เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

อย่าอยากรู้ไปกว่านี้เลยแม่ชี...ถ้าท่านรู้แล้ว...เราขี้เกียจตามอ่านข้อความท่าน55555

 

บทนี้ค่ะ....ฝากให้ทุกท่านท่องให้ขึ้นใจ

ปะโต เมตัง ปะระชีวีนัง สุคะโต จุติ

จิตะ เมตะ นิพพานัง สุคะโต จุติ

เป็นของพระยายมราช คือคาถาบรรเทาภัยพิบัติ ป้องกันภัยพิบัติค่ะ

วันนี้นำมาเป็นคำภาวนาในสมาธิ ไม่น่าเชื่อค่ะ อัศจรรย์ใจ ขอให้ทุกท่านลองดูค่ะ

ด้วยความปรารถนาดี

 

เวลาทำงาน บางทีเค้าไม่ต้องการความถูกต้อง แต่ต้องการความถูกใจค่ะ

 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย้ำเตือนมาค่ะ

ในโลกนี้ล้วนมีสิ่งใดเที่ยงบ้าง...

คำเตือนก็อาจเปลี่ยนแปลงได้ ถ้าเหตุปัจจัยเปลี่ยน

ภัยพิบัติไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้น ไม่มีก็ได้ถ้าเหตุปัจจัยหมดไป

แต่ถ้าเหตุปัจจัยยังอยู่เหมือนเดิม แล้วจะเป็นอย่างไร

ไม่มีอะไรแน่นอน ภัยพิบัติขึ้นอยู่กับพลังงานในจิตใจมนุษย์

อยากให้เปลี่ยนแผน และมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

แต่...รู้แล้วก็อดหนาวไม่ได้ค่ะ

 

บทนี้ท่องเกือบทุกครั้งที่สวดมนต์ก่อนนอน เพราะเจอหนังสือเล่มนึงในบ้าน มันสั้นจำง่ายดี
ตอนฝนตก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า แบบหน้ากลัวๆ ก็จะท่องไปด้วย เพราะกลัวฟ้าผ่า 5555

 

อันนี้เราก็ได้คุยกับท่านแมวซาแล้วเมื่อเช้านี้....

 

มนุษย์ทุกคนที่ไม่ได้ฝึกตนส่วนใหญ่ก็เป็นเช่นนั้นค่ะ ใช้กิเลสตัณหาความอยากความชอบใจไม่ชอบใจเป็นตัวนำทางชีวิต เมื่อเขายังอยู่กับความชอบใจไม่ชอบใจ แสดงว่าเขายังไม่คำนึงถึงเหตุผลก็เป็นกรรมของเขาค่ะ

เราก็อาศัยเขาเรียนรู้ สิ่งที่ดี เราก็เอาเป็นแบบอย่าง สิ่งที่ไม่ดี เรารู้แล้วเห็นแล้วว่ามันไม่ดีเราก็จะไม่ทำอย่างนั้นเป็นเด็ดขาด พระพุทธเจ้าเคยตรัสถึงเรื่องการพิจารณามนุษย์ด้วยกันว่าให้รู้ และวางใจเช่นไรค่ะ

 

บอกกล่าวเล่าความกันได้ไหม อยากรู้ค่ะ

 

ถ้ารู้มันไม่เที่ยงกังวลไปก็เท่านั้นแหละครับ

ผู้มีธรรม ทำสติไว้พร้อมตายดีกว่า

ส่วนผมผู้ยังไม่เข้าถึงธรรม ที่ยังทำสติไม่ได้นี่ ก็ ทำ ๆ ไปแหละ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ทำใจว่าไม่ได้
ตายก็ตาย ยังไงคนเราก็ต้องตาย

 

ผมเชื่อคำสอนพระพุทธเจ้าในตำรา
ท่านสงบบอกอย่าไปเชื่อมากนักพระพุทธเจ้าท่านว่าห้ามเชื่อท่าน

ท่านสงบบอกไม่มีอะไรแน่นอน

ผมก็บอกผมมีเหตุผลจะเชื่อ เท่านั้นแหละ เรื่องเมื่อเช้า

 

ความคิดและการกระทำเช่นนี้คือผู้ปรารถนาเป็นสาวก...แต่ผู้เป็นพุทธภูมิไม่คิดอย่างนี้...พุทธภูมิต้องทำหมด...ทั้งดีและไม่ดี...ฉะนั้นให้พวกเราคิดว่าคนไม่ดีนั้นคือคนที่ปรารถนาพุทธภูมิเท่านี้ก็จบเรื่อง...เท่านี้เราก็ไม่ไปเพ่งโทษใคร...แต่มันคงเป็นไปได้ยากที่จะไม่ให้คิด

