เรื่องเด่น ความสำคัญของการมีกัลยาณมิตร,คุณสมบัติของกัลยาณมิตร

ขออนุญาต นั่งหอบเพราะเหนื่อยกับการปิดบ้ง
อัตตาและมานะของต้วเองหน่อย
เพื่อให้ มจด.มาทดสอบรอบต่อไป
ดูว่าจะปิดบ้งไหวไหม

 

การก้าวข้ามความข้ดแย้ง เป็นการกวาดฝุ่นขยะไว้ใต้พรม ความข้ดแย้งย้งคงอยู่จนกว่าจะมีการ
ยอมร้บความ
จริง
การก้าวข้ามคนที่ไม่ถูกใจไม่มีผลประโยชน์ร่วม
เป็นเหยียดหยามผู้อื่นและเห็นแก่ต้ว
จนกว่าจะพูดคุยกันจนเข้าใจ
มจด.จำไว้อย่าบื้อ อย่าบื้อ

 

เจ็บไปนาน นี่แหละอัตตาล่ะ อิอิ

 

คนมันจะด่า ฝนตก ฟ้าร้อง...มันยังด่าเลย อิอิ (นี่พูดจริงๆนะ ได้ยินมากับหู คือแม่ค้านะ ฝนตกขายของไม่ได้ คนหนีหมด ด่าฝนนิ) จะเอาอะไรนักหนากับโลกธรรม

 

คนไม่มีความพร้อม คุณสมบัติไม่ถึง
เมื่อลงมือทำสิ่งใดจึงไม่รอบคอบพอ ไม่มีการวางแผนกันความผิดพลาด ก๊อก ๑ ก๊อก ๒
เมื่อพลาดมาก็ด่าขโมงโฉงเฉง โทษฟ้าโทษดิน
โทษคนอิจฉากลั่นแกล้ง โทษมือที่มองไม่เห็น
แต่ไมพิจารณาตนเองเลย จริงมิจริง

 

กลับบ้านไม่ถูก หลับตาไม่ลง งานนี้เล่นเอาเพ้อไปนาน อิอิ

 

ผู้ที่จะช่วยแนะความรู้คิดแก่ผู้อื่น อาจถือโยนิโสมนสิการ ๓ อย่าง ต่อไปนี้ เป็นหลักพื้นฐานสำหรับตรวจสอบพื้นเพทางด้านภูมิปัญญา หรือความรู้คิดของบุคคล คือ

๑. การคิดแบบปัจจยาการ คือ ดูว่า เขามีความคิดเป็นเหตุเป็นผล รู้จักคิดเหตุผล หรือเป็นคนมีเหตุผล รู้จักสืบค้นเหตุปัจจัย หรือไม่

๒. การคิดแบบวิภัชชวาท คือ ดูว่า เขารู้จักมองสิ่งทั้งหลาย หรือเรื่องราวต่างๆ ได้หลายแง่หลายมุม รู้จักแยกแยะแง่ด้านต่างๆ ที่อาจเป็นไปได้ ไม่มองแง่เดียว ไม่คิดคลุมเครือ ดังนี้หรือไม่

๓. การคิดแบบอรรถธรรมสัมพันธ์ คือ ดูว่า เขา พูด ฟัง หรืออ่านอะไร สามารถจับหลักจับประเด็นหรือแก่นของเรื่อง (ธรรม) และ เข้าใจความหมาย ความมุ่งหมาย หรือคุณค่า ประโยชน์ หรือแนวที่จะกระจายขยายความของเรื่องนั้นๆ (อรรถ) หรือไม่

(พุทธธรรมหน้า ๖๘๐)

 

ได้นอนเต็มอิ่ม ตื่นเช้ามาสมองโปร่งโล่ง ความคิดแล่นลึก อยากมีเรื่อง แต่ไม่เห็นลุงแมว หมดอารมณ์ (อารมณ์ตามภาษาไทย) เลย หรือว่า เพิ่งคิดได้ว่า อยู่ไปก็รกโลก จึงตัดสินใจทำฮาราคีรีเป็นที่น่าสังเวชใจผู้พบเห็นไปแล้ว

แบบเทียบเคียง

+++ ไอ้ "ยัดแมงมาจากดิน" มีสันดานชอบ "หาอะไรผิด ๆ ที่เกิดจากจิตของมัน มาโยนใส่ผู้อื่น" แล้ว "กวนตีน" ไม่หยุด

+++ ไอ้ยัดแมง "มาจากดิน" นัดเจอกันตัวจริง ๆ อย่างลูกผู้ชายเลยดีกว่า จะได้ "จบ" ไปเลย เอาป่าว ไอ้ "ยัดแมงมาจากดิน"

+++ คนอย่าง ไอ้ยัดแมง "มาจากดิน" อยู่ไปก็รกโลก ดีแต่ "ปากหมาอยู่ในเวป"

