การเปิดตาที่สาม

ขอบคุนพี่visnuที่ให้หนทางการเดินที่ดีคับ อาจาร คับ อ่านทีละน้อยคับ ผมก็งงงคับ ต้นไม้ เขา ทัก ตอนผมไปนั่งพิงว่า อ้าวไม่เจอตั้ง ด้วยคับ ผมยังไม่ค่อยคุ้นคับ ผมจะพยายามให้มากๆคับ

 

ด้วยเหตุนี้หลายคนจึงหายไปเนอะ.........

 

มาแอบอ่านอย่างเคยค่ะ มาเที่ยวที่นี่ มาได้เลยค่ะ ตอนนี้ค่าตั๋วเครื่องบินอาจจะถูกลงมาหน่อย(แอบหวังค่ะ เพราะราคาน้ำมันก็ลดลงแล้ว) ตอนนี้กำลังจะเข้าหน้าร้อนแล้วค่ะ อากาศจะไม่ร้อนมากเหมือนบ้านเรา ตอนนี้ประมาณ 15-22 แต่หน้าร้อนจริงๆ ก็แค่ 25-28 องศานี่ ฝรั่งที่นี่ก็จะเริ่มบ้ากันแล้วค่ะ ก็คงมีบ้างที่จะขึ้นไปสูงถึง 32-34 แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับคนไทยอย่างเราค่ะ ชินแล้ว พีเอ็มมาได้ค่ะ จะได้ให้มาคุยกับแมวที่นี่หน่อย ชอบมาไล่จับนกที่เราให้อาหารจังเลย ต้องเอาปืนฉีดน้ำมาไล่ กลัวทำบุญได้บาปค่ะ

 

ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านและทำให้รู้ว่ามีคนเข้าใจเรา

พอดีเพิ่งกลับมาจากไปปฎิบัติธรรมที่วัดร่ำเปิง จ. เชียงใหม่มาอ่ะค่ะ ไปมา 6 คืน 7 วัน ว่าจะอยู่ให้ครบ 7 คืน 8 วัน แต่ก็ไม่สามารถเนื่องด้วยความขัดข้องในเรื่องตั๋วเดินทางซึ่งดันซื้อไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรทำให้มีความสุขมากไปกว่านี้อีกแล้ว ได้ไปเรียนเรื่องการฝึกควบคุมจิต การเข้าใจเรื่อง สติปัฐฐาน การเรียนรู้เรื่อง กาย เวทนา จิต ธรรม ก่อนกลับได้ฝึกเดินสมาธิ หรือ จงกรม ยกหนอ ย่างหนอ ก้าวหนอ แล้วก็ ฝึกนั่งสมาธิ ยุบหนอ พองหนอ นั่งหนอ ไม่มีหลายจุดนัก คงต้องไปอยู่อีกหลายวันถ้าจะต่อ ก็นั่งได้ 45 นาที ต่อเนื่อง ช่วง 30-35 นาที นี่จะทรมานมาก แต่เป็นความทรมานกายมากกว่าทรมานใจ เพราะตอน 20-25 นาที เราจะตามใจไม่ทันจับไม่ได้ยุบตรงไหน พองตรงไหน แม้จะรู้ว่าอะไรมันยุบตรงไหน พองตรงไหน ก็ใช่ว่าใจเราจะตามการเคลื่อนไหวได้ทัน แถมมันยังคอยว่อกแว่ก เอาเราไปเี่ที่ยวตรงโน้นตรงนี้ พอเดิน 45 นาที ตามด้วยนั่ง 45 นาที ก้อทำได้ดีขึ้น แต่ตอนเดิน ปวดหลังมาก ๆ แปลกตรงที่แีป๊บเดียวก็หาย ส่วนที่เป็นเหน็บชาที่ขาตอนนั่งได้ 35 นาที ก็ไม่มีอาการอีกแม้นั่งนาน 45 นาทีต่อเนื่อง งงแหะ มีเห็นแสง สีม่วง สีขาวบ้าง มีเห็นภาพเก่า ๆ ซึ่งไม่รู้เป็นภาพอะไรบ้าง เห็นภาพสถูป กำแพงวัด ซึ่งมีหญ้าและต้นไม้รก ๆ เป็นภาพสี สลับกับภาพเก่า ๆ เบลอ ๆไม่รู้เหมือนกันว่านั่นหมายถึงอะไร เพราะที่วัดนี้ไม่มี สถูป อย่างที่เห็น หรือจะมีก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะที่เห็นนั้น เป็นสิ่งปลูกสร้างใหม่ สีสดใสทีเดียว ตอนนี้ชักสนใจไปต่อคอร์สของ S.N. Goenka เหมือนกัน แต่ยังไม่รู้จะไปที่ไหนดี มีใครแนะนำป่าวคะ สนใจ กาญจนบุรี กะพิษณุโลก อยู่อ่ะค่ะ แล้ว จะสามารถถอดจิตได้จริงรึป่าวอ่ะคะ พอดีเรียนเฉพาะการทำสมาธิ การอดทนกับเวทนา การคุมสติ และจิตให้นิ่ง ตอนนี้กลับมาบ้านก็ยังรู้สึกนิ่ง ๆ อยู่เหมือนติดทำสมาธินิด ๆ เริ่มมีผิวปาก ร้องเพลง บ้างแล้ว แต่ก็ยังชอบความสงบอยู่นะคะ รบกวนแนะนำเรื่องสถานที่ที่ควรไปด้วยนะคะ แล้วใครมีประสบการณ์ไปเข้าคอร์ส ของS.N. Goenka ก็มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ

