ภาระกิจเร่งด่วน...ทำวัดให้เป็นที่พึ่งพิงจากภัยพิบัติ!!!

ภาระกิจเร่งด่วน...
ทำวัดให้เป็นที่พึ่งพิงจากภัยพิบัติ!!!​

​

​

​

kananun<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3293475", true); </SCRIPT>
หัวหน้ากลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ

บวร ทำ"วัด"ให้เป็นที่พึ่งพิงจากภัยพิบัติ

หลายคนหลายกลุ่ม ต่างแสวงหาสถานที่ปลอดภัย ยามเกิดภัยพิบัติกัน โดยมองต่างมุม ต่างความคิด ตามพื้นฐานความศรัทธาความเชื่อความรู้ของตนเอง สำหรับ"พลังจิตพิชิตภัยพิบัติ" เราเชื่อมั่นในพุทธคุณ แห่งพระพุทธศาสนา รวมทั้ง พระราชกะแสรับสั่งขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถึง โครงการ "บวร"

การทำ วัด เป็นจุดศูนย์กลาง ประสานกับ บ้าน เอกชน และ โครงการของพระราชา ศาสตร์ของพระราชา ผู้สนองพระราชกิจเพื่อบ้านเมือง คือข้าราชการที่ดี ซึ่งโครงการ ของพระองค์ท่านทรงมีความลุ่มลึกและปรีชาชาญอย่างที่สุด การนำโครงการบวรมาใช้นั้น ยังประโยชน์แห่งการพัฒนานำประโยชน์สุขได้ทั้ง ทางตรงและทางอ้อม เกิดการพัฒนาที่ยั่งยืน มั่นคงเป็นรากฐานของประเทศ

เกิดการพัฒนาทั้งทางวัตถุสาธารณะประโยชน์ และการพัฒนาจิตใจ คุณธรรม ทั้ง ความสันโดษ ความพอเพียง สามัคคีธรรม ความเสียสละเพื่อส่วนรวม เกิดผลที่เป็นที่พึ่งพิงได้ทั้งในยามบ้านเมืองสงบ และัในยามบ้านเมืองเกิดภัยพิบัติ

กิจการงานในโครงการ บวร ก็เกิดคุณประโยชน์ด้วยกันทั้งสิ้น ดังนั้นยิ่งเราลงมือทำได้เร็ว เท่าไร คุณประโยชน์ต่อ ชาติ พระพุทธศาสนา พระมหากษัตริย์ ก็ยิ่งเกิดผล อานิสงค์ เร็วเมื่อนั้น เพียงนั้น ประเด็นสำคัญคือ ผู้ดำเนินการ ผู้เกี่ยวข้อง ผู้ประสานงาน มีวิสัยทัศน์ และญาณทัศนะ ที่ลึกซึ้งเพียงใด ยิ่งลึก ยิ่งกว้าง ยิ่งหลากมิติ ยิ่งเกิดผลอัศจรรย์มาก

ดังนั้นจึงจำเป็นต้อง อธิบาย เหตุ ผล การสืบต่อผล ให้ฟังอย่างละเอียด บางครั้ง บางท่านคิดว่าเราจะเตรียมที่ เตรียมทางของเราเองเพื่อตัวเรา ครอบครัวเรายามเกิดภัยพิบัติ บางท่านก้ตั้งใจว่าจะเตรียมสถานที่ของเราอยู่อาศัยด้วย และไว้ช่วยเหลือผู้อื่นด้วย ยามทุกข์เข็ญด้วยเมตตา แต่มีอีก หนทางหนึ่ง ที่เราทุกๆคนร่วมใจกันเตรียม ร่วมกันสร้างสถานที่ปลอดภัยจากภัยพิบัติกันได้ ช่วยคนได้มากมายขึ้น เตรียมไม่ยาก ทำตามกำลังกาย กำลังใจ กำลังสติปัญญาของแต่ละบุคคล

