ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

ใช่เลยเรื่อง "ลองผิดลองถูก" เมื่อลองจึงรู้ แต่ในเมื่อลองแล้วมันไปต่อไม่ได้ "แสดงว่าลองผิดแล้ว แต่ยังไม่ลองถูก" ส่วนความคิดเรื่องจักรพรรดิ์ที่ผสมปนเปกันเอาเอง "นั้นเป็นแค่ความคิดยังพิสูจน์ไม่ได้ แล้วทำไมถึงโพสท์ให้คนอื่นหลงตามจนเป็นตายยังไงไม่สน"

ดังนั้น "ลองถูกได้แล้ว อย่าแต่ลองผิด" จนไม่รู้แล้วด้วยซ้ำว่าอันไหนผิดหรือถูก "เอาตรงๆเลย พระพุทธเจ้าบรมมหาจักรพรรดิ์เนี่ย" "พวกคุณกำลังจับพระพุทธเจ้าสึกอยู่นะ ถึงได้พบแต่สิ่งที่คิดเอาเอง ไม่ตรงตามจริงซักที" เพราะหากมโนไปดันถูกก็ดีไป แต่ถ้าผิดมันมีแต่เสียกับเสียแถมปรามาสหลายๆคนอีก "ดังนั้นแล้วหากเป็นผู้มีปัญญาก็พิจารณาเอาเองว่าผมพูดถูกไหม"

 

ก็แนวคิดเดียวกับ "คนหำพิการ แล้วเขาเป็นพระอนาคามีหรือเปล่านั่นแหละ" สรุปเขาใช่พระอนาคามีหรือเปล่า?

เนี่ยผมตอบให้แล้ว ตรงนี้คงแน่ใจแล้วนะครับ "ว่าวันล้างโลกไม่ใช่หลุดพ้นใดๆทั้งสิ้น" การนับว่าใครเป็นพระอริยะ หรือเป็นผู้ปฏิบัติวัดที่จิต" ดังนั้นจะใช้ตรรกะใดๆภายนอกก็ช่าง หากไม่นับตรงนี้ "ผิดทั้งหมด" นั่นแล

 

บางทีก็อยากจะพูดว่า ถ้าภัยพิบัติไม่เกิดอีก อยากให้นักพยากรณ์ทั้งหลาย ลอง สงสัยสิ่งที่มาบอกพวกเขาได้แล้ว ว่ามันจริงแท้หรือเปล่า อยู่เหมือนกัน

แต่ภูมิผมยังไม่ถึงขนาดนั้น เลยไม่กล้าพูดออกไป

กลัวพูดไปแล้วภัยพิบัติมันจะเกิดขึ้นจริงด้วยล่ะนะ

 

สำหรับเราใครเป็นพระเจ้าอะไรเราไม่อยากรู้ ไม่อยากตามหาท่านหรอก แต่ที่เราสนคือ ท่านมาเพื่ออะไรต่างหาก ถ้าวันนึงเราเจอพระเจ้าจักรพรรดิจริงๆเราได้บอกท่านได้ว่าต้องการอะไร อิอิ

 

ภาวนาน้อยมาสองวันแล้วสิเรา อิอิ

 

ข้อ 1 อยากรู้ว่ามาเพื่ออะไร คำตอบคือ "ไม่รู้" ข้อนี้ต้องไปถามท่านเอา "คิดเอาเองยังไงก็ไม่คุ้มเพราะอะไรก็พูดไปแล้ว"

