พระผงวัดประสาทบุญญาวาส ปี๐๖ พิมพ์หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก

กราบเท้าหลวงพ่อจงที่เคารพยิ่ง

สุดยอดพระเกจิสมัยสงครามอินโดจีน ที่วงการพระเครื่องเรียงเป็นสร้อยร้อยนามของท่านไว้ด้วยกัน คือ " จาด จง คง อี๋ " หรือบางครั้งก็เป็น " จาด จง คง จัน "

หลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา , หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก , หลวงพ่อคง วัดบางกระพ้อม , หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ , หลวงปู่จัน วัดนางหนู

สงครามอินโดจีน ช่วงเวลาแห่งความเลวร้ายของมนุษยชาติ ก็ได้ผ่านพ้นไปนานหลายปี กิตติศัพท์ของพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง ที่เกจิอาจารย์ทั้งหลายได้เมตตาจัดสร้าง ปลุกเสก หรืออธิษฐานจิตเอาไว้ เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ลูกศิษย์ลูกหาสู้ต่อไป และคุ้มครองผู้นับถือเหล่านั้นให้ฟันฝ่าภยันตรายแคล้วคลาดจากปวงภัยทั้งหลายมาได้

วันนี้สงครามเลิกไปแล้ว แต่วัตถุมงคลเหล่านั้นยังอยู่

ผมเอง ไม่ค่อยได้หรือไม่ได้มีโอกาสเป็นเจ้าของวัตถุมงคลมีค่าราคาแพงอายุสูง หายากเหล่านั้น ผมมีกะตังค์น้อยก้เลือกเช่าวัตถุมงคลที่ราคาไม่สูงนักไว้คุ้มครองตัวคุ้มครองใจ ในบรรดาเกจิอาจารย์ที่ได้เอ่ยนามมา ผมนับถือหลวงพ่อจงเป็นพิเศษ

อาจจะเป็นเพราะ พี่ที่ผมไปหัดเล่นพระเช่าพระด้วย เค้าเป็นคนอยุธยาก็ได้เลยมีพระเครื่องหลวงพ่อจงให้ดูเยอะหน่อย ก็พลอยนับถือตามพี่เค้าไปด้วย แต่ไม่ใช่ว่านับถือแบบศรัทธาตื่นข่าวหรือพวกมากลากไปแขวนนะครับ คือพิจารณาดูแล้วว่า หลวงพ่อ ท่านเป็นพระดี พระแท้ ไม่เชื่อไปถามศิษย์สายหลวงพ่อปานหรือคนอยุธยาดูก็ได้ ผมนับถือหลวงพ่อจงแต่รายได้น้อย จะให้ไปแขวนเหรียญหน้าใหญ่ หรือรูปหล่อตอกชื่อก็คงลำบากหน่อย จะไปหวังพึ่งปลาตะเพียนหรือกะตุดคาดเอวก็เลิกฝันได้ ออกมาจากวัดไหน พวกก็บอกเป็นของหลวงพ่อจงทั้งนั้น หลังจากคิดมาหลายปี ปีละหลายๆรอบ

ผมเลยเลือกพระผงวัดประสาทฯ

 

พระผงวัดประสาทบุญญาวาส ปี ๐๖ ที่สร้างโดยท่านพระครูสมุห์อำพลนั้นเป็นพิธีปลุกเสกพระเครื่องที่ยิ่งใหญ่มากคราวนึงของเมืองหลวงหรือของประเทศเราเลยทีเดียว พิธีปลุกเสกว่ากันว่ามีงานสมโภชน์ ๓ วัน ๓ คืน มีเกจิอาจารย์ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้าทำพิธีเป็นร้อยๆรูป

รวมไปถึงมวลสารศักสิทธิ์ที่รวบรวมมาจากแหล่งต่างๆ

จริงๆแล้ววัดประสาทมีพระเครื่องหลายปีนะครับผม ๐๕,๐๖,๐๗,๐๘,๐๙ ถ้าศึกษาแล้วจะพบว่าออกมาทุกปี แต่ที่ยิ่งใหญ่และเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดแพร่หลายที่สุดก็เป็นพิธีในปี๐๖

แบบพิมพ์ก็มีนับร้อยๆพิมพ์ แต่ละพิมพ์ยังแบ่งแยกเป็นสีต่างๆ เนื้อหยาบละเอียดต่างกัน ขนาดต่างกันตามส่วนผสม

ถ้าดูแต่ด้านหน้าแล้วค่อนข้างจะเล่นหาได้ยากซักหน่อย แต่ส่วนใหญ่ก็มีพิมพ์ที่มีจำนวนมากและเป็นที่นิยมกันอยู่ไม่กี่พิมพ์