 

คุยกับแมวเหรอคะ

แมวมันจะดื้อมากกว่าหมาเยอะเรย ก่อนอื่นต้องทำให้มันรู้ว่าเราเจ๋งกว่ามัน หรือมีอิทธิพลเหนือมัน โดยทำให้มันต้องพึ่งพาเรา หรือต้องการความช่วยเหลือจากเรา ถ้าเป็นแมวที่บ้าน เค้าจะกลัวแม่เรา และเชื่อฟังมาก เพราะเค้ารู้ว่าแม่ซื้อขนมที่ชอบมาให้กิน และเป็นคนให้อาหารเค้าทุกวัน เรียกชื่อปุ๊บจะรีบมา ว่าอะไรนิดหน่อยก็รู้เรื่อง ห้ามได้ แต่ถ้าเผลอก็จะแอบทำนะ เหมือนคนเรยยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ
ไม่แน่ใจว่าแมวฝรั่ง มันจะชอบกินอะไร หรือคิดต่างจากแมวบ้านเรารึป่าว
มีเทคนิคอยู่นิดเดียว ถ้าเราทำใจให้รักมันได้ เห็นเป็นเรื่องน่าเอ็นดู ไม่ส่งจิตอาฆาต โกรธ หรือโมโหไปใส่เค้า แมวเค้าจะรู้และจะเกรงใจเรา เพราะมันจะรับรู้ได้ถึงความเมตตา ความปรารถนาดีที่เรามีต่อมัน มันจะค่อย ๆ รู้สึกเกรงใจ และไม่กล้าทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ เพราะธรรมชาติของแมว มันอยากให้คนที่รักมัน เป็นทาสมัน รักมันมาก ๆ เอาใจมันมาก ๆ จะว่าไปมันจะแคร์ความรู้สึกละเอียดของคนมากกว่าสุนัขซะอีก แต่กิริยาอาการของแมวจะทำเหมือนไม่สนใจใคร่ดีเจ้าของเท่าไหร่ เพราะอย่างที่บอก มันต้องการบอกว่ามันเป็นใหญ่ ถือไพ่เหนือกว่าเจ้าของ เราไม่ต้องคุยกะมัน แต่ควรเมตตามัน แผ่กุศลให้มัน บอกมันด้วยจิตว่า มันเป็นบาป เป็นเรื่องไม่ดี ที่มันมาทำให้นกต้องบาดเจ็บหรือตาย ไม่ต้องใช้ปืนฉีดน้ำ แต่ไล่ด้วยเสียงของเราดีกว่า แบบว่า จุ๊ จุ๊ ดัง ๆ หรือ เรียกชื่อมัน (ถ้ารู้) ลองดูนะคะ แล้วจะพีิเอ็มไปนะคะ คงฮาดี แบบว่าฉันจะิบินไปคุยกะแมว ตอนแรกอ่านผ่าน ๆ นึกว่า คุยกะีพี่ พี่ชื่อแมว อะไรประมาณนั้น ขอบคุณที่ชวนไปเที่ยวนะคะ คงได้ไปแน่ ๆ ค่ะ ตั้งใจไว้แล้ว นิวซีแลนด์ อยากไปอยู่พอดี