มาร่วมกันทำให้ "วัด" เป็นร่มเงาพักพิงพึ่งพา ยามเกิดภัยพิบัติกันครับ เรื่องนี้นับแต่ที่ผมทราบเรื่อง ภัยพิบัติมาเมื่อ สิบกว่าปีก่อน ก็ได้ทราบว่า วัดหลายแห่งได้มีการจัดเตรียมพร้อมเพื่อช่วยญาติโยมสาธุชนคนดีจากภัยพิบัติกันมากมายหลายแห่้ง บางวัดเตรียมเก็บเทียน เก็บเครื่องสังฆทานของแห้งเอาไว้ บางวัดเตรียมที่พัก ที่อยู่อาศัยเอาไว้ให้ ทั้งที่เป็นศาลา และครูบาอาจารย์ที่ท่านสร้างพระพุทธรูปองค์ใหญ่ให้คนเข้าไปอยู่เข้าไปหลบภัยยามนั้น

วัดและสถานที่ สถานธรรมดังกล่าว มีอยู่มากมายหลายแห่ง ทั่วประเทศไทย วัดมี 50,000 วัด ไม่นับสถานปฏิบัติธรรมอีกมากมาย หากวัดต่างเพิ่มการเป็นที่พึ่งพิงยามเกิดภัยพิบัติด้วยเมตตา จะช่วยสาธุชนคนดีให้รอด สร้างศรัทธาในพระพุทธศาสนาให้ได้มากขึ้นอีก มากเพียงใด

หากเราช่วยกัน เสริม ช่วยกันสร้าง ช่วยกันรวมใจกัน โดยนำโครงการ บ ว ร มาสานความสามัคคี และสนับสนุนทรัพยากร ทั้งแรงกาย แรงใจ แรงปัญญาแล้ว ประโยชน์ที่ได้จะมากมายนักและสิ่งที่ทำเอาไว้ ก็เกิดเป็นบุญเป็นกุศลในพระพุทธศาสนาอีกด้วย เกิดคุณประโยชน์ทั้งทาง โลก และผลบุญทางธรรม

เรามาลองดูว่า เราจะช่วยกันอย่างไร ให้ วัด เป็นที่ปลอดภัยจากภัยพิบัติและเป็นศุนย์กลางแห่งการพัฒนาให้เกิดประโยชน์สุขต่อแผ่นดิน หากวัดแต่ละวัด มีศักยภาพสูงขึ้น ในหลากมิติขึ้น วัดจะเป็นจุดศูนย์กลางในการพัฒนาประเทศชาติ บ้านเมืองและเหนือสิ่งอื่นใดคือ การพัฒนาคนให้เป็นคนดีก่อนที่จะทำให้คนดีมีธรรมมะเป็นคนเก่งด้วย จิตที่พัฒนาแล้วจากสมาธิ

วัด ในฐานะ สถานที่ขัดเกลาเพาะบ่มคุณธรรมความดี ความงดงามในสังคมชุมชนนั้นๆ

วัดในฐานะ สถานที่ปฏิบัติธรรม ขัดเกลากิเลส ฝึกฝนจิตใจเพื่อมรรคผลพระนิพพาน

วัด ในฐานะ สถานที่รวบรวมศิลปะวิทยาการ องค์ความรู้ สรรพวิชา ทั้งทางศาสนา และทางโลก ของชุมชนนั้นๆ

วัด ในฐานะ ที่พึ่งพิงยามยาก โรงทาน ยามอดอยาก ศาลายามไร้ที่ซุกหัวนอน ที่ขอพักอาศัยยามเกิดภัยพิบัติ

วัด ในฐานะ สถานที่อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ แพปลาหน้าวัด ที่เพาะพักสัตว์น้ำให้ลำน้ำอุดมสมบูรณ์ สวนป่าในวัด เพื่อความร่มเย็น เพื่อรักษ์ป่า สวนสมุนไพรเพื่ออนุรักษ์พันธุ์ไม้ยาหายาก เพื่อ เยียวยา เขตอภัยทาน เพื่อรักษาคุ้มครองชีวิตสรรพสัตว์

