ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

หน้าที่ของพระโพธิสัตว์คือการโปรดสัตว์
นิพพานคือการตัดช่องน้อยแต่พอตัว

 

สัตว์ไม่ต้องการข้ามฝั่งท่านจะไปรั้งไว้ทำไม...สัตว์มันโง่มีคนมาช่วยแล้วยังดื้อด้านอยู่...ปล่อยให้สัตว์มาเกิดมาตายเล่นอยู่ในวัฏฏะนี้แหละ

 

จิต เปน ธาตุ ฮับ ไม่ใช่ สัตว ตัวตน บุคคล เรา เขา

มันจะแปร ไปตามผัสสะ

ผัสสะ ที่เปน submissnal message จะมี จิต
ใดแสดงอาการ กระตู้ฮู้ วีดว้าย เขาก้จะ เก็บ
เกี่ยว จิตเหล่านั่นต่อด้วย นิทาน นามรูป เวทนา
และ วิญญาน(การสัมผัสทางมโน) เปนขั้นต่อ

บางกลุ่ม ใช้ ภาพพระ

พอมี จิตใด รนไปหาถึงที่ ก้ นะ อย่าให้บรรยาย

ขนาดเอา คำของ ศาสนาอื่นมาปน ก้ ขยัน
โพสทุกวัน ยาวเปนหางเว่า

คนโดน...ก้ต้อง มะฮู้ หมดสะภาพ

อย่าง โงบะฉะนะสิฉะนะสิ ....นี่ โอยยยยย....

 

โงบะ นี่ รหัส รั่ว

ชัดว่า สองเดือน นี่น่าจะเปน รหัสคำสั่ง

บวช นี่ก้น่าจะ

ถึงอนาคา นี่น่าจะรหัสซ้อน ที่คำว่า สองเดือน
สองขั้นผ่าน สองกระไดถอย

สองโต (มือ สอง ต่อกัน)

สองปาน สองมั่น

ซั๊ม!!!

หนึ่ง สอง ซั๊ม!!!

ซั๊ม คือ ลงมือ.....อะไรสักอย่าง ตามเขาสั่ง

แต่ ซั๊ม ของ โงบะ ยังไม่งอม ยังออกกลิ่น หื่นๆ

 

มะเชื่อ โงบะฉะนะสิฉะนะสิ

ลอง โพสใส่คำว่า สองเดือน จิ

แล้วจะเหนเลย ชุดคำสั่ง จะไหล
ต่อมาทันที

ห้ามไม่ได้เลย

ตกอยู่ในอำนาจ

จิต ไม่ใช่เรา ของเรา สัตว์ ตัวตน บุคคล

มันมี สภาพทุกขัง กระทบ สองเดือน ปั๊ป ไหล
เปนอนิจจัง สองเดือรปั๊ป ไหลเรื่อยๆ
เปนอนัตตา สองเดือนปั๊ป เปนโพล่งไหล..

 

เราก็บอกชัดเจนแล้วว่าเราก็เป็นเรา...ไม่มีใครมาสั่งเราได้...นอกจากเราคิดเองทำเอง.....เราเป็นศิษย์ตถาคต...ใครก็ยุ่งกับเราไม่ได้

 

เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า

 

ถ้าท่านสงบตกที่นั่งพระยาธรรมจริงๆ ก็คงดี
คนอื่นจะได้ตกกระป๋องไปตามๆกัน

 

คิดเองทำเอง มะมีฮับ เก่งกว่า ตถาคต ก้ โงบะฉะนนะสิฉะนะสิ

ตถาคต กล่าวชัด แม้นพระองค์ ก้เปนอนัตตา

ธรรมทั้งหลายที่แสดง เปน สุญญตา ไม่ใช่
เกิดจาก กาม ....

