เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

*** การจัดสรร ****

ผู้ที่จัดสรร การเกิดของตัวเรา
ผู้จัสรร เหตุการณ์ในชีวิต
ผู้จัดสรร การตาย การเกิดใหม่
ก็คือ "ตัวกระทำของตนเอง"

ผู้จัดสรร ให้รอดพ้นกรรม
ผู้จัดสรร ให้หลุดพ้นทุกข์
ผู้จัดสรร ให้ไม่ต้องกลับมาเกิดใหม่
ก็คือ "ตัวกระทำของตนเอง"
จาก การตัดลดนิสัยตนเองด้วยสัจจะ

- " หนุมาน ปู้นำสาร "

 

ไม่โพสไม่หายโควทใครเป็นบ้าง

 

ดีนะที่ฟังไม่รู้เรื่องเลย ไม่งั้นงานนี้ก็คงได้โชว์โง่อีกตามเคย

 

จิตรู้
สติรู้
ปัญญารู้

จิตรู้แล้วยึด
สติรู้เฉย
ปัญญารู้แจ้ง
"รู้" มี3ระดับ...

ขอออกความเห็นแค่นี้แหละ

 

สัจจะปฏิบัติเป็นการลดกรรม...เป็นทางดำเนินสู่การหลุดพ้น....แต่จะพ้นได้จริงๆก็ต้องพ้นด้วยการขัดเกลาจิตให้บริสุทธิ์....ถ้าขึ้นชื่อว่าปฏิบัตินั่นคือทางดำเนิน...และการดำเนินก็มี3ขั้นตอน..คือเบื้องต้น...เบื้องกลาง...เบื้องปลาย.......จะปฏิบัติแบบไหนอย่างไรก็ไม่พ้น ศีล สมาธิ ปัญญา

 

กรรมบริสุทธิ์ก็นำไปสู่การมีศีล
ศีลบริสุทธิ์ก็นำไปสู่การมีสมาธิหรือมีสติ
เมื่อมีสมาธิหรือมีสติก็นำไปสู่การมีปัญญา
....ทั้งหมดมีความเกี่ยวเนื่องกันเป็นขั้นเป็นระดับ...นี้ก็ตรงกับคำว่า...เมื่อสิ่งนี้มี_สิ่งนี้จึงมี

 

ท่านหงบว่างั้น ผมว่างี้ละกันครับ
ผมไม่รู้ว่าท่านหงบเห็นถูกป่าว แต่มุมมองที่ผมจะพูดต่อไปนี้เป็นมุมมองที่ได้จากการสังเกตตัวเอง จากการถือศีลบ้างไม่ถือบ้าง

มีศีลสังวรณ์ นำพาให้มีสติ เพราะ มีสติระรึกรู้การกระทำว่าการกระทำใดถูกต้อง การกระทำใดไม่ถูกต้อง ตรงต่อศีลหรือไม่

มีศีลบริสุทธิ์ นำไปสู่การมีสมาธิ เพราะไม่ต้องกังวลอะไร เพราะเรารู้ว่าเราปฏิบัติชอบแล้ว ดีแล้ว

กรรมบริสุทธิ์ ออกมาจากศีลที่บริสุทธิ์
คนที่มีกรรมไม่ค่อยจะบริสุทธิ์อย่างผม ก็เป็นไปเพราะมีศีลไม่ค่อยจะบริสุทธิ์
สังเกตได้จากข้อมุสาเลย เด่นสุดแล้ว
ถึงจะไม่โกหก แต่ก็มีพูดทุจริตทางวาจาอย่างอื่น

ส่วนปัญญา ผมยังไม่เข้าใจดี

 

มนต์ดำเป็นของเล่นเด็ก...เรามีพุทโธอยู่...แม้โดนก็ไม่ถึงตายหรอก...แต่ส่วนมากเราคิดว่ามนต์ดำเข้าไม่ถึงเราหรอก...เพราะมีบางสิ่งคอยดูแลเราอยู่...ที่มันทำร้ายเราอยู่ทุกวันนี้มีเพียงโทสะและกามราคะเท่านั้นละ...บวชเมื่อไหร่ก็จะตัดให้ขาดเมื่อนั้น...แต่ตอนนี้ยังไม่ได้บวชก็ให้มันเกาะกินใจเราไปอย่างนี้แหละ....สนุกดี555

 

ขอตอบตามแบบที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ ว่า เพราะตัณหา ความอยากเกิด จึงทำให้ธาตุทั้งสี่
มาประชุมกัน แต่ไม่ต้องถามว่าทำไมถึงอยากเกิดน่ะ เพราะยาวมาก ต้องไปหาอ่านเองค่ะ

