ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

กิเลสไม่เคยดับไปจากโลกแห่งวิญญาณ มีแต่อยู่ห่างไกลจากกิเลส เพราะธรรมธาตุ ตั้งไว้อยู่ก่อนแล้ว

 

เห็นจากในโลก ไม่ได้เห็นจากพระนิพพาน เพราะยังอาศัยโลกอยู่ อาศัยกายและใจ จึงเห็นเป็นสิ่งสมมุติทั้งนั้น

 

วิณณาญก็เป็นเพียงธรรมธาตุ
วิณญาณที่ยังไม่เคยมีกิเลส
วิณญาณจะเคยดับกิเลสได้อย่างไร
ธรรมธาตุทั้งปวงตั้งอยู่ก่อนนั้นมันก็ใช่
ถ้าเรายังไม่ยึดติดเข้ามาถือเอา
กิเลสมันก็ยังไม่มี

 

ที่เกิดอยู่ มีชีวิตอยู่ ก็เพราะกิเลสพามาเกิดขึ้นแล้ว จะบอกว่าไม่มีได้อย่างไร

 

เขียนว่าพระนิพพานเป็นของสมมุติ
ก็รู้ได้ทันทีแล้วว่าเห็นผิด
ผู้เห็นถูกถ้ายังไม่ตายย่อมกล่าวว่า
โลกที่อาศัยอยู่เป็นของสมมุติ
ส่วนพระนิพพานนั้นเป็นสิ่งพ้นสมมุติ

 

ที่ผมกล่าวนั้น
ผมหมายถึงก่อนการมาเกิด
ก่อนการมามีกิเลส

 

อวิชชา = อะ(ไม่) + วิชชา(รู้จริง รู้แจ้ง)
อวิชชา = ไม่รู้จริง ไม่รู้แจ้ง

เมื่อ.. ไม่รู้จริง ไม่รู้แจ้ง.. ทำยังไงถึงรู้ล่ะ..? ก็เลยต้อง อาศัย.. ไปขุดเอา อาสวะกิเลส ของเก่า.. ที่นอนเนืองมานานหลายภพชาติ.. มาติ้งต่าง ว่า.. “รู้” งัย../ แต่มัน คือ “รู้สมมุติ / สมมุติรู้” คือ “รู้ไม่จริง”

เพราะ รู้ไม่จริง รู้ไม่แจ้ง.. ถูกบดบัง โดยนิวรณ์..จึงกลายเป็น คนตาบอด คลำช้าง.. พอผัสสะ..กระทบเข้าไป..ตัณหาเกิด ความอยากรู้ยิ่งมี ..จึงเกิดมโนหลอน..และหลงเชื่อไปต่างๆ นานา จนยึดว่าอยากมี อยากเป็น ตัวเรา ของๆ เราขึ้นมา นะ..

ยังคง...

ค.ว.ย. (คิด วิเคราะห์ เยอะแยะ เหมือนเดิม).. นะ

จนกว่าจะแยกย้าย.. เข้านิพพาน..

นะ นะ นะ

 

มีใคร.. ? ยังอยาก.. “รู้”.. อะไรกันอยู่อีกมั้ย..?

งั้น.. รออะไร.. ? !!!

ปฏิบัติกันซะที .. ซิ

ค.ว.ย. / เหนื่อย แระ..!!

 

ปราถนาไปให้ถึงต้องออกเดินทาง
ปราถนาปล่อยวาง
ต้องออกเดินทางเข้าหาใจ
อย่าลืมเอาปัญญาเดินทางไปด้วย
เพราะปัญญาจะเป็นดั่งแสงสว่าง
ไว้ส่องนำทาง...เดินเข้าหาใจ

 

อาศัยสิ่งใดไปรู้ว่าพระนิพพานนั้นเป็นสิ่งพ้นสมมุติแล้ว เพื่อไม่หลงสมมุติขึ้นมาอีก

 

อาศัยสังโยชน์ 10 ประการ
ไปรู้ว่าพ้นสมมุติแล้ว
หรือยังไม่พ้นสมมุติ
หรือยังหลงสมมุติ
พ้นสมมุติเป็นสมุทเฉท
พรือหลงสมุทเฉท
รู้ได้เฉพาะตนคนอื่นรู้แทนไม่ได้
มีเพียงพระพุทธเจ้าเท่านั้น
ที่รู้ว่าผู้ใดเป็นพระอริยะบุคคล
และอีกหนึ่งวิธีที่พิสูจน์ว่าเป็นพระอรหันต์
กระดูกจะแปรสภาพเป็นพระธาตุ

 

กระแปรเป็นพระธาตุเพราะความบริสุทธิ์ของจิต
การเป็นพระอริยะเพราะการพ้นทุกข์ครับ

 

เข้าใจ vs เข้าถึง

 

เข้าถึงใจเมื่อไหร่ vs ก็จักหายไป

 

อวิชชา คือความไม่รู้ทุกข์(อริยสัจ๔) ไม่รู้ ไม่ละ ไม่แจ้ง ไม่เจริญ

 

ก็พัฒนา.. ต่อซิ..

มัวรอไรกันอยู่.. หือ..!!

รึ ต้อง..

ค.ว.ย. กันอีกรอบ..555

 

ค.ว.ย ให้ถูกต้อง ไม่เข้าหาทางเกิดทุกข์ เข้าให้ถึงทางดับทุกข์ ดับ ค.ว.ย ไม่มีความลับ หมดสงสัย

 

พ้น ค.ว.ย.

ก็.. พ้นสมมุติ

นะ นะ นะ..

 

ก่อนจากขอฝากไว้ให้จำแบบนี้ได้ป่าว55

 

เดินทางกายต้องผ่านเวทนา
เดินทางตาต้องผ่านรูป
เดินทางหูต้องผ่านเสียง
เดินทางจมูกต้องผ่านกลิ่น
เดินทางลิ้นต้องผ่านรสชาติ
เดินทางใจต้องผ่านอารมณ์
เดินทางผ่านสิ่งใดมา
หากเห็นว่ามีประโยชน์มากกว่าโทษ
ก่อนจะจากไปก็เขียนฝากไว้ให้โลกจำ