คลีนิค อภิญ(ยา) รักษาหู

อย่างคนในเวปมาแอปดูกะรู้แต่เฉยๆ
เจอมีชีที่วัดหนักกว่านี้เยอะ
อภิญญาพร้อมรูปเป็นหลักฐาน
ไม่รู้ๆปแอบถ่ายมาตอนไหน55

 

เคยโดนด่าเรื่องสั่งเหล็กเข้าทำงาน
ถามเทวดาละส่งตัวเลขไปโดนด่ายับ

ในแบบมันผิดกะหน้าเลยถามเทวดาเอาขี้เกียจะคิด55

 

ผมไม่รู้เรื่องตัวเองเฉยๆ
ใจมันไม่กลางเวลาดูเรื่องตัวเอง
ละมันจะผิดตามกิเลสหมด

 

ของทุกอย่างต้องพิสูจน์ก่อนถึงเชื่อ

 

การบริกรรมภาวนาให้จิตอยู ณ จุดเดียว คือ พุทโธ เมื่อจิตมาจดจ้องอยู่ที่คำว่า พุทโธ ให้พิจารณาตามองค์ ฌาน 5 คือ การนึกถึง พุทโธ เรียกว่า วิตก จิตอยู่กับ พุทโธ ไม่พรากจากไปเรียกว่า วิจารณ์ หลังจากนี้ ปิติ และ ความสุข ก็เกิดขึ้น...เมื่อ ปิติและความสุขเกิดขึ้นแล้ว จิตของผู้ภาวนาย่อมดำเนินสู่ความสงบ เข้าไปสู่ อุปจารสมาธิ และ อัปปนาสมาธิ ลักษณะที่จิตเข้าสู่อัปนนาสมาธิ ภาวะจิตเป็นภาวะสงบนิ่ง สว่าง ไม่มีกิริยาอาการแสดงความรู้ ในขั้นนี้เรียกว่า จิตอยู่ในสมถะ ถ้าจะเรียกโดยจิตก็เรียกว่า อัปนนาจิต ถ้าเรียกโดยสมาธิเรียกว่า อัปปนาสมาธิ ถ้าเรียกโดยฌานก็เรียกว่า อัปปนาฌาน บางท่านนำไปเทียบกับฌานขั้นที่ 5 จิตในขั้นนี้เรียกว่า จิตอยู่ในอัปปนาจิต อัปปนาสมาธิ อัปปนาฌาน จิตย่อมไม่มีความรู้อะไรเกิดขึ้น นอกจากมีสภาวะรู้อยู่อย่างเดียวเท่านั้น
เมื่อนักปฏิบัติผู้ที่ยังไม่ได้ระดับจิต เมื่อจิตติดอยู่ในความสงบนิ่งเช่นนี้ จิตย่อมไม่ก้าวขึ้นสู่ภูมิแห่งวิปัสสนาได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น ให้พิจารณา กายคตาสติ เรียกว่ากายคตาปฏิปทา โดยการพิจารณาผม ขน เล็บ ฟัน หนังโดยน้อมนึกไปในลักษณะความเป็นของปฏิกูลน่าเกลียด เป็นของโสโครก จนกระทั่งจิตมีความสงบลง รู้ยิ่งเห็นจริงตามที่ได้พิจารณา เมื่อผู้ปฏิบัติได้พิจารณาผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นสิ่งปฏิกูล ในที่สุดได้เห็นจริงในสิ่งนั้นว่าเป็นของปฏิกูล โดยปราศจากเจตนาสัญญาแล้ว ก็เกิดนิมิตเห็นสิ่งเหล่านั้นว่าเป็นของปฏิกูลน่าเกลียดโสโครกจริงๆ โดยปราศจากสัญญาเจตนาใดๆทั้งสิ้น จึงได้ชื่อว่าเป็นผู้พิจารณาเห็น อสุภกรรมฐานและเมื่อได้พิจารณาอสุภกรรมฐานจนชำนิชำนาญ จนรู้ยิ่งเห็นจริงในอสุภกรรมฐานนั้นแล้ว ให้พิจารณาร่างกายให้เห็นเป็นธาตุ 4 ธาตุดิน ธาตุน้ำ ธาตุลม ธาตุไฟ จนกระทั่งเห็นเป็นดิน น้ำ ลม ไฟ เมื่อจิตรู้ว่าเป็นแต่เพียงสักแต่ว่าธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ จิตก็จะเกิดความรู้ขึ้นมาว่า ตามที่พูดกันว่า สัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา ไม่มี มีแต่ความประชุมพร้อมของธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ เท่านั้น.
เมื่อเป็นเข่นนั้น จิตก็ย่อมรู้จักอำนาจของความคิดขึ้นมาได้ว่า ในตัวของเรานี้ไม่มีอะไรอัตตา ทั้งสิ้น มีแต่ธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ เท่านั้น

....ถ้าหากภูมิจิตของผู้ปฏิบัติจะมองเห็นแต่เพียงกายทั้งหมดนี้ เป็นแต่เพียงธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ รู้แต่เพียงว่าเพียงธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ และภูมิจิตของท่านอยู่แค่นั้น ก็มีความรู้เพียงแค่ขั้น สมถกรรมฐานและในขณะเดียวกันนั้น ถ้าภูมิจิตของผู้ปฏิบัติปฏิบัติความรู้ไปสู่ พระไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ไม่เที่ยง ทุกขัง เป็นทุกข์ อนัตตา ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง...ถ้าหากมีอนิจจสัญญา ความสำคัญมั่นหมายว่าไม่เที่ยง ทุกขสัญญา ความสำคัญมั่นหมายว่าเป็นทุกข์ อนัตตสัญญา ความสำคัญมั่นหมายว่าไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง ภูมิจิตของผู้ปฏิบัตินั้นก็ก้าวเข้าสู่ภูมิแห่งวิปัสสนา..

