มี สติรู้พร้อม อยู่กับความคิด ในขณะปัจจุบันนั้น นี่คือ จิต เดิน วิปัสนา

อีชั้นก็เขียนหมายถึงคนอื่นนั่นแหล่ะ คิดได้ไงเจ้าคะ ว่าจะหมายถึงอีชั้น สไตล์การเขียนหลอนตัวเองแบบพรี่ อีชั้นด่ามาเป็นปีนะเจ้าคร๊ะ ... ...ขรำ

พรี่หลอนไปเองไง ว่าคนเขาจิอยากไปส่องจิตพรี่ เดวส่งโน่นนี่นั่นไปหา นี่เตรียมจะไปรบกะพระเจ้าตากอีก ...อาการเก่ากำเริบอีกแล้วรึเจ้าคร๊ะ

 

คนเข้าใจก็มี ท่านปวีที่เคารพ

ธรรมในธรรม ใจสื่อใจ

หลอนอย่างเรานี่แหละคนชอบนักแล..


555555

 

ถ้าท่านฟังเพลงเป็น ท่านจะเห็นธรรมในธรรม เรื่องราวต่างๆมันอยู่ในนั้นแหละหนา..

ถ้าฟังไม่รู้แล้วยังไม่เห็นธรรมในธรรม ท่านก็อยู่อีกส่วนหนึ่งไม่เกี่ยวกับเรื่องราวใดๆ..

 

55555 ตื้อไม่หยุดหย่อน

 

เชยหว่ะพรี่ เพลงเพลิงอะไร เดี๊ยนไปทัวร์งานท่านเลยเจ้าค่ะ เข้าถึงธรรมแบบใกล้ชิดดดกว่า

บ้านเดี๊ยนอยู่ฝั่งธน เขตปกครองพระเจ้าตากสิน ท่านคงจิไม่ว่างไปรบกับพรี่นะ ท่านต้องมาออกงานประจำปี 27-28 ธค. ทุกปี เดี๊ยนก็ไปแต๊ดแต๋ทุกปีเช่นกัลล์ ของถูก เยอะ อาหย่อย เดินเมื่อยขามาก 2 ฝั่งถนนยาวๆ

ภาพประกอบการติ้ว งานบางส่วนเจ้าคร๊ะ
เครดิตภาพ เฟสบุ๊ค

 

ครูบาอาจารย์ให้เราหยุดต่อความยาวสาวความยืดกับท่านแล้ว..ท่านปวี

เราต้องขออภัย แต่ หากเป็นการสนทนาในขอบเขตของธรรม ครูบาอาจารย์อนุญาตให้สนทนาได้

ด้วยความเคารพ..

 

อุ๊ย มีครูอาจารย์กะเขาด้วยเหยอ ผู้ใดนะ

 

..เทียบภาษา..

สัมโพชฌงค์


สำโพดชง

สำ = เร็วๆ ถี่ๆ(อาการเหมือนคนกำลังน้ำจะออก)

โพด = มากๆๆๆๆๆๆ

ชง(ซง) = กวนให้เข้ากัน

อันนี้เป็นภาษาลาวแต้ๆเจ๊า..

ภาษามันก็แตกหน่อมาจากบรรพบุรุษเดียวกันทั้งน๊านนนนนน

 

หงบน้อย อย่ามั่ว อย่าเที่ยวเอามาพูดเล่น มันไม่ดี

 

อันไหนไม่เป็นธรรมเราไม่ทำ..อ้ายทิดเคนที่เคารพ

 

เพราะเป็นคนแบบนี้ไง มันเลยจะกลายเป็นบ้า ไปเหอะไปให้หลวงพ่อท่านสอนนะ จะได้รู้จักสอนตนเองว่าอะไรใช่และอะไรไม่ใช่ อะไรควรและอะไรไม่ควร นะหงบน้อย ใครๆก็พูดได้ เพราะมันคือธรรม แต่ใช่ที่ควรเจริญหรือไม่ อีกเรื่องนะหงบน้อย ไปเหอะ เอา/ปเล่าให้ท่านฟัง ถ้าจะสิ้นเพราะคนชนิดที่ไม่รู้ตนเองก็ให้มันรู้ไปนะ ทั้งนุ่งผ้าสีเหลืองและไม่ใช่ ก็ให้มันรู้ไปนะหงบ แต่บอกเลย ยังไงก็ไม่ใช่

