"พระเจ้าจักรพรรดิราช"

สายตาทอดลงต่ำหนะผมเคยได้ยินได้ทำมา
เป็นการสำรวมอินทรีย์อย่างหนึ่งและเป็นการพักสายตา

แต่การเอาคางชิดหน้าอกในท่านั่งสมาธินี้อันนี้คงจะเป็นในแบบเฉพาะท่านแล้วหละมั้ง
คงเป็น วิชาส่องหำสินะ อิอิ



การปรับมุมมอง แม้เราจะมองอยู่ในมุมมองไหน
แต่มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้หรอก
มองมุมปรกตินี้หละสบายที่สุดละ ไม่ต้องเมื่อยคอ

โดยธรรมชาติ มีใครนั่งแล้วเอาคางแนบชิดอก หรือ ตะแคงคอนั่ง
โดยอยู่ในท่านั้นนานๆแล้วรู้สึกสบายบ้างหละ อิอิ

 

ก็เพราะมันลำบากนั่นแหละมันถึงเห็นทุกข์...ก็เพราะมันทุกข์นั่นแหละมันถึงเห็นธรรม

การมองต่ำอย่างพระพุทธ
รูปนั้นน่ะ...มันคือการดูลมหายใจ...ท่านลองมองดูต่ำๆตรงปลายจมูกดูสิ...มันจะเหมือนอาการเพ่งลมหายใจ...แต่ถ้าเพ่งมากไปมันจะรู้สึกชาที่ปลายจมูก

 

ท่านเคยไปวัดท่าซุงมั๊ย...ท่านเคยเห็นพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมในท่านั่งบนบัลลังมั๊ย...นั่นแหละสมเด็จองค์ปฐมซ่อนปริศนาธรรมไว้มากมายทั้งองค์นั่นแหละ

 

พระพุทธรูปทุกๆปรางค์นั้นก็ซ่อนปริศนาธรรมไว้ครบหมดแล้ว...สุดแต่ปัญญาใครจะพิจารณาเห็นได้

 

ท่านเคยไปวัดท่าซุงมั๊ย ? เคยไป จบนะประเด็นนี้ อิอิ

ทีนี้ในเรื่องที่คุยกันอยู่คือ นั่งสมาธิในท่าคางชิดหน้าอก
ความจริงมันก็คือความจริงนั้นหละครับ ถึงจะเบี่ยงเบนให้ไปดูไปชม
รูปปั้นสมเด็จองปฐม หรือ พระพุทธรูป ก็จะสังเกตได้ว่าไม่มีหรอกครับ
ที่นั่งอยู่ในท่า นั่งสมาธิในท่าคางชิดหน้าอกเพื่อดูลมหายใจ
เพราะท่านั่งแบบนี้มันเป็นการฝืนกายสังขารทำให้เกิดการปวดเมื่อย และ นั่งได้ไม่นาน

การนั่งในท่าที่ฝืนๆได้นานๆนี้ไม่ใช่ ขันติบารมีนะ มันเป็นการดันทุรังเสียมากกว่า

 

+++ เร็ว "มาดู เปรต ผิดสัจจะ" กันเร็ว เปรตมัน "ปลิ้นคำพูด" เป็นอื่นแล้ว
+++ เปรต มัน "โกหก" อีกตามสันดาน ที่แก้ไม่ได้ อีกตามเคย มาดูเปรตเร็ว....

 

รูปหัวใจที่มีปีกเหมือนปีกนกตรงหน้าอกสมเด็จองค์ปฐมนั่นแหละ...ปริศนาธรรม

การนั่งแบบคางชิดหน้าอกก็เป็นปริศนาธรรมที่ได้จากสมเด็จองค์ปฐมนั่นแหละ...มันขึ้นอยู่กับปัญญาจะพิจารณาเห็นเป็นอย่างไร...ตามวาสนาตนเองนั้นแหละ...ท่านไปพิจารณาเอาเอง

 

ดึงมาให้ครบสิท่าน5555...

ผิดวินัยสงฆ์...