เมื่อฝึกฝนอบรมจิต ให้มีความรู้ด้วยอุบายต่างๆ และมีความรู้แจ้งเห็นจริงในลักษณะของอสุภกรรมฐานโดยอุบายอย่างใดอย่างหนึ่ง จนมีความรู้แจ้งเห็นจริงในลักษณะที่ว่า กายเรานี้เป็นแต่เพียงธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ มีความเห็นว่า ธาตุ 4 ดิน น้ำ ลม ไฟ ก็เป็นแต่เพียงธาตุ ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ใช่สัตว์ บุคคล เรา เขา ด้วยอุบายดังกล่าวแล้ว ผู้ปฏิบัติยึดหลักอันนั้น ภาวนาบ่อยๆ กระทำให้มากๆ พิจารณาให้มากๆ พิจารณาย้อนกลับไปกลับมาจิตจะค่อยๆ ก้าวเข้าสู่ภูมิรู้ ภูมิธรรม เป็นลำดับๆ ไป...

หลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโล
ขออนุโมทนาบุญท่านผู้มีส่วนเผยแพร่โอวาทธรรม ขอจงเจริญรุ่งเรืองในธรรม พบสุขอันเกษม สาธุ อนุโมทามิ นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ...


แปะไว้ให้อ่านกันไป..

 

มันต้องสายหลอนถึงจะคุยกันรู้เรื่อง..

สายเดินดุ่มๆไม่มองข้างทาง ไม่แวะเล่นฌาน ไม่แวะเล่นฤทธิ์ มันก็คุยกับเขาไม่รู้เรื่อง..

 

ละกะงงกะพวกชอบอฐานที่จริงมันเปลืองบุญกุศลเนาะ

 

มันทำให้บุญไม่แปรสะภาพตามสมควรของมัน

 

จิตมันฟุ้ง มันก็ไม่กลางสิ..

ลองวางจิตเรียบๆ นุ่มนวล อยู่กับสติรู้ตัวทั่วพร้อมบ่อยๆ ทำให้จิตถึงฐานบ่อยๆ สิ..

 

ปกติดับ อยู่ที่ลมหายใจออกนะร่อนนะ..

พยายามหาให้เจอที่ ลมหายใจออก นั่นแหละ..

เห็นร่องจมูก หงอคง มั๊ย..

รู้มั๊ยทำไมต้องทำร่องจมูกให้เด่นด้วยการเล่นสีเข้มด้วย

ที่จริงมันมีปริศนาธรรมซ่อนอยู่ นะ ร่อน นะ..

 

นิพพานมันอยู่ทุกที
ดับฉันทะได้กะสะบายแล้ว

 

ออกมาดูนอกๆนี่ รู้กว้างๆเหมือนที่เล่าปังบอก..

ขยับห่างออกมาอีกนิด แล้วจะเห็นทุกสภาวะ อย่าไปหาฉันทะ ฉันทะก็มีอยู่กับตัววิญญาณนั้นแหละ..

 

ฉันทะเป็นตัวเชื่อมทุกอย่าง
ตัดฉันทะละจบเลย

 

"สตินิพพาน"

โวหาร หลวงปู่บุญฤทธิ์..

(เห็น งาบเทวดา ว่างั้นนะ)

 

คนเรามี่ทุกข์เพราะพอใจในทุกข์

 

ฉันทะ คือ ความพอใจ..

ความพอใจ ก็ มาจาก วิญญาณัง..

เพราะมีใจ จึงมีวิญญาณ..

วิญญาณ คือ ความรู้สึกทางใจ..

ใจกระเพื่อม ใจหวั่นไหว เมื่อไหร่ วิญญาณก็เกิด ฉันทะก็เกิด..

 

อายตนะต่องมีเป็นของธรรมมาดาโลก
เลยอนุเคราะห์ไม่ยึดติดกะไปได้
อย่าคิดว่าของที่มีในโลกของไม่ดี
ที่ไม่ดีนะตัวเราไปหลงกะมัน

 

แล้วเมื่ออายตนะ มีผัสสะกระทบ ล่ะ..

ต้องทำยังไง ใจต้องเป็นยังไง..

 

แต่ผมกะยังตัดไม่ได้หลอก
แค่ใช้กำลังชานตัดตอนไปเที่ยว55

 

รับเข้ามาปล่อยออกไม่ปรุงต่อ
รูแค่ที่รู้