ตามหาคุณยายที่รักคะ

คุณยายขา เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา(29 กันยา) เพื่อนของเพื่อนโดนยิงเสียชีวิตที่ยะลาค่ะ ถ้าใครได้อ่านได้ดูข่าวจะเห็นพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งเลยค่ะ เพื่อนๆนี้เค้าชื่อ รตอ.ธรณิศ ศรีสุขค่ะเป็นตชด. เป็นคนเรียนเก่งจริงๆแล้วจะเลือกไปทำงานที่ไหนก็ได้แต่เค้าเลือกที่จะอาสาลงไป3จังหวัดชายแดน ตอนได้ข่าวรู้สึกเศร้าและหดหู่ใจมากๆ ขนาดไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่ววนตัวยังรู้สึกขนาดนี้เลยค่ะ ยิ่งได้อ่านข่าวอ่านข้อความที่หลายๆคนสรรเสริญสดุดีเค้ายิ่งรู้สึกเสียดายที่เค้าจากไปเร็วมาก แล้วก็รู้สึกสงสารภรรยาและครอบครัวของเค้าด้วยค่ะที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป วันอาทิตย์ที่7ตุลานี้จะมีพิธีพระราชทานเพลิงศพค่ะ สมเด็จพระราชินีท่านเสด็จเองเลย ไม่รุ้ป่านนี้เค้าจะไปอยู่ที่ไหนแล้วรับรู้หรือเปล่าว่ามีคนรักคิดถึงและสดุดีเค้ามากมาย

 

ตอนที่ดูข่าวทุกข่าวที่มีการเสียชีวิตของเหล่าแนวหน้าผู้กล้า ยายจะอนุโมทนากับเขา และขอบารมีพระช่วยค่ะ เพราะบารมียายมีอุทิศให้ด้วย แต่ไม่พอ จึงต้องให้วิญญาณทุกดวงเกาะที่พระ


อย่างน้องตำรวจนี้ ยายออกมาได้ทันดูข่าวสักพัก แต่จับใจความได้บ้าง ก็รีบแผ่เมตตาและอนุโมนา

คนที่อยู่ โดยเฉพาะลูกเมีย และครอบครัว ต้องเข้มแข็งค่ะ และต้องภูมิใจกับการจากไปอย่างผู้กล้าของน้องเขานะคะ

ยายไม่สามารถล่วงรู้ได้หรอกนะคะ ว่าน้องเค้าไปที่ใด แต่ขอให้จดจำวีรกรรมของเหล่าผู้กล้าทั้งหลาย ทั้งทีเสียชีวิตไปแล้ว ที่บาดเจ็บอยู่ และผู้ทำหน้าที่อยู่ จงมีพระนำทางนะคะ ถ้ามีพระเป็ฯที่ยึดเกาะ เราจะปลอดภัย ทั้งยามอยู่ และยามตายไปนะคะ

 

อ้อ...คุณปองจังคะ เห็นทีจะแห้วนะคะ เพราะว่าฝรั่งเค้าเข้มงวดมาก เรื่องแอบๆ บริษัทกินเล็กกินน้อยนี่เขาไม่ทำกันหรอกค่ะ เพราะเขาเสียประวัติ ถ้าเขาจะเล่นแบบนี้ เขากินงั๊บๆ คำโตเลยค่ะ

ฝากน้องคนหนึ่งไปสอบถามให้ เพราะยายไม่ว่าง น้องสาวก็ติดเรื่องคดีฟ้องร้องกัน จากการที่ยายมีโอกาสดูที่มาที่ไปของคดี เรามีสิทธิ์ชนะและอาจฟ้องกลับได้ค่ะ

ให้ยายไปหาเครื่องลางของขลังยังง่ายกว่านะคุณปองจัง

 

เพื่อนคุณแอนโกะดูเหมือนจะอยู่ดาวดึงส์ฮะ
ไม่คอนเฟิร์ม
เดาๆเอา

 

ค่ะคุณยาย แอนจะจดจำความกล้าหาญของเค้าตลอดไปค่ะ จะเล่าให้เพื่อนๆฟังถึงความกล้าหาญรักชาติของเค้า จะภูมิใจที่ได้รู้จักเค้าแม้จะแค่เพียงห่างๆก็ตาม

 

แป่ววววว .... ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมากคร๊าบ

(tm-love)

 

รบกวนเช็ค PM ของผมด้วยนะครับ

ขอบคุณมากครับ

 

