ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

ครับ ปัญญาจะเกิดขึ้น คือ การฝึกบ่อยๆ เนืองๆ ต่อเนื่อง
เมื่อเรียน วิธีให้เข้าใจ ก็ไปให้สุดทาง

เบื้องต้นหากเรียนไม่เข้าใจ ก้เนิ่นช้าไป

 

ทุกวันนี้ครูฝึกกรรมฐานยังหลงทาง
ก็มีไม่ใช่น้อย
ครูที่ฝึกกรรมฐานตรงทางก็มีไม่ค่อยมาก
จึงทำให้ผู้เข้ามาฝึกใหม่ปัฏิบัติไม่ค่อยถูกทาง
บางคนก็หลงทางทั้งชีวีต
บางคนก็หลงทางค่อนชีวิต
บางคนก็หลงทางอยู่หลายปี
เหตุที่หลงทางก็เนื่องด้วย
คูรฝึกกรรมฐานรู้ไม่จริงบ้าง
รู้แต่สอนไม่เป็นบ้าง
รู้ครึ่งๆกลางๆบ้าง
จะหาครูที่ฝึกตั้งแต่ต้นจนจบได้มีน้อยมากครับ

 

ครู ฝึกคือพระสงฆ์ ก็มีเยอะอยุ่นะ

ใฝ่ หา ไม่ต้องฟังเยอะ องค์เดียว ก้ฝึกตามได้ ตลอด

เสียอย่างเดียว จะฝึก จริงจังหรือเปล่าก้แค่นั้น

 

กรรมจะเป็นตัวกำหนดครับ
หากมีวาสนาต่อกัน
ก็จะดลบันดาลให้เกิดศรัทธาพระสงฆ์
ที่มีวาสนามีวิบากต่อกันครับ
มีวิบากแบบไหนก็จะไปแบบนั้น

 

ห้าสิบ กรรมเก่า
ห้าสิบ กรรม ปัจจุบัน แฟร์ๆเลยนะ

 

ที่ท่านปราบกล่าวมา
เฉพาะผู้มีกำลังทวนกระแสครับ
คนที่ไม่มีกำลังจะไหลไปตามวิบาก

 

กรรม คือการกระทำ

อยู่ที่ตัวเองล้วนๆ

 

กระทำโดยไม่รู้
กับกระทำโดยรู้ มันต่างกันครับ

 

ครับ กรรม ล้วนๆ

 

กรรมล้วนๆ
แต่ถ้าไม่ทวนกระแส
ก็ออกจากกรรมไม่ได้นะครับ

 

ก้กรรม ล้วนๆ อีกแหล่ะครับ

 

แบ....บ้างก็ได้ครับ
อย่าเอาแต่กำลูกเดียว

 

แค่แบมือก็เท่ากับไม่ถือแล้วครับ
แบมือสองข้างก็เท่ากับปล่อยวาง
ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรเลย

 

ปฏิบัติสมาธิภาวนากรรมฐาน
บางคนอารมณ์ไม่ดีเหมือนหน้าตา
บางคนหน้าตาไม่ดีเหมือนอารมณ์
บางคนดีทั้งอารมณ์ดีทั้งหน้าตา
คนอารมณ์ดีหน้าตาดี
ดึงดูดเพศตรงข้ามจนเกิดเป็นมารผจญ
จะมีสักกี่คนที่พ้นบ่วงแห่งมาร
ถ้าใครชนะมารอย่างเด็ดขาดได้
มารจะศิโรราบไม่อาจมีอำนาจ
มารบกวนใจได้อีกเลย

 

ปล่อยวาง.. แค่แบมือ แต่แบกมือ..??

 

ปล่อยวางภายนอกได้แล้ว
ให้ตามเข้ามาปล่อยวางภายใน
ปล่อยวางจิตปล่อยวางวิณญาณ
เพื่อเข้าสู่ความหลุดพ้นอีกทีครับ

 

เส็ด..แล้ว..ก้อ..โป้ย..

 

จะอยู่ต่อก็ไม่มีใครว่าอะไรครับ

 

แซวกันบ้าง กระทู้จะได้ไม่เงียบเหงา

 

มีธรรมจ๋าบ้างเล็กน้อย
จะได้มีสีสันไม่จืดชืดไม่เคร่งเครียสครับ