 

สนใจทำบุญด้วยกันมั๊ยคะ

พอดีทางชมรมของเรากำลังรวบรวมเงินเพื่อไปไถ่โค - กระบืออยู่พอดี ตอนนี้ยังขาดอีก 11,600 บาท คนละ 300-500 สัก 20 คน อิอิ ก็พอจะถู ๆ ไถ ๆ ก็ประกาศไปแค่ในกลุ่ม ยังไงก็ไปดูได้ที่บล๊อคนะคะ กะว่าจะเิดินทางไปปล่อยกันเอง อยากเห็นภาพประทับใจ อยากไปใ้ห้กำลังใจเค้าด้วยตัวเอง ใครสนใจไปด้วยกัน ก็ได้นะคะ แต่ไม่รู้จะได้เงินทันป่าวอะสิคะ ตั้งใจจะไปวันที่ 6-7 ธค.อ่ะค่ะ http://safetripplanner.multiply.com/journal/item/22/22

 

ลองมาแล้ว

ยังขำตัวเองที่เคยขำคนอื่น เพราะเห็นเค้านั่งโยกไปมาเอนหน้าเอนหลังเป็นตุ๊กตาล้มลุก พอเจอกะตัวเองล่ะรู้เลย เราไม่อยากหลับแต่ร่างกายมันรู้สึกง่วง จิตมันจะคอยปิดดิ่งลึก เราก็รู้ก็จะดึงมันไว้ตลอดก็เลยเหมือนตุ๊กตาล้มลุก ตอนกายมันง่วงเอนไปข้างหน้า พอเรารู้เราก็บังคับกายคืนมาข้างหลัง ในหนึ่ง ช่วงเวลาที่นั่งจะเป็นอย่างนี้ประมาณเกือบครึ่งของเวลาที่นั่งได้ แต่พอนั่งไปนาน ๆ มันก็หายไป เริ่มชินและจับมันได้ก่อนมันจะดึงกายเอนไปข้างหน้า และรู้ว่ามันไวขนาดไหน แต่ก็ยังไม่วายห้ามไม่ให้มันคิดเรื่องอื่นไม่ทัน เลยสนับสนุน ว่าถ้าจับมันได้มันก็จะไม่หลับอีก กำลังจะดูว่ามันจะมีวิธีไหนอีกที่จะทรมานเรา หรือทำให้เรา เข้าสมาธิได้ยากขึ้นอีก

 

