ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

อิสตอ ..แค่เห็นรูปข้างบน ต่อมหื่นก็ทำงานแระ

 

ที่พิจารณาแล้ว มันสลายคืนให้แก่โลก นั้น มันถึง แค่ อรูป

ถ้า ถึงนิพพาน มันต้องพ้น ที่ใจตนนี้แล..

 

สภาวะนั่นนานมากๆ แล้ว มีคนสายเพ่งมาบอกให้ฝึกให้เห็นสลายอะไรแบบเขา (แต่พี่คนนี้แกก้อได้หลายอย่างจริงอยุ่) แต่ดั้นฝึกไงก้อตามที่เล่า ดินน้ำลมไฟ..ดั้นก้อไม่ใช่สายนั้น แต่เขาก้อมาคุยๆ ด้านวิปัสสนาด้วยบ่อยๆ

 

ท่านอาจมาทางปัจเจก ถึงทำได้แค่นั้น

ต่อไปก็พิจารณาร่างกายตน ร่างกายเขา ถึงความเปื่อยเน่า น่ารังเกียจ ให้เป็นอุคหนิมิตก่อน

เจอคนตามทาง หรือ ที่ไหนๆ ถ้าเห็นคนหล่อถูกใจ ก็พิจารณาให้เห็นความเปื่อยเน่า น่ารังเกียจ

นี้เป็นการฝึกใจ พอชำนาญแล้ว มันจะเป็น ปฏิภาคนิมิต เอง

**สำคัญ คือ ต้อง พิจารณา สิ่งที่พบเห็นในชีวิตประจำวัน..**

 

กั๊กๆ กวางลาถี

ป่านนี้ ยัง ทรง "ธรรมวินัย" นอกศาสนาอยู่เลย

กาม คนนอกศาสนา จะเห็นเป็นเรื่อง จุกกรู้

กาม พุทธศาสนา เป็นเรื่อง ฉันทที่มีต่อ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส

สมมติว่า บักโงบะ คุยภาษาไทย แล้ว เห็นเป็น คำสนทนาภาษาไทย

นี่ กามเกิดแล้ว กามวิตกเกิดแล้ว

ถ้า เห็น ตัวอักษร เป็นเพียง จุดสีดำ ขาว นี่ก็ กามกัดกบาลอีก

ถ้าเห็น สีขาว ดำ แล้ว เพ่งจนเป็น แสงขาว บ่อกสิณสิบ นี่ก็
กามวิตก ล้วนๆ ฮับ เพียงแต่ ข่มไว้ เหมือน หญิงแพทศยา
เอามือจับ แล้วบอกไม่ได้ยุ่ง เล่นกสิณจน กายสลาย เผาเป็น
ไฟสลายเป็นคลื่น เฮีย กามล้วนๆ ( อภิธรรม เรียก โลกียภิญญา )

Once ที่ตระหนักได้ว่า เป็นเพียง โลกียธรรม โดนหลอกว่า บรรลุ
มันจะเกิดการ เอะใจ แล้วเริ่มใคร่ครวญ "ทุกขัง" กับ "ทุกขสัจจ"
มันคนละเรื่องกัน เห็นไตรลักษณ์ ก็ยังใช่ว่า จะพ้น มันยังเป็นแค่
"ตทังคประหาน" จน เออะ ทุกขสัจจ มันอีกอย่างนี้ ..กิจในอริยสัจจ
จึงเริ่มต้น ดังนั้น ให้ ภาวนาซ้ำ เท่าที่ทำได้ ใช่ว่า กายเป็นคลื่น
แสงสลายแล้วจะ จบ งมโขงไปอีกหลายชาติ ( เพราะเป็นทางยาก
และ อ้อม แต่ถ้า ตัดได้ ผลิกเข้า ทุกขสัจจ ได้ ก็จะมี ของเล่น เยอะ
.....ซึ่ง ของเล่น ก็ต้องอาศัยเหตุ เหตให้ใช้ของเล่นเพื่อให้ผู้อื่น
เอะใจ ผลิกมาทางธรรมไม่มี ฝึกของเล่นไป ก็ไม่ได้ใช้ เฮียเท่าเดิม )

 

เฮีย ล้วนๆ

เหมือน กรณี ผกาพรหม เอาแต่ ส่องโลก แล้ว สำคัญ
ว่า ทุกสรรพสิ่ง มีตนเปนผู้ ส่งกระแส ให้เกิด

แล้วก็เห็น ศาสดา ก็เป็นเพียง ธุลีคลี่.... ที่ตน
เมตตา กรุณา ให้เป็นไปในโลก

พระศาสดา แจงแวง ไปทันที แล้วเตือน ประมาณว่า

เฮีย แล้วครับ กำลังจะไป นา หญ้า ขึ้น รกแล้ว

 

เรื่องมโนนี่เก่งนัก อะไรที่ดั้นเล่าคือเรื่องเก่า เล่าเอาฮาเว้ย ใหม่ๆ จะเขียนลงทำไม

อสุภะมีมากกว่าที่คิด ไม่ใช่แค่นั้น ไม่ต้องพิจารณา ถ้าตัวปัญญาแสดงออกจริง มันจะมีฌานมาซัพพอร์ต เรา เขา สัตว์ เป็นซาก มองแบบนี้อยุ่ตลอด24 ชม. ทุกวัน ไม่ต้องหยุดพิจารณา ถ้าหยุดพิจารณาคือขั้นจินตา สุตตะ...

