คลีนิค อภิญ(ยา) รักษาหู

มุสาวาส..

ไปจริงป่าว หวี..

ด้อมๆมองๆ แอบส่อง แอบคอย..

 

อิอิ. อันนี้. ..

(เพลง)

หนูไม่รู้... เพราะหูเบา...

 

บอกกับใจตน ให้ ฟัง..

ฟังหูไว้..

 

เติมแก่นเข้าไปบ้าง สลับ กันไป..

ท่านก็แสดงธรรมไปด้วยสิ เดี๋ยวเขาหาว่าท่าน อวย เรา

แสดงสิ่งที่มีในตน ให้เขาชม "หน่อย" ซี..

 

ธรรมะ แนะนำ หรือ แลกเปลี่ยนกันได้
แต่เค้าจะเข้าใจ แล้วนำไปปฏิบัติหรือเปล่า นี่สิ..สำคัญกว่า

 

แหย่ หู แยง หู ให้ เค้า หน่อย

ด้วย กรรมฐาน หู..

เค้า จะ ได้ ฟัง หู เข้า ถึง ใจ..

 

/ เคยมีท่านใด เคยรู้สึก หรือ ตั้งคำถามกับตัวเองว่า..

/ “ตัวเรานี้.. เกิดมาทำไม..?” บ้างมั้ย ..?

 

ท่าน ได้ คำตอบยังไงบ้าง..?

ใช่ คำตอบ ที่ท่านต้องการแล้ว รึยัง..?

 

ถ้ายัง. ลองกลับไปค้นหาตัวเองดี ๆ นะ เผื่อจะเจอสิ่งที่ใช่ก็ได้...

 

มีใครทำอะไรหรือเปล่า

มีใครมาหาเราหรือเปล่า..

ทำไม จิต เรา ออก มา แสดง ตัว ชัด..

ถ้ามีก็อย่านานมากนักนะ ร่างกายเราจะรับไม่ไหว เดี๋ยวจะเป็นไข้ไม่สบาย ช่วงนี้อากาศ ยิ่งแปรปรวน อยู่ด้วย..

 

ราตรี สวัสดิ์ สารคาม กาฬสินธุ์..

 

ตื่นเถิดชาวไทย..

 

วันนี้วันโกน พักผ่อนตามอัธยาศัย..

 

ยิลเล็ต เกลี้ยงเกลา...

 

สวัสดี ยามเช้า..

 

วันนี้ ขอเริ่มด้วยบทความสั้น ๆ ว่า...

"ของฟรีไม่มีในโลก..." และ.... "เหตุอังเอิญในโลกนี้ไม่มี..."

เรื่องนิมิต ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างทำสมาธิของนักปฏิบัติทั้งหลาย...
/ บางท่านตั้งใจปฏิบัติสมาธิ มานาน แต่ทำไมเหมือนมันยังไม่ไปถึงไหน สุดท้าย..เกิดอาการท้อใจ.. และคิดว่าปฏิบัติไป ทำไมไม่ก้าวหน้า เหมือนอย่างผู้ปฏิบัติท่านอื่น ๆ เลย...


ถ้า ท่านเกิดอาการลักษณะนี้... ขอให้ท่านพิจารณา ในสิ่งต่อไปนี้ นะครับ..

หากจะถามท่านนักปฏิบัติทั้งหลาย..ขณะนั่งสมาธิ..ว่า ระหว่าง
1. ผู้ที่เห็นภาพนิมิต กับ..
2. ผู้ที่ไม่เห็นภาพนิมิต

อย่างไหนดีกว่า..? ท่านว่าคิดว่าแบบใด น่าจะดีกว่ากัน..

บางท่านตอบว่า แบบที่ 1 คือ เห็นนิมิตดีกว่า..
ส่วนบางท่านตอบว่า..ไม่เห็นนิมิตน่าจะดีกว่า..

ที่นี้ ลองาพิจารณา ตามแบบที่ 1 ดูซิว่า .. มันดียังไง..

