เรื่องเด่น ทำอย่างไรจึงจะพ้นทุกข์ในวัฏสงสาร-หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

ปุจฉา - ปฏิบัติธรรมอย่างไรจึงจะพ้นทุกข์ในวัฏสงสาร
ผมเบื่อการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เพราะเกิดมีแต่ทุกข์ทั้งนั้น

วิสัชนา - การระอาและเบื่อหน่ายในวัฏสงสาร
เป็นปัญญาและศีลสมาธิรวมพลกันอยู่ในตัวแล้ว
มีหน้าที่จะภาวนาติดต่อให้เด็ดเดี่ยว
คือพิจารณาอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ให้กลมกลืนเป็นเป้าอันเดียวในปัจจุบัน
พร้อมกับลมออก-เข้าไม่ต้องส่งส่ายไปที่อื่น
แม้จะส่งส่ายในอดีต อนาคต
ก็ให้ตีความหมายว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อันเดียวกันนั่นเอง
และขอให้เข้าใจว่า "เรารวมโลกและกองทุกข์ทั้งปวงและสังขารทั้งปวง
มารวมพลกันอยู่อนิจจังแล้ว "
เมื่อความจริงเห็นอยู่อย่างนี้แล้ว รู้ตามเป็นจริงอย่างนี้แล้ว
เราก็ไม่ได้หลงสิ่งใดๆ ในโลกเลย เพราะทำความเข้าใจผิดให้แจ้งแล้ว
เป็นเพียงพิจารณาติดต่อให้รู้ตามเป็นจริงเท่านั้น
ความเพลินความทะเยอทะยานในโลกทั้งปวงก็ห้ามเบรกลงในตัวแล้ว
ถึงแม้จะต้องการก็ไม่เกินขอบเขต พอให้ได้เลี้ยงอัตภาพไปเท่านั้น
เพราะส่วนร่างกายมันอาศัยอามิสแต่ก็ไม่ได้หลงอามิส
เพราะอามิสอยู่ใต้อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ดังว่ามาแล้วนั้น
แม้ตัวของเราที่สมมติว่าเป็นเราๆ ก็อยู่ใต้อำนาจอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา โดยนัยเดียวกัน
เมื่อหาตัวเราที่แท้แล้วก็ไม่เจอเพราะมีแต่กองทุกข์
ก็จบกันอยู่ ณ ที่นั้นเองโดยอัตโนมัติ ที่เห็นชัดด้วยปัญญา
ความหลงที่เคยหลงมาก็แตกกระเจิงไป ณ ที่นั้นเอง"



คัดจาก หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต ตอบปัญหาธรรมะ ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๒๐ กันยายน ๒๕๕๓