เช่น พิมพ์หลวงปู่ทวด , พิมพ์สมเด็จ , พิมพ์สมเด็จพุฒาจารย์โต , พิมพ์หลวงพ่อจง , พิมพ์หลวงพ่อโอภาสี , พิมพ์หลวงพ่อวัดมะขามเฒ่า , พิมพ์พระสังกัจจายน์ , พิมพ์พระสิวลี , พิมพ์หลวงพ่อสอน , พิมพ์หลวงพ่อพัฒน์ , พิมพ์ปิดตาหลวงพ่อแก้ว ,พิมพ์ปิดตาลอยองค์ก้นอุด ฯลฯ ยกมาพอให้เป็นข้อมูล จริงๆแล้วยังมีอีกหลายพิมพ์และแต่ละชื่อพิมพ์ยังมีแม่พิมพ์แบ่งย่อยออกไปอีก เช่นหลวงปู่ทวด มีพิมพ์ใหญ่ , พิมพ์กลาง พิมพ์เล็ก พิมพ์เล็บเหยี่ยว , พิมพ์สี่เหลี่ยมวัดพะโคะ ดูมากไปก็ชักงงเหมือนกัน เอิ้ก เอิ้ก

 

เรื่องเนื้อหาก็ยังมีหลายอย่างเหมือนกันครับผม ถ้าแยกเป็นหลักใหญ่ๆก็มีเนื้อหยาบ กับเนื้อละเอียด

และแยกเป็นสีอีกหลายสี คือเนื้อขาว , เนื้อเหลือง ,เนื้อเทา , เนื้อดำ , เนื้อเขียวหรือขาวอมเขียวก้านมะลิ , เนื้อแดง ,เนื้อชมพูหรือชมพูแดงที่เรียกกันว่าเนื้อปูนกินหมาก , เนื้อขาวๆเทาๆที่เรียกกันว่าเนื้อเม้งหรือลังเม้งอีกอย่างนึง มีเฉพาะพระวัดประสาทที่มีเนื้อนี้ และที่เค้าว่ามีแต่ผมไม่เคยเห็นก็คือเนื้อสีม่วง แต่ก็คิดว่าเป็นเนื้อนึงที่เพี้ยนไปจากสีแดงนี่แหละเพียงแต่มีน้ำว่านอะไรซักอย่างถึงทำให้สีดูแปลกไป

แล้วยังมีแร่จมแร่ลอย แร่น้อยแร่มาก , แก่เม็ดบางขุนพรหม ,แก่ดินกากยายักษ์

อืมม์ รายละเอียดปลีกย่อยเยอะจัง

 

เรื่องราคายิ่งแล้วใหญ่ ใครที่ไม่ได้เล่นสายนี้จะพาปวดหัวเอาง่ายๆ คือมีตั้งแต่องค์ละสองสามร้อย ไปจนถึงองค์นึงเป็นหมื่น ( ไม่นับสมัยก่อนที่ขายหลวงปู่ทวดองค์ละแสนนะครับผม เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว )

จะพิมพ์ไหนหรือเนื้อไหน ถ้าจะเล่นกันที่ความนิยมก็เป็นอีกเรื่องนึงนะครับ แต่ถ้าว่ากันถึงมงคลในวัตถุหรืออิทธิคุณ พุทธคุณต่างๆแล้ว องค์ไหนๆ ถ้าแท้ก็เหมือนกัน หรือไม่ต่างกันมากนัก

เอาพิมพ์ที่ราคาไม่แพงนี่แหละดี อย่างพิมพ์หลวงพ่อจงนี่ ราคาไม่แพง องค์ใหญ่ได้เนื้อเยอะ ปลอมก็ยาก ดูง่าย พุทธคุณดี และที่สำคัญ

หลวงพ่อจงท่านก็มาเสกพิธีนี้ แน่นอนกว่า

พระดีมีคุณภาพ ปลุกเสกดี เนื้อหาดี อายุสูง เล่นหาง่าย และราคาไม่แพง ครบถ้วนตามคุณสมบัติของพระเครื่องที่น่าเสาะหา

 

พิมพ์หลวงพ่อจงก็แยกได้เป็น ๒ อย่างคือพิมพ์ธรรมดาที่เล่นหากันทั่วไปแบบที่เอามาให้ดูนี่แหละครับผม กับอีกพิมพ์นึงเป็นพิมพ์องค์ใหญ่ทรงหยดน้ำ หรือคล้ายๆใบไม้ แบบนั้นหายากหน่อย