 

โดย วิธีการ แยก อักขระ อันนี้ พอรับได้ ว่ามี ความเข้าใจ บาลีไวยกรณ์

แต่โดย โทนี่ (รากแก่น) ทางคำแปล ก็นะ อย่าให้ วิจารณ์

ไหนๆ ก็ไหนๆ

ส ส ตัวเดียว ในทางบาลี จะหมายถึง เศษๆ อะไรที่เป็น
ส่วนประกอบ

ม อันนี้ไม่รู้ แต่มี ร่องรอยเชิง ธาตุ เช่น มะ อะ อุ มะ ตัวเดียว
จึงอาจหมายถึง ธาตุดิน ซึ่ง ธาตุดิน อย่าไปแปลเป็น soil
ที่เป็น ดิน ผงดิน แต่ให้หมายเอา ความเป็น แผ่น ผืน

อย่างไรก็ดี สม ก็เป็น คำนิยม ใช้รวม ไม่ค่อยแยก สม
ก็คือ อาการ เสมอ แต่ไม่ใช Equal เชิง มานะ9
แต่เป็นเชิง Discipline

พช อันนี้ก็น่าจะมาจากคำว่า พืช หมายถึง ความสืบต่อ
เทียบภาษาอังกฤษจะเป็นเชิง วิวัฒนาการ สายบุญสายกรรม

ฌ ตัวเดียว ก็จะคุ้นกันในคำว่า ฌาณ แฌณ ซึ่งหมาย
เอาเป็นเรื่อง พ้นกามสวะ ตัดกิเลส

องค์ อันนี้จะไม่ได้ เขาเรียก ลงอาคม หรือ อะไร
แต่ให้หมายเอาเป็น สิ่งหนึ่งสิ่ง เป็นชื่อ เฉพาะ

ส ม พช ฌ องค์

ก็แปลตามคำแยก แบบลวกๆ ก็คือ ความสม่ำเสมอ
ในการตัดรากถอนโคน ความเป็นตัว เป็นต่อน

สระ โอ เวลาใส่เข้าไป จะทำให้ประโยคเป็นเชิง
Future Perfect Continueus อะไรงี้ เช่น โหตุ
แทนที่จะแปลว่า เหตุ ก็กลายเป็น เหตุสืบเนื่อง
ต่อๆไป( แปลอีกทีแบบ แขม ขอม คือ เจริญยิ่งขึ้น )

นะ

ถ้า แยกบาลี เก่งๆ บักโงบะ จะเห็นว่า ทำไมพระศาสดา
จึงเลือก ภาษามคธ เป็นถิ่นในการ หยั่งลง บนโลก

แยกบ่อยๆ แยก อักขระ บาลี บ่อยๆ บักโงบะ จะรู้
สึกว่า อยู่บน "คต" "ภู" สูง แล้วมองลงมา เห็น
อาการ คับข้อง ดิ้นรน จนสร้าง ปฏิฆสัญญา น้อม
ออกมาเป็น ภาษา เออะๆ อ๊ะๆ จนกลายมาเป็น
ภาษาสื่อสาร ในที่สุด ( คนเรียน ปริยัติ ก็แยก
ธาตุ แยกขันธ์ ได้เหมือน ทำฌาณ ทุกประการ)

ก็ แม้นแต่ ภาษา ยังมาจาก สังขต ความเป็น ธาตุ
ความคับแค้น อุปยาศ อุปาธิ อุปาทาน หาก บักโงบะ
เอา พละ ไปทำการสื่อสาร ต้องให้ จรนัยไหมว่า
ไหลไปกับ อะไร ใช่ ธรรม เป่า

พระป่าท่านจึงมักกล่าวว่า เวลาจะกล่าว ธรรมะ

ท่านจะเม้มปาก แล้ว นั่งลง การแสดงธรรมจะ
ผั๊วะ ที่สุด ดูหมิ่นม้ายด้าย!

