ทำไมเวลาที่เราชวนเพื่อนสวดมนต์,เข้าวัด,นั่งสมาธิ เพื่อนมักจะตอบติดตลกว่า.......

อย่างเช่นชวนเพื่อนให้สวดมนต์หรือนั่งสมาะเพื่อนมักจะตอบว่า
"ไม่เอาอ่ะแกกว่าชั้นจะนอนก็ง่วงแล้ว เอาเวลาที่ไหนมาสวด" ไม่ก็
"ไม่เอาอ่ะ ชั้นสวดไม่ได้หรอกเดี๋ยวร้อนแย่เลย"

ถ้าลองชักชวนให้นั่งสมาธิดูก็จะแบบ
"เฮ้ย แก ชั้นนั่งไม่ได้หรอกไม่มีสมาธิหรอก แล้วอีกอย่างถ้านั่งๆไปผีหลอกจะทำยังไง"

ถ้าสมมุติวันหยุดแบบนี้ถ้าเราลองชวนไปทำบุญ เข้าวัด เพื่อนก็จะ ..
"เห้ยแก ไปห้างดีกว่า "
.
.
.
แล้วหลายๆครั้งต่อหลายๆครั้ง เพื่อนมันก็จะแบบว่าหาว่าเรา
"แก ธรรมะ ธรรมะเกินไปป่าวเหนี่ย ไปบวชเลยมะ"
ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่า เราแปลกตรงไหน คือสวดมนต์ แล้วก็ชอบเปิดอ่านพวกเว็บธรมมะ ต่างๆเหนี่ย เพราะเคยแบบได้รับความทุกข์ เจ็บปวดจิตใจมากๆเลย เลยลองใช้อินเทอร์เนทเหนี่ยแหละ ให้เป็นประโยชน์สักที เข้าเว็บธรรมะหาอ่านหลักธรรม ซึ่งก็ช่วยทำให้เราสงบจิตสงบใจลงไปได้เยอะมากเลยทีเดียว


วัยรุ่นสมัยนี้เห็นธรรมะเป็นของแปลกๆนะ ค่านิยมเจริญแต่วัตถุกันทั้งนั้นเลย
หรืออาจจะเป็นเพราะว่า พวกเพื่อนเราเหล่านั้นยัง
1.เป็นวัยรุ่นที่ยังตื่นตาตื่นใจกับวุตถุ กับกระแสอยู่ในปัจจุบัน จนเห็นว่าธรรมเป็นของที่แบบเอาไว้ปฏิบัติตอนแก่ก็ได้?
2.ยังเพลินกับความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ยังไม่ได้รับทุกข์อย่างที่แบบชีวิตินี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ จึงไม่ได้หาที่พึ่ง หรือหาทางที่จะหลุดพ้นทุกข์อะไรทำนองนั้น
3.ด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ชีวิตวัยร่นส่วนใหญ่น้อยนักที่จะมีเด็กปฏิบัติธรรม/สวดมนต์ เค้าจึงมองว่าเราแปลก?

ที่พูดมาทั้งหมดนี่ไม่ได้จะอวดอ้างตัวเองว่าชอบปฏิบัติธรรมอย่างนู้นอย่างนี้นะ ลำพังปัจจุบันของเราตอนนี้ เราเองก็แค่สวดมนต์ก่อนนอน กับพยายามควบคุมจิตใจไม่ให้ฟุ้งซ่าน แต่มันก็ทำยากเสียจิงๆเหอๆ

แต่ก็แค่สงสัยเล็กๆน้อยๆ - -
อ้อลืม เราอายุ18 จ้า

 

Thai Coment

 

ไม่ว่าสังคมจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร แต่อย่าให้จิตใจเราเปลี่ยนแปลงนะคะ ดังคำที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญฯ ท่านได้กล่าวไว้แล้วนำมาตีพิมพ์ ว่า

"การทำความดี คนดีทำง่าย
การทำความชั่ว คนดีทำยาก
การทำความดี คนชั่วทำยาก"

อย่าท้อที่จะทำดีนะคะ
โมทนาสาธุค่ะ

 

ที่เพื่อนน้องกล่าวอย่างนั้นเพราะ

ตัวน้องเองไปติดรูปแบบของธรรมะเกินไป

เพื่อนน้องแท้จริงเค้าไม่ได้ปฏิเสธ ธรรมะหรอกแต่เค้าปฏิเสธรูปแบบ

ที่ต้องสวดมนต์ นั่งสมาธิ ซึ่งเค้าไม่เข้าใจว่าทำไปเพื่ออะไร

สวดมนต์ก็เหมือนกับการพูด การอ่านสิ่งที่ไม่เข้าใจ ซ้ำไปซ้ำมา ทำไปทำไม

นั่งสมาธิตัวแข็งเหมือนหิน ไม่มีความคิด ต่างอะไรกับก้อนหินก้อนหนึ่ง ทำไปทำไม

สัจจะธรรมที่แท้จริง เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการและอยากได้โอกาสกันทั้งนั้น