วัด ในฐานะสิ่งสะท้อนความเจริญรุ่งเรืองทางจิตใจ ความศรัทธาในพระศาสนาอย่างมั่นคงจนเกิด ศาสนสถาน ศาสนวัตถุ พระพุทธปฏิมาค่าควรเมืองหรือหาค่ามิได้ เกิดเป็นความมั่งคั่งบริบูรณ์ในชุมชนนั้น

วัด ในฐานะ สถานที่ท่องเที่ยวเชิงศิลปะวัฒนธรรม ที่อนุรักษ์วิถีชีวิต อนุรักษ์งานศิลป์ อย่างหมดจดลงตัว สร้างงาน สร้างอาชีพ สร้างรายได้ให้คนในชุมชน

หากเราเข้าใจในมิติ บทบาทของวัด และเสริมบทบาทของวัดให้กลับมาเป็นจุดศูนย์รวมจิตใจของชุมชน บ้าน ราชการ ให้ดำเนินไปจนเกิดผลเกิดอัตถะประโยชน์สูงสุด<!-- google_ad_section_end --> งานแรกที่ไปเริ่มลงพื้นที่ ดำเนินการ ที่วัดบึงศรีเทพ จ.เพชรบูรณ์ครับ

04-06-2010, 03:29 PM

ที่มา http://palungjit.org/threads/บวร-ทำ-วัด-ให้เป็นที่พึ่งพิงจากภัยพิบัติ.239211/

 

*** วัด และ หมู่บ้านในชนบท ***​

​

วัดและหมู่บ้านในชนบท คือทางรอดของชาวไทย และผู้พลัดถิ่นจากต่างแดน...ตั้งแต่นี้ต่อไป...พอมีเวลาค่อยๆ ลองไปสำรวจวัด และชนบทที่น่าจะปลอดภัย สามารถรับผู้อพยพได้...

แล้วกลับมานำเสนอ เพื่อหาทางช่วยกันคิด ช่วยเหลือพัฒนาให้มีศักยภาพมากยิ่งขึ้น...ต้องค่อย ๆ ทำอย่าให้ชาวบ้านแตกตื่นตกใจ....เข้าไปในฐานะคนใจบุญทั่วๆไป....งานนี้ จำเป็นต้องกระจายกันทำในพื้นที่ของตนเอง แล้วกลับมารายงานให้ "ผู้รวบรวมข้อมูล" รับทราบ....

ขอให้ช่วยกันทำ ช่วยกันเสียสละออกทุนกันเอง...เจตนา "ช่วยชีวิตคน" ได้บุญมาก...ทุกคนจะมี "ตัวกระทำ" สะสมติดตัวไว้...หากไม่มั่นใจตนเอง ให้จุดธูป ๗ ดอก "ถวายสัจจะต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า จะช่วยสานต่อพระพุทธศาสนา ตลอดชีวิต" และขออำนาจของ "สัจจะ" ช่วยคุ้มครองให้ข้าพเจ้าทำงานสำเร็จทุกประการ...

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
10-01-2007, 07:13 AM

*** อาหารยังชีพ **** ​

​

เรื่องอาหารช่วงนั้นสำคัญมาก พยายามพึ่ง "เทคโนโลยีดั้งเดิม" ไว้ก่อน....ค้นหา "แม่บ้านทำอาหาร" เป็นชาวบ้านที่มีประสบการณ์ประกอบอาหารเลี้ยงคนจำนวนมาก จะเป็นแกนนำสำคัญในการช่วยผู้อพยพจำนวนมากได้...