ถ้าพูดบ้านๆ ถ้าปัญญาทางอสุภะฉายออก (ต้องทำคู่วิปัสสนา) ก็ประมาณ ไม่อยากมีผัว ไม่อยากมีเมีย เพราะพวกนี้เป็นกับดักอวิชา ..มันจะให้ฟิลเราอยุ่ในหุ่น ยืนเดินนั่งนอนคู้เหยียดไม่ใช่เรา คนอื่น และสัตว์ด้วย ถ้ายืมคำ ลต.บัว ก็ เรานั่งอยู่ในศาลา ศาลาคือร่างกาย มันจะฟีลนี้

 

ไม่ได้ รู้เรื่องเลย !! บักโงบะ

จิตแยกธาตแยกขันธ์ ขันธ์มันแยก แล้ว เห็นกิเลสหรือเปล่า

ไปนั่งดู ขันธ์ เป็นแท่ง แสดงปรมัตถ แล้ว ภาวนา NGO กว่า มหานอน
ตาย ก็จะ เห็น ขันธ์ เป็น ธาตุ อยู่อย่างนั้น แล้ว สำคัญว่า เป็นวิปัสสนา

ตายฮ่าน พอดี ตายเปล่า

กิเลส ไม่เคยเห็น

ขาดการสดับธรรม

ขันธ์ ไม่ใช่ กิเลส ยิ่ง ธาตุขันธ์ที่ประกอบเป็น อัตภาพ หล่อเลี้ยงภพ
นี่เป็น วิบากใน กาลก่อนๆ ไปดู ธาตุขันธ์สลาย(อัพยากฤต) เป็นปรมัตถ์ อยู่
อย่างนั้น หลวงตาว่า "NGO กว่า มหานอนตาย"

กิเลสไม่เคยรื้อค้น ไม่เคยเห็น

แล้ว ยังไงหละ ถึงจะเห็นกิเลส ในเมื่อ มันเป็น ปรมัตถหมดแล้ว
สุดความสามารถ เดียรถียนอกศาสนาก็สามารถพ้นสักกายทิฏฐิ ได้
( แต่ สัทธาศาสดาไม่เกิด ลังเลอยู่ตรงนั้นแหละ ไม่ก็ ปะผุ
เหมาเข่ง ภาวนาสลายกระดูกเรื่อยๆ ปัญญา เกิดเอง ตายเปล่า!! )

 

ถ้าจะแนะนำเขา ท่านก็ดึงโพสต์เขามา ไม่ต้องดึงโพสต์เรามา

ทำอย่างนี้มันไม่ถูกต้อง..

 

ในวัฏสงสารอันนี้ โลกใบนี้ ถูกจำกัด เงื่อนไข ด้วยเวลา เวลานั้นหมดลงเรื่อยๆ เจริญแล้วเสื่อม เป็น ธรรมดา

บางคนสำคัญตนว่าพ้นแล้ว ดีแล้ว พอแล้ว แต่หารู้ไม่ ว่าตนต้องมาเกิดเพื่อสร้างบารมี อีกนาน

กิจใดๆ ของแต่ละบุคคลนั้นมีอยู่ ถ้าไม่ทำกิจที่ได้อธิษฐานมาเกิด คงไม่ต้องบอกว่าจะเป็นยังไงในกาลต่อไป..

 

แนะนำ บักโงบะ นั่นแหละ

บักโงบ กล่าวเอง มะชะหรอ

ทำตัวเป็น ปลาทาง แผ่เมกตา อัปปามารยาสาเถ มะมีประมาณ

เป็น ภาชนะ รองรับ แล้ว ส่งต่อ ให้ผู้อื่ง

"ปัญญาอันยิ่งเอง" เคยรู้จัก บ่ เอื้อย สิ่งที่ พระสารีบุตรว่า
ต้องใช้ ตัวนี้ ไป สัมผัสกับ "ธรรม"

ไม่ใช่ ภาวนา เห็นธาตุ เห็นขันธ์ สลาย แบบ เดียรถีย์
นอกศาสนาก็ทำได้( พระศาสดา ตรัส เตือน ให้เอะใจ)

แยกธาตแยกขันธ์ หากไปโดน ตำรา วิสุทธิมรรค แหกตา
เอาก็จะ ภาวนาค้างเติ่ง ที่ สังขารุเบกขา กายสลายเป็น
ผงอยู่อย่างนั้น ด้วยอำนาจ เจโตวิมุตติบ่อกสิณ10

