ง่วงมากผิดปกติ และเหมือนไม่มีแรงบ้าง (ยังเป็นอยู่หรือไม่ เมื่อไหร่จะจบ)

เป็นพลังตรงจากพระ พ่อผู้เป็นใหญ่แห่งพระนิพพาน

ช่วยขยายความ และอธิบายด้วยครับ ไม่เข้าใจ จริงๆ?

 

อย่าบอกนะครับว่าเรียกไปให้เสียเงินเสียทองอีก อะไรจะขนาดนั้น หากินกันยั่งงี้เลย?

เคยเจอเเล้ว พาเข้าลัมธิอะไรจีนๆเนี่ย ดูดีนะครับ เเต่เรียกเงินจัง มีการเอาเงินเเปลงเป็นบุณด้วย สุดๆอ่ะ

 

ทำตัวใช้ชีวิตปกติ คือปกติในที่นี้หมายถึง อยู่ในศีล 5 ข้อ อาหารก็กินให้ครบ 5 หมู่ พักผ่อนพอดีๆ อย่าไปจุกจิกใส่ใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ให้อารมณ์มันเครียดเกิน ไม่ต้องทำพิธีกรรมลึกลับซับซ้อนอะไรหรอก พอร่างกายปรับสภาพได้ ทุกอย่างก็จะเข้าที่เข้าทางเองแหละนะ

 

ง่วง เกือบตรงข้ามกับ ตื่น พระพุทธเจ้า สอนให้ตื่น เบิกบาน หากฟังธรรม นั่งสมาธิแล้วง่วงก็จะพาลหลับเสีย ท่านเลยมีการเคลื่อนไหวด้วยการเดินจงกรม การทำงานด้วยการมีสติดำรงอยู่ให้มั่นคง ถ้ายังง่วงก็ให้ไปนอนให้เต็มอิ่มเสียก่อนแล้วค่อยทำความเพียรใหม่ มีด้วยหรือกับการแก้ง่วงแบบนี้ หากยังหาคำตอบไม่เจอในเวลานี้ก็ตั้งสติใหม่ ใจใสๆ เย็นๆ เมื่อรู้สึกเบิกบานแล้วลองสังเกตเหตุ ประกอบผลดูอีกหลายๆ รอบ ปัญญาญาณ ก็จะเกิดขึ้นเองแล้วนำมาใคร่ครวญซำ้ๆ ว่าจริงเพียงใด หากป่วยตรงไหนก็รักษาไป กายก็หาหมอรักษากาย หากเป็นที่ใจ ที่วิญญาน ก็ใช้ธรรมเป็นยารักษา น่าจะดีนะ ส่วนกายารักษา ธรรมารักษา จะไปเสาะแสวงหาจากที่ใด มีผู้รู้หลาย ๆ ท่านในเวปนี้คงจะแนะนำได้ ก็ลองพิจารณา มหาสติดูนะ
1..2...3...4...5... อะใรเนี่ยคิดมากไปหรือเปล่าจ้ะ

 

นึกว่าผมเป็นคนเดียว
-_-" รู้สึกเพลียๆไม่ค่อยมีแรง ใจเต้นเร็วเหมือนกันครับ

 

จงภาวนาเองเถิดจักเกิดผล
ตัวตนแท้แน่หรือคือคำถาม
พลังงานใหม่สายใยตาม
ถามนามถามตน ฤากลไก

...............................

 

เป็นเมื่อคืนนี้เลยครับ เมื่อคืนวันเสาร์ผมนอน 4ท่มกว่าๆ ตื่น เอาตอน 8โมง เช้า ของวัน อาทิิตย์ แล้วลงมากินข้าว นอนต่อ 9โมง ไปจน ถึงเที่ยง กะว่า จะไม่นอนละครับ จะหาอะไรทำ แต่ ไม่รู้สิครับ เหมืิอนมีอะไร มันทำให้ผมเพลียมากๆแล้ว ผมก็เข้ามาในห้อง กะจะฝืนตัวเองไม่ให้นอน ก็พยายามอาบน้ำบ่อยๆ เพื่อให้ร่างกายสดชื่น ล้างหน้า ไม่เปิดแอร์ เปิดพัดลม ( พยายามจะทำให้ นอนหลับไม่ได้น่ะครับ เพระาว่า ตอนเที่ยงๆในห้องผมร้อนมากๆ - -* ) แล้ว หาหนัง บู๊ๆ มาดู เพื่อให้ตัวเอง จดจ่ออยู่กับหนัง เผื่อจะทำให้ตัวเองหายง่วง แต่ ดูไปดูมา หลับครับ (หนังที่ดูเนี่ย Inception ซึ่งเป็นหนังที่ผมดูละ มันมันส์มากๆเลยนะครับ รึมันเป็นเพราะว่า ผมดูมาก่อนแล้ว มันจึงทำให้ผมง่วง - -* ) แล้วก้ ตื่น เอาตอน 1ทุ่ม ก็ัยังเพลีย ครับ รึว่าผม นอนนานเกินไป แต่ ผมก็ไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อนเลยนะครับ งงเหมือนกัน

