ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

เอาล่ะพอ..

คุยกับคนเป็นโรคซึมเศร้าต้องให้จิตแพทย์มาคุย..

คุยกับคนจิตฟุ้งต้องให้กระร่อนเข้ามาคุย..

เราพักผ่อนดีกว่า..

 

โก่งตูดให้เตะ เต๊ะท่ากวนตีน..



เดินส่ายตูดกวนตีน รอบวง..

แดนซ์ซิ่งไปพอ..

เชิ๊บ เชิ๊บ

 

โพสเก่าๆของท่านไง เพียบเลย
ตามดูเองว่าใครด่าบ้าง

 

ผมไม่ได้นึกมาแต่แรกหรอกว่าตัวเองอยากเป็นพระพุทธเจ้า

แต่หลวงตาแถวบ้านยายถาม
เรื่องการปรารถณาพุทธภูมิ

เท่านี้ก็พอเดาได้แหละว่าเคยปรารถณาพุทธภูมิมา

ว่าแต่พ่อเณรเห็นอัตตาตัวเองมั้ยน้อ
ผมมโนเอายังเห็นอัตตาตัวเองเลย

ถ้าตัวเองไม่มีอัตตาก็อย่าทำเหมือนตัวเองมีอัตตานะ

 

เพียรสร้างวาสนาในการทำความเข้าใจโลกและทำให้สัตว์โลกเข้าใจอยู่นี่ไง

ท่านก็เคยผ่านมาใช่มั้ยล่ะ
จุดที่รู้สึกว่า ทุกข์กับความไม่เข้าใจน่ะ

บารมีเอาไว้ทีหลัง
สร้างยอดสูงแต่สร้างฐานนิดเดียวมันล้มง่าย

อีกอย่าง ผมนั่งสมาธิไม่เป็น
แต่สมมุติ ถ้าผมนั่งเป็นแล้วตื่น

แต่ช่วยใครไม่ได้เลย ผมก็ไม่อยากตื่นหรอก
พุทธภูมิที่ไหนต้องการการโปรดให้หลุดพ้น เว้นผู้ที่ลาพุทธภูมิ
กิเลสของพุทธภูมิคืออยากช่วยสัตว์โลก
พุทธภูมิต้องการความเข้าใจในธรรม
พุทธภูมิที่ไหนไม่มีกิเลส

 

ผมทำได้เท่าไรก็ทำได้เท่านั้นแหละ

หอยทากปีนต้นไม้ได้ แต่เหาะไม่ได้

แต่ถ้าเห็นมันลอยละลิ่วอยู่บนฟ้าโดยมีทิศทางที่แน่นอน ให้เดาไว้ก่อนว่ามีคนจับมันเขวี้ยงมา

 

ไม่ต้องคิด อะไรมากมายครับ
สมัยนี้ ไม่ใ่เบียดเบียนผู้อื่น
เบียดเบียนโลกให้น้อย ข้าวของเครื่องใช้ ใช้ให้คุ้ม ไม่ใช่เปลี่ยนตามกระแสนิยม มันเบียดเบียนทรัพย์โลก
มีมากขึ้นก็สละออก ช่วยเหลือผู้อื่น ให้พ้นทุกข์ อย่างตู้ปันสุข
หลักๆก็แค่นี้ เมตตาตนเอง เมตตาโลก

อ่อสมาธิไม่ต้องนั่งหรอก เดินให้รู้ตัวเวลาก้้าวเท้า แค่นี้พอ ทำไปเรื่อยๆ ต่อไป มันจะรู้ตัวมากขึ้นเอง
อยากเข้าใจโลกเข้าใจผู้อื่น มันก็ต้องเจริญสติ ไม่ใช่สมาถะ

 

เราไม่เคยรู้สึกทุกข์เพราะไม่รู้ไม่เข้าใจ..

เราไม่รู้เราก็เพียรปฏิบัติสมาธิ จิตตภาวนา เราเอาความเพียรเข้าว่า เราเอาความศรัทธาเข้าใส่..

ส่วนท่านทำอะไร เพ้อเจ้อไปวันๆ..

