ฝึก กรรม-ฐาน ด้วยภาษาที่เข้าใจง่าย

ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ แต่เข้าใจอารมณ์นั้นว่า ไม่ต้องมีอะไรเลย ก็อยู่ได้ แบบสบาย อันนี้อารมณ์พวกพรหมหรือค่ะ ในจิตลึกๆ ชอบอารมณ์แบบนี้ ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวกับใคร แต่ในรูหนอนนั้นเหมือนโทรทัศน์เปิดภาพพร้อมกันหลายเครื่องนับไม่ได้


แต่วันนี้ เห็นผิวใสมองทะลุเห็นเส้นเลือดอีกแล้ว แต่ไม่ใสมากเหมือนครั้งแรกสุด อารมณ์แบบเดิม คือเห็นก็ยังคิดว่าว่าตัวเองปกติ พอสักพัก อ้าวไม่ใสแหะกลับขุ่นเหมือนเดิม ถ้าสักวันการเห็นมนุษย์เส้นเลือดเดินกันขวักไขว่ คงพิลึกดี หมดความสวยความหล่อเลย

 

สวัสดีค่ะ

รู้ชัดเจน....อ่านที่อาจาร์ยลงลิงค์ให้แล้วทบทวนตัวเอง
ตอนทำสติก่อนนอน รู้ชีดเจนค่ะ รู้สึกตัวเบาแป๊ปเดียวไม่เกิน5
นาทีก็หลับไปเลย การทำนั้นมีทั้งทำตอนง่วงแล้วแต่ทำซักหน่อยดีกว่า กับทำทั้งที่ยังไม่ง่วงแต่ทำเพื่อที่จะได้หลับไปเลย ไม่ง่วงแต่หลับไปเองเลย

สภาวะรู้ ระหว่างวันเป็นประมาณนี้ค่ะ ได้ยินเค๊าคุยกันแต่ไม่ใส่ใจใครถามอะไรตอบไม่ได้เพราะไม่ใส่ใจแต่รู้ ใครทำอะไรเห็นหมดแต่ไม่สนใจ ช่วงที่ตั้งใจทำความรู้สึกตัวมันเหมือนซึมๆ ไม่อะไรกับอะไร ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอคนมากๆ อยากอยู่คนเดียวทำงานทำอะไรไปเรื่อยแต่ไม่อยากสุงสิงพูดคุย

เมื่อคืนหมาดๆ ทำสติก่อนนอนแป๊ปเดียวฝันเลย ฝันเหมือนกำลังสับผักอะไรซักอย่าง แต่รู้สึกตัวว่าเจ็บมือลืมตาตื่นก็มองเห็นมือตัวเองกำลังทำท่าสับ (ที่เข๋บเพราะมือ)ที่เจ็บเพราะมือ
ตกลงพื้น กำลังสับลงไป ก็ไม่สนใจหลับต่อฝันอีกแล้วฝันว่ากำลังจะไปทำอะไร รู้สึกตัวก็เห็นตัวเองทำท่าเหมือนจะลุก
(อต่)แต่ก็นอนต่อไม่สนใจ

(ขออภัยค่ะ เวลาพิมพ์ผิดมันจะลบคำผิดไม่ได้ งง แต่ในเวปอื่น ในเฟสก็ลบได้เป็นปรกติ ไม่รู้เป็นอะไรค่ะ)

การลาพุทธภูมิ....ไปลามาแล้วเดือน(กง่)กว่าๆที่วัดอโศการาม
สมุทรปราการ ไม่รู้ว่าถือว่าลามั้ยคะ เพราะมีพระอัฐิธาตุของพ่อแม่ครูบาอาจาร์ย 20กว่าองค์

 

ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ แต่เข้าใจอารมณ์นั้นว่า ไม่ต้องมีอะไรเลย ก็อยู่ได้ แบบสบาย อันนี้อารมณ์พวกพรหมหรือค่ะ

+++ ใช่ เป็นพรหม หรือ "กายธรรมารมณ์" (กายนี้ไม่ข้องแวะใน กามาวจร) ตรงนี้ในพระไตรปิฏกเรียกว่า "เป็นสุขด้วย นามกาย" (ไม่ใช่ รูปกาย ที่ข้องแวะใน กามาวจร)

ในจิตลึกๆ ชอบอารมณ์แบบนี้ ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวกับใคร

+++ การฝึกในช่วงนี้ เป็นการฝึก "อยู่-ย้าย" ไปมาระหว่าง กาย เพื่อให้เข้าใจ "กาย" อย่างละเอียด จนกว่าจะรู้ว่า "สักกายะทิฐิ" คืออะไร

