มี สติรู้พร้อม อยู่กับความคิด ในขณะปัจจุบันนั้น นี่คือ จิต เดิน วิปัสนา

อย่างอันนี้

อานาปานสติ เป็น วิธีฝึก ในสติปัฏฐาน

ฝึกอานาปานสติ เพื่อให้เกิด สติ

จะเรียกว่า อานาปานะสติ เป็นวิธีเจริญสติ เป็นวิธี ในหมวด กานานุปัสนา สติปัฏฐานบรรพะนึง


เมื่อมีความคล่องตัว ความชำนาญในอานาปานสติ สติจะเริ่มเป็นอัตโนมัติมากขึ้น

ไม่ใช่ สติมาก่อน อานาปานสติ

ต้องฝึกอานาปานะสติ ผลงานคือ สติ จึงจะเกิดขึ้นตามมา สมาธิ ปัญญาก็จะตามมาเอง

สติตัวนี้ ในอานาปานสติ นี่เรียก สติสัมโพฌชง


แต่ถ้าได้ ยิน คำว่า มีสติรู้ลมหายใจเข้าออก
อันนี้เป็นแต่เพียง เตือนให้รู้ว่า ให้มีสติ ฝึกการระลึก(สติ) เป็นการเจริญสติ แต่ผลงานยังไม่เกิด
งงมั้ยท่าน

 

ที่ท่านว่ามา..อันนี้เราเข้าใจ ที่เราหมายถึงสติกับอานาปานสติอาศัยกันนั้น คือ สติตั้งมั่นเด่นอยู่ภายนอกหน้าประตูอานาปานสติ

ลมเข้าลมออกกับสติอยู่คนละฝั่งกัน..ที่หลวงปู่บุญฤทธิ์บอกว่า "สตินิพพาน" นั่นแหละ

(เล่าปังมากวนการเรียงลำดับและการอธิบายของเราทำให้เริ่มมั่วแล้ว)

 

คนที่กำลังจะขาดใจตายลมจะตีขึ้นด้านบน แล้วลมหายใจจะสั้นลงเรื่อยๆ จะมีอาการแน่นขึ้นมาเรื่อยๆ จากท้องวิ่งขึ้นมาหน้าอกแล้วมาจุกอยู่ที่ลำคอ

ตอนนี้แหละสติตัวนี้จะเด่นอยู่ภายนอก..ผู้ที่มีสติจะปล่อยลมหายใจแล้วข้ามไปอยู่กับสติคอยดูลมหายใจว่าจะหมดตอนไหน

 

บักโงบะ อย่า เจินๆ ให้เมื่อนตุ้ม

บักโงบะ เกิดมา มี อาสวะไปทาง กำมาก่อน

ไม่ได้มี อาสวะไปทาง เข็งบ้ง

ดังนั้น จะมากระลิ้มกระเหลี่ย อ้างว่า จะนำปริยัติไปใช้
ให้เกิดประโยชน์ต่อคนอื่น มัน เจินๆ เกิดเหตุ

คนที่เรียนปริยัติ เขามีแต่ ต้องชื่นชอบภาษา ในความ
เป็นภาษาของคน ตระกูล กาล เทศะ ที่ใช้

แต่ บักโงบะ เป็นพวก เอาภาษาตนตีขลุม ไปถือๆ
ตามที่ตัวเองเข้าใจเป็นหลัก ไม่ได้ใช้ ภาษาในมุม
ที่คนอื่นเขาใช้

หากแม้นว่า บักโงบะ จะมีความสามารถ ทางภาษา

ป่านนี้เป็น นายก แบบ นายกชวนไปแล้ว ชีวิตลำบาก
แต่ดิ้นรนเป็นเด็กวัดใช้เวลาร่ำเรียน ภาษา จีน ไทย
ฝาหรั่ง เรียนสนุกหมด ไม่ใช่ ภาษาไทยคำว่า "สติ"
คำเดียว ก็มุ่งแต่พยายาม เอาตามที่ตนเข้าใจ ไม่ได้
ใช้ไปในมิติของผู้อื่นเขาใช้ ( ซึ่ง กาล เวลา สถาณที่
ตระกูล จะทำให้เกิดการใช้คำว่า สติ ต่างกันไป )

