มี สติรู้พร้อม อยู่กับความคิด ในขณะปัจจุบันนั้น นี่คือ จิต เดิน วิปัสนา

เกร็ดธรรม
หลวงปู่พุธ ฐานิโย

วัดป่าสาละวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา


**********************

เมื่อ จิต มี วิตก วิจาร ปิติ สุข เอกกัคตา เกิดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ
จนกระทั่ง จิต ปล่อยวาง วิตก วิจาร ที่เราหามาให้มัน ตั้งแต่ดั้งเดิม
คือ หยุด ภาวนาพุทโธ เป็นต้น
แล้วจิตก็มี ภูมิความคิด ความอ่าน ความรู้ขึ้นมาเอง

เช่น สุดแท้แต่ว่า จิตเค้าจะเอาเรื่องอะไรมาคิด มาค้น มาพิจารณา

เมื่อเป็นเช่นนั้น

ถ้าจิตของเราเกิดความคิดขึ้นมาเอง มีสติรู้อยู่เอง
แม้ว่าความคิดอันนั้น จะไม่ใช่พุทโธ ตั้งแต่ดั้งเดิมก็ตาม
แต่หากเป็นความคิดอ่าน ชนิดที่เป็นภูมิความรู้
เป็นภูมิความรู้ที่จิตมันสร้างขึ้นมาเอง จะเป็นเรื่องอะไรก็ได้

แต่อยู่ในลักษณะแห่ง ความสงบ
มีสติ สัมปชัญญะ รู้พร้อมอยู่กับจิต ในขณะที่คิดอยู่
แล้วในที่สุด ปิติ แหล่ะ ความสุข ก็ย่อมบังเกิดขึ้น
เมื่อจิต มี วิตก วิจาร ปิติ แหล่ะ สุข เอกกัคตา อยู่พร้อม

จิต ย่อมมี ความสามารถที่จะปฏิวัติตนไปสู่ ภูมิความรู้
ไปสู่ภูมิความรู้ ความเห็นต่างๆ ที่บังเกิดขึ้นอยู่ไม่หยุดหย่อน

ในขณะใดที่จิต มีวิตก วิจาร ปิติ สุข เอกกัคตา อยู่พร้อม
แหล่ะจิตทรงฌานอยู่ ตลอดเวลา

จิต มีความคิด สติกำหนดรู้
เราจะเรียกกันอย่างตรงไป ตรงมา ว่า
นั่นแหล่ะ คือ จิตก้าวขึ้นสู่ภูมิ แห่ง วิปัสนา

อันนี้ เป็น วิปัสนาที่เกิดขึ้น สืบเนื่อง ต่อจาก สมถะ

วิปัสนาที่เกิดขึ้น ซึ่งมีพลังจิต
อาศัย สมถะ คือ ฌานที่ 1
เป็นคุณอุดหนุนให้เกิดความคิด สติปัญญาโดยอัตโนมัติ
อันนี้เป็น วิปัสนาที่เกิดขึ้นเอง

ขณะใด จิต นิ่ง ว่าง ไม่มีความคิด นั่นสมถะ
ขณะใด จิต นิ่ง แล้วมีความคิด
มี สติรู้พร้อม อยู่กับความคิด ในขณะปัจจุบันนั้น นี่คือ จิต เดิน วิปัสนา

****************************

อ่านต่อที่นี่ http://palungjit.org/threads/วิธีฝึก-สมถะภาวนา-โดย-หลวงปู่-พุธ-ฐานิโย.287864/

 

เดี๋ยวโอกาสหน้าจะมาสนทนาและขอความเห็นเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับท่านเรื่องสติกับอานาปานสตินะท่านปราบ

คุยเรื่องสติล้วนๆนี่แหละ..จะได้รู้กันไปเลยว่าสิ้นสงสัยได้ด้วยมีสติหรือต้องเลี้ยวซ้ายเข้าไปอยู่ในความว่าง..เหตุปัจจัยหลายอย่างครบบริบูรณ์ทำให้สองกระทู้นี้เกิดขึ้นในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน..

 

สังเกต ไหม ฮับ

อาการ พยาตำ ยังอยู่ครบ

เหตุปัจจัย

เออะบังเอิญ

เออะถึงเวลา

เออะ ตอยเยาะๆ เฮีย!!!!

