ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

ดูของจริงท่านแนะนำนะครับ

................
(ตอนที่ 3)
เพราะเหตุ ว่า
จิต สมาธิที่เริ่มต้น ตั้งแต่ ฌานที่ 1ซึ่งประกอบลงไปด้วยองค์
คือ วิตก วิจาร ปิติ สุข เอกกัคคตา
ขั้นนี้สภาพจิต ของผู้ปฏิบัติ
ได้หายขาดจากสัญญาเจตนาไปแล้ว มีแต่จิตมีแนวโน้ม ไปสู่ความสงบเองโดยอัตโนมัติ
จะป่วยกล่าวไปใย ถึงจิตอยู่ในขั้นอัปนาสมาธิอย่างละเอียด
ที่เราจะสามารถน้อมจิต ไปสู่อารมณ์แห่ง วิปัสนาได้ ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้

ที่อาตมะพูดอย่างนี้

ถ้าผู้ที่มีภูมิจิตยังไม่เคยผ่าน ฟังแล้วก็น่าหัวเราะเยาะอีกเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น นักปฏิบัติทั้งหลาย พึงทำความเข้าใจว่า

สภาพจิตที่เข้าก้าวไปสู่ ความสงบ นับตั้งแต่
ขั้น ฌานที่ 1 คือปฐมฌาน

ต่อจากนั้น

จิตจะดำเนินไปสู่ ฌานที่ 2 ที่ 3 ที่ 4
เค้าจะดำเนินไปเองโดยอัตโนมัติ โดยพลังแห่งสมาธิ
เช่นจะเป็นไปเอง

สัญญาเจตนา ที่จะน้อมนึก ให้เป็นไปอย่างนั้นย่อมไม่มีแล้ว

ในเมื่อเรายังมีสัญญาเจตนาที่จะน้อมนึกอยู่
จิตก็เปลี่ยนจากอารมณ์ที่ยึดมั่นในขณะนั้น
ในเมื่อ จิตเปลี่ยนแปลงจากอารมณ์ที่ยึดมั่นเป็นอารมณ์ฌาน
เอาอารมณ์อื่นเข้ามาแทรก จิตจะถอดออกจากฌานทันที

เพราะฉะนั้น

การที่ทำจิตให้สงบเป็นสมาธิ
ตั้งแต่ ฌานที่ 1 ถึง ฌานที่ 4
นักปฏิบัติจึงไม่มีโอกาส หรือไม่มีทางที่จะน้อมจิตน้อมใจ ให้ไปสู่ วิปัสนาได้

นอกจากว่า

สมรรถภาพทางจิตของท่านผู้นั้น
จะบันดาลให้เกิดความรู้ ความคิด ความอ่าน ขึ้นมาเอง
ซึ่งผู้ปฏิบัติ มิได้มี สัญญาเจตนา ที่จะให้เป็นไปอย่างนั้น
แต่จิตเค้าจะปรุงเป็นความรู้ ซึ่งเราเรียกกันโดยทั่วไปว่า

" ธรรมะอุทานเกิดขึ้นในสมาธิ "

(อ่านต่อตอนต่อไป)

อ่านต่อที่นี่ https://palungjit.org/threads/วิธีฝึก-สมถะภาวนา-โดย-หลวงปู่-พุธ-ฐานิโย.287864/

 

ถ้า ฌานนั้นเป็น ฌานในอริยะมรรค

ก็ออกผลแล้วครับ

ปฐมฌานในอริยะมรรค หรือลักขณูปนิชฌาน
มันจึงต่างกันมาก ของอารัมนูปนิชฌาน
แม้
ขนิกสมาธิของฌานในอริยะมรรค
ก็ยังต่างจากฌาน4ไปจน8 ของอารัมนูปนิชฌาน ที่ฤษีฝึกกันได้มาก

เรียกได้ว่า ขนิกสมาธิในฌานอริยะมรรค หรือสมาธิในอริยะมรรค
เกิดขึ้นเมื่อใด กะเทาะกิเลสออกถ่ายเดียว
ตัดภพชาติสังสารวัฎให้สั้งลงไปเลย

...
จะพูดไป ก้จะโยงแยก ฌานกับสมาธิอีก แต่หาก
เข้าใจในตำหรับตำราแล้ว ไม่มีปัญหา ยิ่งเข้าถึงได้ ยิ่งแจ่มชัด