 

ท่านสมาชิก นาม โบ๊ต
คุณนี่ กายเน่าเหม็นเป็นศพเดินได้อยู่แล้ว วาจา และจิต คุณนี่เน่ายิ่งกว่านะ
กายในคุณนี่ แหม...อสูรกายอายเลย..เราไม่เคยบอกนี่ว่าเสียเงิน และไม่คิดเอาสตังค์ใคร เรามีปัญญาหาได้โดยอยู่ในขอบเขตของศีล ได้มาโดย สุจริตทั้งทาง กาย วาจา ใจ
การกระทำของคุณนี่เป็นการทอนบุญบารมีของตนเองลงเป็นอย่างมากเลย สมาชิกท่านอื่นอย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง เสียดายเวลา และโอกาสที่ดี

 

มีเพื่อนบอกมาว่าช่วงสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันมีรังสีคอสมิกเข้ามาในชั้นบรรยากาศโลกมากอาจจะทำให้คนที่เป็นโรคความคันปวดหัวได้ง่าย ส่วนคนที่ไมได้เป็โรคความดันก็จะมีอาการมึนๆเพลียๆง่วงนอน

ขอให้ทำสมาธิภาวนาพุทโธๆบ่อยก็จะช่วยได้มากครับ พุทธานุสสติครับ

 

สรุปว่าเป็นโรคความคัน จึงปวดหัวเหรอครับ อืม ......แปลกดี

 

อืม..
ช่วงนี้ ถ้าผมได้นั่ง ได้พัก...จะรู้สึกโยกเยก เหมือนมีใครมาจับตัวผมสั่น ๆๆ(จังหวะช้า ๆ)..
แล้วบางที..โต๊ะที่ผมแตะ มันยังโยกไปด้วยเลย...
ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ออกแรงแม้แต่นิด?
อืม....สักพักคงได้คำตอบ....

 

เป็นมาหลายปีละทำไงดี55

 

ถ้าเวียนหัว มี ช่วงหนึ่ง ของ เดือน ธันวาคม เวียนหัวเหมือนคลืนแทรก

ทรมานมาก เป็น ได้ 2 วัน

เรื่องง่วง มี เหมือนกัน แต่ ตอนนี้หาย แล้ว

กลับตรงกันข้าม ร่างกายเหนื่อยอ่อน

แต่มันไม่ยอมนอนหง่า

 

จักระกำลังหมุน

อย่างนี้เรียกว่า จักระกำลังหมุนค่ะ ฝึกสมาธิอีกหน่อยก็ทำงานได้เองเเล้ว

ครูบาอาจารย์ท่านพร้อมที่จะสอนเเล้ว

ขั้นต่อไปก็อยู่ที่ตัวเราพร้อมที่จะปล่อยวางเเละเรียนรู้จากสิ่งที่มองไม่เห็น จับต้องไม่ได้.....หรือยัง?

การเรียนรู้ด้วยใจ คือ สัมผัสที่หก หรือ ตาที่สาม

ถ้าสอนเเบบง่ายๆก็ คือ เอาเป็นว่านั่งเฉยๆ ถ้าหมุนก็รู้ว่าหมุน หยุดหมุนก็รู้ว่าหยุดหมุน

ทำเเบบนี้ง่ายๆ อยากไปไหนก็ไป ไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป ข้อเเม้ข้อเดียว เชื่อใจตัวเองว่าสิ่งที่ทำทุกอย่าง คือ เเบบฝึกหัด

เหตุการณ์ดีเเละร้าย คือ การทดสอบที่จำเป็นในการเติบโตทางจิตต่อไปในอนาคต

ถ้าเราไม่ฝืนไม่สงสัยไม่บังคับ จักระจะเปิดเองเร็วมาก

เพราะ จักระเป็นวงล้อ ถ้าเราปล่อยให้วงล้อหมุน เป็นธรรมชาติของเรา

ก็เหมือนกับการขับเคลื่อนของรถ เมื่อเราขับเคลื่อนไปเรื่อยๆก็จะไปถึงจุดหมายของเขา

ถ้าเราปล่อยให้กลไกของเราหมุน เดิน คิด ฟัง อ่าน เขียน นั้น คือ การ หมุนของจักระค่ะ