ข้อ 2 บอกไปแล้ว "เขาจะช่วยคุณหรือเปล่า" อย่าคิดเอาเองว่าเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์แล้วเขาต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ "เพราะที่คิดไม่ใช่เรื่องจริง" และ "โอกาสเจอท่านจริงๆมีเท่าไหร่? และท่านเป็นใครก็ยังไม่รู้ สรุปแล้วโอกาสเจอ"แบบตามหาตัวเจอแทบเป็น 0" ถ้าไม่ได้ทำบุญกรรมกันมา หรือท่านคิดจะมาเองและต่อให้มาท่านไม่บอกแล้วจะรู้ได้ไงว่าเป็นท่าน? "นี่แหละความจริงดังนั้นที่คุณทำมันไร้ประโยชน์ ไม่ได้ทำให้จิตดีขึ้น แถมเพิ่มกิเลศเพราะอยากรู้อยากขอเสียด้วย ผมจะไม่บอกว่าให้ปฏิบัติหรอกนะแต่ถ้าจะหาความสนุก ออกไปเที่ยวมันง่ายกว่านะ"

 

ไม่เลย ในคอมเม้นท์เห็น"ตามความจริง(สัจธรรม)" เลยว่ายัง "หวังจะขอหรือหวังจะพบ" ซึ่งอันนั้นมันเป็นกิเลศชัดๆ "และไม่มีส่วนไหนในคอมเม้นท์ที่ก๊อบมา เป็นสัจธรรมทั้งสิ้น" เห็นกันตรงๆเลย

เนี่ยผมถึงได้บอกว่าอย่ามโนเอาเองมันจะทำให้ ทิษฏิ(ความเห็น)ผิดเพี้ยน ไหงกลายเป็นสัจธรรมไปได้? ซึ่งสิ่งที่เกิดคือ "คุณไม่สามารถเข้าถึงความจริงได้เพราะคุณเห็นผิด" ผมถึงได้บอกในข้างต้นแล้วเช่นกันว่า "มันคุ้มไหมที่มโนเอาเอง" "หากการวิปลาศ(รับรู้ไม่ตรงตามจริง)นั้นคุณถือว่าคุ้มผมไม่ว่าอะไรนะครับ"

 

มิได้บังอาจล้วงเกินท่านพระเจ้าจักรพรรดิ์หรอกท่าน เราเชื่อว่าถ้าเป็นท่านจริง โลกเราก็มีคนมาช่วยแล้ว ได้ยินมาว่าท่านจะทำให้ใครเจ็บ ใครร้องไห้ ให้ใครทรมานก็ได้ หรืออาจจะบินก็เป็นได้ ซึ่งท่านไม่ชอบให้ใครมาตามมามองหน้าอยู่แล้ว เพราะท่านเป็นคนไม่เป็นคนยึดติดอะไรมากมาย พวกเราจึงมิอาจรู้ได้เลยด้วยซ้ำว่าเป็นใคร อิอิ

 

"สรุปก็ยังใช้ความเชื่ออยู่ดี" โอเคสมมุติว่าที่เชื่อน่ะมันเป็นจริง(ย้ำว่าสมมุติ) คุณก็ยังยอมรับเลยว่าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าท่านเป็นใคร "แล้วสรุปคุณจะหาเขาเจอไหมละนั่น?" "แล้วที่คุณหาเขาน่ะเพื่ออะไร? ถ้าตามคำขอของเม้นท์บนๆ คำตอบตามจริงก็ได้ไปแล้ว" สรุปแล้ว "คือคุณไม่ได้อะไรเลยจากการคุยและเผยแพร่ความเชื่อเรื่องนี้ นอกจากความสนุกที่ได้เม้าท์กันขำๆ" ก็ถ้าอยากหาเพื่อนคุยก็ขอให้มีความสุขและสมหวังครับ

 

ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ขอขอบคุณท่านมาก อีก11วันก็วันเกิดครบ23ปีแล้ว บังเอิญมากเลยเกิดวันที่23ในปี2018ก็23ปีเต็มพอดีซึ่งอีก 8 วันก็ปี2019แล้ว 89 89 เลขมงคลมากเลย

 

ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ "ว่าห้ามโพสท์" ใจเย็นครับอย่าคิดไปเอง ผมแค่บอกว่า "คุณมโนเอาเอง" เพราะไม่มีสัจธรรมใดๆในประโยคนั้น "ใช่หรือไม่? ถ้าไม่ใช่ก็หาหลักฐานมาเลยครับ"