คือ แปรไปตาม ผัสสะ กระทบ ...เพราะ มีปัจจัย
คือ จิตใดจะบรรลุ จิตตถาคตก้แปร ไปตาม
ผัสสะนั้น เปน วจี สาสนัง คำสอน อีกทั้งบรรดา
สิ่งที่ ปุถุชนเหนเปน ปาฏิหารย์ ก้แปรไปตาม
ปัจจัยการทั้งสิ้น ไม่ใช่ ดำริ จะเปน

จิตใดจะบรรลุ จึงเปนการตรัสรู้เองโดยชอบ
ของจิตนั้นๆ .... ไม่ใช่ตถาคต ดำริ หรือ บันดาล

ยกตัวอย่าง พระเจ้ามหานาม ที่พระพุทธองค์
ทรงคล้องแขน พาไปดู นางอัปสรในสวรรคิ์
ด้วยกายเนื้อ ก้เปนเพียง อาการของ วัฏ กรรม
ที่เวียนกลับมา....ในอดีตชาติ พระเจ้ามหานาม
เปนลาที่พระโพธิสัตว์จูงไปหาลาสาว เพื่อให้
ลามหานามใช้ความเพียรของตน...

ติ๊ง จบ

 

สำหรับ "บัวเปี่ยมน้ำ" มาพักดูนิทาน ในอดีต
การโพสใกล้แระคนนั้นที คนนี้ที .....

วันนี้เสนอ นิทานใน ไส้ติ่งว่า.....

ตึง....ตึง...ตึง....หม่าวหง่าววมุแมเมาหมง.....(เสียง จริงเก้อเลิ่น)

 

ชีวิตของคนบางคนมันก็บัดซบขึ้นทุกวันเนาะ

 

มันไม่ใช่กบเลือกนาย..แต่..มันเป็นกบไม่รู้จักพอ...ถามพออยู่ที่ไหนนั้น...ตอบว่า "พอ" อยู่ที่ใจ

ใจพอใจ...ตนพอใจ

 

เรามีแนวทางในการดำเนินชีวิต..หรือจะเรียกว่าคาถาแคล้วคลาดก็ว่าได้..

"รู้ พอ หยุด ดี"

ชีวิตเกิดมาเรียนรู้
เมื่อรู้แล้วพอ
เมื่อพอแล้วหยุด
เมื่อหยุดแล้วดี

ดี...เป็นคุณสมบัติภายในที่มีอยู่แล้วในตัวหยุด...เพียงหยุดได้ก็ได้ดี

 

ท่านก็ปฏิบัติให้ถึงได้นี่...มันติดอยู่ที่รู้กับไม่รู้เท่านั้นแหละ...ถ้าวางรู้ได้.....ไม่รู้ก็วางได้โดยอัตโนมัติ...เหมือนกับคนติดสุขนี้แหละ...ในสุขมีทุกข์ในทุกข์มีสุข...ถ้าวางทุกข์ไม่ได้ก็ให้วางสุข...ถ้าวางสุขได้..ทั้งสุขและทุกข์ก็หมดไป...ชอบใจกับไม่ชอบใจก็เหมือนกันนั้นแหละ

จะเข้าสู่อนัตตาได้ต้องไม่มี...
ไม่เป็น.....อดีต อนาคต ปัจจุบัน ก็อันเดียวกันนั้นแหละ

 

จดหมาย ผิดซองฮับ

อันนี้ ไม่ได้ จ่าหน้าลอย ให้ โงบะสึทุรึสึปะโมะ

 

ไหน โพสข้อความ ที่มีคำว่า

"สองเดือน" จิ

จิตไหลไปแล้วรู้

จมก้รู้

พ้นก้รู้

เอาะบั่ว ก้รู้

มีตรงไหน เปนเรา

สองเดือนไหล....สองเดือนไหล...

เดือนหน้า...ก้พูดอีก สองเดือน....ไหล

 

สองเดือนอะไร...อยากรู้เรื่องอะไรบอกมาเลย...เราเข้ามา
กลางเดือนพฤศจิกายน61...ปัจจุบันนี้กี่เดือนแล้วล่ะ

 

ไม่มีใครมาสั่งเราได้หรอก...เราอยากหยุดวันไหนเราก็จะหยุด...

 

ฮั่นแน่ เณร คุน ลุ้น มาเชียว...

ไหนบอก มี สองมือกำ เขย่า จนตื่นตัว

ไหลออก ฮับ

 

เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า