ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

เติมเน็ท เปิดแอบ ทำ แกรบฟุบ

 

เราไปเจอะเจอคนหมู่มากแล้วมันลำคาญ เราคงไม่ทำอะไรหรอก

อยู่บ้านทำงานเล็กๆน้อยๆช่วยพ่อแม่

ขึ้นเขาปฏิบัติธรรมกินข้าววัด

 

ครูบาอาจารย์ให้เรากลับมาอยู่บ้านคงมีเหตุอันควรแล้ว

ตอนทำงานอยู่ระยอง ก่อนกลับเราได้พิจารณาตามธรรมแล้วว่าที่นั่นไม่ใช่ที่เราควรอยู่

สุดท้ายครูบาอาจารย์ให้เราสละสิ่งของที่มีออกทีละอย่าง เรากลับบ้านครั้งนั้นด้วยการฝากเพื่อนขายมอไซด์ซึ่งเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่

ขายได้เท่าไหร่ให้เพื่อนเก็บไว้ใช้เลย เพื่อนให้เงินเราติดตัวกลับบ้าน2,000บาทพร้อมทั้งมาส่งบ้าน

คนทางระยองคิดว่าเราเสพยาจนบ้าเพี้ยนไปแล้วทั้งนั้น

เราอยู่ในที่ของเราแบบนี้แหละดีแล้ว


ปล. เราไม่ได้พูดให้ใครสงสาร เราเกิดมาโดยธรรมเราสมควรจะเป็นไปตามธรรม..

 

ราชสีห์ ต้อง อดทนกับทุกสถานการณ์

ราชสีห์ ต้อง ไม่อ่อนแอ

ราชสีห์ ต้อง แกร่งต่อภัยทั้งปวง

ราชสีห์ ต้อง ......ฯลฯ

"สิงหราชา"

 

เวลาโทสะเกิดแล้วจิตเราแสดงตัวชัด เวลาจิตแสดงตัวชัดเรารู้ว่าเรามีความสามารถอะไร ทำอะไรได้บ้าง

เราไม่อยากให้จิตแสดงตัวชัดด้วยโทสะ เราอยากให้จิตแสดงตัวชัดด้วยเมตตา..

ถ้าไปอยู่รวมกับคนหมู่มากแล้วเราลำคาญ นั้นแหละจะทำให้โทสะเราเกิด

เราอยู่ใกล้คนจิตมืดบอดไม่ได้นาน เราอยู่ใกล้คนจิตริษยาไม่ได้นาน เราอยู่ใกล้คนจำพวกกิเลสหนาไม่ได้นาน จิตภายในเราจะต่อต้านคนจำพวกนี้

เวลาอยู่ใกล้คนกิเลสหนา ปัญญาหยาบแล้วโทสะเราเกิด..

 

แหม เล่าปลาหวัดมา น่าเหงใจ

ในเชิงหลวงปู โตะ แปดน้ำ ...ให้คำแนนติดลบล้าน
แต่ กิเลส มันไม่เข้าใครออกใคร ยกประโยชน์ให้
นายคือตัณหาไป

เคยบอกว่า จะให้ฟัง คลิป

ลองไปฟังละกัน http://hwcdn.libsyn.com/p/d/9/1/d91...77847942&hwt=f0a0fa3f20fb61673ad8daa38a36ea39

นาที 7:30 อารัมภบท เยอะหน่อน จะเริ่มเข้าเรื่อง นาที ที่ 10:00
ฟังไปเรื่อยๆ จะ ดีกว่า clip หลวงตา ที่ท่านกล่าวเพียงหมายยก
ลป.มั่น และท่านเห็นว่า ตาสีตาสา ทั่วไป ฟังไม่มีประโยชน์
ก็เลยกล่าวแต่ หมุนๆ ( ซึ่ง ก็เพียงพอ สำหรับคนฟังธรรมเป็น )

ส่วนของลุงท่านนี้ เล่าละเอียด ละออ

โดน วิสุกกะทิมรรค อานาปานสติ16 ขั้น หลอกเอาจังหนับ

เรื่อง ลมขาด นี่ก็โดน ชีไพร มันหลอกเอาอีก แต่ดีที่
ลุงไม่ได้ผลิกไป ดับแบบ ตกศูนย์แปดน้ำ

เลยทำให้...........

