รู้ ละ ปล่อยวาง

เราไม่รู้ว่าไอดีเราที่ใช้อยู่ตอนนี้จะถูกตัดออกจากระบบเวปวันไหนนะอ้ายทิดเคน ไอดีเก่าก็เหมือนกันอยู่ดีๆก็เข้าไม่ได้ใช้ไม่ได้ คราวนี้ใช้Mailที่จำง่าย รหัสก็เลขเกี่ยวกับตัวเรา คงไม่มีทางลืมรหัสแน่นอน

เราไม่ได้ควบคุมระบบการใช้งาน เราไม่สามารถกำหนดได้...ตอนที่เรายังคุยกับท่านได้อยู่ ท่านก็เก็บเกี่ยวเอาแต่ประโยชน์จากเราไปนะอ้ายทิดเคน..

 

ท่านลุงแมวก็จะไปรอทำไม ทำของตัวเอง พายเรือตัวเองข้ามฟากข้ามฝั่งให้เรียบร้อย ถึงเวลาหรือมีวาสนาก็ได้พบเจอเอง ได้ต้อนรับเองนั้นแหละ

ควรปรารภความเพียรจะดีกว่า

บัณฑิตสรรเสริญผู้มีความเพียร..

 

ไม่จริงเจ้าค่ะ แม้เข้าถึงสภาวะนั้นแล้ว ตัวสภาวะนั้นก็หลอกจิตว่าเป็นจิตเสียเองได้เช่นกัลล์

 

สภาวะของจิตเดิมแท้จะนำพาไปพบกับสติอันไม่มีอะไรเข้าไปเกี่ยวข้องแทรกแซง อันเป็นสติที่พ้นเกิดแก่เจ็บตายแล้วนั้นเอง

เรากำลังชี้ตรงไปที่สภาวะที่พ้นแล้วนั้นเอง...ท่านปวี

 

ลุงแมวต่างหากที่จะต้องทำหน้าที่สรรเสริญ
บัณฑิต
บัณฑิตไม่อาจเสียฐานะมาสรรเสริญ
เพราะจะขาดทุน
ฮับ

 

ท่านลุงแมวบอกเองไม่ใช่หรือว่า... "ทุกสิ่งเป็นสมมุติ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น"

การ "เคารพธรรม" นั้นแหละประเสริฐสุด..

เราทุกคนต่างต้องก้าวเดินไป การช่วยเหลือเกื้อกูล ถ้อยทีถ้อยอาศัยเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็น...ส่วนท่านผู้ที่ข้ามฝั่งได้เรียบร้อยแล้วนั้น ท่านเหล่านั้นไม่มาทุกข์กับพวกเรานะท่าน..

 

ผู้ที่รู้แจ้งแทงตลอดถึงที่สุดแห่ง
ทุกข์แล้ว
ท่านเหล่านั้นก็
จะมีเมตตาต่อเพื่อนร่วมเกิดร่วมตาย
มากกว่าผู้กำลังดิ้นรนค้นหา
เพียงแต่หากไม่เคยได้อุปการะ
หรือเกี่ยวข้องสัมพันธ์
กันมาก่อน ก็โปรดกันไม่ได้แค่นั้นเองคับ
จ

 

ท่านลุงแมวตีความไม่ตรงกับสิ่งที่เรากำลังสื่อ

เราไม่ได้พูดถึงความมีเมตตาหรือเมตตาเลย

 

"ฟังหูไว้หู"

ฟัง....หูไว้หู

ฟังหูไว้....หู

ฟังหู....ไว้หู

ท่านฝึกพิจารณาดูนะ..

 

หงบน้อย ที่เคารพรัก อย่าพิจารณาอะไรแล้วเลยเถิด ให้กลับมาที่ทุกๆความเป็นจริง เพราะเมื่อเลยเถิดและชินกับการเลยเถิดจนเป็นนิสัย มันจะย้อนกลับมาตั้งสติเป็นของตนเองได้ยาก แม้ว่าอะไรที่กระทบจะสร้างสรรค์ความเพลิดเพลินความยินดี จำไว้ว่ามันสร้างไปตามที่เรากำหนด เพราะโดยมาก มันไม่ใช่ไม่รู้หรอก ยิ่งรู้จะยิ่งพูดน้อยลงๆ ไปเรื่อยๆ ข้อนี้สังเกตเอานะ ถ้าไม่งั้นก็มักพูดสิ่งที่ตีความจากอรรถกถา แต่สังเกตนะถ้าทำไม่ถึง ยิ่งพูดก็ยิ่งตอกย้ำตนเอง ขอบคุณหวงน้อยมาก ต่อให้หงบน้อยรับรู้หรือเป็นจริง จงระลึกเสมอคือ หน้าที่ต่อการมีลมหายใจ อันใดสำคัญเป็นลำดับ อย่ามั่ว อย่าเอาสิ่งสำคัญน้อยไปสำคัญมาก เราก็มีเรื่องจะชี้แนะหงบน้อยได้เท่านี้แหละ เราไม่มีอะไรให้เก็บเกี่ยว การนำพาให้เจริญมันต้องเป็นจริง ไม่ใช่เท่าแต่คิด เรากำลังทำอยู่

 

เราขอบคุณอ้ายทิดเคนที่เคารพรักมากๆ ด้วยจริงใจใจจริงจากเรา..