 

แล้ว สังเกต ไหม

ว่า ไม่ได้ทำตาม สัจจ ที่รับคำ คูรู
(รูอะไร)

ที่ว่า ห้ามพลีพลามสอน

งง ชะมะ ก้อยู่เงียย ได้แต่ ตามดู
แล้วจะเอาอะไรมาปรกปรำว่า

พล่ามสอน ไม่ทำตามคำ คูรู(kuru)

บักหงบ มะรู้จัก "ธรรมภายนอก
เปนธรรมภายใน"

การที่ บักหงบ ตามอ่าน ธรรมภาย
นอก(คนอื่น)เจื้อยแจ้วกัน ด้วย
อาการบักหงบเหนว่า "เถียงกัน"

นั่นแหละ เข้าถือว่า บักหงบร่วม
เสวนากับผู้อื่นแล้ว

ยิ่งถ้ามี ยินดี ยินร้าย พอใจที่มีการ
ถก..พอใจที่มีการยุติ ....ก้จะเหมือน
กรณี พระวินัย

ภิกษุถูก....นั่งคร่อมขย่ม...... แล้ว
ตอนขย่มเลี้ยวซ้ายนิ่ง แต่พอเขา
ชักออก ก้ โอยยยยย โล่งใจดีใจ
ที่เวรกรรมผ่านพ้นไป....เขาถือว่า

มีความยินดี ยินร้าย เปนพระพอ
ใจการ ยุติ ก้ถือว่า ปาราชิก


สังขาร แม้นนิดเดียว เปน
กาญจนพร ไม่.....

 

สติ ตัวเดียวนี่ละครับ

หลวงปู่พุธ ฐานิโย ท่าน บอกว่าที่ ฝึกทำสมาธินี่ จุดมุ่ง ก้เพื่อ สติตัวเดียวเท่านั้น

มีหลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต ที่ใช้โวหารแบบ จะจะ

คือ สตินิพพาน

 

งงไหม ท่าน คนเมืองน้ำดำ

 

สติ เพื่อการรู้ โดยไม่ต้องตั้งใจรู้
เป็นรู้ อย่างอัตโนมัติ
ผมเข้าใจถูกไหมคับ

 

ใช่ครับลุงแมว

สติ ที่เกิดเองโดยอัตโนมัติ พ้นจากเจตนา
เป็นผลงานจากการฝึกเจริญสติในวิธีเจริญสติปัฏฐาน

เรียก ว่า สร้างเหตุใกล้ การสร้างเหตุใกล้ นี่คือ เจตนาในการทำ ผลของมันคืดจะพ้นเจตนา

ตัวที่พ้นเจตนานี่ละครับ สติสัมโพชฌง

 

+++ สติ เป็น "สภาวะรู้" ที่มี ที่เป็น อยู่แล้ว
+++ ไม่ได้เป็นไป "เพื่อการรู้" ไร้เจตนาในตัวเอง
+++ อาการ "ตั้งใจ" ทุกชนิด "ถูกรู้"
+++ แม้กระทั่ง "สังขตะธรรม" ทุกชนิด ก็ ถูกรู้

+++ เป็นรู้ ด้วยสภาวะที่ เป็นไปเอง
+++ คำว่า "อัตโนมัติ" ยัง เกาไม่โดนที่คัน นะ

+++ เข้าใจถูก แต่ถ้าจะให้ดี ก็ ต้องทำให้ถูก ตามที่ "เข้าใจ" นั่นแล....

 

+++ ตัวที่พ้นเจตนา มีได้ตั้งแต่ "สติ ที่เริ่มเป็น ปัฏฐาน" แล้ว

+++ ส่วน "สติสัมโพชฌงค์" ตามอาการ จะเป็น "สติครองฌาน"
+++ หลัก ๆ จะเป็นตรง "ธัมมะวิจัยสัมโพชฌงค์" ตรงนั้น
+++ เป็นอาการที่ "สติ จะปรับองค์ฌาน ให้ สัมปยุต/วิปปะยุต" กับสภาวะธรรม ที่ปรากฏ
+++ การที่จะเข้า "ธัมมะวิจัยสัมโพชฌงค์" ได้ ต้องมาจากอาการ "ดำรงค์สติมั่น รู้ ธรรมเฉพาะหน้า" เท่านั้น

 

+++ สติบริสุทธิ์ เป็นสภาวะเดียว ที่พ้นจากความ "เกิด แก่ เจ็บ ตาย และ ไร้ทุกข์"
+++ สามารถ "แฝง" อยู่ได้ในทุก ๆ สภาวะธรรม โดยที่ "สภาวะรู้" ไม่โดนกระทบ
+++ ตรงนี้จึงเป็น "อุเบกขาสัมโพชฌงค์" เป็นอาการสุดท้าย เมื่อ สภาวะธรรม "สิ้นไป"
+++ แล้วทั้งหมดนี้ ก็ "ถูกรู้ อยู่ดี" เหลือไว้แต่ "สติรู้" เท่านั้น

 