เพราะสัจจะธรรมให้ความพ้นทุกข์แก่เราได้

ซึ่งคนเราทุกคนก็รักสุข เกลียดทุกข์กันทั้งนั้น

ที่เพื่อนปฏิเสธเราเพราะเราไปยัดเยียดธรรมะให้เค้า นี่อย่างหนึ่ง
ข้อนี้ต้องรอให้ถึงวาระของเค้า เหมือนน้องที่ได้วาระไปแล้ว

กับอีกอย่างคือ น้องไม่นอกเหนือรูปแบบพอ การเผยแพร่สัจจะธรรมต้องนอกเหนือรูปแบบ
จึงจะทำให้สัตว์โลกแจ้งในสัจจะธรรมได้

หากน้องจะโปรด คริตส์ อิสลาม ฮินดู ให้แจ้งต่อสัจจะธรรม

น้องจะให้เค้าสวดมนต์นั่งสมาธิหรือ


หากเธอจะเผยแพร่สัจจะธรรมที่แท้จริง เธอก็สะท้อนความเป็นจริงออกมา

ที่แม้ไม่ว่าจะเป็นพุทธ คริตส์ อิสลาม ฮินดู ก็ไม่สามารถปฏิเสธความจริงแห่งสัจจะธรรมนั่นได้

เพื่อนน้องตอนนี้ก็เหมือนคนนอกศาสนา ไม่ได้เข้าใจความเป็นพุทธหรอก
เค้าเป็นพุทธในทะเบียนบ้านเท่านั้น

หากน้องจะสงเคราะห์เพื่อน น้องก็ต้องสงเคราะห์ให้เป็น
สงเคราะห์ให้เป็น คือ สงเคราะห์ให้พ้นทุกข์

ซึ่งการจะทำหน้าที่ตรงนี้ได้ อย่างแรกคือ
ผู้สงเคราะห์ต้องสงเคราะห์ตนให้พ้นทุกข์ก่อนแจ้งในสัจจะธรรมก่อน
จึงจะสงเคราะห์สัตว์โลกได้

และจากที่อ่านข้อความน้องมา เรายังไม่พร้อมจะไปสงเคราะห์คนอื่นหรอก

หากสงเคราะห์ไป ก็เป็นกรรมกับเค้าไปซะเปล่า ให้หยุดไปก่อน

หรือหากจะสงเคราะห์ให้เลือกสงเคราะห์คนที่สงเคราะห์ได้
คนที่ได้ประโยชน์จากการสงเคราะห์
หรือสงเคราะห์ไปในทางอื่นที่ไม่ใช่การเผยแพร่

บางที่เราไม่ได้มีบารมีมาในทางการเผยแพร่ดังนั้นเมื่อไปบอกใครเตือนใคร
เค้าก็ไม่เชื่อ ไม่สนเรา

สุดท้ายก็ขออนุโมทนาในความดีที่น้องมีให้กับเพื่อนและคนอื่นด้วยนะครับ

 

เห็นด้วยกับคุณ kong_sorakrit
หากน้องจะสงเคราะห์เพื่อน น้องก็ต้องสงเคราะห์ให้เป็น
สงเคราะห์ให้เป็น คือ สงเคราะห์ให้พ้นทุกข์
เวลาใครมีทุกข์ แล้วเราช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้ เขาจะสนใจเองว่า
เราทำอย่างไร ปฏิบัติอย่างไร ทำไมจึงแนะนำเขาได้
คนเราเวลาโกรธแสดงออกไม่เหมือนกัน ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่เหมือนกัน
ลองนึกเล่น ๆ นะคะ
คนแรกโกรธ ในใจก็นับ 1 2 3 4 5 ไปเรื่อยตามที่เคยมีคนบอกกันมา
ความจริงแล้วอาจจะไม่ถูกจริตกับคน ๆ นั้นก็ได้ กลับทำให้ทวีความโกรธ
มากขึ้นตามจำนวนที่นับไปเรื่อยก็ได้
ขณะที่อีกคนหนึ่งได้รับการฝึกฝนมาคนละแบบ ฉันต้องสงบให้เร็วที่สุด
ต้องมีสติให้เร็วที่สุด เมื่อรู้สึกโกรธ ในใจก็นับ 5 4 3 2 1 หยุดโกรธ ตั้งสติ
ผลลัพธ์ของสองคนนี้เป็นอย่างไรคะ

 

เพราะคนมีธาตุต่างๆกัน เราไม่สามารถบังคับใครๆให้เปลี่ยนแปลงได้หรอกครับ สิ่งที่น้องทำอยู่เป็นสิ่งที่ดีที่น้อยคนจะทำได้ในปัจจุบัน ขออนุโมทนาและเป็นกำลังใจนะครับ เรื่ิองของเพื่อนๆนั้น เมื่อแนะนำแล้วเขาไม่เอา ก็พึงวางอุเบกขาว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของของตน..ไม่ควรเดือดร้อนใจให้เป็นอกุศลนะครับ

 

ขอบคุณสำหรับหลายๆความคิดเห็นมากๆเลยนะจ้า

ทำให้เราฉุกคิดอะไรได้อีกเยอะเลย ..