+++ เฮ้ย ออกมาเจอกัน "นอกเวป" แบบลูกผู้ชายดีกว่า อย่าเป็นแค่ "ตุ๊ดในกะลา" เห่าหอนเสียงขรม ทำลายพุทธศาสนา ไปวัน ๆ หาประโยชน์อะไรไม่ได้

+++ ออกมาเจอกัน "นอกเวป" ดีกว่า ข้ารับประกันเองว่า "พระพุทธศาสนา" จะสูงขึ้น แน่นอน เอาป่าว ไอ้ยัดแมง

 

เรียนรู้ถ้อยคำ

สันดาน (บาลี สนฺตาน) ความสืบต่อแห่งจิต คือกระแสจิตที่เกิด-ดับต่อเนื่องกันมา, ในภาษาไทยมักใช้ในความหมายว่า อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด, ภาษาตลาด (ชาวบ้าน) ใช้ในเชิงเป็นคำด่า

 

เขาสุดทนแล้วนะนั่นน่ะ
ส่วนลุงแมวจะไม่มีสุดทนเพราะมีอัตตาและมานะ
ที่จะปิดบังอาการที่จะให้คนอื่นตำหนิได้
มันเป็นความกลัว หรือมันใกล้ตกผลึกโลกธรรม
ย้งต้องรอดูกันต่อไป
แต่ที่แน่ๆ นี่คือการบำเพ็ญอย่างหนึ่งค้บ

 

มจด.ต้องฝึกห้ดขัดเกลาตนเองไป จนหมดเล่หมดเหลี่ยม กลมเนียนเหมือนหยดน้ำ
เมื่อนั้นความคิดและการกระทำจะเป็นที่ต้องการ
ของสังคม เพราะให้ประโยชน์แก่สังคมที่จะอาศัยได้
เพราะเป็นการะทำจากคนที่ไร้เหลี่ยมไร้เล่ห์
เป็นส้มมาธรรม

 

อิอิ

 

“มุนี ไม่ติดในสิ่งทั้งปวง ไม่ทำใครๆอะไรๆ ให้เป็นที่รัก ให้เป็นที่ชัง ความร่ำไห้ และความตระหนี่จึงไม่แปดเปื้อนมุนีนั้น เหมือนดังน้ำไม่เปียกใบบัว”


“หยาดน้ำไม่ติดใบบัว วารีไม่ติดปทุม ฉันใด มุนี ก็ไม่ติดในสิ่งที่ได้เห็น ได้ยิน ได้สบทราบ ฉันนั้น”

​

“ท่านผู้ทรงปัญญา (พระอรหันต์) ย่อมไม่สำคัญมั่นหมายด้วยสิ่งที่ได้เห็น ได้ยิน หรือสบทราบ ย่อมไม่ปรารถนาความบริสุทธิ์ด้วยวิธีการอย่างอื่น ท่านไม่ติดใคร่ (อย่างพาลปุถุชน) และก็ไม่หน่ายแหนง (อย่างกัลยาณปุถุชน และพระเสขะ)" (ขุ.สุ.25/413/492)


“ทรัพย์สมบัติละทิ้งคนไปก่อน ก็มี คนละทิ้งทรัพย์สมบัติไปก่อน ก็มี ท่านผู้ใคร่กามารมณ์เอย ผู้ครองทรัพย์สมบัติทั้งหลาย ไม่เที่ยงแท้ยั่งยืนเลย เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่เศร้าโศก ในยามที่คนทั้งหลายพากันโศกเศร้า


“ดวงจันทร์อุทัยขึ้น เต็มดวง แล้วก็แรมลับ ดวงอาทิตย์ ฉายแสงส่องโลก แล้วก็อัสดง โลกธรรมทั้งหลายนั้น ข้าพเจ้ารู้เท่าทันแล้ว เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่เศร้าโศก ในยามที่คนทั้งหลายพากันโศกเศร้า” (ขุ.ชา. 27/703-4/164 ขุ.ม. 29/192/149)


“ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และทุกข์ เหล่านี้ เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ เป็นของไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน มีความแปรปรวนไปเป็นธรรมดา


“ผู้มีปัญญาดี มีสติ รู้จักสิ่งเหล่านี้แล้ว พิจารณาเห็นว่าเป็นของผันแปรไปได้เป็นธรรมดา สิ่งน่าปรารถนา ก็ย่ำยีจิตของท่านไม่ได้ ถึงสิ่งไม่น่าปรารถนา ก็ไม่ทำให้ท่านคับแค้น ความยินดี ก็ตาม ความยินร้าย ก็ตาม ท่านกำจัดได้หมด หายลับ ไม่มีเหลือ ท่านทราบสภาวะที่ไรโศก ไร้ธุลี มีสัมมาปัญญา เป็นผู้ลุถึงฟากฝั่งภพ” (องฺ.อฏฺฐก.23/95-968/158-162)