ส่วนใหญ่แล้ว ประเพณีตามชนบท มักร่วมกันทำอาหารจำนวนมากเวลามีงานเลี้ยงใหญ่....สิ่งสำคัญอุปกรณ์ด้านอาหาร เช่นเตา หม้อ ถ่าน จาน ชาม ช้อน ฯลฯ ส่วนใหญ่จะเก็บไว้ตาม "วัด" เป็นของๆ วัด...ซึ่งพวกเรามักถูกสอนไว้ว่า "ไม่ให้นำของๆ วัดมาเป็นสมบัติส่วนตัว"....

เมื่อถึงเวลาสรรพภัยทั้งปวงกึ่งพุทธกาลปรากฏ... "ของๆ วัดเหล่านี้จะช่วยชีวิตคนดีจำนวนมากได้".....ดังนั้น เพื่อเป็นการเตรียมพร้อมรับสถานการณ์ในอนาคต....พวกเราต้องช่วยกัน ช่วยประกาศให้ทำบุญเป็น "ถวายอุปกรณ์ทำและเลี้ยงอาหารให้กับวัด"

ยิ่งมีสะสมมาก ยิ่งมีผลดีในอนาคต....จะได้ไม่ต้องแย่งกัน เมื่อมีคนจำนวนมากอพยพขึ้นทางภาคเหนือ และภาคอีสาน...วัดทั้งสองภาคนี้จึงต้องช่วยกันเป็นพิเศษ ภาคกลาง และชายฝั่งทะเลจะมีภัยอันตรายอย่างยิ่ง...ฝากไว้ด้วย ท่านกาขาว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
10-01-2007, 05:11 AM

​

*** น้ำ ***​

เรื่องน้ำกิน เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง...เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า "น้ำบนผิวดิน" จะไม่ปลอดภัย หลังมีการใช้ระเบิดปรมาณู ระเบิดนิวเคลียร์....การเตรียมการเกี่ยวกับน้ำ เท่าที่อ่านดู(ในเว็บพลังจิต) จะไม่สามารถรองรับผู้อพยพจำนวนมากในระดับมหภาคได้....

ดังนั้น ให้หันหลังกลับไปมอง "เทคโนโลยี่ดั้งเดิม" ที่มีความมั่นคงสูง....ซึ่งก็คือ "บ่อน้ำบาดาล" ที่มีอยู่แล้วตามชนบท....แต่เมื่อคิดในเรื่องปริมาณ "จำนวนบ่อน้ำบาดาล" ที่มีใช้อยู่ในปัจจุบันทั้งภาคเหนือและอีสานแล้ว คงไม่สามารถรองรับได้แน่....เรื่อง "การขุดบ่อน้ำบาดาล" จึงเป็นเรื่องสำคัญยิ่งยวดไม่น้อยไปกว่าเรื่องทางด้านอาหาร...

ต้องออกสำรวจเช่นกัน....แล้วกลับมารายงานข้อมูล เพื่อคิดวางแผนว่าจะต้องขุดเพิ่มตาม "วัด และ ชุมชน" แห่งใดบ้าง....ขอให้ผู้มีประสบการณ์และมีความรู้ด้านบ่อน้ำบาดาล....ลองคิดคำนวณว่า "น้ำ ๑ บ่อ จะสามารถรองรองการใช้งานดื่มกิน ได้กี่คน ต่อวัน"...

เมื่อเราทราบก็จะคำนวณหา จำนวนที่เหมาะสมได้ เช่น มีวัดหนึ่ง ที่รองรับคนเข้ามาพักได้ ๑,๐๐๐ คน จำเป็นต้องมีบ่อน้ำ จำนวน ๑๐ บ่อ แต่วัดนั้น มีบ่อน้ำบาดาลเพียง ๑ บ่อ ดังนั้นจึงต้องขุดเพิ่ม อีก ๙ บ่อ....

