ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

ป่าวถามเฉยๆ

 

น่าสนตรงที่ถูกห้าม และโดนด่าว่าทำตนให้ลำบากครับ

ปกติมีพระสูตรว่าคนที่ห้ามคนอื่นทำบุญ คือคนซันไล จึงน่าสนในการห้ามนี้ สงวนให้มนุษย์

 

อยู่ที่ว่า ฟังแล้วเข้าใจ เรื่องกรรม หรือป่าว

กรรมเป็นใหญ่
เจตนาคือกรรม

เศษเล็บ เทวดา

คือ เทวดา มีเยอะมากๆครับ มากกว่ามนุษย์เยอะแยะ

พรหม ไม่นับเข้าชั้น เทวดา

พวกเทวดา เป็นพวก อยู่กามรูป หรือกามคุณชั้นเลิศทั้ง5
ด้วยของชั้นเลิศทั้ง5 จึงทำให้หลง
ลืมบริโภคอาหาร
ลืมดูเวลาบุญหมดเลยไปเกิด
มีโทษะแต่ระงับไม่ได้ก็เกิดใหม่
ฉะนั้น ส่วนมาก จึงไปที่ ที่เป็นกรรมที่ให้ผล รองจากกรรมที่ทำให้เป็นเทวดา
ถ้าดีก้ไปดี ถ้าไม่ดีก้ไปไม่ดี

ส่วนพวกพรหม
เป็น พวกรูปก้ไม่ใช่ ไม่ใช่รูปก้ไม่ใช่ จึงเรียกว่า อรูป
หากหมดบุญของฌาน ที่เสวยอยู่
ก็ลงไปตามลำดับขั้น ของกรรมที่ทำมา
แต่หากรู้ตัวก่อน ก็ สร้างบุญบารมีได้

 

หน้าตารุ่นเดียวกับรูปโปรไฟลฮะ เริ่มเหี่ยวละ555

 

ซบท จขกท อยู่เป่า ฮับ

มาทดสอบกัน ว่า อะไรได้บุญมากว่า

ระหว่าง

ก.ทำบุญกับผู้ออกนิโรธนสมาบัติ

ข.ทำบุญปล่อยปลาสร้างกรรม
ปัจุบัน ที่พระศาสดาก้ยังคาดไม่ถึง

 

ในวัด พุทธวจน นับพรหมคือเทวดาด้วยครับ เทศน์ชัดเจนเกือบทุกคลิป
ถ้าไม่ใช่ เชิญถล่มวัด

 

ดังนั้นทางวัด กล่าวน่าเชื่อถือกว่าฮับ วิชชาที่ผมได้รับ มาจากวัดเกิน 50%

 

เรื่องที่ถามก็มีนะในพระสุตตันตปิฏก มีทั้งภิกษุมาพรรษา มีทั้งภิกษุมากด้วยลูกศิษย์ ก็ถามเฉยๆ เพราะว่าการศึกษาพระธรรม ถ้าศึกษาด้วยความอยากพ้นทุกข์ เพราะเห็นว่าเขาเป็นดังนั้น เหตุใดเราจึงเป็นอีก ก็มีคำตอบว่า ไม่ศึกษา อะไรประมาณนั้นละลุง ก็ดีครับที่สนใจอ่านและศึกษาพระธรรม หากนำพระธรรมมาใช้ด้วยเจตนาอื่น คงมิพ้นนรก

 

เวอร์!! คิดไปไกลละ55

 

ซบท อยู่เป่า ฮับ ช่วยตรวจทาน
พระสูตรให้โหน่ย จะได้ไม่มี
อะไรขวางธรรม

ท้าวสักกะ ปลอมตัวตักบาตร
จนเสร็จแล้ว ใช่ไหม จึงค่อย
มาจับพิรุธได้ เพราะ ข้าวมัน
ปราณีตกว่า ตายายที่เล็งญาน
ไว้จะมีได้

จึงได้แจงแวง เหนเนื้อในตะติ้ง
โหนงตัวเขียวปี๋ภายหลัง

และ มี อัดตากถาแทรกด้วย
ว่า เหตุนี้ เกิดก่อนได้โสดา

เพราะ ท้าวสักกะ ก้เอา "ความ
ลำบาก"ที่มหากัสสปทิ้งเปน
ปริศนา ไปถามพระศาสดา
ภายหลัง ในหัวข้อ

"มานะ มานี ปิติ ชูใจ"

 

เปลี่ยนจากเทวดา เป็น สุขคติภูมิ ได้ไหมอะ เทวดา ในพระไตรปิฎกนับแค่ 6 ภูมิไม่ใช่เหรอ หรือ ไปอ่านเอาเองเหอะ เพราะเดี้ยวตีความผิด ถ้าผิดก็ผิดที่ตนเอง ไม่ใช่เพราะคนอื่น
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๑ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๓
ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค

 

เอาปลาไปเทียบกับพระอรหันต์
ไม่ได้ครับ

 

ผมแพ้ลุง ลุงคิดได้ไกลกว่าผมเยอะ กลับมาๆๆๆ 555

 

ธรรมพระองค์ สมบูรณ์ด้วยอรรถะพยัญชนะ บริบูรณ์สิ้นเชิง

ท่านกล่าว เทวดา มานุด นรก เดรัจฉาน เปรต เรียงตามกันมา

เหตุไฉนท่านจึงไม่กล่าวเศษดินปลายเล็บ ในพรหม?
หากไม่นับเนื่องในหมู่เทวดา ท่านลืมพูด? คนจดบันทึกลืมจด? หรือแท้แล้วพรหมคือเทวดานั่นเอง

ทางพุทธวจน ยังเน้นไปที่การเรียงลำดับด้วยซ้ำ ว่าทรงเน้นการเรียงลำดับแบบนี้ๆ เสมอในทุกสูตรเพราะเหตุใด

 

มะใช่ปลาวาฬ จิฮับ

ต้อง เล็งไปที่ ปัจจัยการ

"ปัจจุบันธรรม"

พระศาสดา ก้ ทรงไปกำกับ
การแปรปรวนของขันธ์5
ไม่ได้

กระติก จึงควรมี ในกาลทุกเมื่อ

หากมี กระติก แม้นศาสดา
อยู่ตรงหน้า ก้ไม่ต้องให้
ท่านพยากรณ์

ซบท ย่อมเปน พุกกะพุง โดยปัจจัย

 

ท้าวสักกะทำอะไรย่อมมีเหตุผล
พระมหากัสสปกับตายาย
น่าจะมีบุพกรรมสัญญาต่อกันครับ

 

เวลาทุกภพทุกภูมิ
ตรงกันที่ปัจจุบันทั้งหมดครับ

 

ถ้า อธิบาย เชิง กรรมวิภังค์

ท้าวสักกะจะต้อง ปลอมตัว ฮับ
เพราะ ปัจจัยการที่ ท้าวสักกะ
จะได้ ปริศนาธรรมเพื่อการบรรลุโสดา

ส่วนตายาย ก้คงจะมี กรรมบาง
อย่างที่สาหัสสุดๆ สุดเกินกว่า
พระมหากัสสปะจะช่วยได้
(ไม่มีวาสนาต่อกัน)

 

ก็ให้อ่านแล้วตีความโดยละเอียดดูไง อ่านรึยัง

 

https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=11105&pagebreak=0

ไปหาคำว่าพรหมให้เจอจิ
นี่ท่านก็ตรัสครบทุกภพภูมิละ