เลยทำให้...........


ปล. อย่าลืมนะฮับ อานาปานสติ เป็น สุญญตาสมาธิ
เป็น อนิมิตสมาธิ อัปณิหิตสมาธิ ถ้าลวกเป้ เมาปลิ้น
เป็นนิมิต ก็เลิกคุย เลยละกัน

 

ลุงใน คลิป หากได้เห็น เจตนาสูตร อาจจะ
ผลั๊ว ไปเลย

เพราะ อินทรีย "ปัญญาอันยิ่ง" เด่นสี่ตัวตรง
ไปข้าง "เจตนาหาร"

ส่วน บักโงบะ ปัญญาอันยิ่งมีต่อน เด่นไปทาง
ตด แปดน้ำ เดียรถียแน่นวล

แล้วให้ฟังทำไม

ก็ไม่ได้ห้าม ในการเป็น คนดีแตก สาแหรกไม่ขาด

"สิงลาคลาน" อะ เหมาะกว่า

คือ ไป สิงอยู่ใน ลา ที่เดินไม่เป็น มันคลานไปอีกที

 

ต่อไป เป็น ปริยัติ ตามที่ ขอ เนาะ

พุทธภูมิ พุทธจริต ไม่ใช่ สิ่งที่เกิดจาก การดำริจะเป็น

แต่เป็น สิ่งๆหนึ่งที่เกิดตาม ปัจจัยการ

จิตใด มีความกตัญญู จิตนั้นก็จะมี วิบากไปทาง พุทธจริต

พุทธจริต พุกกะพุง จะเป็น คนดีตลอดไหม !! ไม่ ชั่วเรือหายก็มี

พุทธจริต พุกกะพุง จะเป็น พระพุทธเจ้าไหม .. ไม่เกี่ยวเลย

ปัจจัยในการเป็น พระพุทธเจ้า(สัพพัญูญู) มีอย่างอื่น

ดังนั้น

ลำพังแค่ มี ปัจจัยการเป็น พุกกะพุง

อย่ารีบร้อนสำคัญตนว่า จะเป็นนั่น เป็นนี้

เฮีย!!! สเกรียนโบ๋ธินันทะ ไปนักต่อนัก ถมไป
( มีมากกว่า เม็ดทราย ในมหาสมุทร )

 

เราก็ไม่ได้ว่าเราจะเป็นนะ แต่เมื่อมรรคจิตไปถึงระดับจะหลุดพ้นแล้วมันรู้กำลังใจตนเอง จิตมันก็ถอยกลับมา

อุปมาเหมือนพายเรือข้ามฝั่งไปถึงตลิ่งฝั่งนั้นแล้วมันสงสารคนฝั่งนี้ มันก็พายเรือกลับมา

 

ท่านเสถียรโพธินันทะ อะไรเนี้ยเราไม่ได้รู้ประวัติหรอก ไม่เคยศึกษาประวัติด้วย

ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา ไม่ต้องยกมาบ่อยก็ได้

 

ใช่ว่าเราไม่อยากนิพพานชาตินี้ซะที่ไหน แต่ชาตินี้มันลาพุทธภูมิไม่ได้

เมื่อมรรคจิตไปถึงตลิ่งฝั่งนั้นแล้วมันก็รู้ว่าตัวเองเป็นใคร มาเกิดชาตินี้ทำไม มีกิจใดต้องทำในชาตินี้

 