“รูปกายของสัตว์ ย่อมร่วงโรยไป แต่ชื่อและโคตรไม่เสื่อมสลาย” (สํ.ส.15/210/59)


“กาลเวลา ย่อมกลืนกินสัตว์ทั้งหลาย พร้อมกันไปกับตัวมันเอง” (ขุ.ชา.27/340/95)


“วัยสิ้นไป ตามคืนและวัน” (สํ.ส.15/173/52; 210/59)


“กาลเวลาล่วงไป คืนวันผ่านพ้นไป วัยก็หมดไปทีละตอนตามลำดับ ผู้เล็งเห็นภัยในความตายดังนี้ หวังความสงบ พึงละเหยื่อล่อในโลกเสีย” (สํ.ส.15/300/90)


“ข้าพเจ้าไม่มีความชั่วซึ่งได้ทำไว้ ณ ที่ไหนๆเลย เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงไม่หวั่นกลัวความตายที่จะมาถึง” (ขุ.ชา.28/1000/350)


“ตั้งอยู่ในธรรมแล้ว ไม่ต้องกลัวปรโลก” (สํ.ส.15/208/59)


“สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีความเกิดขึ้นและเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้ว ก็ดับไป ความสงบวางแห่งสังขารเหล่านั้น เป็นสุข” (ที.ม.10/185-6/225-8)

 

เมื่อสัมมาทิฏฐิเกิดขึ้นแล้ว ก็จะเจริญสู่จุดหมาย ด้วยการอุดหนุนขององค์ประกอบต่างๆ ดังที่ตรัสว่า

"ภิกษุทั้งหลาย สัมมาทิฏฐิ อันองค์ประกอบ ๕ อย่าง คอยหนุน (อนุเคราะห์) ย่อมมีเจโตวิมุตติ และปัญญาวิมุตติ เป็นผลานิสงส์ องค์ประกอบ ๕ อย่าง นั้น คือ

๑. ศีล (ความประพฤติดีงามเกื้อกูล พฤติกรรมไม่ขัดแย้งเบียดเบียน)

๒. สุตะ (ความรู้จักการสดับ เล่าเรียน อ่านตำรา การแนะนำสั่งสอนเพิ่มเติม)

๓. สากัจฉา (การสนทนา ถกเถียง อภิปราย และเปลี่ยนความคิดเห็น สอบค้นความรู้)

๔. สมถะ (ความสงบ การทำใจให้สงบ การไม่มีความฟุ้งซ่านวุ่นวายใจ)

๕. วิปัสสนา (การใช้ปัญญาพิจารณาเห็นสิ่งต่างๆ ตามสภาวะของมัน คือตามเป็นจริง) (องฺ.ปญฺจก. 22/25/22)


เสริมด้วยพุทธพจน์ว่า "การฟังด้วยดี การสอบถามค้นคว้า เป็นอาหารของปัญญา" (องฺ.ทสก. 24/73/146)

(พุทธธรรมหน้า ๗๐๑)

 

มุนีเหลี่ยมจัด ลองพิจารณาดูว่า
ถ้าตายวันนี้ มีคนเฮมากกว่าคนอยากให้ฟื้นมาทำอะไร
หรือมีแต่คนเฮอย่างเดียว...

 

ลุงแมวจะไม่มีสุดทนเพราะมีอัตตาและมานะ
ที่จะปิดบังอาการที่จะให้คนอื่นตำหนิได้
มันเป็นความกลัว หรือมันใกล้ตกผลึกโลกธรรม

มันเป็นความกลัว ไม่ใช่ตกผลึกหรอก ถ้าจะตก ก็ตกท้องร่องนะ
แหมๆ ทำเป็นแบ่งรับแบ่งสู้

 

ถ้าเรา 2 คนตายตอนนี้
ใครน่าจะมีคนเฮให้มากกว่ากัน

 

ความหมาย มุนี ตามหลักพุทธธรรม ดังนี้

มุนี นักปราชญ์, ผู้สละเรือนและทรัพย์สมบัติแล้ว มีจิตใจตั้งมั่นเป็นอิสระไม่เกาะเกี่ยวติดพันในสิ่งทั้งหลาย สงบเย็น ไม่ทะเยอทะยานฝันใฝ่ ไม่แส่พล่านหวั่นไหว มีปัญญาเป็นกำลัง และมีสติรักษาตน, พระสงฆ์หรือนักบวชที่เข้าถึงธรรม และดำเนินชีวิตอันบริสุทธิ์

 

ลุงแมว มีคนเฮมากกว่า เหตุที่เฮ เพราะอยู่ไปก็รกโลก รกบอร์ดพลังจิต

 

คำสน้บสนุนนี้น่าจะบอกได้ว่า
มาจากดิน จะได้รับการเฮ ขนาดไหน