เห็นด้วยทุกประการ

3 วันแรกจะลำบากมาก พอวันที่ 4 เริ่มสบาย วันที่ 5-6 เริ่มทำสมาธิได้นานไม่เจ็บไม่ปวดไม่เมื่อย แต่ หลังเดินจงกรม 30 นาทีต่อเนื่อง จะปวดหลังมาก ๆ แต่พักผ่อนสักหน่อยแล้วจะหายไป รู้สึกเหมือนรู้ตัวเองได้ไว้ขึ้น อย่างเวลานั่งสับปะหงกปุ๊บ จิตจะเหมือนถูกกระชากผึงกลับมาลืมตาตื่นได้เองเหอ เหอ แปลกดี เพราะก่อนฝึกสมาธิ หลับแล้วจะหลับยาวเลย ไม่มีการตื่นมาตาสว่างได้อีก แต่พอฝึกไปได้ 7 วันรู้สึกจะโอเคนะ เหมือนมีนาฬิกาปลุก หรือคนคอยจับผิดเราอยู่ในตัวเราเลยล่ะ คอยห้ามไม่ให้เราทำผิด หรือเผลอไผลไปไกล

 

เหมือนกันเรยค่ะ

เคยสวดมนต์ทุกวัน ทำเกือบปี ให้คนที่เราเคยรักซึ่งเสียชีวิตไปโดยอุบัติเหตุ เราคิดแค่ว่าเรามีชีวิตที่เหลืออยู่ ที่เค้าไม่มีแล้ว เราสามารถทำบุญให้เค้าได้ ทำสิ่งดี ๆ ให้เค้าได้ ตอนนั้นสวดทุกคาถาเรย แต่คาถาที่เรียกเทวดา มาเยอะจะมียอดพระกัณฑ์ แล้วก็ชุมนุมเทวดา เรารู้สึกได้เหมือนกัน รู้สึกว่ามีคนเยอะ ขนลุกซู่ ๆ ขึ้นมาเฉย ๆ เหมือนมีคนมาร่วมฟัง ร่วมอนุโมทนา แต่ตอนนั้นไม่รู้สึกกลัวเลย รู้สึกดีมาก ๆ ที่ทำให้คนที่เรารักได้รับบุญอันยิ่งใหญ่ จากการมีเทวดามาร่วมรับบุญ มาฟัง หรือการแผ่เมตตาไปให้เจ้ากรรมนายเวร ผี สาง นางไม้ และทุก ๆ วิญญาณ สิ่งมีชีวิตทั้งหลายในโลก ในอากาศธาตุ ได้รับบุญที่เราทำ ทำให้เรารู้สึกขนลุก เย็บวาบ ทีเดียว เหมือนเค้าจะบอกให้เรารู้ว่าเค้าได้รับบุญนั้น แต่ตอนนี้เราไม่ได้สวดมนต์ต่อเนื่องแบบนั้น อีกเลย หลายปีแล้ว เริ่มกลัวที่จะรู้สึกว่ามีคนอื่น หรือวิญญานอื่นมาร่วมฟังเราสวดมนต์ด้วย ซะแล้ว อีกอย่างกลัวจะถูกต่อว่าว่าทำไมไม่ได้ทำให้เหมือนเดิม ง่าาาา กลัวอ่ะ จะพยายามนะ นี่ก้อเพิ่งไปฝึกสติปัฐฐาน ทำกรรมฐานกลับมา เพิ่งมาอ่านกระทู้เก่า ๆ ดีใจค่ะ นึกว่าเราคิดไปคนเดียว

 

แมวที่ว่าเป็นของเพื่อนบ้านค่ะ มีตั้งหลายตัว ตอนแรกก็ไล่แบบจุ๊ๆ แล้วแต่ไม่ไป หันมามอง แล้วก็เฝ้าต่อ ตอนหลังแฟนก็ลองใช้ปืนฉีดน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ฉีดหรอกค่ะ แบบปั้มๆ มันก็วิ่งไปแล้วก็มามองต่อ แบบว่า ยิงป่าว จริงป่าวอะไรงี้ ใช้จิตคุยเหรอ โหเราเองยังหาจิตตัวเองไม่ค่อยเจอเลยอ่ะ แต่จะลองดูเผื่อว่าได้ผล เรื่องสวดมนต์ทำสมาธิ ตอนนี้เปลี่ยนตารางมาทำเฉพาะวันหยุดเสาร์อาทิตย์ กับวันพระ แต่ถ้าเหนื่อยๆ หรืออดนอน ก็รู้สึกไม่อยากทำก็มี ก้จะทำต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ

 

เหมือนเทพเอ้อหลางเสินเลย ตาทิพย์นั้นรู้สึกว่าจะมีวิธีเปิดด้วยตัวเองนิครับเห็นพวกนักพรตที่ดังเขาทำกันแต่ไม่เคยทำ ชาตินี้ผมมีแต่วิชาดู60คู่กานจืออย่างเดียวล่ะครับ

 

อิอิ เราคงไปเล่นกะแมวมากกว่าไปไล่มันแน่เรย

ใช้จิตก็คือใช้ความรู้สึกน่ะแหล่ะค่ะ เหมือนที่เรายังไม่ได้ใช้น้ำฉีดไปที่มัน แต่มันก้อรู้สึกได้ว่าเรากำลังจะใช้ปืนฉีดน้ำไล่มันแล้วนะ ทั้งนี้เมื่อเรารู้สึกรำคาญมันอยากไล่มัน มันก้อจะรู้สึกได้ อย่างที่บอกไงคะ มันก็คือความรู้สึกของเรานั่นเอง เมื่อเรามีเจตนา และเรากระทำ จิตหรือกระแสจิตก็จะแรงขึ้น สัตว์มันจะจับได้ เหมือนเราเห็นใครบางคนเดินเข้ามา ใจเรายังสัมผัสได้เลยว่าเค้ามีเจตนาดี หรือไม่ดี ถ้าตอนนั้นเรามีสมาธิดีพอและจิตใจปลอดโปร่ง หรืออาจจำทำให้เรามองคนไม่ผิด เหมือนที่โบราณว่า ให้ดูหน้าตาก่อนคบหากันน่ะแหล่ะ ความรู้สึกมันจะแสดงออกทางสายตาด้วย ถ้าจิตเรามีกำลังแรงแค่นึกอะไร ส่งไปที่ใคร (ที่เค้าก้อรับได้เหมือนกัน) เค้าก้อจะรับรู้ได้เช่นกัน ของเราก้อไม่เก่งไรนัก เพิ่งไปทำสมาธิที่วัดร่ำเปิงมา ค่อนข้างจะเคร่ง ทั้งนั่งและเดินสมาธิ วันละไม่น้อยกว่า 8 ชม. แรก ๆ ก้อ 6 ชม. จะเหนื่อยนิดส์นึง แต่คุ้มค่า มีโอกาสก้อจะไปอีก เพราะรู้สึกสงบและเป็นสุขขึ้นเยอะเลยค่ะ เราชอบแมว ที่บ้านเลี้ยงไว้เยอะ แต่เสียชีวิตไปเกือบหมดแล้ว แก่ตายซะส่วนใหญ่ ตอนนี้มีอยู่ตัวเดียว ถ้ามีโอกาสได้ไปคงจะสนุกนะคะจะไล่ปล้ำแมวแทน มันคงกลัวจนไม่กล้าแวะมาแถวบ้านพี่อีกเลย อิอิ;aa13

 