"เด็กมีความฝันปราถนาน่าสนับสนุน ถ้าไม่ไปหลอกเด็กน่ะนะครับ" "เพราะผลของการหลอกให้งมงายก็เห็นกันอยู่ แต่ก็ยังหลอกกันต่อไป" อยู่กับความเป็นจริงกันบ้างนะครับ จะได้ไม่หลงไปมากกว่านี้ ส่วนจะคุยอะไรก็ตามสะดวกถ้าไม่หลอกคนอื่นละก็นะครับ

 

รู้มั้ยครับ ว่าทำไม จขกท เกลียดความไม่จริง

เพราะ จขกท โตมาท่ามกลาง "ความไม่จริง" และพบว่า "การรู้ทีหลัง บางครั้งก็ทำให้เป็นทุกข์ทรมานแสนสาหัสได้เหมือนกัน"

ถ้าให้ จขกท เลือกระหว่าง การมีความสุขในความไม่จริง กับมีความทุกข์ในโลกของความจริง
เมื่อก่อน ผมจะเลือกอย่างแรก เพราะยังรู้น้อย

ตอนนี้ ผมเลือกอย่างหลังมากกว่า

เพราะหนึ่งในอัตตาของผม ก็คือเกลียดความโง่ของตัวเอง

ผมอยากทำให้คนอยู่ในความจริงได้อย่างมีความสุข..

 

เราไม่เคยขอพรให้ตัวเองหรอกท่าน ตลอดชีวิตแม่เราสอนให้ขอว่าให้ได้ช่วยเหลือผู้คน ช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ซึ่งเราก็ขอพรแบบนี้มาตลอด อิอิ

 

อายตนะ หู จะ รับเสียงใดเข้ามา เลือกไม่ได้

อายตนะ ใจ(มโน) จะแล่นไป พอใจ ไม่พอใจ
หรือ เฉยๆ ก้เลือกไม่ได้

นั่นคือ อริยสัจจ

แต่ บุคคลที่ โหลยโถ้ย ดุจ มะเขือเผา มีทิฏฐิวิปลาสคลาดจากอริยสัจจ ดุจปุถุชนตื่นภับพิบัต..
จะเอา อสัจจธรรม ว่า ยูมี ตัวตน บุคคล เรา เขา
นะ จะไปช่วยใครได้ ในเมือ่ไม่เคย ยื่น อริยสัจจ

..สัจจเดียว ที่เปน สัจจแท้...

ให้สรรพสัตว์ได้สดับ ก่อน แม้นจะมีไฟไหม้ลุก
โพลงบรศรีษะ จะตายในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ..

ปล. บุคคลผู้กำลังจะมรณะ หากได้สดับ สัทธรรม
ของผู้มีพระภาค จะได้ประโยชน์แน่นอน หากมี
มิจฉาทิฏฐิ จะย้อนแย้ง เอา ฝาหอยตน อุดพระโอษถ์

ปล 2. สุขใดเหนือนความสงบ สงัด (จาก....) ไม่มี!!!

ปล3. นิพพาน(ความสงบ จาก....) เกิดจากการ
บันดาลจาก มหาสัตว์เปนเรื่องความ เฮีย!เข้าใจ
ผิดของ มหาสัตว์(โบ๋ธิสัตว์นั้นๆ).....ถ้าเปน
โพธิสัตว์ จะแสดงอริยสัจจ ของผู้มีพระภาค
ให้รุ่งเรืองทุก คำพูด(พหุสัจจ) ส่วน ใครได้
ประโยชน์อย่างไร แทบไม่ต้องสงสัยเลย ได้แน่นวล

ปล 4 : ผิดจากนี้ จะมีแต่ สรรพเหระ ภัยพิบัต
ต่างๆนานา แต่ วัดรวย พระนอนโลงแก้ว ทุกองค์

 

