เห็นภาพคลื่นน้ำทะเลซัดท่วมภูเขามาเลย(พี่ที่ทำงานบอกนั่งสมาธิเห็น)

จิตเราบอกเรามาอย่างนี้...ว่าท่านมีสมาบัติฌานเศรษฐี

 

มันเป็นสัญญาเก่า ที่พอจำได้ลาง ๆ ไม่รู้เราไปผุดขึ้นที่นั่นได้อย่างไร เมื่อผุดขึ้นมันทั้งแสบและร้อนต้องแหกปากร้องออกมา แล้วหนีความร้อนที่พื้น ปีนขึ้นต้นไม้ ต้นไม้นั้นมันแปลกมาก
ตอนเราวิ่งขึ้นไปมันยังไม่มีหนามเลย ต้นใหญ่มาก เห็นพวกสัตว์นรก ต่างพากันปีนขึ้นไป
ไม่เห็นเพศของสัตว์นรก เมื่อปีนขึ้นไป ต้นไม้ก็มีหนามยื่นออกมาแทงตามที่ต่าง ๆ
เมื่อชลอไม่กล้าปีน หมาตัวเท่ายักษ์ มันก็มากัดกิน ต้องรีบปีนหนี โอ๊ยน่ากลัว ไหนจะเจอนาย
นิริยบาลอีก แถมอีกา อะไรหนักหนาก็ไม่รู้ อยากตายก็ไม่ตาย เดี๋ยวก็ปีนอีกแระอยู่อย่างนั้น
นรกที่เห็นกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา ไฟนรกก็ร้อน จำได้เท่านี้

 

นิมิตรึฝันบางทีอย่าไปยึดติด อย่างนี้ต้องมุ่งหน้าเป้าหมายนิพพานเท่านั้นไว้กันความเจ็บปวดจากนรก

 

ใช่เลยท่าน คาถานี้แหล่ะ บางทีเปรตเค้ามาขอส่วนบุญ ท่านอุทิศเจาะจงให้เค้าบ่อย ๆ ไหม

 

ก็ไม่ได้ยึดติดหรอก เห็นท่านสงบอยากให้เล่า ก็เล่าให้ฟังเท่านั้น มันอาจจะจริงหรือไม่จริงก็ได้

 

ระ

เปรต ผมแผ่เมตตาให้เขาอะ แต่คาถาคงไม่แรงพอมาทุกวัน สงสัยที่ชอบๆ เขาจะเป็นบ้านผม เพราะอาหารสัตว์เยอะ เลี้ยงสัตว์ไว้เยอะ

 

อยากภาวนาจนได้ฌาณบ้างครับ พอจะบอกให้ทราบได้ไหมครับ ว่าจะต้องภาวนาแบบไหน อย่างไรบ้างครับ

 

ไปโดนอีท่าไหนสัตว์นรกนี่เกาะขอบจักรวาล ขอบโลกอยู่เลยนะ แสดงว่ากำลังจิตคุณมากพอได้ยินเสียงเขา ไม่ก็ประตูมิติเปิดแล้วมั้ง ที่เจอนั่นนรกปีนต้นงิ้วมากกว่านะ

 

บุญกุศลท่านคงมีมากน่ะ..เขาคงมาขอส่วนบุญ...แผ่เมตตาอุทิศให้เขามากๆ..แล้วจะดีเอง...โดยมากแล้วถ้าไม่เคยเกี่ยวข้องกันมาก่อนเขาจะไม่มาหา...เพราะมาแล้วก็โปรดเขาได้ยาก...หากไม่ใช่มหาเมตตาใหญ่...ถึงโปรดได้ก็ไม่มาก

 

ได้ค่ะ พระอาจารย์ท่านบอกว่า เวลาภาวนาให้นึกถึงภาพพระที่เรารัก เราชอบ แล้วน้อมจิต
น้อมใจกราบพระ นึกว่าเราภาวนาอยู่ต่อหน้าท่าน ท่องคาถาจนเห็นตัวอักษรทุกตัวใสสว่างอยู่
อย่างนั้นค่ะ

 

ใช่เลยค่ะ จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะ รู้แต่ว่า รักทุกคนน่ะ ใครมาฉันรักหมด

 

ถ้าของท่านแบมยากเกินไป..เอาของเราไปใช้นะท่านเกษม...ภาวนาพุทโธ...ให้จับคำภาวนา...ไม่ต้องจับลมหายใจ...มีสติอยู่กับคำภาวนาอย่างเดียว...ภาวนาจนหลับไปเลย...และห้ามพลิกตัวนะ...นอนท่าไหนให้หลับท่านั้น...ถ้าทำได้ทุกวันจะได้ฌานและวิปัสนาญาณด้วย

 

พอดีเรามันสายวัดป่า..ต้องเอาความลำบากของกายเข้าแลก...เหมือนชาวนาชาวสวน..นี้แหละไม่ต่างกัน

 

อย่าไปรื้อฟื้นนรกเก่าๆ เลย ใช้ธรรมยุคใหม่กับความรู้ทางวิทย์มาอธิบายดีกว่า นรกพระพุทธเจ้าติดแล้วออกยากเพราะยังไม่ได้ปรับสมดุล เป็นระบบกดขี่ทาส ผมถึงได้บ้าเกมกดดีกว่าเป็นเรื่องเป็นราวกว่า มีเหตุผลในการใช้ชีวิตมากกว่า จึงเกิดคน 2 ยุคเช่นนี้แหละ เกิดจากความไม่รู้ทั้งคู่นำไปสู่อวิชชาได้ วิชาใหม่ๆ ก็ตามไม่ทันถึงหนีไปเรื่อยแบบผม

 

สายไหน ก็ลำบากเหมือนกันทั้งนั้นแหล่ะท่าน

 

โสตัตตะภิญญา (คาถารวมอภิญญา) ผมภาวนาคาถาบทนี้จนชินแล้ว ใช้แทนภาวนาพุทโธ ได้ไหมครับ

 

รุ่นใหม่ต้องวิทย์ สามารถพิสูจน์ได้ ตามนั้นค่ะ เส้นทางที่จะไปมีเยอะ กว่าจะถึง เพราะฉะนั้น
เอาที่สบายใจค่ะ

 

ผมเหมือนพวกหนีนรกมาเหมือนกัน สงสัยเปรตจะมาตามหาพวก พอจะเข้าใจมานละ ต้องการผู้ปลดปล่อย เปรตนี่อาจคือคลื่นใต้พิภพส่งออกมา หรือคลื่นแผ่นดินไหวนี่เอง คดีนี้ไขกระจ่างแล้ว เปรตไม่มีจริง แต่เสียงวี้ดวิ้วนี่รำคาญมาก คนยุคใหม่บ่นหน่อย เล่นเกมกดมาก็มากอย่าให้เสีย

 

ได้หมด..ไม่ติดอยู่ที่คำภาวนา..สำคัญคือให้จับคำภาวนาไม่ต้องจับลมหายใจ...แต่อย่างอื่นต้องให้ได้ตามที่เราแนะนำ...คำภาวนาเป็นแค่อุบายบังคับจิต

 

หูผมก็โดนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทะลวงแล้วถึงได้ยินเสียงคนทั่วไปไม่ได้ยิน ต้องทำใจ ถามว่ารู้ได้ไง เคยเลือดออกหูไม่ทราบสาเหตุอะ