ตามหาคุณยายที่รักคะ

ป๋ามีคำถามจะถามยายผีป่า คำถามนี้ไม่ได้ลองภูมิ แต่ต้องการคำตอบ ? ผมเคยบวชเป็นพระ นับถือศีล 227 ข้อ สวดมนต์ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น นั่งสมาธิไม่เคยขาด ชาวบ้านชาวช่องนับถือมากราบไหว้ ให้ความเคารพนับถือ อยู่มาวันหนึ่งผมมีเหตุจำเป็นต้องสึก จากพระมาเป็นฆราวาส แต่ผมยังถือศีล ทำวัตรเช้า-เย็นตามปกติ ทำไมชาวบ้านถึงไม่มากราบไหว้ผม หรือนับถือผมอีก ทั้งๆที่การปฎิบัติตัวของผมตอนนี้ ไม่แตกต่างจากการปฎิบัติตัวตอนเป็นพระซักเท่าไหร่ ช่วยตอบด้วยครับ ผมคอยคำตอบอยู่ (bb-flower

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 1 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า </TD></TR></TBODY></TABLE>ยายคะ เขาเลิกกับหนูแล้วค่ะ เสียงเครือๆจากสาวน้อยตอบยายผีป่าทางสายตอบคำถามที่ยายผีป่าถามว่า

มีอะไรร้อนใจหรือจ๊ะ

เอาล่ะเป็นอันว่าสาวน้อยคนงามโดนหนุ่มผู้เป็นที่รักบอกเลิก

อันนี้ในฐานะที่ยายผีป่าโดนน้ำร้อนลวกจากความรักมาก่อน ตราบเท่าวันนี้ จึงขอฟันธงว่า

อย่ากังวลในสิ่งที่ไม่จีรัง เราเสียใจ เขาก็ย่อมเสียใจและเสียดาย

เอาเวลาที่เราจะมากังวล มาเศร้านั้น ย้อนไปทีล่ะเปราะว่า

อะไรคือต้นเหตุของการเลิกรา มองที่ตัวเราก่อน ถามใจเราด้วยว่า

เขาคือคนที่ใช่จริงๆของเราหรือไม่ เรารักเขากี่เปอร์เซ็นต์ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆ (อันนี้ความรักมันวัดไม่ได้หรอกนะ เพราะขึ้นชื่อว่าความรัก ความชอบ ความหลงนี่อาการทางใจ ความผูกพัน ความคิดถึง มันคลุกเคล้าเป็นอาการที่ขาดไม่ได้เจงๆ รักมากรักน้อย ลองได้ผูกพันกัน ใจมันเกาะหนึบเลยว่า นี่ล่ะคือกันและกัน เขาต้องเป็นของฉันคนเดียว ฉันต้องเป็นที่หนึ่ง ดังนั้นมีงทิ้งกูก่อน กูไม่ยอม อุ้ย ไม่ใช่ เมื่อรักแล้ว มีกันและกันแล้ว ตัดง่ายๆมันไม่ง่ายเลยนะจ๊ะจะบอกให้ คนนะ ไม่ใช่อืฐใช่ปูน


(เด่วมาต่อ จะรออ่านป๊ะ) รอน๊า หาข้าวหาน้ำมารองท้องด้วยล่ะ เด่วโรคกาเพาะถามหา โทรมและแย่กว่าเก่า เด่วพอเขาย้อนกลับมา จะขวัญกระเจิง ไปไม่กลับเลยล่ะทีนี้ เราต้องห่วงตัวเองด้วยง่ะ

 

เวลาที่เราหาทางออกที่ดีให้กับตัวเองไม่ได้ แม้ว่าเราไม่ต้องการให้ใครมาสอนเราว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่การที่เรามีที่ปรึกษาสักคนยามสติเราไม่สมดุลย์(สภาพจิตมันโคลงเคลง) ที่ปรึกษาสักคนดีกว่าจมปลักในความเศร้าคนเดียวนะคะ อย่าตำหนิตัวเราจนต้องทำอะไรโง่ๆ


ผู้หญิงทุกคนมีค่า มีความงดงามในตัวเองเสมอ จงเรียนรู้ทีจะมองตัวเองอย่างคนดี แต่อย่ามองตัวเองอย่างคนอวดเก่ง ผู้ชายไม่ว่าหน้าไหนๆนะ ชื่นชอบผู้หญิงเก่ง แต่ไม่ชอบอยู่กับผู้หญิงอวดเก่งกว่าเขา เรายอมๆกันบ้าง ลดวาลาศอกกันบ้าง นึกถึงวันดีๆที่เคยมีให้กัน