หากไม่มี "ปัญญาอันยิ่งเอง" เข้าไป "สัมผัส" "ธรรม"
ไม่บรรลุธรรมไปไหนหลอก เป็น มหายาน ทำโก้ไปวันๆ
เข้าใจว่า บรรลุธรรมแล้ว แล้วออกช่วยสัตว์ พระยุงลาย

ต้อง หัดเจ๊บแค้น ที่ สาวกธรรม ที่ภาวนาไม่ถึง แล้วสอน
สั่งจนเละตุ้มเป๊ะไปหมด

ปัญญาอันยิ่ง ไม่รู้จัก

การตั้งจิตให้ตรง ไม่รู้จัก

เผลอไป "นิพพานัง ปัจจัยโย โหตุ" โดนเขา ตบทรัพย์ ทันที

ปล. บักโงบะ เคยได้ยิน ลูกเศรษฐีที่นั่งขอทาน เป่า
ที่พระศาสดาทักว่า คนนี้ภาวนามาหลายชาติ อินทรีย์
ภาวนายอดเยี่ยม ได้สังขารุเบกขาญาณ มานับชาติ
ไม่ถ้วน หากตอนล้มละลายใหม่ๆ ได้ฟังธรรมของพระองค์
จะบรรลุธรรมเป็น อรหันต์ฉับพลัน

แต่ ตอนนี้ นั่งขอทาน พอใจ จิตประภัสร อยู่ตรงนี้
เพราะ "ตั้งจิตไม่ถูก"( ไม่ได้เกี่ยวอะไร กับ นิพพานัง
ปัจจัยโยโหตุ ที่ โดน.....เขา หลอกตบทรัพย์ ) เวลา
นี้หากฟังธรรมของศาสดาเท่าไหร่ ก็ไม่ บรรลุอะไร

 

เล่าปัง ถ้ายังอยากเป็น เล่าปังอยู่ ก็ให้ทำหน้าที่เสีย

ตอนนี้นั้น เริ่มเป็น ลามปาม เข้าไปทุกทีแล้ว..

 

อะไร กระโถน

อัปปามารยา ขอ เมตตา อะไรๆ ข้ารับเอง

กระโถน

ทำหน้าที่ไป จิฮับ อ่อน !!!

หรือ จะ ผลิก สัจจาธิษฐาน ไม่เอาแว้ว

อะไรๆ ขอให้ โควตให้ตรงคน ข่อย ตา ย่าน*


*ใช่เป่าหว่า สำนวน ตา ย่าน แปลว่า อิหยัง

 

เดี๋ยวเราทำของเราเอง การภาวนาเราก็ภาวนาทุกวัน การปฏิบัติ ฝึกตน เราก็ทำทุกวัน ท่านก็ไม่ต้องมาเดือดร้อนแทนเราหรอก

ไปช่วยคนที่ยังไปไม่ถึงไหน ก่อน จะดีกว่า..

 

ทนไม่ไหว รีบ บอกให้ ป๋ม ทราบเลย นะฮับ

จะได้ จัดอีก ดอก สุดท้าย

รับรองเป็น ทิดเคง#2 แค้นฝางหุ่ง ไปชั่วกัลปวสาน

 

ช้องลอดรูเข็ม ถึงเวลา มันก็ลอดเอง เราก็ภาวนาทุกวัน ปฏิบัติ ฝึกตน ทุกวัน..

เราบอกแล้ว "เราคือเรา"

เราไม่เหมือนใคร และ ไม่มีใครเหมือนเรา..

 

ปัจจุบันนี้ท่านเองก็ใช่จะไม่มีวิบาก ที่คอยมาแสดงความรู้ที่ตนมี อยู่นี้ ก็จัดเป็นวิบากอย่างหนึ่งแล้ว

ความรู้ในจิตมันมีมากจนล้นออกมา มัวมาสำคัญตน ว่าพ้นแล้วอยู่อย่างนี้ ก็จมเรือตัวเอง พอดี..

 

กั๊กๆๆๆๆ

เคย คุย กับ ขาแจม เป่า

หากเคย คุย จะพอทราบว่า ป๋ม ก็ เฮีย ธรรมดาๆ

แต่ บักงบ ฟังแล้ว เอ๊อะ อะไร มันเหนือๆ ไปหมด

ทำได้ อย่าง ป๋ม บอกทุกอย่าง ก็ เฮียดีๆ นี่เอง นะฮับ
ยังไม่ได้ บรรลุ อะไรเลย แม้นแต่หางอึ่ง ยังระบุไม่ได้
ด้วยซ้ำว่า อีกกี่ กัป กี่ อสงไขย

แต่ นับหนึ่ง เคยหรือยัง

หรือได้ แต่ เอ๊อะ อะไรว๊า!! มันเหนือๆ ตลอด วนๆเวียนๆ

 

หากไปยุ่งเกี่ยวกับเงินทอนจริง ยิ่งต้องเจอวิบากหนัก