 

มาอีกแล้วการใช้วจีสังขารไปในแนว แอบอ้าง โกหก หลอกลวง กลับกลอก
สมเด็จองปฐมไม่เคยสอนท่านั่งสมาธิแบบนี้หรอก

นิสัยและวาสนาท่านนี้มาทางนี้จริงๆ แอบอ้าง โกหก หลอกลวง กลับกลอก

 

คางชิดหน้าอก คือ ปากตรงกับใจ..

คางชิดหน้าอก คือ การตัดใจ..

ไปลองทำดูนะว่ามันจะตัดใจยังไง...ไปนั่งให้ได้สักชั่วโมง...ลองดูซิว่าจะตัดใจ_ตัดกาย_ตัดความเจ็บปวดทางกายได้มั๊ย...

ดูซิว่าจะอยู่กับสติโดยไม่หวั่นไหวกับความเจ็บปวดทางกายได้มั๊ย

 

วิชาในแบบท่านย่อมไม่พ้นไปจากความเสื่อมไปได้หรอก
เพราะมันเป็น วจีทุจริต

 

ใครอยากรู้ก็ไปทำเพื่อพิสูจน์รู้ด้วยตนเอง...ใครไม่ทำไม่สนใจก็อ่านผ่านๆไป...

ความรู้จริงรู้แจ้งในทุกสิ่งมันจะเกิดขึ้นกับนักปฏิบัติเท่านั้น...

 

ผู้มีปัญญาอันยิ่งย่อมได้ความรู้อันยิ่ง...ผู้มีความเพียรอันยิ่งย่อมได้พบความสำเร็จอันยิ่ง...

 

การใช้วจีกรรมแต่งเรื่องเป็นตุเป็นตะ ไม่ได้มีแต่เพียงแค่ท่านอน และ ท่านั่ง
เรื่องการใช้วจีสังขาร ปั้นน้ำเป็นตัวก่อนหน้านี้ก็ยังมี อิอิ

การใช้วจีไปในทางโกหก ครั้งที่ 1 อาจจะเรียกได้ว่าผิดพลาด หรือ เข้าใจผิด
การใช้วจีไปในทางโกหก ครั้งที่ 2 อาจจะเรียกได้ว่าผิดซ้ำ
การใช้วจีไปในทางโกหก ครั้งต่อๆมาแบบเนืองๆ นี้เรียกได้ว่า กมลสันดาน

 

อย่าอยากรู้มากเลย...เอาไว้โลกปรับสมดุลธรรมชาติจบแล้วค่อยรู้...

เรื่องบางเรื่องพวกท่านก็ไม่ควรได้รู้...เอาเป็นว่าถึงเวลาก็รู้เอง...เอาตัวเองให้รอดจากภัยต่างๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคตจะดีกว่า

 

เมื่อถึงวันนั้นถ้าไม่ตายจากกันก่อนพวกท่านจะได้พบเรากับท่านดาราแฟร์พร้อมทุกคนที่เป็นกลุ่มเดียวกัน เองนั่นแหละ...ไปดูแลตนเองและครอบครัวอันเป็นที่รักของพวกท่านจะดีกว่า...พาตัวเองให้รอดจากภัยธรรมชาติให้ได้ก็แล้วกันนะ..

 

ไปๆ..แยกย้ายๆ...คุยวนแต่เรื่องเดิมๆหาประโยชน์อะไรไม่ได้เลย..

 

หากมีภัยเกิดขึ้นมาจริง การรอดตายนั้นโดยส่วนตัวนี้ยังไม่แน่ว่าจะรอด

ส่วนท่านเองก็หาทางรอดจากการเป็น เปรตวจีลวงหลอก ด้วยละกัน อิอิ


​

 

โดยธรรมชาติของคนช่างแถ ก็จะเปลี่ยนเรื่องไปเลื่อยๆนั้นหละ
เป็นธรรมดาของผู้มี วจีทุจริต

 

เรานั้นรอดอยู่แล้วล้านเปอร์เซ็นต์...

พวกท่านทั้งหลายล่ะ..มั่นใจตัวเองแค่ไหนแล้ว