จึงเป็นหน้าที่ของพวกเราอีก ที่จะต้องช่วยกันหาผู้ใจบุญขุดบ่อน้ำบาดาล ถวายวัด...เรื่องนี้ ต้องระวังประชาชนแตกตื่นเช่นกัน อาจจะบอกพวกชาวบ้านและพระว่า ปีนี้(2007)เขาว่าจะแห้งแล้งมาก จึงอยากทำบุญเรื่องน้ำกันมากๆ คาดว่าชาวบ้านในพื้นที่จะยินดี แล้วก็แบ่งไปขุดใจกลางชุมชนเพิ่ม...เป็นการทำบุญ บริจาค ช่วยเหลือกันไป.....

- " หนุมาน ผู้นำสาร "
10-01-2007, 07:43 AM

ที่มา http://palungjit.org/showthread.php?t=51726&page=15<!-- google_ad_section_end -->

 

แบบจำลองสถานการณ์ช่วงวิกฤติ​

ภาพของผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวในประเทศเฮติ​

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ฤษีแปลงสาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_437660", true); </SCRIPT> สมาชิก

ชุมชนเมืองจะอยู่อาศัยไม่ได้ ไม่ปลอดภัย คนจนในเมืองกลายเป็นอาชญากรรม คนรวยมีเงินมากมายแต่ไร้ค่า ไม่มีใครยอมขายอาหารให้ ต้องหลบซ่อนตัวในที่พัก ปกป้องทรัพย์สินของตน ชุมชนชนบท ไม่มีข้าวกินเพราะขายข้าวไปหมดแล้ว ได้เงินมาก็ใช้หมดแล้ว ลงทุนเพาะปลูกไปแล้ว ยังไม่ได้ดอกผล อาหารจะรวมกันที่โรงสี และศูนย์อาหารในเมือง การกระจายอาหารที่ไม่ดี ทำให้คนจนก่ออาชญากรรม คนรวยถูกฆ่าง่ายๆ คนดีไม่มีข้าวกิน แม้นแต่น้ำก็ขาดแคลน

กลยุทธ์การกัน, แก้ และก้าว ในคราวเดียว
(ก่อนเกิดกันได้, หากเกิดเหตุแก้ได้, ไม่เกิดก็ก้าวหน้าได้)​

ประกาศโครงการ "ชุมชนพอเพียงเพื่ออนาคต" โดยรณรงค์ว่า จะให้ชนบทเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ทำรายได้เข้าชุมชนโดยตรง ตามโครงการพัฒนาชุมชน เป็นการปิดข่าวสงคราม คนไม่แตกตื่น และการทำแบบนี้คือการเตรียมตัวรับสถานการณ์อย่างแนบเนียน ชุมชนชนบทจะมีเต้นท์สำรอง, น้ำสำรอง, อาหารสำรอง, ที่พักเครื่องกันหนาวสำรอง โดยบอกว่าเตรียมไว้เพื่อรับนักท่องเที่ยวในอนาคต ซึ่งจะทำเงินให้ประเทศ แต่แท้จริงแล้ว เตรียมไว้ช่วยคนเมือง ที่จะหนีภัยสงคราม และซึนามิที่ท่วมเกือบครึ่งประเทศมา เมื่อคนจากเมืองไร้บ้านมาสามารถเปิดบ้านต้อนรับได้ทันที

เตรียมสังคมเมตตาธรรม โดยการรณรงค์การต้อนรับประทับใจ โดยการให้ไปฝึกความเมตตา, พรหมวิหารสี่ โดยมีศูนย์กลางการฝึกที่วัด มีบุคลากรอาสาสมัครไปสอนงาน เช่น การเตรียมตัวป้องกันและช่วยเหลือนักท่องเที่ยวที่ได้รับภัย สร้างมาตรฐานความปลอดภัย เป็นต้น ฝึกซ้อมแบบนี้สามารถช่วยคนที่ตกยากมาได้ทันที แต่บอกว่าเป็นการฝึกการบริการที่ดี เพื่อเตรียมเป็นหมู่บ้านท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม เราจะปิดไม่ให้เขารู้ตัวว่าเป็นการเตรียมตัวช่วยเหลือคนไทยด้วยกันเมื่อยามสงครามและน้ำภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ ฟื้นฟูวัฒนธรรมควาเมตตาอารีที่ถูกขายไปนาน ให้กลับมาสู่แดนดินไทย

