นับวันลาร่วงโรยเหี่ยวแห้ง ใบไม้หนาน่าแล้งหลุดร่วง ใบไม้กรอบแห้งเหี่ยวโรยลา อนิจจาเจ้าเอยใครเล่าจะยั่งยืน ใบไม้แห้งที่กรอบกองบนพื้น ไม่อาจฝืนวันกาลที่ผ่านผัน แม้ใครไหนเล่าก็เหมือนกัน ดวงชีวันต้องพ้นจากไปสักกาล ขอพระธรรมจงอยู่คู่ดวงจิต ขอผู้เป็นมิตรจงอยู่ยั้งช่วยกันสาน ตะกร้าทองทอฝันเมื่อวันวาน จงสมานดวงจิตพิชิตชัยมาร แม้เรามิอาจจะรอดพ้น ขอทุกคนจงรอดเพื่อประสาร คุณความดีคุ้มท่านทุกกาล ใจสมานแผลเก่าด้วยเมตตา สิ่งใดทำให้ท่านขุนหมอง สิ่งนั้นมิควรแก่อาตมาพึงกระทำ ขอท่านจงพ้นภัย สาธุ
ก่อนที่เราจะอยู่ที่วัดแห่งนี้ เราธุดงค์มา5ปีได้ ท่องเที่ยวไปในป่าดงกว้าง นานแรมปี พักพาอาศัยตามที่ต่างๆมากมายหลายที่ เหนื่อยจนหายเหนื่อยแล้ว เราจะไปดูอะไรอีกนิดก่อนที่เราจะปักฐานอยู่ก่อนสิ้นชีพ สาธุ สาธุ สาธุ งงหน่อยนะ
วันนี้แวะเข้ามาแต่งกลอนเด๋วนอนและ ขอบที่แวะมาเยี่ยมย่างกายทักทายฉัน วันนี้หมดมุขและไว้พรุงนี้อาจพบกัน วันเปลี่ยนผันหากพบก็ได้เจอได้ทักทาย
สาธุ ขอให้ท่านจงพ้นจากพญามาร สิ่งใดที่ทนแล้วมันไม่ไหว เราก็ต้องออกจากมันเสียเถิด อยู่ไปก็ทำให้เราทุกข์ อย่าไปคิดอะไรมากมาย นั่นคือวิถีแห่งกรรม ความรู้สึกผิดบางคร้งมันก็ทำให้เราทุกข์ เราต้องเข้าใจวิถีแห่งกรรมเถิด อย่าไปยึดมั่นกับสิ่งที่ไม่อาจแก้ไข จงมองทางที่ตนจะพึงได้พึงถึงเถิด สาธุ ขอท่านจงพ้นจากภัยแห่งใจเถิด