แต่ในรูหนอนนั้นเหมือนโทรทัศน์เปิดภาพพร้อมกันหลายเครื่องนับไม่ได้

+++ "เปิดพร้อมกัน ปิดพร้อมกัน" เป็นจังหวะเดียวกันกับ "จิตเกิดดับ" และ สรรพสิ่ง "เกิดดับ" พร้อมกันไปด้วย เป็นการ จูนคลื่นของ "อัตตาจิต" ก่อนออกไปนอก กาแลคซี่ แล้วเห็น เอกภพ ซึ่งมีไม่กี่คนเท่านั้น ที่จะผ่านและรู้ปรากฏการณ์นี้

แต่วันนี้ เห็นผิวใสมองทะลุเห็นเส้นเลือดอีกแล้ว แต่ไม่ใสมากเหมือนครั้งแรกสุด อารมณ์แบบเดิม คือเห็นก็ยังคิดว่าว่าตัวเองปกติ พอสักพัก อ้าวไม่ใสแหะกลับขุ่นเหมือนเดิม ถ้าสักวันการเห็นมนุษย์เส้นเลือดเดินกันขวักไขว่ คงพิลึกดี หมดความสวยความหล่อเลย

+++ "ผิวใสมองทะลุเห็นเส้นเลือด" ยังเป็นส่วนของ "รูปกาย" ให้ควบคุมที่ "อารมณ์ อันเป็น นามกาย" ให้คงที่ แล้วจะทำให้ "รูปกาย" คงสภาพได้เอง นะครับ

 

สวัสดีค่ะ

รู้ชัดเจน....อ่านที่อาจาร์ยลงลิงค์ให้แล้วทบทวนตัวเอง
ตอนทำสติก่อนนอน รู้ชีดเจนค่ะ รู้สึกตัวเบาแป๊ปเดียวไม่เกิน5
นาทีก็หลับไปเลย การทำนั้นมีทั้งทำตอนง่วงแล้วแต่ทำซักหน่อยดีกว่า กับทำทั้งที่ยังไม่ง่วงแต่ทำเพื่อที่จะได้หลับไปเลย ไม่ง่วงแต่หลับไปเองเลย

+++ "หลับ" ในที่นี้ แตกต่างไปจาก "หลับ" ตอนที่ยังไม่ฝึกอย่างไรบ้าง และในขณะที่ หลับ นี้ "หลับไปพร้อมกับความรู้สึก" หรือเปล่า

สภาวะรู้ ระหว่างวันเป็นประมาณนี้ค่ะ ได้ยินเค๊าคุยกันแต่ไม่ใส่ใจใครถามอะไรตอบไม่ได้เพราะไม่ใส่ใจแต่รู้ ใครทำอะไรเห็นหมดแต่ไม่สนใจ

+++ ให้สังเกตุดูว่า "เสียง" ทั้งหมดโดนแยก หรือ โดนกันเอาไว้ ข้างนอกทั้งหมด หรือเปล่า ตรงนี้สำคัญมาก ตั้งใจสังเกตุให้ดี ๆ นะ

ช่วงที่ตั้งใจทำความรู้สึกตัวมันเหมือนซึมๆ ไม่อะไรกับอะไร ไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากเจอคนมากๆ อยากอยู่คนเดียวทำงานทำอะไรไปเรื่อยแต่ไม่อยากสุงสิงพูดคุย

+++ ยามใดที่รู้สึก "มันเหมือนซึมๆ" ยามนั้นให้ฝึก "เร่ง-ผ่อน เข้า-ออก" แล้ว สังเกตุว่ามัน "แจ่มใส ชัดเจน" ตรงไหน ก็ให้แช่ "อยู่" ตรงนั้น

เมื่อคืนหมาดๆ ทำสติก่อนนอนแป๊ปเดียวฝันเลย ฝันเหมือนกำลังสับผักอะไรซักอย่าง แต่รู้สึกตัวว่าเจ็บมือลืมตาตื่นก็มองเห็นมือตัวเองกำลังทำท่าสับ (ที่เข๋บเพราะมือ)ที่เจ็บเพราะมือ
ตกลงพื้น กำลังสับลงไป ก็ไม่สนใจหลับต่อฝันอีกแล้วฝันว่ากำลังจะไปทำอะไร รู้สึกตัวก็เห็นตัวเองทำท่าเหมือนจะลุก (อต่)แต่ก็นอนต่อไม่สนใจ

+++ แสดงว่า ในขณะที่ฝันนั้น "กายเวทนา" (กายแห่งความรู้สึก) ยังผนึก "ควบ" อยู่กับกายเนื้อไปด้วยกัน ดังนั้น "ให้พยายาม อยู่ตรงนี้ให้ดี" จนกว่ากายจะถอดหรือลอยได้เอง

(ขออภัยค่ะ เวลาพิมพ์ผิดมันจะลบคำผิดไม่ได้ งง แต่ในเวปอื่น ในเฟสก็ลบได้เป็นปรกติ ไม่รู้เป็นอะไรค่ะ)