 

อนุโมทนาครับ
เหมือนกับเราเลย เวลาเตือนเพื่อนเกี่ยวกับธรรมะหรือส่งบทความเกี่ยวกับธรร มะเพื่อนชอบบอกให้ไปบวช

 

มันก็ยังงี้หละครับ เพื่อน ยังไม่รู้สำนึกตัว ไม่ขวนขวาย

 

แต่ของผมนี่สิขนาดบอกและแนะนำพี่ที่ทำงานร่วมกันแล้วก็ยังย้อนมาว่า เกินไปหรือเปล่าคนที่ไหนจะทำได้ทั้งที่สิ่งที่ทำให้เราเกิดทุกข์ก็รู้อยู่นะว่าคืออะไรพอถามก็ตอบได้แต่ตัด หรือดับทุกข์นั้นไม่ได้ ยังบอกให้เราลาออกแล้วไปบวชซะอีกนี่ ก็คงจริงอย่างที่ทุกท่านบอกคืออาจจะยังไม่ถึงเวลาของเขามั้ง

 

ก็ค่อยๆ บอก ค่อยๆประยุกต์ให้เข้ากับยุคสมัยก็ได้ หรือให้เข้ากับสถานการณ์ มีเหตุมีผล

แต่ผมโชคดีมาก ที่คนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นแม่ หรือเพื่อนที่ทำงาน รุ่นพี่ที่ทำงานหลายๆคน สนใจในเรื่องธรรมะเป็นทุนอยู่แล้ว จึงแนะนำง่ายครับ

ยังไงก็ขอ โมทนา สาธุ ครับ

 

ธรรมมะ ไม่ได้มีแค่รูปแบบ การสวดมนต์ หรือนั่งสมาธิ จ๊าาา^-^
.
.
ธรรมมะจากผับ ก็ยังมีเลย(ซานติก้า)
.
.
พูดง่ายๆคือ แค่การกระพริบตา
หากลองดู ไปเรื่อยๆเราก็จบพบ หลักธรรมหลายอย่าง

 

การทำความดี เป็นสิ่งที่ไม่น่าอายจงทำไปเถิดจะเกิดผล

 

ตัวนายก็คล้ายๆกับเรานะ เเต่เราก็เห็นด้วยกับกระทู้ข้างบน

นายอาจจะติดกับรูปแบบของธรรมมากไป

อย่างวัยรุ่นเนี่ย อาจต้องเปลี่ยนรูปแบบเเต่ผลคือได้ดีนะนาย

อิอิ

 

เเต่อีกอย่าง คุณทำดีเเล้ว ขอให้ทำต่อไป ไม่ได้ผิดอะไร

สาธุครับ

 

ข้าพเจ้าชวนใครสวดมนต์ครั้งใด โดนกล่าวเสียดแทงว่า "งมงาย" ทุกครั้งไป
เอ่ยคุยกับใครเรื่องธรรม มักจะได้ยินคำว่า "เริ่มจะบ้าไปละ" จนชินหู
จนมาวันนี้ จะคุยกับใครเรื่องธรรมจะถามเค้าก่อนว่า "ฟังได้มั้ย คุยได้รึป่าว"
ทำให้เกิดความรู้สึกว่า เหมือนเราชวนเค้า คุยกับเค้า ในเรื่องที่ไม่ดียังไง ยังงั้นเลย
จนต้องเก็บธรรมไว้ในใจ ไว้ในดวงจิตของตัวเอง คนเดียว..

อยู่เพื่อทำความดีนี้เพื่อแม่ อยู่เพื่อแผ่อายุพระพุทธศาสนา
อยู่เพื่อสร้างบารมีที่ทำมา อยู่เพื่อพาสรรพวัตว์ขัดจิตใจ

ขอบุญบารมี จงมีแด่ผู้เมตตาด้วยเถิด

 

เมื่อดอกไม้แห่งพุทธะยังไม่ถึงเวลาเบิกบาน
อดทนและรอคอย
แสดงให้ทุกคนเห็นถึงความร่มเย็นและเป็นสุขจากเงาไม้แห่งธรรม
ที่เราเฝ้าปฏิบัติ

เหมือนเฝ้าหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งโพธิลงในจิตใจของผู้คน
ใช้น้ำใจแห่งศรัทธารดลงพื้นดิน
ด้วยความเพียรอันบริสุทธิ์ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

ในโลกอันรุ่มร้อน ธรรมะเป็นของเย็น
ในโลกอันวุ่นวาย ธรรมะสงบ
ในโลกอันมืดมิด ธรรมะเป็นแสงสว่างนำทาง

เมื่อเราไม่รุ่มร้อน ไม่วุ่นวาย ไม่หลงทาง
เราจะช่วยเหลือคนอื่นได้ ด้วยน้ำใจ ด้วยเมตตา
หากคนอื่นไม่เห็น ก็ไม่เป็นไร
วางไว้ที่เดิม อย่าถือไว้ให้หนักใจ