ถ้าข้ามฝั่งได้อีกคราวต่อไปเราจะเดินให้สุดทาง หมายถึงทำให้จบกิจในการเกิดชาตินี้นั้นแหละ

 

ฮี้ ฮี้ ฮี้ ฮี้

เกลียดตัว อมไข่

มหายาง ทำรูป รูหวี ก็พวกเดียวกันแว้ว ฮับ

 

ท่านเหมือนจะเข้าใจเรา เข้าใจสิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เราประสบอยู่ แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเรามากเท่าไหร่

หรืออาจจะรู้แต่บอกไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่เราต้องรู้เอง ข้ามมันไปให้ได้เองก็ไม่รู้

เราเคยข้ามไปฝั่งนั้น(ฝั่งโลกุตระ) โดดกลับไปกลับมาเพื่อให้ชำนาญ แต่ช่วงหลังมานี้จิตไม่ละเอียดพอ จึงไม่สามารถข้ามไปได้ พยายามทรงสติไว้ที่ปลายจมูกแล้ว แต่ก็โดนปัดออกทุกที

 

ไอ้ประโยค กระโดดข้ามไป ข้ามมา นี่ก็มาจาก มหายาง รูหวี

เห็น นิพพาน เป็น ครรภ ฮี แหม่ม มีเข้า มีออก

มีเป็นอริยะ ถอยเกียร มหา มารักโลก ... เฮีย !!!

ธรรมะ เป็นเรื่อง ปัจจัยการ

หาก มีเหตุ ผลเกิด

มหายาง รูหวี เหตุมี ผลเกิด แล้ว บอกว่า เหตุ หายไปแระ
เพราะ รักโลก สันติ ฮี แหม่ม โบ๋ทินันทะ !!!

 

ตอนนี้ฉันทะ อยู่ที่ต้องการฟังเสียงวิ๊งๆในหู

ส่วนแนวทางหลวงพ่อ ป. ยังไม่อยากฝึกตอนนี้

แนวทางหลวงพ่อ ป. มันอาจเป็นเส้นทางสุดท้ายที่เราจะเรียนรู้ล่ะมั้ง

 

มรรค มีทางเดียว ฮับ

หาก ยังไม่ รู้รสแกงว่า มรรค มีทางเดียว หรือ

เอกายน มรรค มีรสอย่างไร

ก็จะเข้าใจว่า มีหนทางหลายทาง ให้เลือก

อุปทาน แหลก

 

ท่านอย่าพยายามดึงเราเข้าไปเกี่ยวกับใคร หรือเรื่องใดๆ

จะเป็นเรื่องพระศรีหรือเรื่องธรรมมิกราชอะไรนั่น

ยิ่งเรื่องภัยพิบัติโลก อย่าเอาเราเข้าไปเกี่ยวข้องเด็ดขาด เราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำร้ายทำลายใคร..

 

อันนี้เป็น ปริยัติ นะ

พระศาสดา ....

พระศาสดา นี่แหละ พระองค์ปรารภว่า หากจะเรียก
พระศาสดาให้ถูก ไม่เป็นการ กล่าวตู่เยี่ยงเดียรถีย์
ควรเรียกว่าอะไร

พระศาสดาตรัสเองว่า ควรเรียกว่า วิชาสาม

แล้ว การเป็น "อนุตร" เป็นตอนไหน

เป็นหลังจาก บรรลุไปแล้ว พระองค์ทรงทบทวน
อยู่ที่โคนต้นโพธิ์ 7 สัปดาห์ ในหนทางอื่นๆ ที่
อาจอินทรีย์ของสัตว์จะมี ( พิจารณาตามเหตุ )

แต่ บักโงบะ เอ้ย คนบรรลุด้วยหนทางนั้นมี
คนนี้บรรลุหนทางนี้มี ( ใครหละ ปรากฏเมื่อไหร่
ชื่ออะไร กาลไหน สถาณที่ไหน ไม่รู้สักแอะ )