ธรรมของคนพาล

จิตติดสงบ ยกจิตวิปัสสนาไม่เป็น..

แรกๆต้องฝืนหน่อยแล้วจะดีเอง..

ถ้ารู้ว่าติด ทำไมไม่แก้..

 

วิบาก จากการใช้ชีวิต เยอะ..

ก็ รอ ไป ก่อน ละ กัน..

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน..

 

วิปัสสนา มันไม่ใช่การนึกคิดเอาเอง หรอกนะ..

ถ้าไม่ทำให้จิตสงบก่อน ถ้าไม่ทำให้จิตถึงฐานก่อน ยังไงก็ไม่ใช่วิปัสสนา..

 

บ่ได้นึกถามอากู๋มา

 

แค่ศีล5 ยังรักษาไม่ได้ แล้วจะเอาอะไรไปสู้กับกิเลส..

สิ่งไหนทำลายสติ สิ่งนั้นควรงดเว้น เพราะเส้นทางนี้มีสติเป็นสิ่งสำคัญมีอุปการะมาก..

 

ปะ นอน..

ราตรีสวัสดิ์..

 

เค้าเรียกช่วงเครียลใจเครียลปัญหาตัวเอง
ละค่อยเดินตามมรรค
ถึงได้บอกทำอะไรอย่าให้มันคาใจ
เสียเวลาสะส่าง

 

ละคร "คณะมะเงกทิป ทิป ทิป ทิป"

ตึกตึ่งตึ้งดึกดึ๋ง !!! ( จิงเกิ้ลเปิดเรื่อง แบบ โดเรม่อง )

" สุวรรณสี่ " ดัดแปลงจากเรื่อง สุวรรณสาม

==============================

กาลครั้งหนึ่ง สุวรรณสี่นั่งกลุ้มใจไม่มีรอริง มือทำ
งานเป็นระวิงเพื่อหาทรัพย์เลี้ยงดูพ่อแม่ที่วันนี้ไม่
ยอมทำอะไรเลย ประดุจทั้งสองตาบอดเพราะถูก
อสรพิษเป่ามนต์ไม่ขาวใส่ตาจึงมีแต่ธรรมดำ

สุวรรณสี่หัวเราะ ชอบใจ ที่พ่อแม่นั้น อยู่ๆก็เหมือน
คนดุจตาบอดมีแต่ธรรมดำ

แต่ สุวรรณสี่ก็น้ำตาจิไหล เพราะความที่พ่อแม่
ตนตาบอดสนิทนั้นคือโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง

เมื่อพ่อแม่ดุจคนตาบอดมีแต่ธรรมดำ น่ารื่นรม
สมใจจริง เพราะการณ์นี้ สัจจจริงในใจ จะได้
ใช้อย่างเต็มที่ ในการณ์ ทำกลับคืนใน ธรรมขาว

ที่หัวเราะ เพราะจะได้ช่วยท่าน แต่ที่ร้องไห้ก็
เพราะ เอาเข้าจริงๆ ตนก็ยังลูบๆคลำๆ แม้นตา
จะดี ก็ยังมี ป้อแป้ ป้อแป้

วันไหน สมาธิ ไม่ตั้งมั่น กำลังจาคะหมด สีลหมด
ก็สบถ รำคาญใจ หวั่นไหว สัธธรรมง่อนแง้น

วันไหน สมาธิ จิตตั้งมั่น ก็รังสรรค ธรรมขาวด้วย
ความแยบยล ไม่ให้ท่านรู้ว่า กำลังถ่ายพลัง ธรรมขาว

หากไม่แยบยลพอ พ่อแม่จะสำรอก สำราก เป็น
บาปกรรมซ้ำร้าย ใช่เพราะท่าน แต่เพราะสุวรรณสี่
นั้นยังเยาว์

วัยวุฒิไม่เก๋า คุณวุฒิยังต้องเกลา ทุกทิวา

จึ๊ก !!!