พิมพ์ธรรมดาจริงๆแล้วก็มีหลายบล็อกนะครับผม สังเกตุดูจากขอบของแม่พิมพ์ที่ไม่เท่ากัน ต้นแบบของพระเครื่องพิมพ์นี้ ก็มาจากรูปเหมือนเนื้อตะกั่วหลวงพ่อจงที่เรียกกันว่ารุ่นกันภัย ถึงจะมีหลายบล็อกพิมพ์แต่รายละเอียดของแต่ละพิมพ์ก็มักจะขาดๆหายๆไปตามส่วนผสมของเนื้อในครกนั้นๆ บางองค์ติดลึก บางองค์ตื้น บางองค์เลือนๆ บางองค์ติดชัด เอาแน่ไม่ได้ เพราะฉนั้นเรื่องบล็อกหรือแม่พิมพ์สำหรับหลวงพ่อจงนั้นเราก็อย่าให้ความสำคัญอะไรนัก ถือว่าเป็นพิมพ์เดียวกันก็แล้วกันนะ

องค์นี้เนื้อชมพูหรือสีปูนแห้ง โรยแร่ด้านหน้าเยอะ แต่รายละเอียดก็คมชัดดี

 

องค์นี่ค่อนไปทางสีแดง แก่ว่านสบู่เลือดดีทางคงกระพัน เค้าว่าอย่างนั้นนะ

ด้านหน้าไม่ค่อยมีแร่ แต่โรยไว้ด้านหลังจนติดเต็มเป็นแผง

 

เนื้อชมพู สภาพดูง่ายแต่รายละเอียดที่หน้าไม่ค่อยติด มีเม็ดแร่เข้าไปอยู่แทน เนื้อละเอียดดีครับผม แต่สภาพไม่ค่อยสวย มีบิ่นตามขอบบ้าง

แต่พระสวยกับพระดูง่าย ให้เลือกพระดูง่ายไว้ก่อนดีกว่าครับผม

 

องค์นี้เนื้อจัดมากๆครับผม สีชมพู ทั้งเนื้อมวลสารที่เป็นเนื้อเก่าชิ้นเล็กๆ คราบว่าน ยางว่าน เม็ดแร่ที่โรยมากทั้งด้านหน้าและด้านหลัง รอยเหนอะจากการกดพิมพ์ ดูง่ายมากๆ

เท่าที่เคยเช่าหลวงพ่อจงมา องค์นี้เช่าแพงที่สุด

 

องค์นี้ก็สีชมพูเหมือนกันครับผม แต่ด้านหน้าลงรักปิดทองเอาไว้ แต่ด้านหลังก็ยังดูง่ายๆเหมือนองค์อื่น ตามความคิดผม คือสีชมพูดูง่ายที่สุด เนื้อหาส่วนผสมจะจัดกว่าเนื้อสีอื่น

ด้านหลังแล้วจะคล้ายๆกันหมด ในทางปฏิบัติจริงๆเวลาผมเดินหาเช่าพระหรือหาดูตามเวบ ถ้าเป็นวัดประสาท ผมจะดูด้านหลังก่อนด้านหน้าด้วยครับผม

ถ้าด้านหลังถูกใจแล้วค่อยมาดูด้านหน้าอีกที

 

องค์นี้เนื้อสีเทา สภาพสวย สีเทาก็จะดูจืดๆแบบนี้แหละครับผม

แร่ก็มีบ้างแต่ไม่จัดเหมือนสีชมพู

 

องค์นี้เนื้อดำ องค์ไม่ใหญ่ครับผม เนื้อดำมากๆ ด้านหลังยังเห็นเม็ดแร่ และเม็ดอะไรสีขุ่นๆ พระธาตุหรือเปล่าก็ไม่รู้

พระวัดปราสาท สีไหนเนื้อไหน ยังไงก็ต้องดูให้มีความแห้งครับผม ใช้แล้วก็ต้องแห้ง เนื้อจัดก็ต้องมีความแห้งแฝงอยู่ด้านใน

แห้งตามอายุเกือบๆห้าสิบปีเข้าไปแล้ว

 

องค์นี้เป็นองค์ที่ผมใช้อาราธนาอยู่ครับผม ก็เป็นเนื้อดำธรรมดานี่แหละครับผม เอามาถักหุ้มแล้วก็ลงรักปิดทอง

เท่านี้ก็สบาย ไม่มีภยันตรายอันใดมาเบียดเบียน

 

ใช่วัดปราสาทไหมครับ พิมพ์อะไรครับ