เตรียมศูนย์กลางชุมชน ได้แก่ ศูนย์กลางเสบียง ซึ่งมียุ้งฉางกลาง เก็บเมล็ดพันธุ์พืช ต่างๆ ทั้งที่กินได้ทันที เช่น พวกถั่ว พวกที่ต้องนำไปเพาะแต่โตเร็ว เช่น ผัก และเมล็ดพันธุ์ข้าว ให้สามารถช่วยเหลือคนทั้งหมู่บ้านได้ นอกจากนี้ยังมีศูนย์กลางปฐมพยาบาล และศูนย์เก็บสมุนไพรประจำตำบล ที่สามารถรองรับการรักษาโรคได้อย่างทันท่วงทีและทั่วถึง ทั้งยังเตรียมบุคคลากรไว้ให้พร้อมด้วย ส่วนศูนย์กลางการสื่อสารนั้นก็จำเป็นเช่นกัน เพื่อประกาศข่าวต่างๆ ให้ความรู้ได้ทันที เมื่อเกิดเหตุการณ์ร้าย ประชาชนจะรู้ได้ว่าควรทำอย่างไร อย่างไรก็ตาม ศูนย์กลางข่าวสารนี้ ควรคำนึงถึงเวลาขาดไฟฟ้าด้วย

เตรียมแหล่งน้ำจำนวนมาก ควรพิจารณาแหล่งน้ำสำรองจากใต้ดิน บ่อน้ำบาดาลควรมีจำนวนมาก เพราะจะปลอดภัยจากฝุ่นกำมันตรังสีและอาวุธเชื้อโรคที่อาจแพร่มาทางแม่น้ำโขง ดังนี้ จึงควรรณรงค์ให้แต่ละหย่อมมีบ่อน้ำบาดาลใช้ร่วมกัน กระจายอย่างทั่วถึง น้ำเป็นสิ่งสำคัญมาก โดยเฉพาะเขตอีสาน หากน้ำทะเลท่วมหนุน น้ำใต้ดินมีเกลือมาก จะขุดกินน้ำบาดาลไม่ได้ แม่น้ำโขงก็มีอาวุธเชื้อโรคแพร่ระบาด แต่เราต้องไม่บอกประชาชนตรงๆ บอกว่าฟื้นฟูวัฒนธรรม บอกว่ารสนิยมฝรั่งเขาชอบมาดูแบบนี้ เป็นเอกลักษณ์ที่ประเทศอื่นไม่มี เราจะทำให้เป็นจุดขาย และใช้กินได้ทันทีอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นหน้าแล้งหรือหน้าในก็ตาม โดยเราจะสอนการกรองน้ำ, ต้มน้ำ และช่วยกันทำเครื่องกรองแจกให้ทั่ว

การลงทุนสร้างที่พักอาศัยใหม่จะใช้เวลานาน และไม่ทันการณ์ ต้องใช้ชุมชนเดิมเป็นรากฐาน โดยต้องอาศัยอาสาสมัครทำงานนี้ ให้ครอบคลุมทั่วไทย กระจายทั้งด้านยุทโธปกรณ์, บุคลากร ฯลฯ ซึ่งต้องลาออกจากงานมาทำงานรับใช้ชาติเต็มตัว งานนี้จึงจะสำเร็จได้ หาไม่แล้ว ก็ไม่มีผู้ใดลงมือช่วยเหลือ สังคมไทยถูกทอดทิ้ง คนไม่รู้อีโหน่อีเหน่ตายไม่รู้ตัว คนที่รู้มากเห็นแก่ตัวก็ถูกอาชญากรปล้นฆ่าตาย บ้านเมืองไหน ไม่เตรียมสังคมพุทธไว้ บ้านเมืองนั้นเป็นอันต้องล่มสลายสิ้นชาติ