 

เมื่อวาน เราก็น่ะ โดนเหมือนกัน เจ็บมาก กว่าจะค่อยยังชั่ว

 

เข้ามาแวะดูมีใครโดนไหม เก่งจังน่ะ ท่านสงบ

 

มันก็อันเดียวกันนั้นละ...แต่ของท่านมันเป็นชั้นที่เรียกว่า..การดำเนินเบื้องต้น...เร่งปฏิบัติเข้า...จะได้รู้เพิ่มขึ้น....ส่วนถ้าจะยกตำรามากล่าว..อันนั้นเราไม่ไปแย้งด้วยหรอก...เพราะรู้จากตำราไม่ใช่ความรู้ตนเอง...รู้จากตำราเป็นการยืมเอาความรู้คนอื่นมาพูด....มันไม่ใช่รู้ที่เรียกว่าเป็น.."ปัจจัตตัง"......สรุปรู้จากตำราคือยังโง่อยู่

 

ลูกพี่ฮับ

บารมีเต็มแล้วฮับ


" มีศีลบริสุทธิ์ นำไปสู่การมีสมาธิ เพราะไม่ต้องกังวลอะไร เพราะเรารู้ว่าเราปฏิบัติชอบแล้ว ดีแล้ว "
ประโยคนี้ เฉียด มรรค...ยาน...(ใช้คำว่า ยาน )

ปัญญา ที่พูดว่าไม่รู้ ...อันนี พึงสดับธรรมของ
ผู้มีพระภาค ซึ่งจะแนะ ให้ ยิ่งๆขึ้นไปว่า

ปัญญามีสองส่วน

ปัญญาเปนส่วนของสาสวะ หมายถึง ปัญญาที่
เปนส่วนปรุงแต่งขันธ์ ให้ปราศจาก กามวิตก
พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก เพราะ ออกมาจากจิต
ที่มี "อินทรียสังวรณ์สีล" (สตินั่แหละ)

กับ

เน้นนะฮับ

กับ......

เน้นอีกทีฮับ

ปัญญาที่เปนส่วน อนาสวะ ไม่ปรากฏเปน ขันธ์5

หรือ.....

เวลาที่ลวกพี่ เหนความที่ อบรมจิตไว้ดีแล้ว
แล้ว "เบากาย เบาใจ" แล้ว ไม่เผลอเพลินใน
ความเบากาย เบาใจ รู้ชัดว่า กิจที่ควรทำ
ได้ทำเสร็จแล้ว ......ให้ลวกเพ่ อนุโลมจิต
ปล่อยจืต เปลื้องจิต ไม่หวั่นไหว ไม่สะดุ้ง
มีจิตตั้งมั่น มั่นคง ใน อนาสวะ แม้น ปัญญาธรรมด้วย

แล้วตามเหน ปัญญาที่ดับสนิท ไม่เหลือ เนืองๆ


ปล. จะไม่ดับสนิท ตรงหิวปัญญานี่แหละ พอไป
คว้าปัญญาพูดได้ .....ไม่เลื่อมใส ธรรมที่ดับสนิท
ก้จะ กลับมายังโลก จะพูดอะไร ก้ต้อง สักกายยะ
ขึ้นมาลูบคลำ วจีสังขารจึงปรากฏ

ปล.2 พระพุทธองค์ ไม่ได้แสดงธรรมะพูดได้
เพราะ มีปัจจัย คือจะมีคนบรรลุ ธรรมถึงจะ
หมุน ไปตามปัจจัยการ

 

ท่านเล่าปังมาแล้ว...แม่ชีล่ะเข้ามาสิ...เริ่มยก2ได้...ถกกันให้รู้ชัดไปเลย...เราจะคอยตามอ่านนะ

 

ทำไมต้องติดต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้วยเล่า....เอาความรู้ตนเองมาตอบสิ...มันถึงจะใช่ปัญญาตนเอง

 

ลวกเพ่ สังเกต....

ทังที่ เราพูดว่า สรุปจากการถือสีลบ้าง ไม่ถือบ้าง...

เรียกว่า มาจาก ภูมิธรรม เชิงปฏิบัติ

แต่พวก บ้าสังขาร บ้าเทวดา ราชา ภัย เจริญ
เสื่อม พยากรณ์ ฯลฯ เขาจะเข้าใจว่า การกระเด้ง
ไปตาม เรื่องโลกๆ คือ ....ความรู้จากปฏิบัติ

แล้ว กล่าวว่า การเหนมรรค เหนผล ของ
คุงแมว เปนเรื่อง ตำรา

คุงเซแมว ก้....ใช้ วิจารณญาน ให้ดีๆ

อย่าประมาท

การเสพคบ บุคคลที่มีจิตไม่ตั้งมั่น ใน ธรรมวินัย
ใน นิพพาน ใน อนาสวะ จะมีผลให้.....