คลิปวีดีโอผ่าศพครับ ดูเอาไว้ปลงได้ หรืออยากจะรู้ว่าข้างในคนเราเป็นยังไงก็ดูได้ เล่นผ่าเอาอวัยวะข้างในออกมาทีละชิ้นๆ เลย http://seedang.com/stories/13654

 

แหม...พ่อเอก ซิปเปอร์ ขยันหาเครื่องในมาให้ยายผีป่าน้ำลายหยดติ่งๆ จริงๆ เลยนะจ๊ะพ่อคุ๊ณ

ขอบอกก่อนนะคะว่า เว็บพลังจิต.คอม น้องเอก ซิปเปอร์ อยู่มารุ่นก่อตั้ง เป็ฯคริสต ที่อยู่เว็บพุทธ มีเพื่อนพูดเรื่องพุทธๆ

มีสมาชิกหลายท่านที่นับถือคริสต์ แต่ไปวัด ไปร่วมบุญกับพี่ๆ น้องๆ ในเว็บบ่อยๆ อย่างน้องเกียรตินี่ เคยพาแฟนไปถวายผ้าป่ากับหลวงพี่เล็ก และหันมาทำบุญสายพุทธ แต่ยังเป็นคริสต์อยู่

วันนี้พาลูกๆ บอกว่า เราไปทำบุญกันลูก

น้องเอริทบอกว่า แม่หนูไม่อยากตกนรก ถ้าเราบาป แล้วไปทำบุญ บาปจะหมดไปไหมแม่

เอ้า...ขอผู้รู้ตอบทีจ๊ะ

 

พักหลังๆนี่ คุณยายที่รักคะ หายไป เป็นระยะ ระยะ ระยะ
ตามหาไม่ค่อยเจอเลยน๊อ คิดถึงนางไม้ ชุดสีเขียวๆ จัง

หายไปด้วยเหมือนกันไม่รู้ว่าหายไปไหน ไม่มาหยอกอีก

เฮ้อ !!

 

แหม...หายหน้าหายตาไป แต่ยังไม่ตายจ๊ะน้องอ่อนจ๋า ขอบคุณค่ะท่านพี่สุธรรมาที่มาตอบปัญหาของลูกสาวยายผีป่าถามมา

เมื่อคืนนั่งปั่นงาน เจ้าสามตัวมันบังคับให้แม่สมัครสมาชิกเว็บพลังจิตให้ บอกว่า

จะใช้ชื่อ ลูกผีป่า (ห้ามใครมาใช้ก่อนน๊า )

เหตุผลคือ

ถ้าแม่ตาย

พวกหนูจะได้รู้งานของแม่

ไม่รู้ว่าลูกๆ มันยกย่องแม่หรือคิดว่า


แก่แล้ว รีบๆ ตายเห๊อ

เมื่อวานไปธุระที่ตัวเมือง

ไม่เอาลูกไปด้วย ปล่อยให้สามสาวช่วยกันดูแลน้องใบตง ร่วมกับพี่ๆ รุ่นที่โตกว่าไม่กี่ปี ก็คิดว่า จะรอดไหมนี่ พูดกับเก๋ว่า

สงสัยกลับมา คงต้องตามเก็บกวาดที่พวกนรกแตกทำเป็นแน่
ห่วงน้องใบตอง (ผีน้อย) ด้วย แต่เอาไปด้วยไม่ได้ ต้องทำใจ

(เพราะขนไป มันร้องกินนั่นกินนี่ สามตัวหมดไปเท่าไร ต้องประหยัดหน่อย ค่านมเจ้าตองนี้ต้องมาก่อน)

กลับถึงบ้านทุ่มกว่าๆ

ตกใจจ๊ะ!

น้องออมถูบ้าน สะอาดเรียบร้อย เหมือนที่เคยเห็น พี่เอริททำอาหารให้น้อง (เจียวไข่ หมดแผงเลย) เจ้าเกรซดูน้อง ใบตองก็หลับไป พี่ๆ บอกว่า เล่นกับพี่ๆ จนเพลีย เพิ่งหลับ

เงินทิ้งไว้ให้ลูก ๔๐ บาท แต่พอมาถึง พวกเขาถือเงินมาให้ดูเกอบสองร้อยบาท

"พวกหนูทำหวานเย็นขาย ได้เงินมา สงสารแม่ ช่วยแม่หาเงิน"