กลยุทธนี้เดินหมากเกมเดียว ใช้ได้ทั้ง กัน, แก้ และก้าว รับศึกได้ทุกแบบ ทุกทิศ ทุกสถานการณ์ มีสมดุลในตัว เติบโตได้ ยืดหยุ่นได้ พลิกแพลงต่อได้ และเหมาะสมสอดคล้องกับรากฐานความเป็นไทย ทุกประการ ซึ่งหากไม่เกิดอะไรขึ้น ชุมชนไทยจะเข้มแข็งเป็นชุมชนพึ่งพาตนเองได้ทันที พร้อมเปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมได้ในอนาคตอย่างพอเพียงอีกด้วย วัฒนธรรมก็ถูกฟื้นฟู ความสามัคคีของคนในชาติก็กลับคืนมา แต่ถ้าเกิดเหตุขึ้นมา จะเป็นแหล่งพึ่งพาอาศัยและอยู่ร่วมกันได้ยามวิกฤติ

ฤษีแปลงสาร
02-01-2007, 02:10 PM

ภัยใดไม่เท่าภัยจากมนุษย์ด้วยกัน
ขาดน้ำและอาหารอยู่ได้หลายวัน
ขาดอากาศหายใจอยู่ได้ไม่เกินสี่นาที
แต่มนุษย์ด้วยกันนี้ฆ่ากันได้ในพริบตาเดียว​

ขอให้คนดีช่วยเหลือกัน เราเสียสละส่วนตน สองสามปี
สร้างชาติใหม่ ไทยพุทธจะครองโลก
สามัคคี, เมตตาธรรม, ขันติ, อุเบกขา และปัญญา
จะทำให้รอดพ้นภัยพิบัติสู่ยุค "ศรีวิไล" แฮ...​

ที่มา http://palungjit.org​

 

มหากุศล จริงๆ ...

 

สาธุ อนุโมทนาบุญด้วยครับ

สิ่งที่จำเป็นที่สุดในการดำรงชีพหากเกิดภัยพิบัตคือน้ำ ไฟ อาหาร ของจงรักกันไว้ให้มากๆ หมั่นสนใจแต่ความ คิดดี พูดดี ทำดี ไว้มากๆครับ

 

มีโครงการกองทุนหมู่บ้านอยู่แล้ว กองทุนยาประจำหมู่บ้านก็มีแล้ว ....สำรวจดูเอาเอง สิ่งที่เราเตรียมการไว้เหล่านี้มันนานมาตั้งแต่การรบกับลาวกรณีบ้านร่มเกล้า ตอนนั้นความขาดแคลนที่เราทำการรบเสร็จสิ้นไปแล้ว มาสรุปผลการรบ เรามีปัญกาข้อขัดข้องอะไรบ้าง?...

กองทุนต่าง ๆ จึงตามมา ลองดู สำรวจดู เอามาปัดฝุ่นใหม่ก็แล้วกัน การส่งกำลังบำรุงต่าง ๆ ที่เริ่มต้นไว้ดีแล้วได้ทำกันต่อ ๆ มาอย่างไร หรือไม่ เท่านี้ก็พอจะมองออกหรือเปล่า....หรือจะรอให้มันวิบัติอีกรอบ จะรอเบื้องบน หรือจากเบื้องล่างขึ้นไปดี.....คิดดูนะ ปัญหาต่าง ๆ ผู้ที่จะรู้ดีน่าจะเป็นชาวบ้านเรา ๆ นี่แหละ ....ถ้าคนรู้แล้วไม่นำเสนอขึ้นไป ข้างบนคงไม่ตรัสรู้ได้ เสนอความต้องการสิ่งที่จำเป็นจริง ๆ ไว้ ส่วนสิ่งที่หมดอายุก็เปลี่ยนใหม่ ไม่ยาก..........