"คุงเซต้องพูด กับบุคคลที่ไม่มีทางบรรลุ"

ซึ่งจัดเปน การเสียสัจจ

จัดเปน การแสดงธรรม ไม่ถูก กาละ เทสะ

ไม่ตรงตามปัจจัย ในการ หมุน ธรรมจักร
ซึ่งต้องปรากฏจิต ที่น้อมนำ มาทาง อนาสวะ
ได้ พอจะเล็งเหนได้

เว้นไว้แต่ เหนว่า สัทธรรม ของพระองค์
ถูกจาบจ้วง พุทธบริษัท ต้องแย้งได้
ตามวาระ (ไม่ต้องแย้งเกิน สามคำรบ)

 

มี พระสายหลวงปู่มั่น ท่านนึง ชื่อ พนะอริยคุณาธาร ปุสโส เส็ง

ท่าน ถูกพระสายหลวงปู่มั่น ยกเปนตัวอย่าง
ของ บุคคล "บ้าสังขาร"

ปฏิบัติธรรม เน้น อภิญญา คุยเทวดา จ๋าจะ
พระพรหม โยงเรื่อง พยากรณ์ ราชา โจร
ภับ อย่างไรเจริญ อย่างไรเสื่อม....

แทนที่ ท่านจะ สำเร็จมรรคผล สุดท้าย สึก
ออกมาเปนฆราวาส ตอนอายุชรา ......

นะ

อย่าไป เข้าใจว่า การรู้เรื่องโลกๆ การไปบริหาร
จัดการโลก แช่งชัก ปักตะไคร้ หมายให้สรรพ
สัตว์ ตาย เกิด....เปน ธรรมะ เปนความรุ่งเรือง
ของพุทธศาสนา

การมี อินทรียสังวรณ์ ตามเหน ปัญญาดับ
ในที่ใด เพื่ออนาสวะ ....นั่นแหละ ...พุทธศาสนา

ยังกิญจิ สมุทัยย กัมมัน วิโหราติ

สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดเปนธรรมดา ดับเปนธรรมดา

ธรรมเกิดที่ไหน ก้ดับที่นั่น

ภพเกิดที่ไหน ภพก้ดับที่นั่น

ผัสสะดับ ธรรมก้ย่อมดับ

 

เราไม่ค่อยเข้าใจคำที่ท่านใช้หรอกนะท่านเล่าปัง...เราอาจจะไม่รู้คำจากตำราหรือไม่ก็ท่านพิมพ์ผิดอักขระของภาษา....หรือจะเรียกว่า..ภาษาวิบัติก็ได้....ขนาดภาษายังวิบัติขนาดนี้แล้ว...ส่วนจิตใจนั้นจะวิบัติขนาดไหนลองพิจารณาดูเองนะ

 

ในตำรา ก็คือคำสอนของพระพุทธเจ้านะลุงฮับ แต่ในปัจจุบันอาจจะโดนบิดเบือนมากไปหน่อย

คนที่เอามาจากตำรา ถ้าเค้านำไปปฏิบัติจริง ก็ไม่ถือว่าโง่นะฮับ
แต่คนที่รู้แต่ตำรา แต่ไม่ปฏิบัติ นั้นถือว่าโง่ฮับ

น้องว่าลุงจะอคติกับตำรามากเกินนะฮับ เพลาๆลงบ้างสิ่งที่ได้มาจากสมถะ ไม่จริงเสมอไปนะฮับเพราะในนั้นอาจมีสิ่งที่เราปรุงแต่งเพิ่มมา

ถ้าเป็นวิปัสนาน้องไม่รู้มากไม่ขอพูดละกัน

ถ้าวิปัสนาก็เดินปัญญาไปฮับ

แต่ต้องวิปัสนานะ ไม่ใช่วิปัสนึก !!

 

ลุงกล่าวถึงคนที่เอาตำราไปอ้างเพื่ออวดตนเอง...และพวกนำตำราไปหาทรัพย์ทางโลกใส่ตนน่ะหนูแนน...ส่วนผู้นำตำราไปเป็นลายแทงในการปฏิบัตินั้น...ท่านเหล่านี้ลุงเชื่อว่ามีปัญญาพอจะพิจารณาคำของลุงได้