ปัจจุบัน ตอนนี้มีความสุขเท่าที่มีครับ ตามอัตภาพไป
ผมยังไม่ฆ่ามันหรอก
อย่างน้อยผมก็จะไม่ฆ่ามันด้วยความคิด

ถ้าจะทำให้ตัวเองเป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน ต้องฆ่าด้วยการ เห็นจริงเท่านั้นครับ
แต่ผมจะไม่ฆ่ามันหรอก เพราะ ถ้าฆ่าได้ผมก็สำเร็จอรหันต์แล้วแหละ
คนที่ฆ่าสิ่งเหล่านี้ได้จริง ๆ เขาไม่มาเกิดกันแล้ว ถ้ายังมาเกิดได้อยู่ก็แสดงว่ายังฆ่าไม่ได้
เพราะพระอรหันต์ยังมี โกรธได้อยู่นะ เท่าที่ผมทราบ แต่ท่านไม่เอา แต่ความหลง ความโลภ ไม่มีในพระอรหันต์ อย่างอื่นที่คุณว่ามาจะยังมีหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ
แต่ในเมื่อพระอรหันต์ยังมีโกรธ ก็แสดงว่า ถ้าจะฆ่าความโกรธให้ตายสนิทได้ ก็ต้องนิพพานเท่านั้น


ชาตินี้ ผม หวังสูงสุดไว้ที่รู้ ตื่น เบิกบาน บ้างเป็นครั้งคราว+ความรู้ และอภิญญา ในฐานะพุทธภูมิเท่าที่ทำได้ก็พอ

มากกว่านั้นถือเป็นกำไร

 

ยิ้มต่อไป ทาเคชิ!

 

พุทธภูมิ ที่เกิดจาก ปัจจัยการ จะฆ่าได้....
แต่ ผลของการฆ่า จะถูกหยุด ที่อนุโลมญาณ(ด้วย ปัจจัยการ) [ หลวงปู่ทวดเรียกวิธีการภาวนา ว่า "เสียโพธิสัตว์" ]

พุทธภูมิ ที่เกิดจาก ไปสดับจากใครมา(อีกหละ)
จะ อ้างโน้นอ้างนี่ อ้างฆ่าไม่ได้ ฆ่าไม่เปน แต่
ขอรู้วิธีฆ่าทุกอย่าง ทุกนัย ทุกมุม เพื่อสรรพสัตว์

โอยยยยยยยยยย

 

จริงค่ะท่าน แต่ความรู้สึกที่เป็นมนุษย์นั้นฆ่ายังไงก็ไม่ได้หรอก สัตว์สิ่งมีชีวิตยังต้องมีความรู้สึก หิว ง่วงนอน ขับถ่าย และหายใจตลอดเวลา แต่ความโลภ โกรธ หลง ถามว่าถ้าเกิดขึ้นห้ามได้มั้ย? คงไม่(ทำได้แค่เรียนรู้และเข้าใจเหละท่าน) อนิจจัง ไม่เที่ยง เดี๋ยวก็ดับ

 

อันนี้ภูมิผมยังไม่ถึงนะครับ
แต่วิธีการระงับความโกรธของพระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชโช มีอยู่ หาฟังคลิปเอาครับ

 

ท่านอาวุโสมีอะไรชี้แนะครับ

เรื่องพระอรหันต์ยังโกรธนี่ก็ได้ยินมาจากปากพระอรหันต์นั่นแหละครับ
ถ้าผมจะเข้าใจว่า
มันจะไปรู้แจ้งการฆ่าจริง ๆ ตอนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ตอนนี้เรียนรู้วิธีฆ่าแต่ฆ่าไม่ตายไปก่อน แค่น็อคให้มันสลบ

อย่างนี้ผิดใช่หรือเปล่าครับ


ขออภัยในความโง่ของผมด้วย ผมยังโง่อยู่ ยังไม่เข้าใจธรรมมะหลาย ๆ ข้อ รวมถึงอนุโลมญาณนั้นด้วย