งานนี้ ใครเก่งกว่าก็ต้องดูว่าเมื่อมีภัยเกิดขึ้นแล้ว คนนั้นก็คือคนที่เตรียมตัวมาดี ถ้าอยู่ไปวัน ๆ แบบนี้.........ภาวนาเอาตามที่ตนเองถนัดนะครับ เทวดาคงมาช่วยตามที่ร้องขอ เราก็จะได้รู้กันเสียทีว่าเทวดาองค์ไหนใจดี..........นะครับ.

 

อนุโมทนาสาธุอย่างยิ่งค่ะ ><

อยากกินๆๆๆ

 

สาธุ ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
นับว่าเป็นมหากุศลที่ยิ่งใหญ่มากๆค่ะ

 

สาธุ สาธุ สาธู อนุโมทามิ กับทุก ๆ คนที่มีส่วนร่วมในงานบุญช่วยเหลือผู้ประสบภัย โดยเฉพาะวัดต่าง ๆ ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์เอื้อเฟื่อสถานที่ครับ
-----------------------------------------------------------
พุทธวจน

 

สิ่งใดที่เป็นบุญกุศล ถ้ามีโอกาสก็ควรทำครับ ขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

โมทนาสาธุ กับความร่วมใจ เสียสละ ทำบุญพร้อมกับการเตรียมวัดให้เป็นที่พึ่งพิงยามเกิดภัยพิบัติครับ

 

พระอารามหลายแห่งของพระพุทธองค์ จะเป็นเช่นนั้น

 

อนุโมทนาสาธุนะครับ
ภัยมา ก็ใช่ว่าจะไม่มีโจร นะครับ ^^
แอบมาเตือนไว้ด้วยน่ะครับ

 

ผมว่า สิ่งจำเป็นอันดับต้นๆน่าจะเป็นเรื่องน้ำนะครับ เพราะนับแต่นี้ไปจะเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ และก็จะแล้วขึ้นเรื่อยๆ น้ำจะเริ่มหายากทั้งเพื่อการเกษตรและไว้บริโภค ควรจะเริ่มมีแท้งค์น้ำพร้อมเครื่องกรองน้ำ ตามวัดต่างๆให้มากขึ้นเพื่อกักเก็บน้ำฝนไว้ใช้ในปีต่อๆไป ยามฉุกเฉิน น่าจะดีนะครับ ขอโมทนากับทุกๆท่านนะครับ

 

ใช่แล้วครับสิ่งสำคัญอันดับต้นๆคือ น้ำดื่มสะอาดที่พอเพียงกับคนจำนวณมากครับ

 

น้อง ๆ ท่านใดที่มีบ้านอยู่ต่างจังหวัด สามารถทำให้โครงการ "บวร" ให้เป็นไปได้ในหมู่บ้านของท่าน แม้แต่ยามไม่มีภัยพิบัติ วัดก็สมควรเป็นศูนย์รวมจิตใจของชุมชนได้ค่ะ แนวคิดนี้มีประโยชน์มากจริง ๆ ค่ะ ขอกราบอนุโมทนาด้วยค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุ
สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดอุทัยธานี

 

ทางเหนือก็เริ่มทำวัดให้เป็นที่อยู่อาศัย

เป็นศูนย์กลาง ที่ที่อาศัยเมื่อเกิดภัยพิบัติ


ปลู่กต้นไม้ พืชกินได้ ไว้มากพอสมควร


แล้วครับ

 

โมทนาสาธุครับ การเดินทางไปสอนสมาธิพร้อมกับช่วยกันขยายแนวคิดเรื่อง บวร สู่การปฏิบัติจริงค่อยๆเกิดผลแล้วครับ ขอโมทนาบุญกับกลุ่มชาวเหนือที่ ร่วมใจ๋กันเข้มแข็ง

ไว้มีโอกาสได้ขึ้นไปสอนสมาธิวิชชาใหม่ๆเพิ่มขึ้นอีกครับ