 

โดยรวมคือห้ามปรุงแต่ง แล้วได้ประโยชน์อะไรบ้างคับ

 

เราก็ใช้ภาษาบ้านๆ...ถึงต้องเรียนกับท่านให้แตกฉานภาษากลางๆไงล่ะ

เดี๋ยวโอกาสต่อไปเราจะแยกออกแล้วให้ท่านสอนก็แล้วกันนะ

หรือท่านเห็นเป็นอย่างไร

 

เหมือนบังคับให้เดินตามเส้นยังไงยังงั้น

 

กลิ่นหอมของศีลเรียกคน...จะวุ่นๆหน่อย5555

 

สังเกต หลายทีแระ แต่ ก็ยังไม่ ได้ฟันธง นะ

สังเกต หลายทีแระ ว่า ติดอะไรบางอย่าง
เลย ถามวนอยู่ที่เดิม ทุกครั้ง

เนื่องจาก ตา ก็ไม่ได้มีอะไรมากนัก แต่ทว่า
ลวกเพ่ ถามซ้ำ จุดเดิมๆ ก็คงต้อง ขอ ลอง
เดาสุ่มสี่ สุ่มห้า....

เหมือน ลวกเพ่ จะยังไม่ อนุโลม ไปตาม
หลัก "กัมมัสสัตตา" (บาลี เขียนถูกเป่า
ไม่รู้นะ แต่ที่แปลแบบพี่ไทยว่า

"เป็นไปตามกรรม" )

ลวกเพ่ พยายาม "ปฏิสังขารา" ตรงนี้มาก เกินพอดี

เหมือน ไม่สามารถ เจริญปัญญา "สังขารุเบกขา" ได้

ต้อง หัดยอม จำนน ลงหน่อยๆ เหมือน ขับรถ
ลงเขา แล้ว ลวกเพ่ ใคร่พ้นเกินไป จนไปเหยียบ
คันเร่งเพิ่ม

ซึ่ง....เวลาลงเขา เขาจะไม่ให้ เร่งเครื่องแต่ ให้
หัด อนุโลมไปตาม เวทนาในกาลก่อนๆ ที่มาให้
ผล กุศลบ้าง อกุศลบ้าง อัพยากตาบ้าง หาก
เป็น ชนกกรรม ฆาติกรรม ก็ช่วยม่ายล่าย แต่
ภาวนามาได้ขนาดนี้ ท่านพาหิยะ ถีบกระไดรอ
แล้วหละ

ทีนี้ ถ้า อนุโลมได้ ไม่เร่ง ไม่เบรคด้วยนะ ห้าม
กดข่มด้วย สมถะ อีก แต่ไม่ห้าม แบบว่า แตะๆ
บ้างๆ เพราะ ปล่อยฟรีเลย ส่วนใหญ่ อินทรีย์
ไม่กล้าพอ

พอ อนุโลมญาณได้ที่ เขาว่ากันว่า จะเหมือน
ตกต้นไม้แล้ว ไม่ใช่แค่ ตกเขา

แต่เป็นการตกต้นไม้ ที่เห็น ทุกช๊อต

ซ๊อตสุดท้าย จะรอด หรือ ไม่รอด จะไม่มี
ตัวตนออกมา ทักท้วงแล้ว สาวจันทร์กั๊งโก๊บ
ว่ากันไป

นะ

สรุป ให้ยอมรับ "หลักกรรม" นิดนึง ให้เวทนา
ในการก่อนๆ เกิดดับ สลายไป ทยอยดับไป
ในขณะที่ มั่นใจว่า ไม่ได้ไปสร้าง เวทนาใหม่
ภพใหม่เพิ่ม ..... มันจะช่วยให้ หลุดจาก
ทางลงเขา ไปเจอะ ต้นไม้ เร็วขึ้น ( ซึ่ง
จะเจตนา ไม่ได้นะ เจตนาเมื่อไหร่ จะ
เป็น การสร้างภพใหม่ สมถะ วิปัสสนา
ก็เป็น ภพ นะฮับ)

 

ขออนุญาตถามท่านนิดนึง..

อภิญญาเวลามันกลับมานิดๆไม่เต็มที่ มันเหมือนคนหลอนหรือเปล่า

แบบว่าเห็นแต่พอตั้งใจดูกลับไม่เห็นเป็นแบบนี้หรือเปล่า

 

ม่าย จิฮับ

อันนี้ ต้อง ยอยศ พระลอ เท้าเธอ ลต.มหาบัว ท่าน ทำเป็นตัวอย่าง

กรรมใหม่ ทำเพิ่ม นะ แต่ สลัดออกหมด

ผ้าป่าช่วยชาติ

จะเห็นว่า ไม่ได้บังคับไปตาม 70 ยังมี 30 เจิน เจิน ได้
แต่ต้อง สลัดออกหมด ให้เป็น