นะ

บระเจ้าจับมาพัด พระศาสดาก็ตรัสอยู่ เหตุ มีแค่
สามอย่างคือ ศรันยเวช ไม่ข่มใจใคร และ สำรวม
ตราก้อง

เหตุไม่ใช่ไปนั่ง งุดโง งำโง งังโง อะไร ไม่ได้เกี่ยวเล้ย

แล้ว พอบระเจ้าจับมาพัด ปรากฏ ....คนจะใส่ใจ หลักกรรม
หลักอิทัปปจัยตา ซึ่ง ศาสนาใดที่ตอบโจทย์ก็จะ รวบเข้ามา
รุ่งเรืองไปเอง

นะ

หากจะเสียเวลาเรียนปริยัติ โดยที่ ไม่ต่างจาก "น้ำรดหลังมหา"

เอาเวลาไปร้อง เจินๆ ดีกั่ว

 

วันนี้เราพักก่อนละกันเดี๋ยวจะมั่วกันไปใหญ่

ท่านเล่าปัง เราให้ท่านสอนปริยัติ/คำตามพระไตรปิฏก ท่านก็มาแซกมาคัดค้านอยู่เรื่อย...ทำให้การอธิบายของเรามั่วไปหมด

 

กั๊กๆๆๆๆ

นี่ก็ อีกตัวอย่างนึง ที่ หมดสภาพในความเป็น นักปริยัติ

อานาปานสติเนี่ยะ จริงๆเขาจะใช้คำว่า อัสสาสะ ปัสสาสะ

อัสสาะ ปัสสาสะ แท้จริงแล้ว ไม่ได้เกี่ยว
เฮีย! อะไรกับ ลมเข้าออกรูตมูก

แต่ความที่ พี่ไทยเรา ไม่มี ภาษาที่ใกล้เคียง จะใช้
จึงได้ ลมหายใจ้เข้า(ตะมูก) ลาหายใจออก(ตะมูก)
ดั่งดอกไม้บาน

นะ

ถ้าเข้าถึง เนื้อหาสาระ อัสสาสะ ปัสสสาสะ จะเห็น
เลย ลม ตดx.o. หญิงซ้าย ชายขวา ยิ่งกว่า NGO !!!

 

ที่เราจะเรียนปริยัติก็เพื่อใช้ภาษาตามปริยัตินั่นแหละท่าน...ขออภัยหากทำให้ท่านยุ่งยาก

 

วาสนา นาน่วม ไม่มีเป็นเพื่อนบ้าน
เขาเรียกว่า บุคคลแพ้ตั้งแต่เกิด แมงกะรุ๊

 

เอางี้ละกัน เดี๋ยวจะหาว่า ไม่ รับการเพียรปรารภ

หาก บักโงบะ สามารถเข้าไปฟัง ยูตูบเบลอ
ค่าย 150 พุทธวจน สักสามเดือนก่อน
( คนมันต้อง ปูพื้นฐานด้วยตัวเองมาก่อน
ไม่ใช่ ให้ถลกเสื้อส่งเข้าปาก แบบที่ทำกันนี้ )

ฟัง พุทธวจน 3 เดือน ระหว่างนั้น ก็อนุญาติให้
กลับมาเปิดประเด็น เออะๆ อ๊ะๆ เรารู้แล้วๆ
สัก 10 กระมู้ว์

จะถือว่า บักโงบะ ฝืนชตะ คว้าliquidเปยเป้ย ได้

 

ไม่ต้องรีบครับ เรื่อยๆ ฮาาา
บางทีต้องไปหาอ่านพระไตรปิฎกเองมั่งครับ จะได้แม่นกว่า

 