โอ้ย ใครเอา ธนุมายิงอกเรานี่ เจ็บยิ่งนัก ตายแพล๊บ

สุวรรณสี่ กระแด๋วๆ ริมสระน้ำ ความที่เผลอเพลิน
จิตไหลไปคิด แล้วไปคว้า ความคิดนั้น มาวาด
ภาพว่า วันนี้ตน จะต้องทำตามความคิดนี้ให้เป็น
ภาพปรากฏ ...ซึ่ง จริงๆ มันเป็น อาการจิตไม่ตั้งมั่น
ไม่มีสุญญตา สละรูปราคะสัญญา ละนิมิต ละที่ตั้ง

ธรรมผุด ธรรมผุด เขาให้ดูมันเกิดดับ ไม่ใช่เอา
ธรรมกระซิบ ธรรมบอกบท มานั่งปั้นกำกระถาง
สมแทะ วิปัสสแน เพราะมันคือ อุปทานขันธ์ อะฮับ

พระสารีบุตร นั่นเอง ที่เป็นคนยิงลูกศรอาบยพิษ
ร้ายแรงแบบคิมจองโจโดนเข้าแค่สะเก็ดที่ใบหน้า
ก็เป็นอันว่าไม่รอด

อุบลวรรณาเหาะมา : แหม แหม ดูกรสำแดงสารีบุตร
ในอนาคตกาล ไฉนจึงมาทำร้าย พระโพธิสัตว์อัน
จะมีคณยิ่งในอีกสี่อสงไขยแสนมหากัปเบื้องหน้า
ของพวกเราเล่า

อนาคตกาลเลสำแดงสารีบุตร : ก็ใครจะไปรู้หละ
ก็ใครจะไปเข้าใจ ได้ยินเสียงหยดน้ำมันจ๋อมๆ อ่ะ
ก็เลยยิงธนุกะว่าจะได้สมันสักตัว ไง

จบ !!

นิทานเรื่องนี้ ประสงค์ขอจบลงดื้อๆ เพราะยาว
เกิน อีกทั้งจงใจจัดให้ดูยาวๆ เพราะหวังเป็น
อย่างยิ่งว่า คนใช้มือถืออ่าน จะไม่ต้องตวัด
นิ้วจนเป็นโรคนิ้วล๊อคตกจากอาชีพโปรแกรม
เมอร์มาเป็นคนพิการนั่งอยู่กับบ้าน

และ

จะเห็นว่า พระสารีบุตร กับ พระโพธิสัตว์ ก็มี
กรรมเวร จิ้มแทง กันมา นับชาติไม่ถ้วน พลัด
กันกระทำไปมา เป็นธรรมดำ แต่ทั้งหมดนั้น
หนา ก็ยุติลงด้วยการพากันเห็น ธรรมขาว ใน
ที่สุด


CC< <----- ในเพลงมีคำแปล

 

"สุวรรณห้า" เหาะมาเจอ เผลออุทานว่า.. อะจ๊ากกกก

แล้วก็เหาะต่อไปตามเส้นทางสายปลาแดก..

 

-*-...

 

เหมือนดูซี่รีย์หนังครอบครัวเลย55

 

ครอบครัวนี้ "ใหญ่" จนสามารถตั้งเป็นกองทัพได้..

 

จะไปสู้กะใครเณร
ไปถ้าตีกะมนุษย์ต่างดาวดีมัย

 

สู้กับกิเลสในใจสัตว์..

กองทัพนี้มีแต่นักรบแห่งการรู้แจ้ง..

ใครอ่อนแอ ปลดออกจากกองทัพ..

ใครไม่พร้อม ก็ ปลดออกจากกองทัพ..

 

น่าจะลองไปจักวาลใกล้ดับละขวนมาเที่ยวบ้านเราเนาะ
ละเก็บค่าเช่าคงรวยพิลึก55

 

- -?

 

กองเชียร์มีที่อยู่มัยครับ

 

ถ้าบัวชมพูไม่พร้อม ก็ ปลด เหมือนกัน..

รีบๆเข้า มีผู้มาคุม ยังทำเป็นเล่น เดี๋ยวก็โดนดี..

 

กลับขึ้นไปเชียร์บนอัฒจรรย์ (กลับบ้านเก่า)

 

นอนไม่หลับจนตอนนี้ กำลังเอ๋ออยู่ จะ30ชั่วโมงแล้ว

ตัวดูดให้เสียพลังงานไม่อยู่

อย่านับเราเป็นกองอะไรเลย

เราก็เป็นเรา ไปในสปีดเรา

เราไม่ตีใคร ใครตีเราอัญเชิญติดกรรมไปถ้าไม่ใช่ทีมงาน
^
^
โดนทีมงานแทบทุกวันนั่นแหละ
ส่วนพวกมาจากไหนเนี่ย?
อื่ม...เชิญติดบัญชีไป