ไปนั่งเงียบๆที่ริมสระน้ำวัดใดวัดหนึ่งนะคะ แล้วทำจิตไม่ให้คิดสับสน จ้องไปเลยที่ผิวน้ำ จ้องมองที่ฝูงปลา ถามสิว่า เอ๊ะปลาเหล่านี้ทำไมมันถึงมาแออัดกันที่หน้าวัดเช่นนี้(เพราะที่นี่ไม่มีการทำร้ายพวกมัน และมีแต่คนใจบุญ ปลามันรู้แม้พูดไม่ได้ ความดีมันสื่อกันได้ เรียกว่าเมตตาจิต)แล้วมาคิดต่อสิว่าทำไมน้ำที่นี่ถึงไม่สกปรกทั้งๆที่มีฝูงปลามากินเศษอาหารมากมาย(แม่น้ำมันย่อมไหลไป มันไม่ขังน้ำเก่าไว้หรอก ขังไว้มันย่อมเน่าเหม็น เหมือนอ่างน้ำที่ไม่มีที่ระบายน้ำ หากไร้อ๊อกซิเจนมันย่อมกลายเป็นน้ำเสียเมื่อมีขยะมาหมักหมม ปลาที่แออัดย่อมไม่เจริญในอ่างที่จำกัดเน่า เราจะปล่อยให้ความทุกข์ใจเราหมักหมมทำไม ปล่อยมันไหลไปแล้วเอากำลังใจ คือกระแสน้ำที่รินมาใหม่ มาทดแทนสิ ระบายมันไปเรื่อยๆ ปลามันกินอาหารมันไม่มีขยะ เมื่อน้ำสะอาด ปลากินอิ่มตามเวลา อย่าให้อาหารฟุ่มเฟือย เหมือนกับหัวใจ เมื่อเราเจอคนที่เราเชื่อว่าคนนี้ล่ะที่เรารู้สึกดีด้วย จงหยุดการหว่านอาหารเรี่ยราดจ๊ะ)

แล้วถามตัวเองว่า เราเป็นคนล่ะทำไมถึงทำความนึกคิดเราให้แออัดแต่ไม่ได้สาระอะไร

 

คุณยายใจดี

เป็น ศิราณี ซะด้วย!!

 

ขออนุญาติลองตอบตามความเห็นผมนะ เนื่องจากตอนที่เป็นพระนอกจากวัตรปฎิบัติแล้วคุณยังมีผ้าเหลืองเป็นที่ครอง ยังมีศีลอีก 227 ข้อเป็นที่ยึดเหนี่ยว
อีกทั้งในขณะที่เป็นพระ โดยศรัทธาของผู้ที่พบเห็นย่อมมากกว่าผู้ที่ไม่ได้เป็นพระ(แต่นั่นไม่ได้หมายถึงว่า พระที่คนกราบไหว้มากมายจะเป็นพระดี เพราะบางทีก็ทองคำห่อขี้) มาบัดนี้ ศีลเหลือแค่ 5-8 เพราะเหตุแห่งฆารวาสบังคับ อีกทั้ง นุ่งผ้าสีอื่นเสียแล้ว หัวก็ขนขึ้นแล้ว คิ้วก็ขนขึ้นแล้ว ความบริสุทธิ์แห่งศรัทธาย่อมเสื่อมลงเป็นของธรรมดา แต่ได้หาสำคัญไม่ เพราะเหตุแห่งการปฎิบัติ เป็นปัจจัตตัง ทำดีหาใช่ให้ใครรู้ ทำดีอยู่เพราะรู้ว่าเรายังเลวจึงต้องทำดีไม่มีที่สิ้นสุด

 

สวัสดีค่ะยาย น้อง พี่ และทุกท่าน แวะมาทักทายนิดหน่อย เดี๋ยวก็ไปอีกแล้วค่ะ

ยายจ๊ะ แก้วจะแวะมาบอกว่า พระผงของพี่เต๋าที่เคยฝากแก้วไว้ตั้งแต่ที่มาภูเก็ตคราวก่อน
ยังอยู่กับแก้วครบทุกองค์นะคะ ไม่อยากเก็บไว้เฉยๆเลยค่ะ