แบบที่ 1 คือ เห็นนิมิต.. มันดียังไง.. ? / จาก ปสก.ส่วนตัว ขอบอกว่า..
มันเป็นการฝึกจิตของนักปฏิบัติ / นิมิตที่เกิดขึ้น มันเป็นจิตใต้สำนึก ที่กำลังพยายามเข้าไปขุดขคุ้ย อวิชชา สัญญา อาสวะกิเลสที่สะสมมานาน แห่งสัญชาตญาณการเกิดที่ผ่านมา ออกมาแสดงหลอกเรา / ซึ่งอาจทำให้เราเชื่อว่า จริง หรือ หลอกนั้นแระ...
/ ส่วนนิมิตร นั้น...จะจริงหรือหลอก.. ขึ้นอยู่กับนักปฏิบัติท่านนั้นที่จะรู้ได้ด้วยตนเอง
/ หากนิมิตรที่ปรากฏขึ้นนั้น สอดคล้องกับ สภาพเหตุการณ์ใกล้เคียงความเป็นจริงนั้น
/ มันจึงถูกเรียกว่า.. "เหตุอังเอิญในโลกนี้ไม่มี..."
/ เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง.. ย่อมต้องมีความซับซ้อนสัมพันธ์กันมา
/ และหากผลของนิมิตร นั้น ... ทำให้เรามีความสุข เกิดโชคลาภแล้ว...
/ นิมิตนั้น ย่อมเรียกว่า "ของฟรีไม่มีในโลก..." เพราะทุกสิ่งทุกอย่าง ย่อมมี(บุญกุศล เป็น) ปัจจัยที่เกื้อหนุนกันมา จึงสรุปเป็นที่มาของคำว่า "โชคลาภ"
/ ผู้ฝึกในขั้น นี้ จะฝึกในส่วนของ (รูป-นาม) ขันธ์ 5

แบบที่ 2 คือ แบบไม่เห็นนิมิต
นักปฏิบัติ ซึ่งปฏิบัติมานาน แล้วไม่ปรากฏภาพนิมิตใด ๆ.. จาก ปสก.ส่วนตัวมองว่า...
/ ในอดีตที่ผ่านมาหลายภพชาตินั้น ... ท่าน มิได้สั่งสม อวิชชา สัญญา อาสวะกิเลส เอาไว้มาก..
/ มันจึงไม่แสดงผลผ่านออกทางจิตใต้สำนึก ให้ท่านเห็น ณ ขณะที่ท่านนั่งสมาธิ..
/ เป็นเพราะ ท่านเหล่านี้.. ไม่ได้กำหนดหมายจำความในสัญชาตญาณในอดีต ...
/ จึงทำให้ นักปฏิบัติเหล่านี้ .. มักจะไปได้เร็วกว่า.. แบบที่ 1
/ แต่เนื่องด้วย... ตัวนักปฏิบัติ มักท้อ และมองตนเองว่า.. ยังไม่ก้าวหน้าไปไหน ทำไมไม่เหมือนท่านอื่น...
/ ขอให้ท่านลองย้อนกับมามองที่ตัวท่านเองเถิดว่า.. การที่ไม่เห็นนิมิตมันดีขนาดไหน
/ ดีหรือเปล่า ที่ท่านไม่ต้องเข้าไปฝึก การละวาง (รูป) ขันธ์ 5
/ เพราะท่านได้ก้าวข้าม การละวาง (รูป) ขันธ์ 5 ไปแล้ว..(อาจมีของเก่าเดิมที่ดีอยู่แล้ว..แต่ถ้าอยากกลับไปฝึก ก็จะเข้าใจและเรียนรู้ได้เร็ว)
/ ที่เหลือ..ท่านก็แค่การเข้าสู่การฝึกละวางความรู้สึก (นาม)ขันธ์ 5 เพียงอย่างเดียวต่างหากล่ะ.. ดีมั้ยล่ะ..?
/ ที่ผ่านมา.. บางท่านยังไม่เข้าใจ...จึงขวนขวาย... อยากมี อยากเป็น อยากเห็น อยากได้นิมิต เหมือนแบบที่ 1 ...
/ มันจึงไม่ไปต่อ เพราะมันย้อนกลับไป แบบที่ 1 ทำให้เสียเวลาเปล่า ๆ
/ นักปฏิบัติ ที่มีลักษณะเป็นไปในแบบที่ 2 นี้ .. ขอให้เน้น ปฏิบัติ จิต ภายในตนเป็นสำคัญ มั่นสังกตุสภาะอาการของจิตตนสม่ำเสมอนะ / รู้ ละ วาง จะเป็นทางนำจากอบาย ...

อย่าพึ่งเชื่อ...!!! แต่ที่สำคัญ คือ.. ขอแค่ให้พิจารณาด้วยกำลังสติปัญญา...ที่ตนมีนะ

 

แกฉลาดในการรักษานะยะห่าง55
ใกล้มากเดียวหลอน

 

กรุณา.. เว้นระยะ..
หู.. ห่าง.. หวี..
ดีกว่า... หวี.. ห่าง.. เหิน..

 

มาคนเดียว
ตายคนเดียวไม่เกียวใคร