แค่เจริญสติปัฐฐานสี่ ทำสมาธิมันทุกวัน ไม่กินอาหารมัน ๆ กินแต่พืชผัก มังสะวิรัติ กินกระเทียมและสมุนไพรไทย ๆ ได้ ทำอย่างเข้ม ๆ เลยนะ เนื้องอกมันอาจตายได้ มีคนเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายมาหายที่วัดหลายคนแล้วนะ แม้แต่แพทย์ชาวไทยที่เรียนและทำงานในอเมริกา พอรู้ว่าตัวเองเป็นมะเร็งก้อบินกลับมานั่งสมาธิวิปัสนา เข้ม 2-3 เดือน กลับไปตรวจอีกที ก้อนเนื้อมะเร็งหายไปโดยไม่ต้องไปผ่าตัด กินยา หรือฉายรังสีอีกเลย ตอนนี้เรากำลังเขียนเรื่องที่ว่านี้อยู่ ขออนุญาตจากคนที่ไปปฏิบัติแล้วหายจริงว่าจะเขียนเผยแพร่ให้เป็นประโยชน์กะคนอื่น ๆ ต่อไปคงมีฝรั่งเอาไปทำวิจัย ในขณะที่คนไทยยัง ต้วมเตี้ยม ขวนขวายหาการรักษาแบบฝรั่งแทนที่จะใช้ธรรมะรักษาโรคร้าย อย่างว่านะ ของอย่างนี้ขึ้นอยู่กับบุญกรรมด้วย เพราะนอกจากจะหายจากโรคร้าย ก้อยังได้ภาวนาให้เกิดกุศลอันยิ่งใหญ่อีกด้วย หากไม่มีบุญมาก่อนก้อไม่มีทางได้เข้าถึง เหมือนพวกใกล้เกลือกินด่างประมาณนั้น

 

นั่งสมาธิแล้วเบลอ ๆ เห็นทีวีอยู่ 2 เครื่อง

ทั้ง 2 เครื่องตั้งอยู่ข้างกัน หน้าตาเหมือนกันเป๊ะ

เครื่องหนึ่งเห็นแต่แสง....อีกเครื่องเห็นแต่ความมืด

จิตเกาะเกี่ยวอุปทาน...หรือนิมิตบอกเหตุ

หรือ.....อย่างใด

 

บอกเหตุแห่งกรรม ว่าสิ่งที่ได้มานั้นถึงคลาจะดับสูญได้ เนื่องด้วยท่านนี่มีความคิดอคติในสิ่งนึ่ง เป็นอย่างไรท่านรู้ดี การว่ากล่าวนั้นเป็นสิ่งดีเพื่อเตือนเพื่อละลึกไม่ให้หลงแต่การทำไปมิใช่เจตนาดีนั้นหาดีไม่ โอม........

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

ผมว่าเค้าเจตนาดีนะครับ เป็นผู้ใหญ่ ที่ผ่านโลกมามากเหมือนกัน

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO



สรรพสิ่งในโลก เป็นของคู่

การรู้ เห้น เสมือนดั่งทีวี ที่มีทั้งขาวและดำ


อย่าเลือกที่จะเห็นสิ่งที่ชอบ แต่ จงเห็นธรรมชาติอีกด้านตรงข้ามกัน




นี่คือ .วิปัสสนา คือ เห็นความจริงทุกด้าน เพื่อเหนือมัน

 

ร่วมทำบุญได้นะคะ

พอดีกำลังจะไปไถ่ชีวิตกัน วันเสาร์ที่จะถึงค่ะ ถ้าสนใจไปด้วยกันก้อตามไปดูได้ที่นี่เลยค่ะ
http://safetripplanner.multiply.com/journal/item/22
;aa13

 

ไถ่ชีวิตวัว ควาย

ที่อยุธยา พอโทรไปแล้วไม่มีคนรับเลยค่ะ ช่วงบ่าย ๆ ตอนเที่ยงก็ไม่มี เย็นก็ไม่มี เช็ค 2 เบอร์แล้ว ก็ยังไม่มีคนรับอ่ะค่ะ ไงดีอ่ะคะ จะถามว่ามันตั้งอยู่แถวไหนของอยุธยา ช่วยตอบด้วยนะคะ​

 

ลองใช้ญานของท่าน เล็งมาใหม่สิครับ

แน่ใจแล้วหรือ ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า...

อาจเป็นอดีต...แต่ตอนนี้...ไม่ใช่แน่นอน

ขอบพระคุณครับ ที่ท่านเอื้ออารีย์