อยากจะส่งให้น้องผึ้ง เผื่อว่าจะเก็บไว้แจกให้ท่านที่อยากได้ไว้บูชาน่ะค่ะ

ขออนุญาตยายและพี่เต๋า ส่งต่อให้น้องผึ้งนะคะ
รบกวนขอที่อยู่ผึ้งน้องรักด้วยค่ะ

เดี๋ยวนานๆทีค่อยแวะมาใหม่นะคะ ธรรมรักษาทุกคนค่ะ

 

greeeeeeeeeed พี่แก้ว คิดถึงจังเลยค่ะ
พี่แก้วมาบ่อย ๆ หน่อยสิคะ เด๋วนี้ที่นี่อารัย ๆ ก้อเปลี่ยนแปลงไปมาก
ผึ้งเอง ยังรู้สึกมันไม่เหมือนเดิม และก้อเหงา มาก ๆ เลยค่ะ
อยากให้พี่แก้วมาบ่อย ๆ ที่นี่มันเหมือนต้องอยู่คนเดียว....
อารัยมากมายที่นี่ก้อยังคงเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ

ขอให้พี่แก้วดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ รักพี่สาวคนเดิมคนนี้มาก
ปล.ฝากความคิดถึง ให้กับพี่พิท ด้วยนะคะ.....

ผึ้งจะส่งที่อยู่ให้ทาง pm ค่ะ

 

บ่นในใจ(คิดถึง) ว่าน้องแก้วเป็นยังงัยบ้างหนอ เมื่อหัวค่ำเมื่อวาน ไปนั้งชมทะเลหาดจอมเทียนที่ร้านอาหารริมหาด แล้วคุยถึงน้องแก้วกับเพื่อนคนหนึ่ง(ทางสาย... เขาบอกว่า น้องแก้วเหมือนเด็กน่ะ เวลาพูดเวลาจาทำหน้าเอ่อเหลอ (เอ๊ะไม่รู้ว่าชมว่าน่ารักเหมือนเด็กๆ หรือเอ๋อเหมือนเด็กพิเศษม่ายรุ๊ อันนี้น้องแก้วต้องไปเค้นเอาฟามจริงจากปากเค้าเองก็แล้วกัน อิอิ)

เรื่องพระนั้น น้องแก้วเอาไปแจกใครก็ได้ค่ะ ขอเพียงเขาอยากได้เพื่อบูชา เอาเป็นพุทธานุสติค่ะ แต่ถ้าน้องแก้วอยากเอามาให้ชาวเวปก็ส่งให้น้องผึ้งได้ค่ะ

เอ...วันนี้อยากจะบอกว่า รักและคิดถึงพ่อแม่พี่น้องชาวเวปทุกคนค่ะ อย่าลืม วันที่ ๒ เมษายนนี้ ปรดอย่านอนหลับทับสิทธิ สะกิดสะเกาคนรอบๆตัวให้ไปช่วยกันเลือกคนที่ท่านชอบ

ยายผีป่า พรรคสายตาเถิดนะคนดี เบอร์ ๕๕๕ ยินดีรับใช้พ่อแม่พี่น้องทั้งชั่วคราว และค้างคืนค่ะ อ้าว เห้ย ม่ายช่ายๆ คือ ยินดีเป็นที่ปรึกษาได้ตลอดเวลาค่ะ (หากไม่หลับไหล หรือไปทำอย่างอื่นที่รับสายหรือต้อนรับไม่ได้เนอะ)

 

ตกลงว่า เจ้าชายพิทของยาย กระมิดกระเมี้ยน ขอหลวงพ่อจำเนียรไว้ 1 องค์นะคะ
ส่วนที่เหลือ มีพระผง แล้วก็พระอุปคุตนิดหน่อย ที่เคยได้รับจากคุณย่านิภาด้วยค่ะ
ก็จะส่งให้น้องผึ้งเก็บไว้แจกทั้งหมดนะคะ

ตอนแรกพิทเค้าเปลี่ยนใจ ไม่กล้าขอ แต่แก้วบอก
ไม่เป็นไรค่ะ ยายอนุญาตแล้ว เค้าก็ดีใจนิดๆค่ะ

ส่วนเพื่อนที่พูดสายกับยาย ถึงความเอ๋อแบบเด็กๆของแก้ว
แก้วรู้แล้วล่ะค่ะ ว่าเป็นใคร พี่ฟรีวิลลี่ คนที่ร้อนท้องเหงื่อตก เวลาแก้วคุยด้วยน่ะเอง

ฝากความระลึกถึงไปถึงด้วยนะคะ ขอให้พี่วิลลี่มีแต่ความเย็นใจและเย็นท้องตลอดไปค่ะ

เทคแคร์นะคะยาย น้องๆ พี่ๆ ปู่ๆ ด้วยจ้ะ

 

อนุโมทนาสาธุกับคุณแก้วครับ บุญของผู้ให้ย่อมหนือกว่าบุญของผู้ได้รับ ฉันใด ใจของผู้ให้ย่อมมีแต่ความสุขฉันนั้น

 

ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ปล่อยให้รอน๊านนานเชียว ไปออฟฟิสน้องสาวกะว่าจะไปอัดเสียงอ่านพระไตรฯ เพื่อลงในเวป(ทดสอบ) แต่พอไปถึงมีงานแปลด้านกฎหมายเข้ามา น้องเขาเลยส่งงานให้ ได้เงินประทังชีพสามสาวนรกแตกไปค่ะ นี่เขาเร่งเร้าจะให้พาไปซื้อชุดสวยๆให้หน่อยที่ตลาดนัดใกล้บ้าน ยายคิดว่าจะมาสองวันแล้วกลับ แต่นี่สงสัยขี้เกียจกลับไวค่ะ

เดี๋ยวมานะคะ อย่าว่าเน้อ เดี๋ยวหลายหนแระ สวัสดีค่ะทุกๆคน ทั้งใกล้บ้าน และไกลบ้าน

ยินดีต้อนรับคุณขุนท้าวเจ้าค่ะ สมาชิกใหม่เอี่ยมเชียวนะคะ มาคุยกันดีๆนะคะ เอาสาระมาลงบ้างนะคะ ช่วยยายหน่อย

 

วันนี้วันพระมีของดีๆมาฝากคุณยาย

จิตดวงที่เห็นธรรม หรือ ผู้ที่จะมีดวงตาเห็นธรรม

จะต้องมีจิตดวงนี้

จิตดวงนี้ คืออะไร?

จิตดวงนี้ คือว่า

จิตมีความรู้ซึ้งว่า

สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เกิดขึ้นเป็นธรรมดา

สิ่งเหล่านั้นล้วนแล้วแต่จะต้องดับไปเป็นธรรมดา "

 

เอามาเพิ่มเติมให้ค่ะ

" ธรรมเหล่าใดเกิดแต่เหตุ พระตถาคตทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น
และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น "

ครั้นได้ฟังธรรมนี้ สารีบุตรปริพาชกได้ดวงตาเห็นธรรม ปราศจากธุลี ปราศจากมลทินว่า


​

" สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งมวลมีความดับไปเป็นธรรมดา "


[b-wai] ​

 

แหม คุณขุนท้าว กะน้องผึ้ง ดวงตาเห็นธรรมพ้องกันดีจริงจริ๊ง สาธุ๊

วันนี้ไม่ใช่วันพระ แต่เราสร้างพระในใจได้ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกห้วงคิด ทุกการกระทำ


ไปแระ ปวดฉี่

น้องๆ มาเยี่ยม มาเยือน กรุณาปรากฎตัวด้วยนะจ๊ะ พี่ๆก็เหมือนกัน ไม่ต้องเกรงเดะๆจะไม่คุยด้วยนะคะ

ตกลงช่วงนี้นอกจากสังขารทรุดพอประมาณ ยังไม่มีสาระมาลงตามสัญญาเร้ย ยายผีป่าเนี่ยแย่เจงๆ

 

หา

อะไรเหรอครับ

ผมกินก่อนนะ

แหงบๆๆๆๆ

 

(มันไม่เกี่ยวกันหรอกน่ะแต่จะบอกว่า) ชอบเพลง "แต่ปางก่อน" มากเลย

ปล. ตอนนี้ที่กะโหลกมันมีอะไรปูดๆ มาไม่รู้ ไม่กล้าไปหาหมอ กัวจะเป็นเนื้องอกจัง T T

 

