Sujinno

สาธุ..
ซึ่งตอนที่ระหว่างอาการปิติสุขเกิดขึ้น
ผมเองก็ได้น้อมไปในกายคตาสติ พิจารณา เกสา โลมา .....
แต่มันก็วกกลับมาในสภาวะเดิม

นั่นแสดงว่าจิตเราเข้าไปติดอยู่ เราก็ไม่ต้องไปน้อม ลองพิจารณาดูให้รู้ว่า ปิตินั้น ทำไมถึงเกิด เมื่อรู้ว่าเกิด ทำอย่างไรจะให้หายไป เพราะหากไปติดอยู่ตรงปิติจะอยู่แค่นั้น บางคนพอลงยั่งสมาธิ ก็คิดว่าจะต้องเห็นอะไร ๆ ลองคิดว่าเราจะไม่เห็น เราจะไม่รู้ดู แล้วหันมาพิจารณาวนเวียนอยู่กับตัว ดูกาย ดูเวทนาที่เกิด ดูให้รู้ว่าสิ่งนี้เกิดเพราะอะไร

ต้องพิจารณาดูว่า จิตยังยินดีนั้น ยินดีในอะไร ในสภาวะธรรม ในความสงบ ใช่หรือไม่ การไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็คือการยึดถือ ปล่อยสภาวะของอารมณ์ให้เป็นไปตามธรรมชาติก่อน แล้วพิจารณาถึงเหตุและผล ลองไปทำดู พิจารณาน้ำไหลให้จิตนิ่ง

ซึ่งจะเป็นทุกครั้ง บางครั้งแค่น้อมจิตเข้าไปหามัน มันก็เกิดอาการสงบนิ่งไปเลย
โดยที่ไม่ต้องนั่งทำท่าสมาธิ รู้สึกมันดีมาก แต่ก็รู้ว่ามันเป็นแค่โลกียสุข
มันไปต่อไม่ได้แล้วอ่ะครับ

มันเป็นปิติสุข ระหว่างทำสมาธิ มีอาการของปิติเกิดขึ้น
ขนลุก เหมือนมีรัศมีมาครอบ น้ำตาไหล มันเหมือนยาเสพติด อ่ะครับ

กราบนมัสการถามหลวงตาครับ
หลวงตาครับเมื่อจิตของผมยังยินดี ยังติดอยู่ในสภาวะธรรมที่ยังเป็น สมถะ ความสงบ
ผมจะน้อมจิตอย่างไร เพื่อไม่ยึดมั่นตรงจุดนี้ เพื่อก้าวล่วงไปสู่การพิจารณาทางปัญญา

............. - HELLO - .............
[IMG]

[IMG] วันอาทิตย์นี้ไปทำบุญกับกลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ [IMG]

โอ้ว!! เหนื่อมากเลยครับพี่น้อง!! แต่อดทนเอาบุญมาฝากเพื่อนในเว็บทุกท่าน(คนดีจิงจิ๊ง)



.........[IMG].............


[IMG]อาการดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้ราวดอฟได้สองตลบ อิอิ[IMG]

ขอบคุณกระแสจิตทุกท่านที่ส่งมาให้ กับปาฏิหารณ์ครั้งนี้ จอร์จ!! มันยอดมาก
อ่านปากของพอร์ชนะว่า...[IMG] จุ๊กกรู้ๆ
[IMG]

ดีค่ะ อยากเห็นค่ะเสร็จเร็วนะเจ้าค่ะหลสงตาจ๋า..

เป็นนิมิตรหมายอันดี จึงได้ชักนำให้หลวงตาเดินบนเส้นทางธรรม
ด้วยเนกขัมบารมี อนุโมทนาครับ

นมัสการเจ้าค่ะ หลางตา....เจ้าข้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ผมเองก็รับราชการอยู่และมีความคิดแบบหลวงตา
ที่จะแสวงหาสัจธรรมความสุขที่แท้จริง

หลวงตาศรัทธาแนวปฏิบัติสายพระป่ากรรมฐานหลวงปู่มั่น-หลวงตามหาบัวไหมครับ

อนุโมทนาด้วยครับหลวงตา
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ เป็นเนื้อบุญของโลก
เป็น สุปฏิปันโน เป็นสาวกสังโฆ ครับ

ถ้าจะตอบพรรษาธรรม น้อย แต่พรรษาโลก(การทำงาน) มีมาก คือเคยทำงานมาในระดับหนึ่งที่เกือบสูงสุดขององค์กร แต่ไม่ใช่หนทางของความสุขหรือของตัวตน ก็เลยขอบวช และก็ถือปฏิบัติตามพระวินัยอย่างเคร่งครัด หากสงสัยว่าทำไมจึงใข้อินเตอร์เน็ตเป็น ก็ได้จากประสบการณ์ทำงาน เมื่อบวชแล้ว ก็อยู่จำพรรษาที่วัดได้ระยะหนึ่ง เห็นความเป็นไป ก็รู้ว่าไม่ใช่แนวทางของตน ก็เลยออกท่องเที่ยวไปเรื่อย
การที่จะรู้ธรรมนั้นถ้าตั้งใจศึกษาอย่างแท้จริง ก็จะเห็นสภาพธรรมนั้น การบวชนั้นแม้จะนานแต่ถ้าไม่ประพฤติปฏิบัติแล้ว ก็ไม่เท่าผู้บวชใหม่ที่ตั้งใจปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ก็ตั้งใจว่าจะท่องไปเรื่อย ๆ ตามที่สังขารจะอำนวย
เจริญพร