 

ฌาน คือ 1 ในอจินไตย พอบอกว่าตัดความคิด จะโน้มจะน้อมยังไง ผู้ที่ไม่เข้าใจในอจินไตย ก็จะตีความคำพูดห่างออกไปเป็นฌานตัวแข็ง เหมือนกับ

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxcxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

นั่นละ นี่คือเล่าให้ฟัง 5555

 

ซบท อยู่เป่า ฮับ

ระวัง นักศึกษาเก๊

นักศึกษาจีๆ ออกไปนั่งหน้าบ้าน ขอให้มี ชานสัก1
นี่ก็ อรหันต์ได้เลย เรียกว่า พวกสุกขวิปัสสโก

สัญญาดับตั้งแต่ออกไปนั่งจุมปุ๊ก บ้านที่มีชานสัก1
ก็เพียงพอ

ความคิดม่ายมี เพราะ ไม่มีกาย ไม่มีจิต เป็นเรา
ของเรา ตัวตรง โต๊ด เต๋า เต่างอย

นะ

นักศึกษาจีๆ ได้บ้านมีชานสัก1 อย่างถูกต้อง
แค่ออกไปนั่ง ชั่วช้างกระดิกหู มีผลมากกว่า
กุลีมัดถานุโยคเคี้ยวชานหมาก8 500ชาติ
( คำว่า 500ชาติเป็นสำนวน8eพูด เปรียบ
เปรยว่ามาก ตลอดชั่วกาลนาน)

ถ้าเป็น พุกกะพุง กี่แสนอสงไขยจะยุบไม่เหลือ

แต่ถ้าเป็น สาวก ก็จะฮี้กัปๆไปประมาณสองแสน

 

ซื้อหวยนี่คงถูกนะ กล่าวเลยฌาน 1 ทีไรถูกด่าทุกที

เป็นอะไรมากไหมวะ กูถามมึงละ ถ้าห้องนี้มีกฏห้ามพูดเกินฌาน กูผิดเอง แต่ถ้าไม่มีกฏนี้ มึงเสือกอะไรวะ

นี่กูไม่ยั้งมือคีย์บอร์ดละ ไม่ใช่อะไรกูว่ามึงนี่มารผจญเรื่องการทำสมาธิแก่ผู้อื่นละ มารชิบหายคนเห้อะไรวะ

 

โดนด่าหยาบคายยังไม่โมโหเท่าไร แต่พูดเรื่องฌานไม่ได้เลย
กูโมโหตรงนี้ละ มารเหี้ยอะไรเนี่ย ห้องอภิญญา สมาธิแท้ๆ

 

โดนด่าแล้วก็เงียบ แล้วก็โผล่มาใหม่วันหน้า ฌาน 1 พอแล้ว ไม่ได้ดูบริบทที่เขาพูดแง่อื่น

ด่าหลายรอบละ จนคนด่าเบื่อที่จะด่าเองละ แม่งทำมึนมารแห่งฌาน 2 _3_4 เหมือนเดิม

เฮ้อออ

 

ถามเป็นเกร็ดความรู้นะน้องณุ ทำไมหลวงปู่ว่ามันคือธรรมะอุทาน ทั้งๆ ที่มันคือหลงในความคิด เพราะนั่นมันไม่ใช่ทั้งสัมมาสมาธิหรือฌานอะไร ตรงนอกจากว่านั่น น้องณุ พอจะขยายความอีกนิดจะได้ไหมครับ

 

จะมีอะไรค้านผมตรงไหนมะ เผื่อจะตอบได้หรือตอบไม่ได้ จะไปละ

 

ก้ความคิด หรือ ภูมิ ความรู้ ที่เกิดขึ้นด้วยพลังสมาธิ ที่เป็นไปเองครับ
เรียกว่า ความคิดที่พ้นเจตนา ผุดขึ้นมา จึงเรียกธรรมมะอุทาน

ไม่ใช่ความหลง แต่เป็นความคาบเกี่ยวของจิต ที่จะเริ่มเดินวิปัสนา


อีกอย่าง ต้องเข้าใจภาษา

พุทโธ ก็คือความคิด
ปัญญา หรือ ความรู้ ก็คือความคิด
อารมณ์ ก็คือความคิด

เรียกโดยรวม ก็เป็นเจตสิก ทั้งหมด

พอมันเกิดขึ้น ความต่างที่จะแยก คือ เจตนา
ถ้าแยกเจตนาออก
ก็จะเข้าใจธรรมมะอุทานเป็นเช่นไร