+++ ลองใช้ <- back space ดูนะ น่าจะใช้ได้

การลาพุทธภูมิ....ไปลามาแล้วเดือน(กง่)กว่าๆที่วัดอโศการาม สมุทรปราการ ไม่รู้ว่าถือว่าลามั้ยคะ เพราะมีพระอัฐิธาตุของพ่อแม่ครูบาอาจาร์ย 20กว่าองค์

+++ ได้ครับ วัดที่มี พระธาตุ หรือ พระบรมสารีริกธาตุ ของจริงทั้งหมด สามารถลาได้

+++ เรื่องที่เกี่ยวกับการ ลาและไม่ลา พุทธภูมิ นั้้น ในกระทู้นี้มี "พุทธภูมิตัวจริง" (ไม่ใช่พุทธภูมิอยากเป็น) ร่วมฝึกอยู่ด้วย ดังนั้น การอธิบายก็ต้อง "ขยายวง" ออกไปให้กว้างกว่าเดิม รวมทั้ง อจินไตย บางประการ เพื่อประโยชน์ของเหล่าสรรพสัตว์ และ ประโยชน์บนทางเดินของเขาเหล่านั้นในกาลอันไกลโพ้นบนหนทางข้างหน้า นะครับ

 

+++ "หลับ" ในที่นี้ แตกต่างไปจาก "หลับ" ตอนที่ยังไม่ฝึกอย่างไรบ้าง และในขณะที่ หลับ นี้ "หลับไปพร้อมกับความรู้สึก" หรือเปล่า...... หลับตอนนี้เหมือนหลับสนิท บางคืนนอนน้อย3-4ชม ตื่นมาไม่เพลีย ปลอดโปร่งสบาย ความรู้สึกสุดท้ายก่อนหลับคือกำลังไล่สติหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวแล้วมันก็เบาๆหลับไปแบบนั้นเลยค่ะ

+++ ให้สังเกตุดูว่า "เสียง" ทั้งหมดโดนแยก หรือ โดนกันเอาไว้ ข้างนอกทั้งหมด หรือเปล่า ตรงนี้สำคัญมาก ตั้งใจสังเกตุให้ดี ๆ นะ........ เสียงเหมือนอยู่ข้างนอกแต่ซักพักเสียงจะดังชัดใสกว่าเก่า สลับกันไปมาบ้าง (หรือเป็นอาการอยู่-ย้าย)แต่หูช่วงนี้จะได้ยินเสียงสงัด หึ่งๆ ได้มากขึ้นเมื่อก่อนต้องตั้งใจฟังไม่บ่อยเท่าเดี๋ยวนี้ค่ะ เมื่อก่อนพอมีสภาวะธรรมอะไรเกิดขึ้นก็จะติดสงสัย วิเคราะห์ใคร่ครวญว่ามันคืออะไร แต่เดี๋ยวนี้ไม่สนใจทั้งกลางวันหรือฝัน บางทีความคิดยังขี้เกียจคิดเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ตอนที่ตั้งใจทำสติ รู้สึกซึมๆ ไม่อะไรกับอะไรเหมือนประมาณนี้ค่ะ... +++ ต่อไปให้พยายาม "กำหนดจิตฝึก และอยู่กับตน ให้มากกว่านี้" ก็จะเข้าสู่ ชั้นที่ 5 เต็มตัว ที่ผมเรียกมันว่า "อยู่กับตน" ซึ่งจะมี "ตนเป็นฌาน ที่มีสติเป็นลักษณะเด่น" หรือ เป็นขั้นตอนที่ "สติ สามารถชำแรกเข้าไปอยู่ใน ฌาน ได้เต็มที่" นั่นเอง ....เหมือนเข้าฌานมีสติเป็นลักษณะเด่น เสียงนอกกายมีแต่เหมือนอยู่ข้างนอกไกลออกไป แล้วก็สลับมาได้ยินชัดแจ๋ว เป็นช่วงๆค่ะ

 

+++ "หลับ" ในที่นี้ แตกต่างไปจาก "หลับ" ตอนที่ยังไม่ฝึกอย่างไรบ้าง และในขณะที่ หลับ นี้ "หลับไปพร้อมกับความรู้สึก" หรือเปล่า......

หลับตอนนี้เหมือนหลับสนิท บางคืนนอนน้อย3-4ชม ตื่นมาไม่เพลีย ปลอดโปร่งสบาย ความรู้สึกสุดท้ายก่อนหลับคือกำลังไล่สติหัวจรดเท้า เท้าจรดหัวแล้วมันก็เบาๆหลับไปแบบนั้นเลยค่ะ

+++ ให้สังเกตุดูว่า "เสียง" ทั้งหมดโดนแยก หรือ โดนกันเอาไว้ ข้างนอกทั้งหมด หรือเปล่า ตรงนี้สำคัญมาก ตั้งใจสังเกตุให้ดี ๆ นะ........