โห...มีคนโง่ซื้อของเด็กๆ อยู่เร๊อะ

เลยบอกว่า ทำอย่างไร

ก็เอากาแฟของพ่อ คอฟฟี่เมท มาชงผสมน้ำตาลทราย แล้วกรอกใส่ถุง ขายหมดเกลี้ยงเลย

แม่เอื้อมบ่นกับพ่อเก๋ว่า

ใครกินลงว่ะนี่

แต่พอเขาทำเผื่อขายวันนี้อีก มีถุงเล็กเหลือเกือบสามสิบถุง เขาเอาเงินไปซ้อของมาเพิ่ม แต่วันนี้กาแฟหมด มันแพง เลยเอาแค่โค๊กมาผสมกับน้ำผุ้งของแม่ (สูตรไหนเนี่ย)

เอาไปขายเมื่อเช้าตอนแม่นั่งทำงาน ขายหมดอีก

ตอนแรกคิดว่าขายแต่เด็กๆ (พวกลิ้นจรเข้)

ที่ไหนได้

คนทำสวนผัก เขามาถามซื้อถึงที่บ้าน

บอกว่าอร่อยกว่าร้านอื่นๆ ที่ทำขาย

แหม...สงสัยรวยคราวนี้ล่ะ

เมื่อก่อนเด็กๆ จะมาเต็มบ้าน ยิ่งปิดเทอมนี่มันแห่กันมาเลย

เพราะกินฟรีตลอด

แต่ทีนี้เจอแม่ค้าอย่างสามสาวเกิดบ้าขายของขี้นมา ไม่มีใครกล้าหยิบกินฟรีเหมือนเคย เพราะพอเปิดตู้เย็นจะหยิบ(แม่เอื้อมสอนให้แบ่งปัน มันเลยหยิบเอ๊าหยิบเอา) ทีนี้พอทำขาย เจ้าเกรซดูแลเรื่องเงิน ถามทันทีว่า

จ่ายเงินยังล่ะ เอากี่อัน

รายได้ทั้งหใด สามพี่น้องขายได้ ไปลงที่พลุดอกไม้ไฟหมด

โธ่ลูกเอ๋ย

คิดว่าจะเอาใส่กระบอกออมสินไม้ไผ่ เก็บไว้งานกฐิน

 

โห...คีย์บอร์ดมันแข็ง สะกดผิด ต้องใช้เจโตอ่านเอานะจ๊ะ ที่ผ่านๆ มาคงคุ้นกับการใช้พลังเดา หรืออ่านผ่านๆ เก่งแล้วนี่นา

 

ทำขายน่าจะดีจิงๆด้วย
คงเป็นรสชาติที่เหมาะสำหรับทำไอติมโดยเฉพาะ
อิอิ

 

เอ...ว่าจะพักผ่อนเสียหน่อย แต่ลูกๆ มันไม่ยักกะยอมนอน ก็จะพากันรอแม่

จากเหตุที่เล่านั้น ยายกลับมองว่า

เออหนอ...เราห่วงลูกๆ ว่าถ้าขาดพ่อแม่ พวกเขาจะอยู่กันอย่างไร ก็เลยลองปล่อยกันไว้ลำพังกันบ้าง

เป็ฯการสอนที่เสี่ยงอยู่เหมือนกัน

แต่เราเห็นถึงว่า

ถ้าเราตาย พวกเขาต้องหาวิธีการจัดการชีวิตพวกเขาโดยไม่มีเราได้อยู่ดี แต่จะเป็นไปอย่างที่เรามุ่งหวังไหม มันขึ้นกับว่า เราปลูกฝังอะไรเขาไว้บ้าง เราเป็นแบบอย่างให้เขาอย่างไร

อย่างการจัดบ้านนี่ ถ้าตอนที่แม่อยู่ เค้าจะรื้อๆๆๆๆ พอบอกอย่ารื้อ เก็บสิลูฏ เค้าก็โบ้ยกันไปมา ไม่รับผิดชอบ แต่พอปล่อยอยู่ด้วยกันลำพัง สามพี่น้องช่วยกัน เดินเข้าบ้านแทบหัวฟาดพื้นค่ะ เพราะถูบ้านไม่ต่างจากที่แม่ทำเลย มิน่าพ่อเค้าถึงทนเห็นแม่เอื้อมถูพื้นไม่ได้ เลยถูเองตลอด

ล้างถ้วยแตกไปสองใบ แก้วหนึ่ง แต่ไม่ด่าลูกหรอกนะคะ เพราะเค้าตั้งใจทำให้เราภูมิใจ เบาใจ