วันนี้จะพูดถึงบ่วงกรรมของการที่เราทำแท้งทั้งตั้งใจก็ดี มิตั้งใจด้วยรู้เท่าไม่ถึงการก็ดีนั้น มันไม่ดีเลยเน้อ สิบอกให้ พวกที่เคยชี้แนะให้ใครไปทำแท้งเนี่ยก็บาปน๊า ยายผีป่าเคยอยู่เมืองนอกเมืองนา โห การทำแท้งเนี่ยง๊ายง่าย
อย่างสาวส่ำน้อยเนี่ย พอนมตั้งเต้าอายุสิบสี่เขาให้ลองของได้แล้ว คนที่ยังไม่อยากลองก็มี ประเภทรอคนที่ใช่ก่อนแม้ไม่ใช่อย่างถาวร คือยังไม่อยากง่ะ อดไว้ก่อน ยังงัยยังงัยก็จะต้องได้ลองวันยังค่ำล่ะ
สาวน้อยสมัยนี้ เล่าให้ยายผีป่าฟังว่า หนูกับพวกแก๊งค์หนูแข่งกันมีลูกค่ะ แบบว่าใครมีลูกก่อนคนนั้นเจ๋ง ผัวไม่รับผิดชอบช่างมัน เบ่งออกมาพ่อแม่ของฝ่ายหญิงเลี้ยงได้ หากเลี้ยงไม่ได้ล่ะ โน่นแน่ะ บ้านเด็กกำพร้า หรือถังขยะ
บาปๆหม เฮ๊ย ถามได้บาปสิฟ่ะ ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตยังบาป ปาณาฯ เชียวน๊า เนี่ยเล่นฆ่าลูฏในใส้ เอ บาปแล้วทำไมถึงมีโรงหมอมีชัย ที่เมืองนอกโดยเฉพาะสวีเดนเนี่ย ง๊ายง่าย
อย่าคิดว่าบุญไหนๆจะช่วยได้ง่ายๆเน้อ ยายผีป่าเองเคยแท้งโดยไม่ตั้งใจ แค่ไม่ตั้งใจเพราะ หนูม่ายรุ๊ หนูไม่รู้เจงๆ เดินไปตลาดมันตกลงมาเป็นก้อนพรุ๊บเรย ไปหาหมอ ๆบอก น้องไม่รู้เหรอว่าท้องสองเดือนแล้ว ตอบหมอว่าไม่รู้เจงๆจ๊ะ
เพราะไม่มอาการแพ้ท้องเรย แต่เดือนก่อนประจำเดือนก็มา สองเดือนหาเรื่องให้เราบาปอ๊ะเปล่าเนี่ย
สุดท้ายก็ต้องเชื่อหมอว่า แท้ง เพราะเอาก้อนเลือดไปตรวจ พอรู้ว่าแท้ง ก็ตะลอนไปทำบุญให้ลูกที่แท้งไป ทำทุกอย่าง รวมทั้งบวช แต่ลูกก็มาหลอน
เขาบอกว่า แม่ช่วยด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนยายเองต้องบวชนานๆ (ตอนนี้มาเกิดใหม่เป็นน้องเอริทนั่นล่ะค่ะ)
จะมาเล่าให้ฟังว่าตอนที่ต้องทำบุญให้เขา และทำไมเขาถึงต้องกลับมาเกิดใหม่ แล้วรู้ได้งัยว่าเป็นเค้ามาเกิดอีก ทำไมทำบุญให้ลูกรับแล้วไปเกิดสู่สุขคติไม่ได้ ทำไมยังต้องรอมาเกิดกับแม่คนเดิมอีก
แล้วลูกที่ไม่มาเกิดล่ะ ไปไหน อย่างไร แม่จะรับกรรมไหม ต่อให้ลูกกลับมาเกิดอีก และหากไม่กลับมาเกิดอีกแม่ตายแล้วเจอคดีหนักเพียงไร (โห หนักค่ะ เป็นเปรตเลยค่ะ คอยกัดกินเลือดเนื้อลูกตัวเอง ทรมานนะจ๊ะ)
เอาเป็นว่ามีคนสนใจค่ะว่า ก็ทำบุญให้แล้ว ทำไมยังไม่หลุดพ้น รอน๊า เดี๋ยว(อีกนั่นล่ะ) จะมาฝอยหากพร้อมที่จะรอคำตอบ
เหล่าผู้ชายจ๊ะ อ่านด้วยน๊า จะได้เข้าใจว่า เวลาทับไม่ร้อง เวลาท้องถึงร้องก็ไม่รับ เนี่ยเป็นเปรตเหมือนกันย่ะ แต่หนุ่มๆที่นี่ดี มีความรับผิดชอบ ไม่กินทิ้งกินขว้าง ไม่กินเรี่ยราด (กินเป็นที่เป็นทาง)

 

หลักฐานที่บอกว่าพี่เดย์ยังมีชีวิต..

แต่..คงจะมีปัญหามากทีเดียว

 

-*- มีหลักฐานด้วย ....
แต่พักนี้ปวดหัวจริงๆ น่ะ วุ่นๆๆๆ

 

สังคมสมัยนี้ไม่ไหวเลยเนอะยายเนอะ เฮ้ออออ

จะรออ่านต่อนะจ๊ะ สนในเรื่องที่เกิดมาเป็นแม่ลูกกันได้ยังงัย แอนรักคุณแม่มากเลย ไม่รุ้ว่าชาติที่แล้วได้เป็นแม่เป็นลูกกันหรือเปล่าน้อ คุณแม่ชอบบอกว่าชาติที่แล้วก็ลูกแม่นี่แหละ แอนก็เลยแซวคุณแม่กลับไปว่ามาม๊ารู้ได้ยังไง ขี้ตู่หรือเปล่าเนี่ย กิกิกิ