เสียงเหมือนอยู่ข้างนอกแต่ซักพักเสียงจะดังชัดใสกว่าเก่า สลับกันไปมาบ้าง (หรือเป็นอาการอยู่-ย้าย)

*** ถูกต้อง ยามที่ "อยู่" เสียงจะชัด แต่ในยามที่ "หลุด หรือ ย้ายไปอยู่ที่อื่น เสียงจะจางคลายตัวลง" ตรงนี้ใช้เป็น "เครื่องตรวจสอบเท่านั้น"
*** แต่จริง ๆ แล้ว ให้สังเกตุให้ดี ๆ ว่า "ย้ายไป อยู่กับ สภาวะไหน" แล้ว "เปลี่ยนแปลงไปอย่างไร" ตรงนี้เป็น "ปัฏฐาน" และเป็นรากฐานของ "วิมังสา" ในอิทธิบาท 4

แต่หูช่วงนี้จะได้ยินเสียงสงัด หึ่งๆ ได้มากขึ้นเมื่อก่อนต้องตั้งใจฟังไม่บ่อยเท่าเดี๋ยวนี้ค่ะ เมื่อก่อนพอมีสภาวะธรรมอะไรเกิดขึ้นก็จะติดสงสัย วิเคราะห์ใคร่ครวญว่ามันคืออะไร

+++ การ "วิเคราะห์ใคร่ครวญ" "ไม่ใช่การเดินที่ถูกทาง" เพราะมันเป็น "การปรุงแต่งของ ความคิด ความเปรียบเทียบ"
+++ วิธีที่ถูกคือการ "ย้ายเข้าไปอยู่" ในสภาวะธรรมที่เกิดขึ้น แล้ว "อนิจจังจะแสดงตัว" ออกมาเอง ไม่มีความใคร่ครวญเข้าไป "แทรกแซง" แม้แต่น้อย

แต่เดี๋ยวนี้ไม่สนใจทั้งกลางวันหรือฝัน บางทีความคิดยังขี้เกียจคิดเลยค่ะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร ตอนที่ตั้งใจทำสติ รู้สึกซึมๆ ไม่อะไรกับอะไรเหมือนประมาณนี้ค่ะ...

*** ให้ฝึก "อยู่" กับมันให้เป็น จนกว่าเราจะเป็น "อธิปดี" (เป็นประธานของสภาวะธรรม อธิปติปจฺจโย) หรือ "มีตนเป็น แก่น ในสภาวะธรรมนั้น" (ปัฏฐาน) ซึ่งจะมีสภาวะที่ "สติ" เป็นเอก

+++ ต่อไปให้พยายาม "กำหนดจิตฝึก และอยู่กับตน ให้มากกว่านี้" ก็จะเข้าสู่ ชั้นที่ 5 เต็มตัว ที่ผมเรียกมันว่า "อยู่กับตน" ซึ่งจะมี "ตนเป็นฌาน ที่มีสติเป็นลักษณะเด่น" หรือ เป็นขั้นตอนที่ "สติ สามารถชำแรกเข้าไปอยู่ใน ฌาน ได้เต็มที่" นั่นเอง ....

เหมือนเข้าฌานมีสติเป็นลักษณะเด่น เสียงนอกกายมีแต่เหมือนอยู่ข้างนอกไกลออกไป แล้วก็สลับมาได้ยินชัดแจ๋ว เป็นช่วงๆค่ะ

+++ ตรงนี้ถูกต้อง ให้ "สติเป็นลักษณะเด่น อยู่อย่างนั้น" นอกจากจะ "รู้ชัดแจ้ง" แล้ว ยังมี "ลักษณะตื่น แห่งตน" เจือปนอยู่ด้วย
+++ หากจับลักษณะ "ตื่น" ได้แล้ว "ให้วางสภาวะอื่นไว้ก่อน" หากตรงนี้ทำได้คล่อง ก็จะให้ "เดินจิตสู่การ เปล่งรังสี" ไปเลย
+++ อาการ "จิตเปล่งรังสี" (บางท่านอธิบายว่าเป็น "จิตเดิมแท้เปล่งประกาย ประภัสสร" แต่ ตรงนี้ผมเรียกมันว่า "อาภัสสรพรหม") นี้ ครูบาอาจารย์สาย "หลวงปู่มั่น" มักจะผ่านมาก่อนที่จะเข้าสู่กระบวนการ "วิปัสสนา" อย่างเต็มรูปแบบและเนื้อหาในภายหลัง

+++ ให้พยายาม "จัดย่อหน้า และ เว้นวรรค" ให้เข้ารูปที่อ่านง่ายด้วย นะครับ

 