 

อันนี้คิดมากแล้วล่ะครับ ถ้าโลกมันควง ป่านนี้สึนามิเล่นงานหลายพื้นที่แล้ว

 

กลับไปหาอ่านเองสิ..แม่ชี...เรื่องมันยาววววว

 

พระพุทธเจ้าสอนเรื่องสติเอาไว้ดีมากๆ สติเป็นสมบัติมีค่ามหาศาล


เวลาโกรธก็ให้รู้ว่าโกรธหนอ

เวลาอิจฉา อยากแข่งดีก็ให้มีสติระลึกอยู่ว่าอิจฉาหนอ. อยากแข่งดีหนอ

อยากเป็นอย่าวเขาหนอ


เวลาเห็นเขามีความสามารถกว่าตนเองก็มีมุทิตาจิต. ในพรหมวิหาร4

แค่กำหนดจิตแบบนี้ก็สามารถลดละเลิกนิสัยที่มันอยู่ลึกๆในจิต ที่ไม่สามารถแก้ความอิจฉาของเราได้ อย่างน้อยเป็นๆหายก็ยังดีดีกว่าไม่ส่มารถเปลี่ยน ลด ละ เลิกได้เลย

 

สุภาษิตโบราณจึงเตือนว่า

คนเราทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย

ไม่มีใครเขาอยากเห็นเราเด่นเกิน


ลองไปศึกษาประวัติหลวงพ่ออาจ วัดมหาธาตุ ในเรื่องทำตัวเด่นเป็นภัย

แต่คิดว่าท่านไม่ได้ตั้งใจทำเด่นหรอกแต่คนมันจิตสำนึกดีชอบพัฒนา. เลยโดน..ด้วยกันอิจฉาจนต้องเข้าคุก นี้อุทธาหรณ์ที่ดีมากๆเคสนึง


อันนี้คิดว่าไม่ใช่ความผิดของคนที่ทำความดี แต่เป็นความผิดจองคนที่มีจิตไม่เคยยินดีกับความดีของใครต่าวหาก

 

จิตยิ้มว่าแล้วแต่บารมีนะคะ

ถ้าทำทั้งดีและไม่ดี นั่นคือไม่เกิดจากการตั้งใจทำไม่ดี เพราะต้องการเรียนรู้ แต่ทำไม่ดีเพราะหลงไป พอฝึกเห็นเข้าไปเห็นนิสัยจึงมีการอบรมบ่มปัญญาค่ะ เรียกว่าบารมี

อย่างพระพุทธเจ้าในนิทานชาดก 500 ชาติ ทรงสั่งสมบารมีคุณงามความดีที่ถึงพร้อมไม่มีส่วนที่ไม่ดีเลยค่ะ

ส่วนการเพ่งโทษ คือเข้าไปเห็นสิ่งที่เป็นอกุศลที่เกิดขึ้นในจิต แล้วเพ่งเข้าไปยึด

ส่วนการศึกษาพิจารณาอบรมบ่มนิสัย การเข้าไปรู้ นะคะ

 

ข่าวร้อนๆ เกี่ยวกับนิบิรุ
https://www.ufocia.com/2018/12/blog-post_73.html?m=1

 

ถ้าเป็นการสร้างวัดสร้างวัตถุนั้น...เป็นภัยต่อตนเองแน่นอน...พระพุทธเจ้าไม่สรรเสริญ...พระพุทธเจ้าให้พัฒนาคน...พัฒนาจิตใจคน...นี้ถึงจะถูกตามคำสอน...แต่ยุคนี้อาจจะสร้างเยอะไปหน่อย...เพราะอยากยังพระพุทธศาสนาไว้...อันนี้ก็เข้าใจ...แต่ยังไม่ถูกต้องตามคำสอนตถาคต

 

ฟังพระท่านสอนมา


คนที่เพ่งโทษผู้อื่น ใส่ร้าย เสียดสี กระแนะกระแหน นั่นคือความเลว ของผู้นั้น


ส่วนผู้ที่ถูกเพ่งโทษถ้าเราไม่ได้เป็นอย่าวที่เขาพูด. หรือเขามีจิตริษยาขาดมุทิตา

ก็ให้เขาเลวไปแต่เพียงผู้เดียว