ถ้าไปเอ็ดเค้า ต่อไปเค้าจะไม่อยากทำอะไร เพราะกลัวผิดไปเสียหมด

 

แฮะๆ ยาย ที่ผมทำอย่างนี้ ไม่รู้ว่าตายไปจะขึ้นสวรรค์หรือลงนรกของที่ไหนเหมือนกันนะเนี่ย

คลิปวิดีโออันนั้น ยังดีนะที่ศพยังใหม่ๆ อยู่ ยังมีสายเสียบอยู่ที่แขนอยู่เลย ถ้าเป็นศพเละๆ กว่านี้แล้ว คงน่ากลัวกว่านี้หลายขุม

ลูกๆ ยายจองชื่อ ลูกผีป่า กันแล้ว แต่ว่ามีหลายคนจะใช้กันยังไงล่ะ หรือจะตั้งเป็น ลูกผีป่า เบอร์ 1, ลูกผีป่า เบอร์ 2 ดี จะได้แยกได้ว่าใครเป็นใคร อิอิ

 

พี่เอื้อม ซอรี่ ผมจำเบอร์ไม่ได้อ่า่ mms เบอร์พี่มาที่ผมที 0896693422 แทงกิ้ว เวอรี่มั๊ช

 

ไม่รู้ว่าน้องยอดกับสุดที่รักจะไปร่วมงานกฐิน สี่วัดที่ท่าขนุนด้วยไหมจ๊ะ เพราะงานนี้ผู้ช่วยเก๋เตรียมผลหมากรากไม้ไว้รอเพื่อนๆ ด้วยล่ะ

คิดถึงคุณย่าท่านนั้น ท่านเป็นอย่างไรบ้าง อนุโมทนากับท่านและทุกๆ คนค่ะ

อืมส์...วันนี้มีทดสอบอารมณ์ใจ

ตอนไปท่าขนุนกลับมา แวะพาลูกไปตัดผมที่ปากทางสหกรณ์นิคมฯ ทีนี้น้องเอริทเขาอยากฟังเพลงจากมอถือ แต่ยายบอกว่าแม่ไม่ให้โหลดนะ มันเสียเงิน เอ้า ฟังเพลงจากเครื่องเอมพีสามของลุงตั้มไปก่อน แต่ระวังนะ อย่าให้พัง และถ้าฟังเสร็จ เอาคืนแม่ แล้วทีนี้พอขึ้นรถ มีความรู้สึกกลัวหาย จึงบอกลูกว่า เอามาคืนแม่เร็ว เดี๋ยวหาย ลูกบอกว่า จะหายได้อย่างไรล่ะแม่ ฟังในรถ แต่แม่เอื้อมก็ยังเอ็ดลูกว่า อย่าเถียงแม่! เอามาคืนเลย น้องออมก็บอก พี่เอริทคืนแม่เหอะ เดี๋ยวแม่โมโห เอริทก็บอกเดี๋ยวฟังต่อจนถึงบ้าน

แต่พอถึงบ้านก็หอบนั่นนี่พรุงพะรัง ไหนจะเจ้าใบตองตึงเขียวอื่ออีกล่ะ เลยไม่ใส่ใจทวงของจากลูก

ทีนี้ก็เลยไปหาเก็บผักมาทำมื้อเย็น เห็ดโคนต้มกระเจี๊ยบ ยายก็เลยบอกลูกว่า อยู่กันสี่คน (รวมเจ้าตอง) สั่งทุกคนว่า อย่าด้อ ดูแลน้องนะ เดี๋ญวแม่มา ยายก็เอามือถือกับกระเป๋าเงินไปเท่านั้น เผื่อซื้ออะไรเพิ่ม เดินไปหาผักบ้านนั้นนิด บ้านนี้หน่อย (ขอเค้า ไม่เก็บสุ่มสี่สุ่มห้า) ยายของผู้ช่วยเก๋ชวนให้มาทำกับข้าวบ้านแก เพราะยายผีป่าทำอาหารอร่อย(จริงจริ๊ง) ก็เลยให้คนไปรับสี่ตัวนั้นมา ก็ทำสปาเก็ตตี้ให้ลูกๆ หลานๆ กิน ทีนี้พอกลับเข้าบ้าน

ถามน้องเอริทว่า ไปเอาเครื่องลุงตั้มมาลูก แม่จะเอาไปบันทึกงานพรุ่งนี้
น้องเอริทวิ่งไปที่ห้องพวกเค้าเล่น แล้วบอกว่า แม่ มันไม่เจอ