ขอบคุณอ้ายทิดเคนที่เป็นห่วง นักปฏิบัติต้องเจอนิวรณ์เล่นงานกันทุกคนนั่นละอยู่ที่ว่าจะแก้ได้เร็วแค่ไหน เส้นทางพุทธภูมิมันต้องใจสู้แม้เดินสุดทางแล้วก็ต้องกลับมาเดินใหม่เพื่อให้เห็นทุกปัญหาและทุกทางออก

เราเจอนิวรณ์เล่นงานจริงๆนั้นละ ตัวอุทธัจจะกุกกัจจะ..พอรู้วิธีแก้แล้ว เพิ่งแก้ไขให้ดีขึ้นมาบ้างแล้วล่ะตอนนี้

 

พอทำสมาธิแรกๆจิตตั้งอยู่ตรงไหนไม่ได้นาน อยู่ๆจิตไปเพ่งกลายเป็นกสิน เห็นภายในเป็นคลื่นระรอกใหญ่ๆ เราก็เพ่งกสินไปอย่างนั้นเรื่อยๆมันก็คลายออก อาการที่เกิดกับร่างกายก็มีร่วมด้วย คือ ลมในร่างกายติดขัด ลมอัดแน่นในท้อง

จากที่สังเกตุน่าจะเกิดจากจิตเดินวิปัสนาหรือเดินปัญญามากเกินไปทำให้จิตหมดกำลัง..

ปล. อาจจะพอเป็นประโยชน์อยู่บ้าง ไม่มีเจตนาจะโชว์หรืออวดอะไรใคร..

 

เราก็ว่าเราจะศึกษาเองอยู่เหมือนกัน..ก็ศึกษาจากพวกท่านทุกคนนั้นละ เวลาพวกท่านคุยกันก็ใช้ภาษาพระไตรปิฏกให้มากๆก็แล้วกัน

 

พูดถึงคนเป็นๆ ไม่ใช่อาการของอารมณ์ ทิดหงบ

 

เราอธิฐานจิตขอให้มีอาจารย์มาสอนปริยัติแทบทุกวัน แบบเป็นพระสงฆ์แต่คงยาก

เราไม่อยากอยู่บ้านแล้ว เราไม่อยากวุ่นวายเรื่องทางโลกสักเท่าไรแล้วแต่เรายังไม่อยากบวชตอนนี้เท่านั้นเอง

 

มันไม่มีอะไรมากหรอกครับ
ก็เป้นนิมิต ที่แวะเข้ามาเฉยๆ

ถ้าไหลเอะใจ สมาธิก็ตกไปแล้ว กรรมฐานตกไป
ก็เริ่มใหม่

นิมิตรทำคนเพี้ยน มาเยอะแยะ

 

เขามีเรียน สมัคร ออนไลน์ นี่ครับ เรียนนักธรรม ก็มีเยอะแยะนะครับ

หลวงปู่พุธ ท่านจะสอนเสมอนะครับ ถ้าฝึกแล้วหนีโลก อันนี้คืิอเดินทางผิด

 

เราไม่ได้สนใจนิมิตหรอกท่าน..เราแค่อธิบายสิ่งที่เราประสบมาเมื่อสักครู่โดยละเอียด ไม่มีอะไรมาก

 

ไม่ใช่ว่าเราจะหนีโลก เราอยากไปปฏิบัติตามป่าเขาสักระยะเอาให้คล่องและชำนาญกว่านี้รวมทั้งทางปริยัติด้วย

เมื่อเราเห็นว่าสมควรแล้ว เราถึงจะออกมาหรืออาจบวชตอนที่เราเห็นว่าสมควรแล้วนั้นละ..

 

เราอยู่บ้านทุกวันนี้เราก็อยู่เพราะหน้าที่ คือ หน้าที่ลูก

เราพยายามตอบแทนพระคุณพ่อแม่ให้ได้มากที่สุดตอนนี้ เราบอกพ่อกับแม่ไว้แล้วเมื่อถึงเวลาเราจะบวช ไม่รู้จะมีวาสนาได้บวชหรือดปล่า กลัวว่าจะตายก่อน