เเต่ละคนมีช่วงชีวิตในการเปิดจักระต่างกัน เเต่เมื่อเปิดเเล้ว สิ่งที่ต้องรู้ คือ ช่วงเเรกร่างกายของเราจะอ่อนเเอลง

เหมือนเราเคยเป็นหนอน เเล้วกำลังเป็นดักเเด้ รอจนกว่าจะเป็นผีเสื้อ

เพราะฉะนั้นต้องฝึกครอบกายทิพย์ ด้วยการอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เรานับถือคุ้มครองร่าง

จินตนาการว่ามีอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย หรือ ศาสดาในศาสนาของตนเององค์ใดก็ได้

โดยจินตนาการว่าร่างนี้ไม่ใช่ของเรา กายไม่ใช่ของเรา ใจไม่ใช่ของเรา

การอยู่เป็นทุกข์ กายนี้เป็นทุกข์ หากร่างนี้เป็นประโยชน์ต่อผู้ใดขอให้มีโอกาสช่วยเหลือผู้อื่นต่อไป

ถ้าปราถนานิพพานก็อธิษฐานขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยชี้นำจิตเเละกายนี้ในการรู้เเจ้งสืบต่อไป

จริงๆอธิษฐานอะไรก็ได้ ขึ้นอยู่ที่จิตเราใฝ่ในสิ่งไหน

หากใฝ่ดีก็ดี หากใฝ่ชั่วก็ดูไป เรามีหน้าที่ในการเจริญสติบ่อยๆให้เห็นทุกกรกิริยา

ทุกกรกิริยาแปลว่า การกระทำสิ่งที่ทำได้โดยยาก การกระทำที่ยากที่คนอื่นจะทำได้

ว่าการมีกายนี้ลำบาก เเถมมีจิตดีบางร้ายบางเเล้วเเต่สถานการณ์ก็ต้องเข้าใจสภาวะจิตเเละกายของตน

ขอให้โชคดีในการฝึกต่อไปในอนาคตนะคะ

 

เป็นอาการของคนขาด น้ำตาลเกลือแร่และน้ำ และร่างกายขาดการพักผ่อน น่าจะเกิดจากการที่เราใช้ร่างกายไปนานๆแม้แต่การใช้ชีวิตแบบปกติหลายปีเข้า จะเกิดอาการแบบนี้ (คล้ายกับเครื่องแฮ๊งของเครื่องยนต์)

ลองดื่มน้ำให้มากๆและนอนเท่าที่ร่างกายต้องการ แล้วตื่นขึ้มมาตอนเช้าลองทานเครื่องดื่มเกลือแร่และ ช๊อคโคแล๊ตดูนะครับน่าจะช่วยได้

 

ก็เป็นอยู่นะ คนมันขี้เกียจ ทำไงได้ - -"

 

ขอบคุณ คุณสันโดษมากครับ...

มะคืน..ไหว้พระในห้องพระ...
ฉัตรเงินฉัตรทองที่อยู่ตรงโต๊ะหมู่บูชาก็โยกไปโยกมา...(โฟมนะครับ)
ทั้ง ๆ ที่ห้องนั้นไม่มีลมเลยแม้แต่นิดเดียว....(ไม่รู้ว่าเป็นกันทุกบ้านหรือเปล่า?)

เอิ่ม..คุณสันโดษพอจะเล่าประสบการณ์ให้ฟังได้มั้ยครับ?
แล้วก็ขอคำแนะนำละเอียด ๆ ด้วยนะครับ...ผมยังเป็นเด็กหัดเดินอยู่เลย..

ผมติดตามคุณสันโดษมาได้ปีกว่า ๆ แล้วครับ...
แต่ไม่เคยแนะนำตัวเลย...
ช่วงคุณหายไป...ผมก็หายเหมือนกัน...
แล้วก็เพิ่งกลับมาก่อนคุณไม่กี่อาทิตย์...^^

 

อาการนี้เหมือนว่าจะเป็นกันหลายท่านนะคับ รวมทั้งเราก็เป็นด้วย ตั้งแต่หลังปีใหม่

 

พื้นฐานก็เป็นคนธรรมะธรรมโมเหมือนพุทธศาสนิกชนทั่วไปที่ปราถนานิพพานชาตินี้

เเต่เพราะการปราถนานิพพานชาตินี้ จึงทำให้ถูกฝึกหนักกว่าคำอธิษฐานอื่นๆนั้นเอง

ตอนหัดเดินใหม่ๆ เกิดจากความทุกข์ใจมากๆ ไม่อยากมีชีวิตอยู่

ตอนนั้นทำงานมีชีวิตทางโลกที่สวยงามเเต่เมื่อวันนึงโลกที่เราอยู่สิ่งที่เราเป็น

มีชีวิตอยู่ในสวรรค์บนดินกลายเป็นนรกทางใจ

จึงศึกษาธรรมะโดยการอ่านหนังสือจากครูบาอาจารย์ต่างๆ คนเเรกที่ซื้อ คือ หนังสือเเก้กรรม หลวงพ่อจรัญ

