ว..."

    เขายังยิ้มเช่นเดิม หันไปเปิดกระเป๋าหยิบเอาถุงทรายใบย่อมขึ้นมา เททรายจำนวนไม่น้อยใส่ลงไปในเหยือก เม็ดทรายไหลลงไปตามช่องว่างระหว่างกรวดกับลูกเทนนิสได้อย่างง่ายดาย

    เขาเทจนทรายหมดถุง เขย่าเหยือกจนเม็ดทรายอัดแน่นจนแทบล้นเหยือก เขาหันไปถามนักศึกษาอีกครั้ง

    "เหยือกเต็มหรือยัง?" เพื่อป้องกันการหน้าแตก นักศึกษาปริญญาโทเหล่านั้น หันมามองหน้ากัน ปรึกษากันอยู่นาน หลายคนเดินก้าว เข้ามาก้ม ๆ เงย ๆ มองเหยือกตรงหน้าอาจารย์หนุ่มอยู่หลายครั้ง มีการปรึกษาหารือกันเสียงดังไปทั้งห้องเรียน....

    จวบจนเวลาผ่านไปเกือบห้านาที หัวหน้ากลุ่มนักศึกษาจึงเป็นตัวแทน เดินเข้ามาตอบอย่างหนักแน่น

    "คราวนี้เต็มแน่นอนครับอาจารย์"

    "แน่ใจนะ"

    "แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีกครับ"

    คราวนี้เขาหยิบน้ำอัดลมสองกระป๋องออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วเทใส่เหยือกโดยไม่รีรอไม่นานน้ำอัดลมก็ซึม ผ่านทรายลงไปจนหมด ทั้งชั้นเรียนหัวเราะฮือฮากันยกใหญ่ เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

    "ไหนพวกคุณบอกว่าเหยือกเต็มแน่ ๆ ไง" เขาพูดพลางยกเหยือกขึ้น

    "ผมอยากให้พวกคุณจำบทเรียนวันนี้ไว้ เหยือกใบนี้ ก็เหมือนชีวิตคนเรา ลูกเทนนิสเปรียบเหมือนเป็นเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิต เช่น ครอบครัวคู่ชีวิต การเรียน สุขภาพ ลูก และเพื่อน สิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องที่คุณต้องสนใจจริง ๆ สูญเสียไปไม่ได้..."

    "...เม็ดกรวดเหมือนสิ่งสำคัญรองลงมา เช่น งาน บ้าน รถยนต์ ทรายก็คือเรื่องอื่น ๆ ที่เหลือเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เราจำเป็นต้องทำ แต่เรามักจะหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้...เหยือกนี้เปรียบกับชีวิตของคุณ ถ้าคุณใส่ทรายลงไปก่อน คุณจะมัวหมกมุ่นอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ตลอดเวลา ชีวิตเต็มแล้ว...เต็มจนไม่มีที่เหลือให้ใส่กรวด ไม่มีที่เหลือใส่ให้ลูกเทนนิสแน่นอน..."

    "...ชีวิตของคนเราทุกคน..ถ้าเราใช้เวลา และปล่อยให้เวลาหมดไปกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เราจะไม่มีที่ว่างในชีวิต ไว้สำหรับเรื่องสำคัญกว่า...เพราะฉะนั้น ในแต่ละวันของชีวิตเราต้องให้ความสนใจ กับเรื่องที่ทำให้ตัวเรา และครอบครัวมีความสุข ใช้ชีวิตเล่นกับลูก ๆ หาเวลาไปตรวจร่างกาย พาคู่ชีวิตกับลูกไปพักผ่อนในวันหยุด พากันออกกำลังกาย เล่นกีฬาร่วมกันสักชั่วโมง สองชั่วโมง เพื่อสุขภาพ และความสัมพันธ์ที่ดีในชีวิต เราต้องดูแลเรื่องที่สำคัญที่สุดจริง ๆ ดูแลลูกเทนนิสของเราก่อนเรื่องอื่นทั้งหมด..."

    "...หลังจากนั้น ถ้ามีเวลาเหลือเราจึงเอามาสนใจกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา..."

    นักศึกษาคนหนึ่งยกมือขึ้นถาม "แล้วน้ำที่อาจารย์เทใส่ลงไปล่ะครับ หมายถึงอะไร?"

    เขายิ้มพร้อมกับบอกว่า "การที่ใส่น้ำลงไป เพราะอยากให้เห็นว่าไม่ว่าชีวิตของเราจะวุ่นวายสับสนเพียงใด ในความสับสน และวุ่นวายเหล่านั้น คุณยังมีที่ว่างสำหรับการแบ่งปันน้ำใจให้กันเสมอ..."
    ;aa56

    ที่มา : Kapook.com

    เจ้าของบทความ : ไม่ทราบชื่อ

    ไทยรีดเดอร์คลับ - บทความดี ๆ ทุกวี่ทุกวัน
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 22 กรกฎาคม 2009
  2. HappyPrincess

    HappyPrincess Active Member

    วันที่สมัครสมาชิก:
    1 มกราคม 2009
    โพสต์:
    297
    ค่าพลัง:
    +31

    [​IMG]

    น้ำใจมีค่ามากกว่าน้ำเงิน....อนุโมทนาค่ะ สาธุ ^___^
     

แชร์หน้านี้

Loading...