ก็เลยถามว่าเอาไว้อย่างไร

เอริทเอาไว้ที่ใต้ที่นอนก่อนพาน้องไปบ้านยายตุ๊

ยายผีป่าก็เลยถามว่า

ตอนนั้นมีใครมาบ้านบ้าง เขาก็บอกว่า มีน้องสาวเก๋กับลูกของเพื่อนบ้านอีกคนเป็นเด็กที่เคยเรียนกับเอริท

ยายก็ดุลูกจนสามสาวช่วยกันตาลีตาเหลือก รื้อทุกอย่าง

ยายก็บ่นลูกไป จนลูกมายกมือไหว้

แม่จ๋า หนูไม่เจอจริงๆ แม่ใช้พลังจิตของแม่ช่วยหาให้ได้ไหม

ยายผีป่าเลยบอกว่า

แม่ทำไม่ได้ !!! เรื่องนี้หนูต้องมีสติ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ หาที่มาที่ไป ยายก็เลยเรียกลูกๆ มานั่ง แล้วบอกว่า ตอนนี้แม่จะไม่ตี แต่ขอให้ทุกคนบอกแม่ตามที่รู้

เจ้าออมความจำดีมาก เขาช่างสังเกต เขาจะรู้ว่า ใครนั่งตรงไหน ตอนไหน ใครพูดอะไร เจ้าเกรซก็บอกเรื่องราว แต่เอริทบอกว่า

ไม่มีใครกล้าขโมยของเราหรอกแม่ ไม่มีใครอยากตกนรก

ยายผีป่าเลยบอกกับผู้ช่วยเก็ที่ยืนล้างจานในห้องครัวว่า

เธอไปที่ยบ้านเด็กคนนั้นเลยนะ แล้วพูดแค่ว่า

ขอของที่เอามาคืนนะ ห้ามพูดคำอื่น

เก๋ก็บอกว่า เธอมั่นใจได้อย่างไรว่าเด็กคนนั้นเอาไป เด็กเล่นบ้านเรามากมาย มันจับมอใครดมได้

ยายบอกว่า

เธอจะไปหรือจะให้ฉันไปเอง!

ผัวรีบบอก รอล้างจานเสร็จก่อนได้ไหม

ไม่ได้!!! ทั้งลูกทั้งผัวไปที่บ้านนั้น

ตอนแรกเด็กมันไม่ยอมรับ เพราะผู้ช่วยเก๋ไปถามว่าเห็ฯไหม รู้ไหมว่าใครเอาไป

เด็กก็ไม่บอก จนมาจนมุมที่ไปบอกเด็กว่า

พี่เอื้อมบอกว่าหนูเอามา เดี๋ยวไปเรียกพี่เอื้อมมาถามดีไหม

เท่านั้นล่ะ เด็กรีบคืน

ยายของเด็กก็รีบด่าหลาน (ไปเรียกตอนสามทุ่มเลยไม่รอข้ามวัน ยายโหดไหม)

พอมาถึงเก๋กับยายต้องตอบคำถามลูกๆ มากมาย เช่น

แม่ทำไมเขาต้องโกหก

แม่เขาเป็นเพื่อนเรา ทำไมเขาโขมยของเรา
ฯลฯ

แต่ที่น้องเอริทถามแม่อื้อมว่า

น้องเอริทถามแม่จริงๆ นะแม่ แม่รู้ได้จากพลังจิตของแม่ใช่ไหม ว่าใครเอาไป

ยายเลยตอบว่า

รู้จากปัญญาลูก

คนเราถ้าไม่มีปัญญา มันคิดอะไรไม่ออกหรอกลูก ดังนั้นไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ให้ลูกมีสมาธิ คือคิดย้อนไปว่า ตอนนั้นมีใครมาบ้านเราบ้าง ตอนนั้นเราเล่นตรงไหน ใครไปไหน พูดอะไร สายตาคนนี่มันโกหกไม่ได้นะลูก น้องเกรซจับคำเด็กคนนั้นได้ ที่มาซักว่า นี่คือเครื่องอะไร ใช้อย่างไร แต่น้องเกรซเขาไม่ตอบ เขาย้อนถามไปว่า อยากรู้ทำไม เด็กนั้นตอบว่า จะให้แม่ซื้อให้(แม่เขาไม่มี ทิ้งไปหลายปีแล้ว) น้องออมช่างตามคน เพราะเขาจะตามทุกคนที่มาบ้าน ไม่ว่าพระเบริทก็ตามต้อยๆ เขาจึงบอกได้ว่า ตอนก่อนออกจากบ้าน พี่เอริทเอาไปเก็บใต้หมอน เด็กคนนี้เดินตามไปดูตรงประตู ออมอยู่ข้างหลัง คนอื่นออกไปหมดแล้ว พอพี่เอริทไปปิดปประตูใหญ่ เด็กคนนี้เข้าไป ออมก็มอง แต่ไม่รู้ว่าเขาเข้าไปทำไม แล้ววิ่งออกไป ออมตะโกนว่า อย่าวิ่งในบ้าน แม่เอื้อมไม่ชอบพี่เค้าก็ไม่ฟังออม