สวัสดีค่ะ

เมื่อเช้านั่งกินกาแฟตอนตี5 อากาศดี นกร้องเจื้อยแจ้ว นั่งมองฟ้า ต้นไม้ไปเรื่อยสายตาไปหยุดที่พื้นดิน ก็มองสบายๆค้างไว้ ไม่ได้กระพริบตา ไม่ได้คิดอะไร เหมือนมีหมอกเป็นสาย ค่อยๆเพิ่มมากขึ้น ด้านซ้ายมีเสาไฟฟ้าเปิดไฟอยู่ ที่หางตารู้สึกว่าไฟกระพริบเป็นระยะๆ สักพักก็ขยับตัวมองไปดูไฟ
ว่ามันเป็นอะไรหรือเปล่า มันก็ติดดี ไม่แน่ใจว่าเป็นสภาวะธรรม อะไร หรือเกี่ยวกับวุ้นในลูกตาคะ อาจาร์ย

 

พี่ธรรมชาติคะ ตอนนอนรู้สึกตัวก็กำหนดไป อยู่ๆเหมือนความรู้สึกทั้งหมดดับไปหรือหูดับก่อนดับก็ได้ยินเสียงวูป เป็นประมาณ 3 ครั้งแป๊บเดียวนะคะชั่ววินาที หรือว่าจะเป็นอาการที่เราจะหลับแต่สติยังไม่หลับแต่ก็กำหนดกลับมาให้รู้สึกตัวใหม่น่ะค่ะ ช่วงนี้นั่งสมาธิกับไม่นั่งมันเป็นอาการเดียวกันคือตัวโคลงๆ หรือเรานั่งไม่นานพอ มีอะไรแนะนำไหมคะ (วันนั้นเมื่อหลายวันมาแล้วตอนนอนเห็นผู้ชายคนนึงนั่งสมาธิอยู่ใส่เสื้อขาว คิดว่าเป็นพี่ธรรมชาติแน่เลย อิอิ)
วันนึงรู้สึกว่าเราเห็นและรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างตรงหน้าเรา เลยมองไปตรงๆแบบว่าเหมือนเรารู้นะคะว่ามีใครอยู่ตรงนั้น ซักพักมีเงาวูปผ่านเราไปโอ๊ยเป็นครั้งแรกที่เจอจังๆรู้สึกจริงๆ

 

สวัสดีค่ะ

เมื่อเช้านั่งกินกาแฟตอนตี5 อากาศดี นกร้องเจื้อยแจ้ว นั่งมองฟ้า ต้นไม้ไปเรื่อยสายตาไปหยุดที่พื้นดิน ก็มองสบายๆค้างไว้ ไม่ได้กระพริบตา ไม่ได้คิดอะไร เหมือนมีหมอกเป็นสาย ค่อยๆเพิ่มมากขึ้น ด้านซ้ายมีเสาไฟฟ้าเปิดไฟอยู่ ที่หางตารู้สึกว่าไฟกระพริบเป็นระยะๆ สักพักก็ขยับตัวมองไปดูไฟ ว่ามันเป็นอะไรหรือเปล่า มันก็ติดดี ไม่แน่ใจว่าเป็นสภาวะธรรม อะไร หรือเกี่ยวกับวุ้นในลูกตาคะ อาจาร์ย

+++ ตรงนี้ไม่ใช่ วุ้นในลูกตา แต่เป็น "การเห็นทางหางตา" ซึ่งสามารถ "เห็น" ปรากฏการณ์ที่ "การดูตรง ๆ" ไม่สามารถทำได้ ควรฝึก "การมอง 3 ระดับ" เอาไว้ด้วย หากมีปรากฏการณ์อะไรแปลก ๆ เกิดขึ้้น ก็ให้ใช้ "การมองในระดับที่ 3" เข้าตรวจสอบได้ทันที

+++ "การมอง 3 ระดับ ดูโลกที่กำลังเคลื่อนตัว การมองรังสีของบุคคล" อยู่ในหน้าที่ 4 โพสท์ที่ 62 หรือ กดลิ้งค์ข้างล่างนี้ได้เลยครับ

https://palungjit.org/threads/512443/page-4#post-8614093

 

พี่ธรรมชาติคะ ตอนนอนรู้สึกตัวก็กำหนดไป อยู่ๆเหมือนความรู้สึกทั้งหมดดับไปหรือหูดับก่อนดับก็ได้ยินเสียงวูป เป็นประมาณ 3 ครั้งแป๊บเดียวนะคะชั่ววินาที หรือว่าจะเป็นอาการที่เราจะหลับแต่สติยังไม่หลับแต่ก็กำหนดกลับมาให้รู้สึกตัวใหม่น่ะค่ะ