ผมมีมุมที่เห็นต่าง


ที่หลวงปู่บุญฤทธิ์ ใช้คำว่า สตินิพพาน

เข้าใจว่า ทำอย่างไรก้ได้ ให้สติปรากฎ สติตัวเดียว นิพพานแจ้ง

เพราะว่า

สติเป็นตัวแรก ของโพฌชง

ธรรมอันเป็นเครื่องตรัสรู้ จะเป็นธรรม ที่พ้นเจตนาทั้งหมด มันจึงพ้นกรรม
ไม่มีกรรมให้ผล อย่างบุญและบาป เป็นการตัดภพ ชาติให้สั้นลง
ตัดผลกรรมที่จะให้ผลของบุญและบาปให้ชาติสั้นลง

ขั้นแรก ของปัฏฐาน คือพระโสดาบันจึงเหลือเพียง7ชาติ


โพฌชง 7

1. สติสัมโพฌชง
2. ธัมมวิจยะสัมโพฌชง
3. วิริยะสัมโพฌชง
4. ปีติสัมโพฌชง
5. ปัสสัทธิสัมโพฌชง
6. สมาธิสัมโพฌชง
7. อุเบกขาสัมโพฌชง

โพฌชง 7 นี้ ขอให้รู้จีกเพียง สติสัมโพฌชงตัวเดียว

ที่เหลือ อีก หก ข้อ จะตามมาเองโดยอัตโนมัติ
เพียงเจริญสติ ให้ได้ต่อเนื่อง จนกลายเป็นสติวินโย(สติวินะโย)
ธัมมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสทัทธิ สมาธิ จะเป็นผลงานตามมา
เป็นอัญญะมัญญะ ซึ่งกันและกัน

สมาธิ เป็นเหตุ ของ อุเบกขา
ปัสสัทธิเป็นเหตุของสมาธิ
ปิติเป็นเหตุของปัสสัทธิ
วิริยะเป็นเหตุของปิติ
ธัมมวิจยะเป็นเหตุของวิริยะ
สติเป็นเหตุของ วิริยะ

ธรรมโพฌชง 7 เป็นเหตุต่อเนื่องสืบต่อกันตามลำดับ

ถ้าพูดถึงแต่ สติสัมโพฌชงตัวเดียว
หมั่นเจริญให้เกิดบ่อยๆ ที่เหลือ จะตามมาเองอัตโนมัติ

 

เราก็ใช้เป็นประโยคคำถามท่านไม่เห็นหรอ..อย่ามายัดเยียดอะไรให้เราสิน่าแสดงธรรมของท่านไปแบบเดิมน่ะดีแล้ว

 

ไม่งงเลยท่าน..หลวงปู่หลวงตาท่านสอนก็สอนตรงๆ..ชี้ไปที่สติตรงๆแต่คนที่นำคำสอนไปปฏิบัตินี่สิเห็นตรงตามที่ท่านชี้หรือเปล่า

 

จากชื่อกระทู้ก็บอกตรงๆ..สติรู้พร้อมคืออะไรล่ะ..

สติรู้พร้อม กับ รู้ตัวทั่วพร้อม/รู้จากฝ่าเท้าถึงศีรษะ/รู้จากล่างขึ้นบน/รู้จากบนลงล่าง..

ใช่อันเดียวกันหรือเปล่า?

 

เมื่อทำความรู้สึกตัวทั่วพร้อมทั้งร่างกายแล้วทรงไว้อย่างนั้นดูสิ..ท่านจะรู้กายมั๊ย ท่านจะรู้เวทนามั๊ย ท่านจะรู้จิตมั๊ยหรือจะเรียกว่าเป็นการดูจิตได้มั๊ย..ท่านจะรู้อาการของธรรมมารมณ์หรือรู้ธรรมได้มั๊ย..

กาย เวทนา จิต ธรรม...ตั้งเด่นอยู่พร้อมกันมั๊ย..ท่านลองทำแล้วสังเกตุดูสิ

เมื่อทำความรู้ตัวทั่วพร้อมแล้วทรงไว้อย่างนั้นท่านสามารถรู้ลมหายใจเข้า-ออกไปพร้อมกันได้มั๊ย

เมื่อทำความรู้สึกตัวทั่วพร้อมจิตส่งออกนอกหรือเปล่าล่ะ

 

เมื่อทำความรู้สึกตัวทั่วพร้อมแล้วทรงไว้อย่างนั้นขันธ์5ปรากฏชัดมั๊ย..สังเกตุดูสิท่าน

การสังเกตุนั่นแหละทำให้เกิดปัญญา..

 

เมื่อทำความรู้สึกตัวทั่วพร้อมแล้วทรงไว้อย่างนั้นปฏิจสมุปบาทแสดงตัวให้เห็นมั๊ย...สังเกตุดูสิท่าน

 

งั้นก็ฝึกต่อไปเลยครับ