"พระเจ้าจักรพรรดิราช"

ความคิดเป็นม่านของอวิชชา...ความคิดเป็นมายา...ความคิดเป็นภวังคจิต

 

เอาทั้ง8ข้อนี้ไปพิจารณาแล้วปฏิบัติค้นหาดูนะ...คงไม่เกินความสามารถของผู้มีปัญญาและความเพียรในการปฏิบัติ

 

โพธิสัตว์ ที่ยังไม่ตรัสรู้ ขนรื้อสัตว์ได้ไหม

 

หยุดแสวงหา หยุดคิดนึกปรุงแต่ง หยุดที่ไหน ใครเป็นผู้หยุด หยุดเองโดยไม่ต้องคิดนึดไช่ไหม

 

อวิชชามาจากไหน

 

แล้วจิตเป็นของผู้ใด

 

เวลาที่ท่านมีเรื่องกังวลคิดไม่ตกท่านเป็นทุกข์ใจมั๊ย...เวลาท่านไม่มีเรื่องให้วิตกท่านสบายใจมั๊ย...สังเกตุดูสิว่าอันไหนมันสุขกว่ากัน

 

มาจากความไม่รู้...

 

จิตมี2สภาวะ...จิตสังขารกับจิตแท้จิตดั้งเดิม...จิตสังขารรู้แล้วยึด...จิตแท้จิตดั้งเดิมรู้เฉยไม่เกาะเกี่ยวกับสิ่งใด...จึงได้ชื่อว่าความว่าง_อนัตตา_สูญญตา_ตถตา...ทุกอย่างที่เรียกเป็นสมมุติบัญญัติเท่านั้น...ผู้เข้าถึงแล้วจะทราบชัดแก่ใจตน

 

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแต่เพียงอาการ...เป็นแต่เพียงสภาวะ

 

คำตอบนี้ รู้สึกว่าจะไม่ค่อยตรงกับคำถาม เพราะไม่ได้ถามว่าสุขหรือทุกข์ วิตกหรือกังวล เพียงแต่ถามว่าใครเป็นผู้หยุดคิดเท่านั้น

 

คาวมไม่รู้ มาจากใคร

 

จิตมีดวงเดียวหรือมีกี่ดวง แล้วจิตมาจากไหน

 

แล้วเอาอาการกับสภาวะ ที่เกิดขึ้นไปทำอะไร

 

ท่านมาลองภูมิหรือไง...หรือท่านเป็นสหายกลุ่มของพระจักรพรรดิราชเล่าปัง...คนที่เข้ามาในเวปพระพุทธศาสนาไม่รู้เรื่องพระพุทธศาสนาเลยคงไม่มี...ท่านพึ่งสมัครสมาชิกเมื่อไม่กี่วันนี้เอง...หรือท่านอาจเป็นพวกพ้องเดิมๆของจักรพรรดิราชเล่าปังแต่สมัครในชื่อใหม่

 

อยากรู้ก็ไปปฏิบัติเองนะ...ไม่ขอตอบคำถามท่านแล้วล่ะ

 

เล่าป้งเป็นใคร ..ไม่รู้จัก สมัครชื่อแรกชื่อเดียว ไม่ได้มีหลายชื่อดอก

 

ต้องขออภัย หากมีคำถามใด ล่วงเกิน ..ไว้นะโอกาสนี้

 

หรือนี่จะเป็นยุคข้าวยากหมากแพงหนอ...

ฝนแล้งข้าวแห้งยืนต้นตาย...