+++ ตรงนี้ตามภาษาของพระป่า ท่านจะเรียกมันว่า "จิตรวม" (ฌาน 4) เป็นอาการที่ "ตัวดู" หยุดทำงานชั่วขณะ "รู้อยู่ ความเป็นตนยังมีอยู่ แต่ไม่มีความหมายว่าเป็นตน" เหมือนกับ "จิตดับไปเฉย ๆ" หากทำให้ชำนาญได้ก็จะดีมาก

ช่วงนี้นั่งสมาธิกับไม่นั่งมันเป็นอาการเดียวกันคือตัวโคลงๆ หรือเรานั่งไม่นานพอ มีอะไรแนะนำไหมคะ

+++ "นั่งสมาธิกับไม่นั่งมันเป็นอาการเดียวกัน" ตรงนี้เริ่มเป็น "อยู่กับตน" ในสติระดับที่ 5 (หน้าแรกของกระทู้) ส่วน "ตัวโคลงๆ" มักจะมีอาการ "เพลิน ๆ" (ฌาน 2) อยู่ด้วย ให้ "อยู่ในอาการเพลินนั้น" จนมันกลายตัวเป็น "ความสุขสบาย เบากายใจ" (ฌาน 3) การ "นั่งนาน" ไม่ใช่สิ่งจำเป็น และไม่มีความหมายใด ๆ ในทางธรรม

+++ หากนั่งแล้ว "ตัวเริ่มโคลงเลย" ก็จะดีมาก ให้ฝึก "บังคับการโคลงด้วยจิต" เช่น หากมันโคลงทางด้านข้าง ก็เปลี่ยนไปเป็นโยกตัวทาง หน้า-หลัง แทน หรือให้มันโคลงแบบแกว่งเป็น วงกลม ก็ได้ ตรงนี้ก็จะทำให้รู้ได้ว่า "จิตมันกำหนดความเคลื่อนไหวของกายได้อย่างไร" ใช้ "การกำหนดจิต นำ การโคลงของร่าง"

(วันนั้นเมื่อหลายวันมาแล้วตอนนอนเห็นผู้ชายคนนึงนั่งสมาธิอยู่ใส่เสื้อขาว คิดว่าเป็นพี่ธรรมชาติแน่เลย อิอิ)

+++ (บอกก่อนนะว่า "ห้ามขอหวย" อิอิ)

วันนึงรู้สึกว่าเราเห็นและรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างตรงหน้าเรา เลยมองไปตรงๆแบบว่าเหมือนเรารู้นะคะว่ามีใครอยู่ตรงนั้น ซักพักมีเงาวูปผ่านเราไปโอ๊ยเป็นครั้งแรกที่เจอจังๆรู้สึกจริงๆ

+++ ของอย่างนี้ "มีอยู่จริง" อยู่แล้ว "จิตเรามีได้ จิตเขาก็มีได้ เช่นกัน" หากฝึกดี ๆ ก็จะมีเพื่อน ๆ อยากคบหาสมาคมด้วยเต็มไปหมด เพื่อนดี ๆ มีเยอะแยะไม่ต้องห่วง นะครับ

+++ วันพฤหัส-อาทิตย์ ต้องเดินทาง หากมีอะไรก็โพสท์ไว้ก่อนล่วงหน้าได้ นะครับ

 

งั้นรายงานก่อน ไม่มีอะไรคืบหน้าเท่าไหร่ค่ะ แต่กระตุกหลายครั้ง บางทีกระตุกไหล่ซ้าย กระตุกไหล่ขวา แต่มีอยู่ครั้งนึง กระตุกตรงแก้ม (สงสัยว่ามีผู้ช่วยมาช่วยเล่นชักกะเย่อแน่เลย)

มีอยู่วันนึง กำหนดสติรู้ทั่วตัวมากไปทำทั้งหลับตา ลืมตา ทั้งวัน มันเลยเถิด เหมือนโดนโด๊บด้วยเบอร์ดี้สักห้ากระป๋อง ไม่หลับไม่นอน มันไม่ง่วงค่า แต่อีกตัวข้างในมันบอกว่า ตีสี่แล้วตื่นทำบ้าอะไรไม่หลับไม่นอน ทั้งที่จะต้องหลับไปแล้ว ยังหาขั้นพอดีๆ พอเหมาะกับชีวิตประจำวันไม่ได้ค่า

 

งั้นรายงานก่อน ไม่มีอะไรคืบหน้าเท่าไหร่ค่ะ แต่กระตุกหลายครั้ง บางทีกระตุกไหล่ซ้าย กระตุกไหล่ขวา แต่มีอยู่ครั้งนึง กระตุกตรงแก้ม (สงสัยว่ามีผู้ช่วยมาช่วยเล่นชักกะเย่อแน่เลย)