เราเพียร อดข้าว กินน้อย นอนน้อย เพื่อกำหราบจิตอกุศล เพื่อฝึกจิต เจริญสติ..

ส่วนท่านทำอะไร เพ้อเจ้อไปวันๆ..

เราเพียรทำทุกอย่างเพื่อให้ทุกข์เกิดอย่างหนัก จะได้เรียนรู้ทุกข์แล้วหาทางออกจากทุกข์..

ส่วนท่านทำอะไร เพ้อเจ้อไปวันๆ..

จิตที่มันฟุ้งเมื่อไหร่จะหยุดมัน เมื่อไหร่จะกำหราบมัน..

ปั๊ดโธ่!!!โง่แล้วยังขี้เกียจอีก

 

เพราะไม่เห็นธรรมจึงมีอาการเห็นเป็นสัตว์ ตัวตน บุคคล เรา เขา..

เพราะจิตยังมีกิเลสหนา อารมณ์โทสะจึงเกิดร่วมด้วย..

เพราะตัณหาพาไป จึงมองไม่เห็นธรรม..

เอวัง..

 

แล้วตอนที่ผัสสะกระทบข้อความของเรา ท่านเห็นโทสะวิ่งพล่านในจิตใจท่านมั๊ย..

ไฟโทสะเผาจิตใจให้ตกต่ำ เพราะมัวมองสิ่งภายนอก..

วิญญาหาร อาหารคือวิญญาณ..

ชอบกันจัง..

 

เอาจริงๆเณรว่า เจ้าชายสิทธถะ ท่านจะรู้ตัวมั๊ยว่าท่านเป็นพุทธภูมิ รู้ตัวมั๊ยว่ากำลังจะเป็นพระพุทธเจ้า สมณะโคดม....
ท่านอยากเป็นพระพุทธเจ้ามั๊ย..
ผมว่าไม่นะ ท่ามมีแต่คิดหาทางพ้นทุกข์ อยากช่วยผู้อื่นให้พ้นทุกข์ แค่นั้น

 

เอิ๊กๆ..

อะจ๊ากกกก..

เชิ๊บ เชิ๊บ..

ข้อความเหล่านี้ปลุกโทสะดีนักแล..

 

อย่าไปสนใจใส่ใจเนื่องคนอื่น เอาเรื่องของตนเองให้รอดก่อนเถอะ..

เชิ๊บ เชิ๊บ..

 

พูดกับคนอื่น ก็เหมือนพูด ทบทวนกับตัวเองนั้นแหละท่าน

ห้องนี้ก็ชักจะมีคนมาดูเยอะแปลกๆนะ

 

เอิ๊กๆ..

อะจ๊ากกกก..

เชิ๊บ เชิ๊บ..

ข้อความเหล่านี้ปลุกโทสะ ปฏิฆะ มานะ ทิิฏฐิ ดีนักแล..

 

จิตที่มันกำลังเจอพายุอวิชชา ไม่ควรประมาท..

"เธอจงดำรงตนด้วยความไม่ประมาทเถิด"

เราบอกได้เท่านี้แหละ เตือนได้เท่านี้แหละ จะฟังหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องของเรา..

 

เป็นบ้าขึ้นมา วิปลาสขึ้นมา อย่าหาว่าเราไม่เตือน..

ถ้าไม่รีบแก้ไขดีไม่ดีเมียจับเข้าโรงบาลบ้า เมียบอกเลิกอีก..

เส้นทางนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น..

 

ใครเล่นของใส่อีกละ

 

เมียบอกเลิกนี่ สวรรค์เลยจ้าาาา

 

คนเมืองน้ำดำ ของจริงยันเงา..

รูปก็ให้ไปละ ก็เอาไปถามผู้รู้ดูสิ..

ไม่ต้องไปมุดถ้ำพิสูจน์หรอก พิสูจน์สิ่งที่มีอยู่ในมือ ก็สิ้นสงสัยทั้งหมด..

ฮ่า ฮ่า ฮ่า..

หลอนอย่างเรามีคนเดียวในโลก..

หลอนอย่างเราที่โลกรอคอย..