เราหมดหน้าที่แนะนำเพื่อนสหธรรมมิกแล้วล่ะอ้ายทิดเคน ไว้เป็นหน้าที่ท่านอื่นๆต่อไป ในส่วนที่อ้ายทิดเคนชี้ แนะนำนั้นเราระลึกอยู่เสมออ้ายทิดเคนวางใจในข้อนี้ได้เลย

(ฯลฯ)..เรือล่องไปแล้วอ้ายทิดเคน เราเองก็ต้องเร่งพายเรือตัวเองไปให้ถึงฟากฝั่งนั้นเช่นเดียวกัน

เราขอบคุณในน้ำใจอ้ายทิดเคนที่เป็นห่วงเป็นใยเรา

มิตรภาพสร้างได้ไม่มีขอบเขต..

 

ผู้เดินมาทางปัญญาเป็นแบบนี้ทุกรายอ้ายทิดเคน

พิจารณาธรรมภายนอก(คำสอนตถาคต)

พิจารณาธรรมภายใน..กาย เวทนา จิต ธรรม

เพื่อให้แตกฉานในธรรม...นะอ้ายทิดเคน

ขอบคุณอ้ายทิดเคนมาก..

 

อ้ายทิดเคนและทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเราแม้นได้คุยกันเพียงคำเดียว ล้วนเป็นครูอาจารย์ของเราทั้งสิ้น ทุกท่านทุกคนได้สอนให้เรารู้ค่าเห็นค่าอะไรต่างๆมากมาย

เราเคารพและขอบคุณทุกท่านที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา..

 

เราขออนุญาตเป็นกำลังใจให้อ้ายทิดเคนนะ..


**เสมอใจ**

 

ตามชื่อกระทู้นั้นแหละ อ้ายทิดเคน

ปลายทางมันมาจบลงตรงนี้...

 

จิหนีไปบวชแล้วหรือเจ้าคะ...จะโพสหล่อไปไหน

ว่าแต่ คุณพรี่ไม่ซาหงบ คบได้อยู่วัดเดียวบนเขาไรงี้หรือเจ้าคะ วัดอื่นไปไม่ได้หรือไร

ขอภาพวัดบนเขาประกอบการติ้วหน่อยเจ้าค่ะ สวยไหมเจ้าคะ

 

เราเปลี่ยนวัดที่จะไปแล้วท่านปวี วัดเดิมที่บอกว่ามีพระได้ตาที่สามนั้นเราเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว(ท่านเข้ามาถามได้จังหวะพอดีเรากำลังจะไปบอกเพื่อนสหธรรมมิกห้องนู้น)

วัดที่เราจะไปนี้อยู่บนเขาไม่ไกลจากบ้านเรา เราเอาสะดวกเดินทางน่ะ

เราไม่มีรูปวัดนะต้องขออภัย เราเองก็ไม่เคยขึ้นไปเหมือนกัน แต่พระบนนั้นเป็นญาติลูกพี่ลูกน้องเราเอง

ท่านไม่ต้องมาพูดเจ้าคะเจ้าขากับเราหรอก..เราแค่คนเดินดินธรรมดา พื้นเพมาจากกรรมกร

เราก็ใช้คำพูดตามแนวๆอ้ายทิดเคนนั้นละ เราสองคนคุยกันถูกคอ(ใจสื่อใจ) ใช้ภาษาในแบบของพวกเรา ท่านอย่าถือสาใส่ใจเราสองคนเลยนะ

 

พุทธศาสนิกชน..ไปได้ทุกวัดนั้นแหละท่านปวีที่เคารพ

จุบุ๊ จุบุ๊..

 

อ่อ มีวัดใหม่ให้ไปแล้วรึเจ้าคะ
ไปคราวนี้จิไปบวชหรือเป็นแค่โยคีเจ้าคะ

 

คนเราเมื่อเพ่งโทษตนเองย่อมเห็นความผิดของตนเอง..

การแก้ไขตนเองจึงเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็น..