เวลาทำบุญนึกแบ่งให้เขาก็ได้ เหมือนตอนสึนามิ แต่พี่แนะนำว่าเวลาภาวนาอย่าไปนึกถึง เพราะเท่ากับเราเปิดประตูให้เขาติดต่อกับเราได้ เวลาภาวนาให้ดูแต่จิตของเราอย่างเดียว เพราะเราไม่เก่งเท่าครูบาอาจารย์
เจ้าอาวาสรูปก่อน (ทิดนิ) เห็นสภาพเช่นนั้นก็นึกห่วงขึ้นมาว่าถ้าตัวเองแก่ลงจะเป็นอย่างไร พอพัฒนาวัดไปได้พอควรท่านจะสึกออกมาแต่งงานขายปุ๋ยอยู่ปัจจุบันนี้ ภรรยาท่านก็เคยเป็นชีนั่นแหละ อ้าว!
ใครๆก็หนีหมด เหลือท่านที่ตอนนั้นตั้งใจจะบวชแก้บน 7 วัน ได้รับหน้าที่ดูแลท่าน แล้วก็ทิ้งท่านไม่ลง จึงอยู่จนท่านมรณภาพและอยู่ต่อมาจนบัดนี้
ไม่รู้ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างนะ เพราะนั่นมันเมื่อปีที่แล้ว เจ้าอาวาสวัดเขาบายศรีรูปปัจจุบันเคยเล่าให้พี่ฟังว่า ตอนหลวงพ่อสำรวลอาพาธ หาพระดูแลท่านยากมาก ประกอบกับท่านไม่ค่อยทักญาติโยมที่ท่านไม่สนิทด้วย