เอริทจะมองโลกในแง่ดี ตอนนี้ลูกยังคงถามกันอยู่ว่าทำไมเขาต้องอยากได้ของๆ เรา

ยายก็สอนเขาไป แต่บอกว่า พรุ่งนี้ถ้าลูกเจอเด็กคนนั้น ก็อย่าไปด่า แต่อย่าให้เข้าในบ้านเราอีก จนกว่าแม่จะมั่นใจว่าเขาไม่ทำอีก เราต้องเห็นใจเขา เพราะเขากำพร้า เขาไม่มีใครให้เขา ไม่มีใครสอนเขา

ถ้าเราช่วยเตือนเขา ว่าทำอย่างนี้ไม่ดี ต่อไปเขาคิดได้ เขาจะเป็นคนดี เราก็จะไม่มีเพื่อนบ้านที่ขี้โขมยอีกนะคะ พรุ่งนี้แม่จะเรียกเขามาเอง

น้องเอริทรีบบอกแม่เอื้อมว่า

มันคงไม่มาหริกแม่ เพราะที่มันรีบเอาของมาคืนนะแม่

มันบอกพ่อว่า

" พี่เก๋...เอาคืนไปเหอะ ถ้าเป็นของพี่เอื้อม หนูกลัว พี่เอื้อมเลี้ยงผี"

 

สวัสดีตอนเช้าค่ะวันนี้มีใครไปทำบุญบ้างค่ะ

 

หนูจะมาเล่าเรื่องราวของครอบครัวนรกแตกครอบครัวของหนูตื่นสายแต่เหตุผลที่ตื่นสายเพราะตอนกลางคืนน้องตองร้องทุกคนต่างรำคาญจึงตื่นขึ้นแต่ไม่มีใครมาดูแลน้องหนูกับแม่จึงลุกขึ้นมาดู ไม่นานน้องก็หลับแต่น้องตองก็ยังนอนดิ้นถึงน้องดื้อหนูก็รักน้องค่ะ น้องจะตื่นก่อนใครแล้วมาเป่าปากเสียงดังเอาขาถีบเรียกเพื่อให้มีคนมาเล่นด้วย น้องจะอึแต่เช้าหนูก็จะไปเตรียมต้มน้ำร้อนมาผสมอาหารบดให้น้องกินแล้วก็เช็ดก้นล้างก้นน้องแม่ไปเตรียมอาบน้ำให้น้องแล้วจัดที่นอน น้องตองพอแต่งตัวเสร็จจะร้องให้อุ้มไปดูต้นไม้ข้างนอก ดูวัวด้วยน้องชอบถ้าใครอุ้มเข้าห้องจะร้องทันทีเอามือตีหน้าพี่ด้วยค่ะรู้มากจริงๆ
ตอนแม่อาบน้ำให้น้องหนูอ่านกระทู้ที่ห้องของอีกคนหนึ่งเขาบอกว่าเขาฝันถึงหลวงพ่อฤๅษีลิงดำหนูเลยวิ่งไปถามแม่ว่า แม่จ๋าอนุโมทนากับเขาได้ไหม
แม่ตอบว่าถ้าเกิดเป็นเรื่องดีที่ถูกต้องก็อนุโมทนาได้แต่ถ้าหนูไม่มั่นใจว่าว่าเขาพูดดีหรือเขียนสิ่งที่ดีถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าสอนก็อย่าไปเพิ่งเชื่ออย่าเพิ่งไปคิดว่าถูกอย่าไปกดอนุโมทนา
แต่เมื่อหนูเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าดีลูกสามารถอนุโมทนาได้เพราะเขาฝันถึงพระอรหันต์เขามีจิตดี คนดีเรายินดีกับเขาก็ไม่ผิด หนูจึงกดอนุโมทนาให้แต่เป็นชื่อแม่ค่ะ