+++ ไม่มีผู้ช่วยหรอก ให้สังเกตุ "อาการ ก่อนกระตุก" ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน (ไม่ง่ายหรอกนะ) ถ้าสามารถรู้ได้ ก็จะมี "ของเล่น" อีกแยะตามมา

มีอยู่วันนึง กำหนดสติรู้ทั่วตัวมากไปทำทั้งหลับตา ลืมตา ทั้งวัน มันเลยเถิด เหมือนโดนโด๊บด้วยเบอร์ดี้สักห้ากระป๋อง ไม่หลับไม่นอน มันไม่ง่วงค่า

+++ อือ... ใช้ได้ "สติอยู่เหนือ ถีนมิธะ แล้ว" พ้นนิวรณ์ตัวสุดท้ายแล้ว ตอนนี้เป็นอาการของ "สติทรงฌาน" ได้เต็มที่ เข้าถึงตรงที่เรียกกันว่า "ผู้ตื่น" อาการ "ตื่นอยู่ จะเด่นกว่าอาการ รู้อยู่"

+++ ถ้า "เบอร์ดี้" ยังไม่หมด ก็หวดอีกสัก 5 ก็แล้วกัน จากนั้นก็ให้ฝึก "เปลี่ยนไปมาระหว่าง รู้ กับ ตื่น" คือ ครู่หนึ่งให้อยู่ในสภาวะ "รู้อยู่" อีกครู่หนึ่งให้อยู่ในสภาวะ "ตื่นอยู่"

+++ ไม่ว่าจะเป็น "รู้อยู่ หรือ ตื่นอยู่" ก็ตาม ต้องให้ "สภาวะเดียวเท่านั้น ที่โดดเด่นเป็นเอก" แล้วเดินจิต สลับไปมา ระหว่าง "โดดเด่นเป็นเอก ที่ต่างสภาวะกัน"

+++ ตอนนี้เอาแค่ "รู้อยู่ กับ ตื่นอยู่" สลับกันไปมาเท่านั้น ตรงนี้คือการเดินจิตแบบ "เอกัคตา สู่ เอกัคตา" ที่ผมเคยกล่าวไว้ในหลาย ๆ แห่งมาแล้ว

+++ ตรงนี้คือ "การเดินจิตระหว่าง ฌาน 4 กับ ฌาน 4 ทั้ง รูปฌาน และ อรูปฌาน" เอา 2 อย่างนี้ก่อนก็แล้วกัน ถ้าทำได้ ก็จะให้ฝึก "จิตเปล่งรังสี" ต่อไป

แต่อีกตัวข้างในมันบอกว่า ตีสี่แล้วตื่นทำบ้าอะไรไม่หลับไม่นอน ทั้งที่จะต้องหลับไปแล้ว ยังหาขั้นพอดีๆ พอเหมาะกับชีวิตประจำวันไม่ได้ค่า

+++ "ไอ้ตัวที่มันพูดอยู่ข้างในนั้นนะ" จำหน้ามันเอาไว้ให้ดี ๆ ก็แล้วกัน วันหลังจะได้เล่นงานมันให้เจ๋ง ๆ ไปเลย ชื่อของมันคือ "ตัวพูดมาก" อีกชื่อหนึ่งก็คือ "กิเลส" นั่นแหละ

+++ จำหน้ามันเอาไว้ให้ดีนะ หลังจากฝึก "จิตเปล่งรังสี" เสร็จแล้ว (เติมน้ำมันเต็มถัง) ก็จะได้เดินหน้า "ลุย" กับมันได้เต็มที่ และจะไม่เพลี่ยงพล้ำเลย

 