อนุโมทนาด้วยเจ้าค่ะ ที่พระคุณเจ้าโปรดสัตว์โลก
ที่ห่างไกลพระธรรม ให้ได้เข้าถึงในพุทธองค์
พระคุณเจ้าก็รักษาสุขภาพระหว่างธุดงค์นี้ด้วยนะคะ

กราบเรียนถามนะเจ้าคะ ไม่ทราบว่า
พระคุณเจ้าบวชเรียนมากี่พรรษาแล้วเจ้าคะ

สาธุ สาธุ สาธุ

พระคุณเจ้าตอนนี้จำวัดที่ไหนเหรอเข้าคะ

[IMG]

นมัสการพระคุณเจ้าเช้าวันพระนี้ค่ะ

[IMG]
อนุโมทนาที่เมตตามาแสดงธรรมในสิ่งที่สงสัยด้วยนะเจ้าคะ

............. - HELLO - .............
[IMG]

[IMG] วันอาทิตย์นี้ไปทำบุญกับกลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ [IMG]

โอ้ว!! เหนื่อมากเลยครับพี่น้อง!! แต่อดทนเอาบุญมาฝากเพื่อนในเว็บทุกท่าน(คนดีจิงจิ๊ง)



.........[IMG].............


[IMG]อาการดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้ราวดอฟได้สองตลบ อิอิ[IMG]

ขอบคุณกระแสจิตทุกท่านที่ส่งมาให้ กับปาฏิหารณ์ครั้งนี้ จอร์จ!! มันยอดมาก
อ่านปากของพอร์ชนะว่า...[IMG] จุ๊กกรู้ๆ
[IMG]

นมัสการงาม...งาม..เจ้าค่ะหลวงตาจ๋า..........

[IMG]


ปุกกุสะบุตรแห่งมัลลกษัตริย์แวะเข้าเฝ้า ถวายผ้าเนื้อเกลี้ยงสีทอง
ในขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ใต้ร่มพฤกษาริมฝั่งแม่น้ำ ซึ่งอยู่ในระหว่างทางที่จะไปยังเมืองกุสินารานั้น ได้มีชายผู้หนึ่งนามว่า "ปุกกุสะ" ผู้เป็นบุตรของมัลลกษัตริย์ เดินทางมาจากเมืองกุสินาราจะไปยังเมืองปาวา มาถึงตรงที่พระพุทธเจ้าประทับหยุดพัก จึงเข้าไปเฝ้า
พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมให้เขาฟังเกี่ยวกับเรื่องธรรมอันเป็นสันติ ปุกกุสสะฟังแล้วเกิดความเลื่อมใส จึงถวายผ้าสิงคิวรรณ สองผืนแด่พระพุทธเจ้า ผ้าสิงคิวรรณ คือ ผ้าเนื้อดี ละเอียด ประณีต มีสีเหมือน "สิงคิ" แปลว่า ทองคำ
เขากราบทูลพระพุทธเจ้าว่า ผ้าสิงคิวรรณคู่นี้ผืนหนึ่งสำหรับห่ม อีกผืนหนึ่งสำหรับนุ่ง เป็นผ้าพิเศษเนื้อเกลี้ยง ตัวเขาเคยนุ่งห่มเป็นครั้งคราว เขาได้เก็บรักษาไว้ แต่บัดนี้ จะขอถวายพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าทรงรับผืนหนึ่ง อีกผืนหนึ่งทรงบอกให้ปุกกุสสะนำไปถวายพระอานนท์ ชายผู้นี้ได้ทำตามพุทธประสงค์ กราบถวายอภิวาทพระบาทพระพุทธเจ้า แล้วออกเดินทางต่อไป
หลังจากนั้น พระอานนท์ได้นำผ้าผืนที่ชายผู้นั้นถวายท่าน เข้าไปถวายพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทรงนุ่งผืนหนึ่ง และห่มอีกผืนหนึ่ง พอพระพุทธเจ้าทรงนุ่งและห่มผ้าสิงคิวรรณแล้ว ปรากฎว่า พระวรกายของพระพุทธเจ้าฉายพระรัศมีเปล่งปลั่ง และผุดผ่องผิดปกติยิ่งกว่าครั้งใด ๆ ที่พระอานนท์เคยเห็นมา พระอานนท์จึงกราบทูลกับพระพุทธเจ้าว่า เป็นที่น่าอัศจรรย์มาก
พระพุทธเจ้าตรัสบอกพระอานนท์ว่า พระกายของพระองค์มีพระรัศมีเปล่งปลั่งผิดปกติ มีอยู่สองครั้งเท่านั้น ครั้งหนึ่งเมื่อตรัสรู้ใหม่ ๆ อีกครั้งหนึ่ง คือ เมื่อก่อนวันจะนิพพาน คือ วันนี้ แล้วตรัสว่า
"ดูก่อนอานนท์ สิ้นสุดคืนวันนี้ เราจักนิพพานแล้ว มาเดินทางต่อไปยังเมืองกุสินารากันเถิด"
พระอานนท์รับพุทธาณัติ คือ คำสั่งจากพระพุทธเจ้า แล้วเรียนให้พระสงฆ์ทั้งปวงที่ตามเสด็จให้ทราบ เพื่อออกเดินทางต่อไป