การสวดมนต์ นั่งสมาธิเพื่อให้จิตใจสงบ

มีอาจารย์ที่มีญาณทิพย์สอนเรื่องการหนีกรรมเเละสอนเข้ากรรมฐาน (ตอนนั้นไม่รู้ว่ากรรมฐาน คือ อะไร)

อาจารย์สอนว่าเราต้องสร้างบุญด้วยการเติมน้ำในเเก้วน้ำเกลือซึ่งเค็มมาก

เมื่อเราเติมน้ำหนึ่งโอ่งเเล้วเราจะไม่สามารถรับรู้ถึงความเค็มได้เลย

หรือ พูดง่ายๆ คือ บาปก็ยังมีอยู่เเต่เบาบางมากเพราะมีน้ำปริมาตรมหาศาลสร้างความเบาบางของเกลือนั้นเอง

ศึกษาจากอ่านเองบ้าง เจออาจารย์เก่งๆสายมีองค์ใน ญาณทิพย์ สัมผัสที่หก

เป็นเรื่องมหัศจรรย์มากค่ะ เพียงเเต่ว่าบางอย่างก็ไม่ถูกจริตกับเรา

ชอบเข้าใจว่า ตาทิพย์ คือ คนที่มองเห็นวิญญาณด้วยลูกตา

เพิ่งเข้าใจว่า มองเทพเทวาเเละสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้วยจิต คือ การมองด้วยใจเมื่อไม่กี่ปีเอง

ทั้งที่ตัวเองชอบพูดคนเดียว เล่นคนเดียว กับวิญญาณ เเต่ไม่รู้ว่า ที่ทำเรียกว่า สัมผัสทางจิต (คิดว่าสร้างเพื่อนเล่นในจินตนาการเฉยๆ)

ก็เลยฝึกเอง ใช้การอธิษฐานจิต เเละ ศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่ตั้ง

เมื่อก่อนนั่งสมาธิก็หมุน โยกเยก เเต่ไปเจออาจารย์หลายคนบอกอย่าโยกให้นั่งนิ่งๆคุมจิตไว้ อย่างให้เเกว่ง

เเต่สันโดษเป็นพวกอยากรู้อยากเห็น ยิ่งห้ามยิ่งยุ ก็เลยนั่งสมาธิคนเดียวดูกาย ดูจิตโยกไป

ก็เคยอ่านเจอว่า อย่างนี้เรียกว่า อุปจารสมาธิ คือ รู้ วิตก วิจารณ์

มีความสงบเกิดขึ้นแต่ยังไม่นิ่ง แกว่งไปแกว่งมา เหมือนยอดหญ้าโดนลม แต่พอเริ่มจับอารมณ์นั้นได้ก็จะเกิดสติ ไปคู่กัน

เเต่ตอนฝึกปฏิบัติได้ก่อนเเล้วถึงจะได้เรียนปริยัติควบคู่กับการปฏิเวธ

ไม่ต้องสนใจภาษาบาลีเพียงเเต่อยากให้รู้ว่า ทุกสิ่งที่เรามีโอกาสได้เรียนรู้

เพียงเพื่อให้เราเข้าใจตัวเองได้มากขึ้น โดยการชักนำของจิต หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านจะดลใจเอง

ทุกวันนี้สันโดษก็ยังคงเรียนรู้สิ่งใหม่ๆทุกวัน ไม่เคยจำอะไรเลย

เเต่การไม่จำอะไรเลย คือ การไม่ยึดติด เพราะฉะนั้นจิตก็มีโอกาสพัฒนาอย่างต่อเนื่อง

เราไม่ได้มีหน้าที่ในการคิด เเต่จิตเขาก็ทำของเขาเอง เขียนของเขาเอง อ่านของเขาเอง

พอเขาไม่อยากทำอะไรเขาก็อยู่นิ่งๆ ออกไปทำอย่างอื่นเเล้วเเต่อารมณ์ ความคิด ความรู้สึก ธรรมดา

พูดง่ายๆก็ คือ ไปไหนไปกันเท่านั้นเอง เดี๋ยวคำตอบก็มาเอง เห็นเเล้วใช่ไหมค่ะ

 

ผมไม่ได้สรุปอะไรเลยครัย แค่เพียงบอกตามที่ทราบมาว่าคนที่เป็นโรคความดันจะปวดหัวได้ง่ายกว่าคนปกติเท่านั้นเอง คนทั่วไปก็ปวดหัวได้ครับไม่มีใครห้าม