เล่าประสบการณ์ถอดระดับความหนาแน่น 100%

มิติใกล้กับภพภูมิเรา พอกายแยกกับกายเนื้อก็ลุกออกมา พอถอดออกมาก็ฝึกแปลงของจากสิ่งหนึ่งไปสิ่งหนึ่ง หลังจากนั้นก็ออกมาจากห้อง เจอกลุ่มภพภูมิน่าสงสารมาก เป็นพวกภพภูมิไม่สูง ผีเร่ร่อน อยู่กันเป็นกลุ่มเล็กๆ แต่มีหัวหน้าคุมทั้งหมดอีกที ผมเดินเขาไปหาสภาพดูไม่ได้ ผมหยิกยาว หน้าตากสกปรก แต่งตัวแตกต่างกัน เหมือนต่างยุคต่างสมัย ผมถามว่ามีอะไรจะให้ช่วยไหม ตอนแรกนึกว่าจะขอส่วนบุญ เขาบอกว่าเขาหิวมากเลย ไม่มีอะไรจะกิน ผมก็เสกแอปเปิ้ลลูกใหญ่ลูกนึง ตอนแรกไม่แน่ใจว่าเขาจะกินได้หรือเปล่าเพราะเป็นของเสกขึ้นมา เขาเอาไปกินอย่างหิวโหยบอกกินได้ ผมเห็นคนอื่นก็หิว นั่งกับพื้นกัน เหมือนพวกไม่มีบ้านอยู่ ผมก็เลยเสกกล้วยให้ปรากฏหลังต้นไม้ แล้วเดินไปหยิบมาให้เขา ปรากฏพลังแรง กล้วยปรากฏต่อหน้าภพภูมิแถวนั้นแบบคนละสัก 50-100 หวีใหญ่ ลูกใหญ่มากต้องถือสองมือ แล้วแถมปรากฎต้นกล้วยโผล่ขึ้นมาเต็มไปหมด แทบจะไม่มีที่เดินเพราะมีแต่กล้วยเต็มไปหมด ผมยังลองหยิบมากินอร่อยดี หัวหน้าเหมือนจะเป็นพวกอันธพาล เขาดูไม่ค่อยพอใจที่ผมไปช่วยเหลือภพภูมิเหล่านั้น

ประสบการณ์ทำให้รู้ว่าของที่เสกขึ้นมา ภพภูมิใช้ได้จริง กินได้จริง และได้เจอพภูมิที่หิวโหยน่าสงสาร และที่ฝึกๆ เสกของมาตลอด สามารถนำไปช่วยภพภูมิได้

 

สาธุ อนุโมทนากับคุณ mobilelizard ด้วยค่ะ

ถ้าทำได้แบบคุณ จะทำทุกๆเช้าเลยค่ะ ยิ่งถ้าได้รู้ว่าใครเป็นเจ้ากรรมนายเวร จะได้ส่งตรงๆ ไม่หนีไม่บ่ายเบี่ยงในกรรม
ไม่รู้ว่าชาตินี้จะชดใช้ได้หมดหรือไม่ คงยากกกก มาก

 

ก็แนะนำว่าฝึกไปเรื่อยๆ เป็นขั้นเป็นตอนก็ดีแล้วครับ ถ้าทำเหตุให้ถูก ผลก็ตามมา จริงๆ ผมพบว่า การถอดแบบ 80-100% ง่ายกว่าแบบ "สุขแต่เบา" (ฌาน3) มาก

 

จริงๆ ผมพบว่า การถอดแบบ 80-100% ง่ายกว่าแบบ "สุขแต่เบา" (ฌาน3) มาก.......


เป็นอย่างไรคัะ ช่วยเล่าให้ผู้ที่อยู่ข้างหลังฟังบ้าง อนุโมทนาค่ะ

 

ไม่มีอะไรเลยครับ ตามที่คุณธรรมชาติเคยพูดไว้หน้าแรกนะครับ ทำมันค้างไว้อย่างนั้น นั่นแหละจะหลับก็ช่างมัน แต่ก็พยายามทำไว้ตลอดๆ วิธีนี้ถอดง่าย

 

ส่วนกายแบบและสุข ถ้าจะถอดแบบเซฟๆ คือกำหนดแบบ 80-100% ไปเรื่อยๆ อาจจะวันหนึ่งหรือมากกว่านั้น แล้วทำไปเรื่อยๆ มันจะซ่านตามผิวแบบพลังเต็มที่แล้วกลั่นออกมาเป็นกายเบาแต่สุข แล้วเราก็อยู่กับกายนั้นไปเรื่อยๆ ในที่สุดมันก็ถอดได้ กายนี้เรียกว่าเบาและสุขเพราะมันลักษณะเบาและสุขไปทั้งกาย ถ้าถอดออกมาจากกายนี้ ภพภูมิจะประมาณระดับสวรรค์ ถ้าถอดแบบ 80% แล้วมาทีหลังถอดกายเบาและสุขด้วย จะเห็นได้เลยว่า สภาพภพภูมิต่างกันอยู่มาก

 

ไม่อยู่มาก แบบมากเลย 55 แล้วนิสัยใจคอโดยรวมก็ต่างกัน

 

พูดเหมือนทำง่ายจังเลยค่ะคุณ mobilelizard

ณ บัดนี้ ตัวในข้าพเจ้ายังไม่ออกมาเดินเล่นเลย ไม่รู้ติดไรหนักหนา เจ้ากรรมนายเวรขัดขวางหนัก โดนแกล้งทุกวันเลยค่ะ เมื่อคืนก็อีก กำลังดิ่งได้ที่ โดนดีดหลังคาดังเพล้ง กรอบสามาธิเหมือนแก้วแตกสะงั้น เซ็งมากๆ ไอ้ตอนสมาธิไม่ได้หูก็ได้ยินปกติ พอเข้าสมาธิหน่อย อย่างกะได้ยินเครื่องขยายเสียง