เจตนาไปคิด ไปช่วยคิด อันนี้ไม่ใช่
ต้องเป็นพ้นเจตนาเข้าคิด แต่เป็นไปเอง

 

ก้ได้แต่ ขำลุงอะครับ ที่อารมเสีย ฮาา

จะค้าน ตรงไหนยังไงก้แย้งไปแล้ว

ตามโอกาส ว่างก็ค่อยมาตอบโพสครับ

ผมอยู่หน้าจอทั้งวัน

 

ผมก็เขียนไว้ให้พร่องในข้อความน้อยที่สุดแล้วนะ เช่นฌาน 2 วิตกวิจารณ์หายไป ฌาน 3 อะไรหายไปเรื่อยๆ ก็อยู่ในส่วนที่ผมเขียนเรื่องการตัดการปรุงแต่ง(ความคิด) ออกตามความละเอียดอยู่แล้วตามชั้นลำดับที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่ได้พลาดจุดไหนเลยนะผมว่า (ยึดที่เสาเขื่อนเสาหลัก สติ)
จึงไม่เรียกว่าค้านอะฮับ เขียนไปชัดเจนอยู่ที่ตีความแตกไหม

 

ก็เอาไว้ว่างๆค่อยเข้ามาใหม่ละครับ ผมเริ่มเบื่อๆกับพฤติกรรมของหลายคนละ ผมพยายามสุภาพ และเป็นมิตรมากที่สุดละ ด่าพ่อล่อแม่ก็ยังโดน คือถ้าเอาจริงๆนี่ได้หลายคดีก็ยังทำติดตลกไม่ถือสา และยังเจออะไรแปลกๆอีก

พอละ ขอพักก่อน ขอไปอยู่กับสังคมคนปกติที่ไม่เสือกอะไรกับผมมากก่อนละกัน

 

ตามเสือกเหมือน ตามหลอนแบบอยากเอามือปืนมายิงผมยังไงก็ไม่รู้ เดินไประวังหลังไป รำคาญชิบหาย แม่งจ้องจับผิดตลอดเวลา

 

ลุงโจว ก็ กำหนดรู้ใจตัวเองไปแล้วกันครับ
ว่างค่อยมาใหม่ครับ

 

เออ นอกจากจะตีความไปว่า การดำริในการตัดความคิดปรุงแต่ง ไม่ใช่อยู่ในส่วนวงจรปฏิจจะ ตัดภพตัดชาติ แต่มันคือฌานฤษี ฌานตัวแข็ง

ก็จะไม่ลงกันฮับ คนนึงดำริ ดับภพชาติการปรุงแต่ง(แม้นชั่วครู่) อีกคนมองว่าเป็นตัวแข็ง

การเถียงไม่จบ และไม่เข้าใจ เกิดจากตรงนี้ฮับ ทิ้งท้ายเอาไว้(อานาปานสติ)

 

บ่อยครั้งครับ ที่มีอารมณ์แบบนี้ และบ่อยครั้งเช่นกัน ผมจะดำริในการตัดฟุ้งที่เกิดอารมณ์แบบนี้ นั่งแม่ม
ที่มาด่ากันว่าตัวแข็งนั่นละ แต่ผมดำริไปที่ตัดความคิดเพราะความเป็นโทษ

ไม่ใช่ด่าเสร็จแล้วหลงตามโลกทุกครั้ง เอาสมาธิพักก็บ่อย มองเห็นโทษและเราไหลไปตามมัน

 

ฝึกไปครับ กำหนดรู้ ทุกตัว

 

ดังนั้นลาไปพักก่อน หลายคนสักแต่แซะ แต่ไม่ได้รู้อะไรเลย เดาไปมั่ว แต่ถ้ามีวาสนา คงได้เจอกันนั่งจิบแกแฟ คุยเรื่องที่ขี้เกียจเขียนลงบอร์ดแลกเปลี่ยนกันฮับ ปอป

 

แถมให้น้องๆนู๋ๆ ไอตัวแม้นชั่วครู่นี่ละ ถ้ามีกำลังสะสม คือฐานวิปัสสนา (วิปัสสนาเกิดเมื่อไม่คิด)